Billy Elliot (2000)

Algemene Gegevens Titel: Billy Elliot
Regisseur: Stephen Daldry
Jaartal: 2000
Land van herkomst: Engeland
Hoofdrolspelers: Julie Walters, Gary Lewis, Jamie Draven
Gezien in: Dokkum
Grondgenre film: film noir Plot Deze film gaat over een jongen genaamd Billy Elliot die van zijn vader op boksen moet. In hetzelfde gebouw waar hij boksles krijgt wordt ook balletles gegeven. Hij vindt ballet veel leuker en gaat daarom stiekem op ballet want zijn vader mag het niet weten anders kan hij het nooit meer doen. Zijn balletlerares vindt dat hij uitzonderlijke talenten heeft en geeft hem daarom privé-lessen. Zijn vader en broer zijn aan het staken en werken daardoor niet waardoor ze het thuis niet zo ruim hebben. Billy zijn moeder is een paar jaar geleden overleden en daarom moet Billy ook vaak op zijn dementerende oma passen die bij hun inwoont. Zijn vader denkt dat Billy nog steeds op boksen zit en krijgt daar nog elke week geld voor, tot op een dag zijn vader met de bokstrainer praat. Zijn vader krijgt dan te horen dat Billy niet meer op boksen maar op ballet zit en dan wordt hij heel erg boos en mag Billy van hem nooit meer op ballet. Toch weet Billy’s balletlerares zijn vader over te halen en mag Billy auditie doen voor een hele beroemde dansschool in Londen. Hij haalt de audities en mag daar dus naar school, en wordt in een aantal jaren een hele beroemde balletdanser. Er komen meerdere conflicten in de film voor, de belangrijkste conflicten zijn de conflicten tussen Billy en zijn vader, en tussen de stakende werkers en de werkers. Middelen Het verhaal speelt zich vooral op twee plaatsen af. Ten eerste in de gymzaal waar ballet en boksles wordt gegeven, en ten tweede in en bij het ouderlijk huis van Billy. Je ziet ook wel stukjes van het werk van Billy zijn vader en broer, de stakingen en als hij met zijn oma te wandelen gaat. Maar dat zijn maar hele korte stukjes. Ik kan me niet echt meer herinneren dat de belichting een grote rol speelde, alleen op het laatst bij de voorstelling van Billy als hij al wat ouder is. De hoofdpersonen waren vooral gewoon gekleed, niet modern maar ook niet al te ouderwets, alleen wanneer Billy aan het dansen was had hij speciale kleding aan. Ze waren ook niet opvallend gegrimeerd, alleen Billy bij zijn laatste optreden. Ik vind dat er in de film best veel gebruik werd gemaakt van muziek, maar dit komt ook omdat Billy vaak moest dansen en bijna altijd op muziek. Ik denk verder niet dat ze de muziek speciaal voor deze film hebben gecomponeerd, maar dat weet ik niet zeker. De muziek had dus wel een opvallende rol. Er werd niet zoveel gebruik gemaakt van geluidseffecten, maar dit was ook niet nodig omdat er bijna geen special-effects in voorkwamen die geluidseffecten nodig hadden.
