Genre: Dramatise roman.
Thema: Mishandeling.

Sven wordt mishandeld door zijn vader. Hij wordt heel vaak geslagen en zijn broer pest hem en steelt zijn spullen. Sven’ s vader doet daar niets aan, want Lennart (Sven’ s broer) is zijn lievelingetje. Volgens zijn vader is Lennart veel beter dan Sven en is Sven een mislukkeling. Lennart wordt dan ook heel erg voorgetrokken. Dat Sven’ s vader Lennart zo erg voor trekt is omdat Lennart een goede zwemmer is en dezelfde interesses heeft als zijn vader. Hij gaat ook nooit tegen zijn vader in en dat doet Sven wel. Sven houd van filmen en hij wil later dan ook zijn eigen films maken.

In de klas van Sven zit een meisje, Roosmarijn. Roosmarijn heeft problemen met haar wiskundeleraar, de populairste leraar van school, want die had haar apart genomen en deed heel close. Hij pakte haar hand en ging heel dicht tegen haar aan zitten. Ze vertelt het aan haar beste vriendin, Halima, maar die praat het uit haar hoofd, het was waarschijnlijk gewoon om haar gerust te stellen. Sven is al een tijdje verliefd op Roosmarijn, maar hij durft niet op haar af te stappen. Daarom bedenkt Bart, Sven’ s beste vriend, een plan. Hij zegt dat Sven een film gaat maken en nog een meisje zoekt om erin te spelen. Roosmarijn, die al heel lang de droom heeft om filmster te worden laat zich dat geen twee keer zeggen en meld zich meteen aan. Omdat Sven zo snel niet kan bedenken waar de film over moet gaan, zegt hij dat het over een meisje dat wegloopt gaat. Dat was zijn laatst bedachte scenario. Toch is hij allang blij dat hij nu veel alleen gaat zijn bij Roosmarijn. Ze spreken af voor die middag.

