Wampie door A. den Doolaard

Titel Wampie Uitgever Querido's Uitgeverij B.V. Plaats van uitgave Amsterdam Eerste druk 1938 Gelezen druk Zevenentwintigste druk, 1991 Biografie van de auteur Cornelis Johannes George Spoelstra –pseudoniem A. den Doolaard- werd geboren in 1901 en overleed in juni 1994. Hij was erg geïnteresseerd in Joegoslavië; eind jaren twintig ging hij daar voor het eerst naar toe, nadat hij de Bataafse Petroleum Maatschappij de rug had toegekeerd. Hij werd journalist, in de jaren dertig publiceerde hij in het socialistische dagblad Het Volk en werd ook spreker voor radio Oranje in de Tweede Wereld Oorlog. Zijn eerste roman was De Druivenplukkers 1931, daarna volgden De Herberg met de Hoefijzers 1933, Wampie 1938, De Bruiloft der Zeven Zigeuners 1939. Boeken van na de oorlog: Het Land achter Gods Rug, Het verjaagde Water en Het Leven van een Landloper. Deze boeken zijn nooit zo bekend geworden als de boeken van voor de oorlog. Hierna scheef hij voornamelijk pacifistische pamfletten. In zijn laatste brochure, Ik ben Tegen, 1984, pleitte hij tegen de kernwapens. Den Doolaard met zijn vrouw Erie in zijn tweede vaderland Joegoslavië. Ze stond model voor zijn boek Wampie, een van de aardigste boeken over verliefdheid in de Nederlandse literatuur. Tijd Het verhaal speelt zich af aan het begin van de jaren dertig. Ik denk dat dit wel enigszins invloed heeft op het verhaal omdat de maatschappij in deze tijd heel anders was.
Plaats Het verhaal begint in Amsterdam en in de bossen van Utrecht. Nadat Wampie voor Oom Barend als secretaresse gaat werken, speelt het verhaal zich af in verschillende plaatsen in Europa, namelijk Parijs, Shaffhausen, Wenen, Praag,  Roemenië en het bos in de Karpaten. Omgeving en sfeer Het maakt veel uit in welke omgeving het verhaal zich afspeelt, het bos is een hele andere omgeving dan een stad in Europa. De verschillende plaatsen waar het verhaal zich afspeelt brengt voor elke plaats een bepaalde sfeer met zich mee. Het avontuur in de trein en bijvoorbeeld het kantoor van oom Barend hebben beide een verschillende sfeer. Personages Wampie Wampie is de hoofdpersoon. Ze woont in Amsterdam, ze is twintig jaar oud. Ze heeft zwart krullend haar en bruine ogen. Ze werkt al vanaf haar zestiende om haar eigen geld te verdienen. Ze heeft een vader, een moeder en een zusje Raagje. Ze werkt als stenotypiste op het kantoor van meneer Wonder waar ze door reorganisatie wordt ontslagen. Hierna wordt ze de secretaresse van oom Barend. Ze is heel levens lustig, vrolijk, mooi en sensueel, maar aan de andere kant heeft ze iets kinderlijks. Toch staat ze stevig in haar schoenen en weet ze precies wat ze wil, daarom trekt ze zich niet altijd de meningen van anderen aan. Dolf Hij is negenentwintig jaar oud en woont in de bossen van Utrecht. Hij is boswachter en is een echte natuurliefhebber. Veel studies heeft hij geprobeerd maar hij hield zich liever met andere dingen bezig. Zijn vader is overleden en liet hem in de bossen van Roemenië achter. Het bos kwam in het bezit van zijn oom Barend, wanneer Dolf dertig is behoort het aan hem. Oom Barend doet er alles aan om dit te voorkomen, want hij zegt dat Dolf het bos zal verpesten. Oom Barend Verhage Hij is de oom van Dolf en hij is negenenvijftig jaar. Het is een rijke maar gierige oude man maar, hij heeft een goed hart. Door Wampie wordt het een aardige man, Wampie herinnert hem aan zijn overleden vrouw alleen weet zij dat niet.