Personages De belangrijkste hoofdpersoon is natuurlijk Billy zelf, Billy is een elfjarig jongetje die best wel onzeker is van zich zelf maar wel weet wat hij wil. Verder is hij heel erg bang voor zijn vader omdat hij niet goed durft te vertellen dat hij gestopt is met boksen en op ballet is gegaan. Een andere hoofdpersoon is de vader van Billy, het is een redelijke strenge vader die staakt voor zijn werk en niet wil dat Billy op ballet gaat, nadat Billy zijn lerares hem heeft overtuigd dat Billy een talent is, gaat hij weer werken om Billy zijn reis naar Londen voor de audities te betalen, dus eigenlijk is het een hele aardige vader. Personen die wat minder belangrijk zijn in de film zijn Tony, de twintigjarige broer van Billy; zijn buurjongetje die verliefd is op Billy en zijn balletlerares. Billy zijn broer Tony doet hetzelfde werk als zijn vader en is nog opstandiger bij de staking, en is het er helemaal niet mee eens dat zijn vader gaat werken om Billy zijn reis naar Londen te betalen. Met zijn buurjongetje trekt Billy vaak op, zijn buurjongetje is homo en ziet Billy wel zitten. Zijn danslerares is een aardige vrouw die hem privé-lessen geeft omdat ze denkt dat Billy wel talent heeft. Dan is er ook nog een hele kleine bijrol voor Billy zijn oma, dit is wel grappig om te zien omdat zij aan het dementeren is en vreemde dingen doet. De hoofdpersonen vertegenwoordigden de tijd en omgeving waarin het verhaal zich afspeelde heel goed. Het waren niet hele ouderwetse personen maar ook niet hele moderne. Je kreeg vooral informatie over de hoofdpersonen door de manier waarop anderen met hun omgingen. Thematiek en interpretatie Het belangrijkste thema in deze film is ballet, het grotendeel van de film draait hier ook om. De wat kleinere thema’s zijn: boksen, werk en staken. Ik denk wel dat de regisseur een bedoeling had met de film, hij wou waarschijnlijk laten zien dat ook jongens wel op ballet kunnen zitten en dat je daar niet homo voor hoeft te zijn en dat je je droom moet proberen te verwezenlijken. Boeiende werking Eigenlijk boeide niks mij aan deze film omdat ik niet van zulk soort films houdt. Wat mij het meeste boeide was de staking omdat hier tenminste een beetje actie en spanning in zat en dat vind ik wel mooi aan een film. Verder vond ik er dus niet zoveel aan. Camerawerk en montage Er zijn niet echt scènes die mij zijn bijgebleven, alleen die korte stukjes met die staking en met die oma omdat dat nog wel een beetje grappig en spannend was. Ik denk niet dat cameravoering en montage daar een grote rol bij hebben gespeeld, maar het kan ook wel zo zijn. Recensie Ik vond de film niet echt mooi, maar sommige dingen zoals het hoofdthema heeft de regisseur wel mooi uitgewerkt. Er zat een goed lopend verhaal in die zo kan instemmen met de werkelijkheid en dat vind ik wel een sterk punt. De film is niet echt spannend of romantisch en dat maakt de film eigenlijk een beetje saai. Verder heeft de film niet echt zwakke punten. Ik vind dat alle spelers goed bij hun rol passen en dat ze ook geloofwaardig en mooi hebben gespeeld. De kleding en make-up waren heel gewoontjes en dat viel niet echt op maar het paste precies goed bij de film. Ik vond het een uitermate saaie film en het valt me mee dat ik niet in slaap ben gevallen onder de film. Ik hoop dat we de volgende keer op zo’n filmdag een paar interessante films gaan kijken, want zo is het verslag maken ook niet leuk. Hieronder volgt een recensie van een persoon die het niet helemaal met mij eens is maar ook niet oneens, want het is een beetje een vaag stukje, maar iets beters kon ik niet vinden: “Regisseur Stephen Daldry, die zijn sporen tot nu toe heeft verdiend in het Engelse theater, kan in treffende scènes terloops vervatten hoezeer de staking deel uitmaakt van het dagelijks leven in de mijnstreek: Billy en een vriendinnetje lopen achteloos langs een kordon ME'ers zonder op of om te kijken. Het mijnwerkerstadje lijkt in Billy Elliot op een kille woonfabriek, die sinds de industriële revolutie niet meer veranderd is. Tegenover de grauwheid staat het uitgelaten gedans van Billy, die als een fleurige tornado door de straten zwiert. In de uitwerking van het verhaal is Daldry minder subtiel te werk gegaan. Billy Elliot verloopt geheel volgens het sjabloon van de feel good-movie over het ambitieuze artistieke talent. Aanvankelijk verzetten vader en broer zich hevig tegen Billy's dansaspiraties en vrezen zij natuurlijk voor zijn seksuele geaardheid. Maar zo gauw blijkt dat de jongen werkelijk getalenteerd is (en niet iedere danser homo hoeft te zijn!), steunen zij hem door dik en dun, zodat uiteindelijk de trots wint van de gêne en de politieke principes. Het is die voorspelbaarheid waar Billy Elliot aan ten onder gaat. "Wat is dat voor muziek," vraagt hij aan zijn danslerares, die het Zwanenmeer draait. En prompt zien we Billy in de slotscène op West End de mannelijke hoofdrol dansen.” Hier zijn we het dus niet helemaal mee eens, want deze meneer vind het een mooie film, en wij dus totaal niet. Wij vonden de film supersaai, terwijl hij het wel interessant vond, maar wel voorspelbaar, zoals hij in het laatste deel van zijn recensie schrijft.