1. Algemene gegevens.

De titel: Kruistocht in spijkerbroek.
De auteur: Thea Beckman
De illustrator: kan ik niet vinden.
De uitgever: 1e druk van het boek in 1973 door Uitgeverij: Lemniscaat, Rotterdam.
Aantal bladzijden: 307 bladzijden
Aantal hoofdstukken: 23 hoofdstukken
De genre: Historie en avontuur

2; Inhoud
1. personages.

De hoofdpersoon uit dit boek is Dolf Wega (of in 1212 Dolf van Amstelveen). Hij is nogal een grote jongen met blond haar en blauwe ogen. Hij is wat gezet gebouwd. In het begin van het boek heeft hij een erg blanke huidskleur maar later in het boek veranderd die erg blanke huid in een bruin kleurtje. Als Dolf naar een andere tijd gaat, draagt hij een winterjas, spijkerbroek en bergschoenen.

Hij is een hele lieve jongen vol met respect voor andere en is wel snel ongerust. Hij is erg avontuurlijk, verantwoordelijk en leidend.

Hij voelt zich verantwoordelijk van het leiden van de kinderkruistocht naar Jeruzalem. Hierin beleefd hij veel avonturen. Hij is iemand met een karakter.

De bijpersonen uit het boek:

Leonardo: Dolf leert hem kennen wanneer hij met de tijdmachine naar de tijd 1212 gaat. Leonardo is een slimme student uit Pisa. Hij is sluw en behulpzaam. Hij was een leider van een knokploeg. Hij heeft lang, donker haar. Bruine huid en ogen. Hij draagt een groen overkleed met daaromheen een leren riem en een dolk eraan vast, hij heeft bruine laarzen aan en draagt een hoed. Leonardo heeft altijd zijn ezel mee.

Mariecke: Het is een klein meisje van acht of negen jaar die zich in Keulen heeft aangesloten bij de kinderkruistocht om heilige land te bevrijden. Ze is heel erg dun heeft lang donkerblond haar en grijze ogen. Ze is erg behulpzaam en wil graag helpen als er iets is. Ze is ook erg gelovig en onschuldig. Dolf en zij houden erg van elkaar en zouden elkaar niet kwijt willen raken.

Anselmus: Hij is een nep monnik en een nare man en geeft niet eens om de kinderen, hij wil ze zo snel mogelijk naar Jeruzalem brengen en ze als slaven laten wegvoeren en dan veel geld verdienen. Hoe Anselmus eruit ziet weet ik niet.

Nicolaas: Hij is eigenlijk een herdersjongen, maar de 2 andere nep monniken hadden ervoor gezorgd dat hij dacht dat hij een heilige was. Nicolaas is erg behulpzaam. Eerst vindt hij de kinderkruistocht leiden leuk maar later wanneer hij weet dat ze als slaven moeten werken, verteld hij het geheim aan Dolf.
Hoe Nicolaas eruit ziet weet ik niet.

Johannis: Hij is ook een nep monnik. Eerst gaat het hem alleen om het geld net zo als bij Anselmus maar later begint hij van de kinderen te houden. Maar hij durft niet tegen Anselmus in te gaan.

De bijpersonen zijn allemaal karakters. Want je leest dat de personen ontwikkelen in het boek.

Het boek is verteld in vertellersperspectief. Want je leest ook dat andere mensen dingen denken.

2. Tijd.

De tijd speelt zich af in 1212, dit weet je omdat Dolf in het begin van het boek met een tijdmachine naar deze tijd word geflitst en met de kinderkruistocht meeloopt. De tijd die dolf meeloopt (het hele boek dus) is ongeveer 2 en halve maand.
Het boek word in verschillende tempo’s verteld, want zo duurt een dag een heel hoofdstuk en de andere keer duurt een dag een paar regels. Het is dus heel wisselend.

Er zitten niet veel tijdsprongen in, meestal word het van elke dag verteld. En heel af en toe zit er een kleine tijdsprong in. Het verhaal wordt chronologisch verteld. Er zijn af en toe flashbacks als dolf terug denkt aan thuis.

3. plaats

In mijn boek speelt het verhaal zich op heel veel plaatsen af. Eerst in Amstelveen, waar Dolf woont maar wanneer hij na 1212 is geflitst en met de kruistochten meeloopt komen ze langs de Alpen, Povlakte, door de Apenijnen tot aan de zee bij Genua.
De ene keer is de omgeving heel spannend en andere keer normaal. Want ze gaan ergens gaan slapen en worden s’nachts aangevallen, s’nachts is toch wel enger als het overdag. Maar de andere keer hebben ze de grootste lol onder de tocht. Er heerst dus wel een redelijke sfeer.

4. Spanning

Er zijn 4 verschillende spanningen vind ik. Heel spannend waren 6 hoofdstukken, spannend waren 7 hoofdstukken, leuk waren 9 hoofdstukken en 1 hoofdstuk was saai.

In het begin gaat Dolf naar een laboratorium van Dr.Simiak en Dr.Knetelvoer. Daar laat Dr.Simiak Dolf de Materie Transmitter zien, hiermee kan je in de tijd terug. Na lang zeuren mag Dolf een tijdje naar de riddertoernooi in 1212. Hij zou 5 uur in die tijd blijven en dan bij dezelfde plek terug komen waar hij ook vandaan kwam. Maar hij zag dat een jongen werd aangevallen door struikrovers en ging hem helpen. Het was Leonardo die Dolf hielp, ze raakte aan de praat. Na 5 uur wou Dolf terug gaan naar de steen, maar hij kwam niet op de steen omdat een hele grote groep kinderen voorbij liepen. Hij was dus te laat en besloot samen met Leonardo om zich aan te sluiten bij de kinderkruistocht die naar Jeruzalem leidde om daar hun ‘heilige land’ te bevrijden van de Saracenen ( turken die toen Jeruzalem bezettende).

