Een korte samenvatting:

Het gaat over een jongen (Jochem) en die wordt heel erg gepest omdat hij dik is. De ergste pesters zijn Sanne, Remco en Justin maar de rest van de klas die doet er eigenlijk niets aan net als david (dat is ook een van de hoofdpersonen in het boek). Het pesten word op een moment zo erg dat Jochem besluit om
zelfmoord te plegen en dat doet hij na het klassenfeest.
Als de rector de volgende dag verteld dat Jochem niet thuis is gekomen na het klassenfeest en zegt dat hij zelfmoord heeft gepleegd en heeft iedereen spijt!

Mijn mening van wat ik de mooie of goede kan van het boek vind:

Ik vind het heel mooi dat je het verhaal van meerdere kanten leest, die van de pesters en die van de gepeste. Want je leest hoe Jochem het vind om gepest te worden, en je leest de mening van David hoe hij het vind en waarom hij niet durft in te grijpen. Ik denk ook dat daar de kracht van het verhaal ligt.

Mijn mening over wat ik minder mooi vond aan het boek:

Ik vind dat ze het einde iets te gehaast afmaakt want na de begrafenis beschrijft ze alleen maar hoe het verder gaat met de omgang van de dood van Jochem. Ze had daar, zoals ze in het hele boek al doet, iets meer de gedachte opschrijven en de gevoelens.

Wat ik spannend vond in het boek:

Op het einde vond ik het echt heel spannend want ik wou graag weten wat er was gebeurd met Jochem na het klassenfeest.

Een beschrijving wat ik wel en wat ik niet leuk vond aan de hoofdpersonen:

Jochem: ik vind dat hij iets meer van zich moet afbijten en niet moet gaan mee lachen om de grappen die om hem gemaakt worden. En hij moet zijn problemen wel tegen zijn moeder vertellen.
David: hij doet goed zijn best om zoveel mogelijk voor iedereen op te komen terwijl dat altijd heel moeilijk is en dat vind ik heel erg goed.

In welke tijd zou het ongeveer af kunnen spelen?:

Het zou zo nu ook kunnen afspelen jammer genoeg en het zal ook zeker wel veel voorkomen het hoeft niet altijd even extreem maar het pesten komt heel erg veel voor.

Zit er een moraal in het boek:

Alleen van Jochems kant denk ik want hij vindt het leven en zijn vertoning maar een straf...

Biografie van de schrijfster:

Carry Slee werd in 1949 geboren in Amsterdam. Al op jonge leeftijd was ze veel met verhalen en boeken bezig. Toen ze nog niet kon schrijven, bedacht ze verhaaltjes voor haar knuffeldieren. Ze zette haar knuffels in een kring om zich heen en las voor uit eigen werk. Op de lagere school had ze een schrift waarin ze korte verhalen en gedichten noteerde.
Docent drama - Na de middelbare school ging ze naar de Academie voor Woord en Gebaar in Utrecht. In 1975 slaagde ze voor deze opleiding. Ze werd dramadocent in het middelbaar onderwijs. Haar schrijverskwaliteiten kwamen toen goed van pas, want samen met haar leerlingen bedacht ze verhaallijnen waar ze vervolgens compleet uitgewerkte toneelstukken van maakte. De toneelstukken werden, vaak met groot succes, opgevoerd door de leerlingen.
Ook moeilijke onderwerpen - Carry Slee schrijft voor kinderen van alle leeftijden. Soms zijn haar boeken gebaseerd op dingen die echt gebeurd zijn; in andere gevallen zijn de verhalen verzonnen. Carry Slee schrijft zulke taal, die kinderen aanspreekt. De situaties die ze beschrijft, zijn heel herkenbaar en de personages zijn zo goed uitgewerkt dat de lezer zich makkelijk kan identificeren. Haar boeken zijn altijd spannend en zo geschreven dat je ze in een keer uit wilt lezen.
In haar boeken mijd Carry Slee moeilijke onderwerpen als homoseksualiteit, pesten en scheiden niet. Door haar humoristische en luchtige stijl worden haar boeken nooit echt te zwaar. Ze schrijft eerlijk over het feit dat ouders twijfelen en niet altijd op iedere vraag een antwoord weten. Zo probeert zij kinderen aan te sporen om problemen op een creatieve en fantasierijke manier het hoofd te bieden.

Wat ik met de inhoud van het boek doe:

Ik heb er zelf heel veel aan gehad van omdat ik vroeger ook heel erg gepest ben en het daar heel moeilijk mee heb gehad.
Nu weet ik hoe ver het kan komen als je er dus niets aan doet en het ook zo ver laat komen.
Ik denk dat ik me nooit zo zal opstellen als Jochem maar veel meer mijn mond open zal trekken en desnoods geweld gebruiken.