Als Sven die middag thuis komt om z’ n camera te halen is alleen zijn moeder thuis, want Lennart en zijn vader zijn naar de voorselecties voor het jeugdkampioenschap zwemmen. Zijn moeder vertelt hem dat zijn vader hem meegenomen heeft om Lennart te filmen, zodat hij zijn technieken kan verbeteren. Sven weet zeker dat Lennart het heeft gedaan om hem te treiteren. Hij had gezien dat Sven zijn camera klaar had gemaakt. Gelukkig hebben Sven en Roosmarijn allebei hun handen vol aan het voorbereidende werk. Ze komen die dag niet aan filmen toe.
Als Lennart en zijn vader die avond thuis komen, is het feest, want Lennart is door de selecties heen. Sven neemt zich voor om niet over de camera te beginnen die avond, maar als hij hoort dat ze hem elke dag nodig hebben wordt het Sven te veel. Hij krijgt ruzie met zijn vader en word weer in elkaar geslagen. Hij gaat naar boven en belt zijn Bart af, waar hij een afspraak mee had. Hij zegt dat hij hoofdpijn heeft. De volgende dag durft Roosmarijn de wiskundeles niet in, maar haar Halima haalt haar over om toch te gaan. Als Bob (de wiskundeleraar) langsloopt legt hij een hand op haar schouder, zoals hij dat bij iedereen doet, maar als hij z’n hand van haar schouder laat glijden voelt ze hem tegen haar borst komen. Ze zegt het tegen Halima en die gelooft het nu wel. Een week later is de volgende afspraak voor het filmen, maar Sven heeft zijn camera nog steeds niet terug. Die ligt bij zijn vader in de la. Gelukkig zijn ze vroeger uit en kan hij de camera ongemerkt gebruiken en weer op tijd terugleggen. Ze filmen bij Sven thuis en Lennart is er ook. Als Sven even weg moet verteld Lennart aan Roosmarijn dat Sven een vriendin heeft, wat helemaal niet waar is. Op school heeft Halima aangeboden om met Roosmarijn van plaats te wisselen zodat hij niet meer Bob niet meer bij haar kan. Die avond komt Sven erachter dat zijn ouders en Lennart met zijn verjaardag in Duitsland zitten voor een speciale training voor Lennart. Sven kan niet mee, want de auto zit vol. Natuurlijk gaat ook de camera mee, maar wat een groter probleem is: Roosmarijn heeft niet erg veel zin meer in filmen, omdat ze denkt dat Sven een vriendin heeft. Net terwijl zij steeds verliefder op hem wordt.
De volgende dag krijgt Roosmarijn het bericht dat ze in de feestcommissie zit, maar dat wijst ze af. Bob zit er ook in.
Lennart heeft Roosmarijn uitgenodigd te komen kijken bij het zwemmen en zorgt ervoor dat het lijkt of het zíjn vriendin is, terwijl Roosmarijn nog steeds verliefd is op Sven. Vervolgens zegt Lennart tegen Sven dat Roosmarijn Sven leuk vindt en dat hij haar moet gaan versieren. De dag daarna zegt Lennart tegen Roosmarijn dat Sven echt zo' n meisjes verslinder is die meisjes versieren als een soort sport zien. Die dag zit Roosmarijn voor het eerst weer met een veilig gevoel in de wiskunde les, want ze zit nu aan de raamkant, dus kan hij niet bij haar. Toch krijgt Bob de kans om weer aan haar borst te zitten als Halima haar etui laat vallen en die grijpt hij ook. Hij doet net of hij het raam open gaat doen en toevallig ziet dat ze iets niet begrijpt. Na de les vertelt Roosmarijn de rest van de klas wat er gebeurd is, maar niemand gelooft haar, behalve Halima en Sven. Na school is Roosmarijn samen met Halima nog even wat informatie over Sven gaan halen bij Lennart, die zegt dat hij elk weekeinde wel een andere scharrel heeft. Dan belt ze Sven af. Omdat Sven zo van slag was is hij vergeten de banden te verwisselen in de camera en zijn vader denkt dat Sven wilde zorgen dat ze Lennart niet konden filmen. Zijn vader slaat hem alweer helemaal in elkaar. Daardoor vergeet hij zijn afspraak met Bart. Twee dagen later is Sven’ s vader in een goed humeur, omdat Lennart de selecties door is. Sven besluit uit te leggen wat er gebeurt was met de camera en de banden en hij hoopt dat hij dan de camera terug krijgt. Als hij zijn