Samenvatting Wampie wordt wakker, ze moet naar haar werk, ze werkt als stenotypiste op het kantoor van meneer Wonder. Haar zusje roept dat Kees op haar staat te wachten, maar Wampie heeft geen zin om naar haar werk te gaan. Kees vertrekt zonder haar, en Wampie meldt zich ziek. Ze wil geen gezeur meer aan haar hoofd, ze wil rust en besluit naar het bos te gaan. In het bos aangekomen gaat ze in het gras liggen en valt in slaap; de boswachter, Dolf, ziet haar fiets staan hij kijkt in haar tas en vindt haar paspoort met haar volledige naam, Petronella Geertruida van Rosande, hij zag haar in het gras, ze sliep nog. Dolf wil haar wel ontmoeten en prikt haar band met een speld lek. Hij loopt op haar af, en zegt op een schreeuwende toon dat ze zich op verboden terrein bevindt. Wampie gaat met hem mee naar huis om haar band te plakken, ze ziet alle dieren en ze vindt ze leuk. Ze spreken af om elkaar de volgende zaterdag weer te zien, eerst zegt ze af maar besluit toch te gaan, zo begint langzaam hun relatie. In deze beginperiode van hun relatie wordt ze ontslagen, ze gaan naar een café om wat te drinken, ze bekijken ook de advertenties. Dolf leest haar er een voor en zegt dat het een oom van  hem is, ze besluit te reageren en wordt aangenomen. Oom Barend wil op reis en wil dat Wampie meegaat, Wampie wil dat Dolf met haar meegaat en hij reist haar steeds stiekem achterna, er is steeds weer een probleem maar ze weten die steeds te overwinnen. Als laatste gaan ze naar het bos in Roemenië, het bos dat van Dolf zijn vader is geweest en dat hij op zijn dertigste zal erven. Hier komt Dolf op voor zijn rechten om zijn landgoed te verdedigen. Hij was er namelijk achter gekomen dat er een bedrieger in het spel was, hij legt alles aan oom Barend uit. Hij en oom Barend hebben het weer goed gemaakt. Dolf en Wampie hebben elkaar, Dolf zijn bos en het mooiste beroep, inkoper in Oost Europa. Samenvatting in het kort Een vrolijk stadsmeisje en een stoere boswachter worden verliefd op elkaar. Ze ontmoeten elkaar op een wonderlijke manier, beleven een zorgeloze zomer. Ze trouwen met elkaar na de tegenstand van een oude oom op een listige manier te hebben overwonnen. Perspectief Het verhaal wordt verteld door de alwetende verteller. Er is ook een behoorlijk aantal dialogen in het boek, de combinatie van vertelling en dialogen maakt het boek leuk om te lezen. Bedoeling Het boek is volgens mij voor het plezier van de lezer. De moraal van het boek is dat is denk ik dat je moet doen wat je hart zegt. Ik denk dat het verhaal enigszins echt gebeurd zou kunnen zijn. Het is op sommige punten wel wat overdreven om spanning in het boek te brengen. Thema De thema's zijn de liefde, de natuur en reizen. Titelverklaring Wampie is de roepnaam van Petronella Geertruida, de hoofdpersoon van het boek. Het boek draait om haar, en haar relatie met Dolf. Citaat Bladzijde 115

Wampie en oom Barend zijn in Schaffhausen, Wampie en Dolf hebben afgesproken om twee uur in de stationsrestauratie, als Dolf er morgen niet was zou hij de dag erna komen. Nu wil oom Barend onmiddellijk naar Wenen vertrekken, maar Wampie heeft Dolf nog niet gezien. Ze doet net of ze ziek is en probeert zo de reis even uit te stellen. Oom Barend doet altijd een middagdutje tussen twee en half vier. "Om tien voor twee gleed ze uit bed, sloot de deur af, trok haastig een zwart rokje en een wit truitje aan, dat ze hier nog niet had aangehad en dat oom Barend niet kende, en knoopte een rode doek op een boerse manier rond haar hoofd. Met de deur op een kier bleef ze staan luisteren, tot oom Barend de trap opkwam, puffend aan zijn sigaar, terwijl hij telkens stilstond en door de smalle raampjes in de tuin keek. Schiet toch op, ouwe brombeer!     Hij was weg. Ze slipte de trap af, na de sleutel twee keer omgedraaid te hebben. Ze prees oom Barend, die in een klein hotel gegaan was, dat er geen portier op na hield, ondanks het plaatje op het wit emaille bordje naast de bel, maar enkel een jongen met een groen baaien voorschoot, die naar de treinen heen en weer slofte, en hollend langs de huizen bereikte ze het stationsplein.     Vijf over twee. Als hij er nu niet is… De stationsrestauratie was leeg gelijk gisteren. Maar ze schrok er niet van, ze wist dat hij komen zou en bestelde vrolijk twee broodjes met kaas en koffie. Ze schranste alles naar binnen en net toen ze de kruimeltjes van het bordje in haar handpalm wou schudden, liet ze alles vallen. Dolf was er!" Mening Ik vond het wel een aardig boek, ik miste de spanning een beetje maar het was niet onaardig om te lezen. Er was een verhaallijn die goed te volgen en te begrijpen was. Er zijn weinig personages, maar deze zijn best wel goed uitgewerkt zodat ik een goed beeld kreeg hoe de personages in elkaar zitten. De gebeurtenissen zouden echt plaats kunnen vinden maar het is wat te ouderwets voor deze tijd. Ik hoef niet perse nog meer boeken van den Doolaard te lezen want zo spectaculair vond ik het boek niet. Ik vind het geen echte aanrader maar als iemand nog een boek moet lezen voor een thema en dit boek past er in dan zou ik het wel aanraden.