Spijt!

De thema’s van het boek ‘Spijt!’ van Carry Slee zijn pesten en zelfdoding. Thema’s die een minder belangrijke rol spelen in het verhaal zijn dood, school en verliefdheid.

Jochem is een dikke jongen, die heel erg gepest wordt op school. Hij durft niet voor zichzelf opkomt. Wat ze ook met hem doen, hij durft er niks van te zeggen. Sanne, Remco en Justin zijn de grootste pestkoppen. De rest van de klas vindt eigenlijk dat ze te ver gaan, maar zeggen er nooit iets van. David, de hoofdpersoon van het boek, doet niet mee aan het treiteren. Maar hij doet ook niets om het te verhinderen, hij durft er niks van te zeggen. Op een dag fietst David naar school, hij is nog net op tijd voor de gymles. Als hij binnenkomt ziet hij dat Jochem er nog niet is. Hij hoopt eigenlijk dat hij ook niet meer komt want vandaag wordt de klassenfoto gemaakt, Sanne, Remco en Justin waren van plan om niet met Jochem op de foto te gaan. Op het laatste moment komt Jochem toch nog binnen. Meteen lopen Sanne, Remco en Justin naar de kleedkamer. Ze hangen z’n kleren in de boom en vertellen er gelijk bij dat hij ze na de klassenfoto terug kan krijgen. Zo is Jochem dus niet op de klassenfoto geweest. David merkt dat hij z’n Franse boek is vergeten. Sanne ziet dat en pakt voor hem Jochem’s boek. David wil het terug geven, maar hij durft het niet omdat hij bang is om uitgelachen te worden. ’s Avonds merkt David dat hij Jochem’s boek nog heeft. Op aandringen van zijn moeder brengt hij het terug. Als hij bij Jochem aankomt zet zijn moeder chips op tafel met wat drinken. Hij komt er achter dat Jochem’s ouders niets van het gepest weten. Jochem vertelt David dat hij een goede vriendin heeft: Nienke. Ook merkt David dat Jochem kranten loopt voor Remco. David heeft medelijden en zegt tegen dat Jochem bij hem moet komen als hij hulp nodig heeft. Jochem vertelt dat dan de avond na het klassenfeest afgelopen is. En David geeft hem zijn woord als dat niet zo is. Op de avond van het klassenfeest weet David zeker dat hij verkering gaat vragen aan Vera, hij zoekt haar op. Als hij in de gang komt ziet hij Vera zoenen met Youssef. David kan het niet geloven. Ondertussen dwingen Sanne, Remco en Justin Jochem met een spelletje likeur te drinken, als hij dat niet doet gieten ze het in zijn mond, zodat hij moet kotsen. Op het moment dat ze hem in zijn eigen kots willen rollen roept Jochem David om hulp, maar die heeft het te druk met zijn eigen verdriet en roept ‘rot op!’. De volgende dag heeft hij zo’n spijt van wat hij gezegd heeft hij was alleen maar met zijn eigen verdriet bezig. Die dag vertelt de rector ook dat Jochem niet thuisgekomen is. Nu heeft hij nog meer spijt, hij meld zich ziek en gaat op zoek naar hem. Samen met Nienke. Ze vinden zijn tas bij een meer vlak bij ‘hun’ camping. Duikers vinden hem. Dood. Niemand kan het geloven. David neemt nog vaak afscheid. De redactie heeft een pestlijn opgericht. Om te zorgen dat zoiets niet nog een keer gebeurt. Als David iemand moet helpen met liefdesproblemen vindt hij dat niet leuk, maar dat blijkt Vera te zijn en ze krijgen verkering.

Ik vind Spijt! een ontzettend goed boek. Eén van de beste kinderboeken die ik ooit gelezen heb. Net als vrijwel alle boeken van Carry Slee is het een heel realistisch boek, je kunt je erg goed inleven in de personen. Het is een erg goed verhaal. Qua onderwerp is het een zwaar verhaal, maar de uitwerking is, hoewel soms wat emotioneel, nuchter, herkenbaar en evenwichtig. Het lijkt me ook een prima boek om de eventuele gevolgen van pesten te laten zien. Ik denk dat dit boek door de kinderjury is gekozen omdat het voor veel kinderen een herkenbaar boek zal zijn. Daarnaast is het ook nog eens een goed geschreven verhaal met niet al te moeilijk taalgebruik, daarom is het heel geschikt voor veel kinderen.