vaders kamer binnenloopt is er niemand, maar het raam staat open en het regent in. Hij loopt de kamer in om het raam dicht te doen, maar op dat moment komt zijn vader binnen met een verlengsnoer in zijn hand. Sven wil nog uitleggen dat hij alleen het raam dicht wilde doen, maar zijn vader heeft zijn eigen conclusies al getrokken. Voor Sven ook maar de kans krijgt iets te zeggen staan de striemen van het snoer al op zijn rug. Roosmarijn heeft net besloten Sven nog een kans te geven als hij aanbelt. Hij legt haar uit dat zijn camera gemaakt moet worden en daardoor tien dagen weg is. Roosmarijn is zo boos om die smoes dat ze de deur voor zijn neus dicht smijt. Roosmarijn is hij dus kwijt, denkt hij. Hij heeft z’n vrienden de laatste tijd ook wel een beetje verwaarloosd, dus gaat hij naar Bart. Bart geeft hem nog een laatste kans: die middag zwemmen. Er is alleen één probleem: Sven kan niet zwemmen, want hij heeft nog steeds striemen op z’n rug staan van het snoer. Hij besluit ze op te wachten bij het zwembad, maar ze fietsen weg, zonder hem.
Die avond ziet Sven Roosmarijn aan komen fietsen. Hij wil net naar beneden lopen, maar als hij boven aan de trap staat ziet hij hoe Lennart Roosmarijn een kus geeft. Nu heeft Lennart alles van hem afgepakt, zelfs Roosmarijn. Roosmarijn zelf begreep het allemaal niet zo goed en werd argwanend waarom ineens die kleffe zoen? Ze vertrouwde het niet. De volgende ochtend wil Sven niet naar school, als zijn vader geïrriteerd komt informeren wat er aan de hand is ziet hij Sven’ s prullenbak. Het zit vol met brieven die hij aan Roosmarijn geschreven heeft. Zijn vader denkt dat hij de vriendin van Lennart af wilde pakken en hij wordt woest. Die dag durft Roosmarijn echt niet naar wiskunde, dus gaat ze in de aula zitten. Als de rector langs komt zegt ze dat ze niet kan vertellen waarom ze er niet is. Op hetzelfde moment is Sven heel erg ruzie aan het maken met Bob, midden in de klas. Hij wordt het helemaal zat zegt precies waar het op staat. Als Sven het verhaal herhaald tegen de rector wordt die heel kwaad, omdat Roosmarijn niets gezegd heeft. Later, als de rector het nog een keer vraagt gaat ze mee in het verhaal dat Bob opgehangen had: zijn en Bob hadden een meningsverschil.
Die avond vertelt zijn vader hem dat Sven niet meer welkom is op de benedenverdieping van het huis. Hij mag boven blijven en hij moet eens proberen naar beneden te komen. De nacht erna loopt Sven weg, maar als hij eenmaal veilig in de duinen zit bedenkt hij dat er geen enkele plaats is waar zijn vader hem niet zal vinden. Hij zal dus toch terug moeten. Hoe dan ook, zijn vader beheerst Sven’ s leven. Ondertussen is Bob gesnapt terwijl hij Roosmarijn dwong hem te betasten. Zij en een ander meisje hebben alles verteld en ze is er ook achter gekomen dat Sven geschorst is omdat zij niet eerlijk was. Ze gaat naar zijn huis en als ze aanbelt doet zijn Lennart open. Die stuurt haar naar boven waar ze de afscheidsbrief van Sven vindt. Sven heeft besloten naar huis te gaan, maar eerst koopt hij een mes. Hij sluipt het huis binnen en gooit de deur naar de woonkamer open. Lennart en zijn ouders zijn aan het eten. Zijn vader springt op en Sven blijft staan. In eerste instantie denkt zijn vader dat Sven hem wil vermoorden, maar dan biedt Sven het mes aan aan zijn vader en zegt dat hij maar moet steken. Sven weet toch al dat zijn vader hem dood wil hebben, dus waarom doet hij het niet meteen. Als zijn vader dit hoort, zakt hij door zijn knieën en zegt tegen zijn vrouw dat het tijd wordt om de psycholoog te bellen.
De psycholoog praat met iedereen, het gaat een moeilijke tijd worden, maar ze komen er wel bovenop. Het blijkt dat Sven’ s vader zo doet omdat hij vroeger zelf ook geslagen is. Sven vindt een briefje van Roosmarijn op zijn bureau en gaat snel naar haar toe. Ze krijgen verkering. Daarna maakt hij het goed met zijn vrienden.

In één zin is het verhaal samen te vatten als: Razend gaat over een jongen die mishandeld wordt door zijn vader.

4.
Hoofdpersoon:
Sven Feije.

Bijpersonen:
Roosmarijn.
Lennart Feije, de broer van Sven.
De vader van Sven.

Overige personen:
De moeder van Sven.
De oma van Sven.
Bart, de beste vriend van Sven.
Arnout, een vriend van Sven.
Hakim, een vriend van Sven.
Halima, de beste vriendin van Roosmarijn.
Astrid van Lanen.

De leraar wiskunde, Bob van der Steen.
Meneer Hazelman, de conrector bij Sven op school.
Mevrouw Simons.

Sven Feije:
Sven is 14 jaar en de hoofdpersoon en in het boek draait alles om hem. Hij werd erg onder de duim gehouden door zijn vader, maar op een gegeven moment was hij dit zat. Hij ging van zwemmen af (waar hij heel goed in was) omdat hij het niet meer leuk vond. Daar wordt en werd zijn vader heel kwaad om. Dit was één van de redenen dat Sven’ s vader hem mishandelde. Zijn grootste passie is, naast Roosmarijn, filmen. Zijn uiterlijk komt niet echt ter sprake in het boek en je kunt het ook niet uit het verhaal halen. De enige aanwijzing is de kaft, maar daarvan weet ik niet zeker of hij dat is. Op de kaft staat een jongen met bruin/donker blond haar en bruine ogen. Maar ik vind het over het algemeen fijner als er geen beschrijving of plaatje is van een persoon want dan kan je alles er zelf helemaal bij bedenken er raak je nog meer betrokken met het boek. Hij voelt zich vaak ongelukkig en niet begrepen en heeft het gevoel dat alles fout gaat en niemand hem begrijpt. Hij voelt zich nog ongelukkiger als hij een paar keer niet op een afspraak kan komen vanwege de vele striemen. Vrienden van Sven vinden hem aardig, maar balen er erg van dat hij zo vaak niet kan komen of zegt dat hij komt en dat dan afzegt. Ik vind Sven heel sympathiek overkomen en hij geeft mij het idee dat hij echt heel veel om zijn vrienden geeft en zijn vriendschappen probeert te onderhouden. En hij heeft ook veel doorzettingsvermogen: hij gaat ondanks alles door met filmen en gaat niet meer op zwemmen. Het was veel makkelijker geweest voor hem als hij weer gewoon deed wat zijn vader wilde dat hij deed, maar toch doet hij dat niet. Dat vind ik heel erg goed van hem, want het kost dan heel erg veel moeite om toch door te gaan als je steeds geslagen wordt. Zelf weet ik niet wat ik had gedaan, misschien had ik mijn vader dan toch gehoorzaamd, omdat dat makkelijker is, maar ik denk dat ik uit zelfrespect toch door was gegaan weer zou gaan zwemmen.

Roosmarijn:
Roosmarijn is ook 14 jaar, zit bij Sven in de klas en is de belangrijkste bijfiguur. Ze is verliefd op Sven, en hij ook op haar. Alleen weten ze dat beiden niet van elkaar. Haar uiterlijk kun je nergens uit het boek halen. Er wordt ook niet gesproken over uiterlijke kenmerken die op één of andere manier speciaal zijn. Ze wil graag actrice worden in een film en acteert ook veel en kan dat goed. Ze is dus heel erg blij als Sven haar vraagt om mee te doen aan een film, die hij regisseert en waarin zij speelt. Maar Roosmarijn heeft een groot probleem: hun favoriete leraar Bob, kan zijn handen niet thuishouden en zit aan haar. Ze weet niet goed hoe ze er mee om moet gaan en besluit het de klas te vertellen. Niemand, op Sven en Halima (haar vriendin) na, gelooft haar en maken haar uit voor leugenaar. Roosmarijn voelt zich daardoor erg ongelukkig en ze wil het ook niet aan haar ouders vertellen, omdat die het al zo druk hebben met hun zaak, waarmee het op dat moment slecht gaat.
Ik vond Roosmarijn heel sympathiek. En ik begreep dat ze, nadat Sven al die afspraken om te filmen afzegde (hij kon niet filmen omdat zijn vader zijn camera had afgepakt) wel een beetje genoeg van hem had. De meeste vrienden (jongens) van Roosmarijn vonden haar aantrekkelijk en waren best jaloers op Sven toen hij wat met haar kreeg. Ik vind het knap en goed van haar dat ze het aan haar klas vertelde dat ze lastig werd gevallen door Bob, maar zelf had ik dat niet gedaan. Misschien had ik het aan een paar mensen verteld en dan naar de rector gestapt Maar dat weet ik niet zeker want het hangt denk ik ook af van de situatie waarin je zit dan. Als het een populaire leraar is die dat doet is het moeilijker om iets te doen, dan wanneer iedereen als een hekel aan de leraar heeft.

Lennart Feije:

Lennart is de broer van Sven en is ongeveer een jaar jonger. Hij wordt erg voorgetrokken door zijn vader omdat hij alles doet wat hij zegt. Hij gaat bijvoorbeeld wel door met zwemmen. Ik vind hem door een paar dingen, die hij doet (Roosmarijn probeert hij af te pakken van Sven bijvoorbeeld) erg onsympathiek en ik vind hem ook egoïstisch, omdat hij tegen Roosmarijn allemaal negatieve dingen zegt over Sven, waardoor zij aan hem gaat twijfelen. Alhoewel deze persoon het meeste naar stereotype neigt (hij doet allemaal gemene dingen, is bijna nooit vriendelijk) is hij het toch niet. Aan het eind van het boek draait hij bij en geeft hij toe wanneer ze in therapie zijn dat hij het eigenlijk eens is met Sven. Hij vertelt dat hij zwemmen ook niet zo leuk vindt maar het niet durft te zeggen en dat hij wel heel erg opkijkt tegen Sven, omdat hij het wel durft te zeggen. Toen ik naar de leeftijd van Lennart zocht (wat niet letterlijk in het boek staat) zag ik dat Lennart jonger was dan Sven. Dat verbaasde me, want ik had verwacht dat hij ouder was, omdat hij zo gemeen was. Ik denk niet echt bij een gemeen persoon aan iemand die jonger is.

De vader van Sven en Lennart:
Ik denk dat de schrijver de vader van Sven en Lennart goed heeft omschreven. Dat was ook
haar bedoeling: hij komt erg onsympathiek op mij over en ook gemeen en niet eerlijk. Hij heeft, volgens mij, het idee dat hij het recht heeft om te bepalen wat anderen met hun leven doen en er niet tegen kan wanneer hij geen gelijk krijgt.
De schrijver beschrijft hem op zo’n manier dat je zijn gedachten niet kunt raden of inbeelden; Je weet bijvoorbeeld alleen maar over de reden waarom hij slaat. Hij vindt het slap van Sven vind dat hij is gestopt is met zwemmen en dat hij hem lui vindt, maar verder wordt er niet dieper ingegaan over wat hij denkt.
Maar ik denk wel dat hij zich niet goed kan inbeelden wat anderen denken of voelen, anders had hij Sven niet geslagen. Dan had hij gezien en gemerkt dat hij er aan onderdoor ging. Dan had hij ook begrepen dat zijn vrouw hem zou troosten (iets dat hij niet toeliet).
Maar aan het eind van het boek wordt ook een klein beetje duidelijk, waarom hij Sven sloeg: hij werd zelf ook geslagen door zijn vader.

De moeder van Sven en Lennart:
Ik vind niet dat je moeder van Sven en Lennart echt een eigen mening heeft en die ook uit. Ze is erg bang voor haar man en doet alles wat hij zegt. Heel soms gaat ze er tegen in, maar dat doet ze heel onopvallend en snel, zodat hij het niet merk. Bijvoorbeeld wanneer Sven geslagen is en een wond heeft dan maakt ze die heel erg snel een beetje schoon en dan zegt ze tegen hem: ‘Waarom daag je je vader ook zo uit?’ Ik vind dat een beetje slap. Ik vind dat ze eerder had moeten zeggen dat hij ongelijk heeft en dat niet had moeten doen in plaats van Sven de schuld ervan te geven.
Aan de ene kant heb ik heel erg weinig respect voor haar omdat ze het toch toestaat dat haar kind door haar man wordt mishandeld, maar ik kan ook wel een beetje begrijpen dat ze niks durft te doen: ze is bang om zelf ook geslagen te worden.


De oma van Sven en Lennart:
De oma van Sven heeft niet echt een grote rol in het boek, de enkele keren dat ze voorkomt is aan de telefoon. Zij heeft al door dat het niet klopt wat er in dat gezin gebeurt en ze raadt de vader van Sven een paar keer aan om naar een therapeut te gaan. Maar hij wil niet luisteren, totdat Sven voor hem staat met een mes en vraagt of hij hem wil vermoorden en dan snapt ook hij dat het helemaal fout is en gaan ze naar de therapeut.

Bart:
Bart is ook 14, zit bij Sven in de klas en is de beste vriend van Sven. Maar hij begint een beetje genoeg van Sven te krijgen. Bijna aan het eind van het boek is de vriendschap ook echt over. De reden daarvoor is dat hij er best van baalt, dat Sven bijna nooit komt opdagen bij afspraken.
Bart vindt het ook heel erg vervelend, maar hij weet niet dat Sven geslagen wordt. Dat dat de reden is dat hij soms niet komt.
Bart wordt niet echt beschreven in het boek, maar aan de hand van het gene dat beschreven wordt lijkt hij mij aardig en sympathiek. Ik snap dat hij genoeg had van Sven, omdat hij nooit kwam. Als een vriend of vriendin dat van mij zou doen, zou ik dat ook hebben. Ik denk wel dat als hij geweten had van de mishandeling, dat hij Sven zou helpen en zeker niet had laten vallen.

Arnout en Hakim:
Deze twee personen komen altijd samen in het boek voor, vandaar dat ik ze tegelijk behandel.
Ze zijn alle twee even oud als Sven en zitten ook in dezelfde klas. Ze komen op mij over als 2 jongens die niet echt serieus zijn altijd en gewoon zoveel mogelijk lol willen maken. Ze zijn hopeloos opzoek naar een vriendin en ze hebben ook een nieuw plan gemaakt om er één te krijgen: ze gaan chatten als twee meisjes: Lotte en Dieke. Ze weten niet dat Bart en Sven zich ondertussen ook voor doen als twee meisjes en met hen gaan chatten. Als ze dan eindelijk afspreken staan ze dan ook verbaast te kijken als niet Melissa en Annabel (zo noemen Bart en Sven zich), maar Bart en Sven verschijnen op het afspraakje.
Buiten deze gebeurtenis spelen ze niet echt een rol in het verhaal en ze hebben ook niet duidelijk beschreven karakters.


Halima:
Halima is de beste vriendin van Roosmarijn. Ze komt af en toe in het boek voor, waardoor je geen duidelijk beeld van haar krijgt. Ze is opgewekt, vrolijk en flapt er dingen snel uit. Als niemand Roosmarijn gelooft als ze vertelt dat Bob haar lastig valt is zij een van de weinige die haar steunt en gelooft.
Ze neemt het ook voor Roosmarijn op. Als bijvoorbeeld niemand haar gelooft wordt ze boos en vindt het onterecht van iedereen ze zegt dat Roosmarijn dat nooit kan verzinnen etc.
Ik vond haar heel erg leuk, spontaan, eigenwijs en jammer dat ze niet meer voorkwam in het boek.

Astrid van Lanen:
Toen Astrid in de feestcommissie van de school zat heeft Bob haar ook lastig gevallen. Toen is ze uit de feestcommissie gestapt, omdat Bob daar in zat en kwam er een plek vrij.
Roosmarijn wou er altijd graag in, maar omdat Bob er inzat wou ze niet meer.
Het nieuws dat Bob haar lastig viel was intussen als een lopend vuurtje door de school gegaan en iedereen wist ervan. Astrid kwam dan ook op een middag bij haar om te vragen of het echt zo was en zei dat hij het bij haar wel had gedaan.
Doordat Astrid haar verhaal ook heeft gedaan bij de conrector is de leraar ook ontslagen. Over Astrid kan ik geen duidelijk beeld krijgen omdat zij niet echt veel voorkomt in het boek en ook niet beschreven wordt.

Bob van der Steen:

Bob is de leraar wiskunde van de klas van Sven. Hij is zeer populair en geliefd onder de leerlingen maar als hij een keer met Roosmarijn samen is zit hij aan haar. Sven krijgt een keer ruzie met hem over wat hij gedaan heeft met Roosmarijn. Roosmarijn ontkent dit allemaal en hij wordt daarom geschorst. Als hij een keer betrapt wordt als hij het weer bij Roosmarijn probeert wordt hij ontslagen. Later blijkt dat hij dat bij meerdere meisjes heeft gedaan.
Ik vond de manier waarmee hij openlijk met leerlingen omging (in de klas) leuk, hij maakt ondertussen grapjes en je zou het ook niet verwachten van hem. Maar als hij alleen met leerlingen (meisjes) is, veranderd hij en zit soms aan ze.

Meneer Hazelman:
Meneer Hazelman is de conrector op de school waar Sven zit. Hij schorst Sven eerst, en later ontslaat hij Bob. Hij heeft geen belangrijke rol in het verhaal en zijn karakter wordt ook niet omschreven.

Mevrouw Simons:
Mevrouw Simons is de therapeute waar de oma van Sven het altijd over heeft. Ze komt alleen aan het einde van het boek voor en gaat dan proberen om het allemaal weer goed te maken in het gezin. Ze komt zelf niet aan het woord. Alleen haar naam wordt een paar keer genoemd. Een mening kan ik niet over haar hebben.

5.
Het verhaal speelt zich meestal thuis af en bij Sven op school.

6.
-Het speelt zich af in de hedendaagse tijd. Ze hebben het in het boek namelijk over internet, chatten, Cd(rom)’ s en eigen gsm’ s dat zijn allemaal dingen die pas de laatste paar jaren grootschalig op de markt zijn en ook door veel mensen worden gebruikt.
-De verteltijd is 144 bladzijden.
-Het is een zeer chronologisch verhaal, er zijn geen flashbacks en/of sprongen in de tijd.
-Ja, er is meer dan één verhaallijn.

-Ik denk dat het verhaal ongeveer een maand duurt, maar de problemen tussen Sven en zijn vader bestaan al een hele lange tijd.

7.
Het verhaal begint met het probleem tussen Sven' s vader en Sven(dat hij in de spiegel kijkt en kijkt of hij nog een opgezwollen wenkbrauw heeft).
Midden in de gebeurtenis dus.

8.
Het belangrijkste probleem is de situatie tussen Sven en zijn vader. Het boek loopt goed af, want zijn vader realiseert dat het zo niet verder kan en Sven krijgt verkering met Roosemarijn. Het einde is dat Sven Roosemarijn zoent, een gesloten einde dus.

9.
De titel is Razend. Ik denk dat die is gekozen omdat Razend ook kwaad betekent: Sven is kwaad (Razend) op zijn vader, omdat hij Lennart, zijn broer, voortrekt en omdat hij hem mishandelt. De vader van Sven is kwaad op Sven omdat hij met zwemmen is gestopt tegen zijn wil in en daarom mishandelt hij Sven vaak.

10.
Het boek is verteld vanuit de alwetende verteller. Maar hij weet niet meer dan de personen weten. Hij weet wat de personen denken of voelen. De personages worden bij hun voornaam genoemd in het boek en beschreven alsof de verteller er bovenhangt zoals in deze zin bijvoorbeeld: ‘Sven ziet dat zijn moeder de telefoon pakt. ‘Hallo ma,’ ‘hoort hij haar zeggen’.
Maar de gebeurtenissen bekijk je vooral vanuit Sven. Je weet niet meer dan hij weet. Alleen in een paar hoofdstukken komen er gebeurtenissen die je vanuit Roosmarijn ziet, en daar komen ook dingen aan de orde waar Sven geen weet van heeft. Omgekeerd is het ook zo, Roosmarijn weet van de meeste dingen die met Sven gebeuren niets af.


11.
Het onderwerp van het boek vond ik heel erg leuk, nou ja leuk. Het is natuurlijk niet leuk als je ongewenste intimiteiten meemaakt, of mishandeld wordt, maar het is wel leuk om er over te lezen. Zo kun je er nog wat van leren. Doordat het boek midden in een gebeurtenis begint, zit je meteen in het boek, en dat maakt het heel erg spannend! Door het makkelijke taalgebruik hoef je niet echt heel veel na te denken bij het boek. Daardoor kun je het goed meebeleven. De personages in het boek zijn heel variërend. Ik vond het heel erg leuk toen Roosmarijn en Sven verkering kregen, en toen Sven en Bart Arnout en Hakim in de maling hadden genomen met het chatten. De gebeurtenissen waren meestal heel erg spannend, ze waren in ieder geval nooit saai. Er waren twee belangrijke gebeurtenissen, de ongewenste intimiteit, en de mishandeling, en daar waren weer kleine minder belangrijke gebeurtenissen om heen geborduurd, en dat maakte het verhaal heel spannend en afwisselend.