Het belangrijkste probleem is dat Dolf te laat was bij de steen en dus nu in de tijd 1212 zit terwijl hij van de 20ste eeuw komt. Hij loopt mee in de kinderkruistocht die word geleid door 2 nep monniken, ze willen de kinderen als slaven gaan verkopen.

Het is een gesloten eind want Dolf vind een aluminium doosje die wel uit de 20ste eeuw moet komen hij schrijft terug en zo word er afgesproken dat hij terug kan worden geflitst naar de 20ste eeuw. Dit gebeurt dan ook. En zo is Dolf weer in zijn eigen tijd, bij zijn familie.

Een goede afloop want Dolf kan na zijn hele avontuur in de kinderkruistocht weer naar huis terug worden geflitst.


De schrijfster roept de spanning op verschillende manieren op. Door een spannende omgeving te kiezen en om bijna alle details van een spannend moment, beleving te vertellen.

5. Thema

Mijn boek gaat over een jongen, Dolf, die word teruggeflitst word naar de riddertoernooien in 1212. Doordat er een grote groep kinderen langskomen kan hij niet op tijd bij de plek zijn waar hij weer na de 20ste eeuw zou gaan. Hij besluit om mee te gaan me de kinderkruistocht en maakt van alles mee.

6. Titel

De titel is: kruistocht in spijkerbroek.
Het boek heet zo omdat Dolf, een jongen uit de 20ste eeuw word geflitst naar de tijd: 1212. Dolf is gekleed als iemand uit de 20ste eeuw, een spijkerbroek dus. Door wat problemen loopt hij mee in een kinderkruistocht. En loopt dus mee in een kruistocht in spijkerbroek.

Hij loopt dus de hele kinderkruistocht mee in zijn spijkerbroek en beleeft van alles mee. Hij doet alles om de kinderen veilig naar Jeruzalem te brengen.

7. Probleem

Er zijn twee problemen in het boek. Het eerste probleem is dat Dolf van de 20ste eeuw naar de 13de eeuw word geflitst en door een stoet kinderen niet op tijd bij de steen zijn waar hij terug werd geflits en dus in de 13de eeuw moet blijven. Hij besluit met de stoet kinderen mee te lopen. Deze stoet kinderen is een kinderkruistocht. Deze kinderen gaan naar het ‘heilige land’, Jeruzalem.
Het tweede probleem is dat deze kinderen worden geleid door 2 mannen die zich voor doen als monniken maar dit niet zijn. De 2 nep monniken leiden de kinderen naar de boot in Jeruzalem, om ze door te voeren als slaven. Hieraan verdienen ze veel geld.


De problemen worden wel opgelost. Dolf vind een doosje van aluminium, deze komt uit de 20ste eeuw. Zo kan Dolf worden teruggeflits worden. Ook het tweede probleem is opgelost want Dolf is achter het geheim gekomen en heeft ervoor gezorgd dat de kinderen niet als slaven zouden moeten werken.

8. Samenvatting

In de herfstvakantie mag Dolf Wega naar het laboratorium van Dr.Simiak en Dr.Knetelvoer. Daar laat Dr.Simiak Dolf de Materie Transmitter zien. Dr.Simiak verteld dat je hiermee in de tijd terug kan. Dat lijkt Dolf wel wat, en na veel zeuren mag Dolf terug in de tijd. Wanneer hij in de middeleeuwen is zet hij een kruis op de steen, zo weet Dolf dat hij daar over 5 uur weer moet zijn. Hij ziet dat een man word overvallen door struikrovers en schiet hem te hulp. Nadat ze de struikrovers hebben verjaagd raken ze aan de praat. Dolf komt erachter dat de man Leonardo heet. Na 5 uur gaat Dolf terug naar de steen maar er loopt een grote stoet kinderen en Dolf is te laat. In plaats van Dolf is het kind die op de steen stond naar de 20ste eeuw geflitst. Samen met Leonardo besloot Dolf om mee te lopen in de kinderkruistocht. Deze was slecht georganiseerd en Dolf gaat deze kruistocht regelen. Hij maakt groepen: Jagers, vissers, vechters, verzorgers en mensen die fruit uit de bossen plukten. Elke groep had zijn eigen leider. En iedereen nam plaats in een groep waar hij/zij goed in was. De liepen snel door naar Jeruzalem. Want het doel van de kruistocht was om Jeruzalem te bevrijden van de Saraceren. Tenminste dat denken ze. Maar Nicolaas kan het geheim niet meer voor zich houden verteld hij aan Dolf dat de zee niet aan de kant zal gaan en er schepen zouden komen voor de kinderen zodat die in Afrika als slaaf konden werken. Dolf verteld dit aan de kinderen. En als de volgende dag de zee niet ontwijkt voor hun en er schepen komen gaan de kinderen niet op de schepen maar vermoorden Anselmus. De inwoners van Genua vinden niet dat de kinderen op het strand kunnen blijven en Dom Johannis gaat met een groep terug naar Keulen, een groep blijft in Genua en een andere groep gaat me Dolf mee. Ze vinden een aluminium doosje, hierin staat dat Dolf over 24 uur op de plek van het gevonden doosje moest staan. En zo na 24 uur word Dolf teruggeflits naar zijn eigen tijd.

3. De auteur

Thea Beckman is op 23 juli 1923 geboren in Rotterdam. Helaas is ze vorig jaar in de nacht van 4 op 5 mei overleden aan de gevolgen van kanker. Ze is 80 jaar geworden.

Ze groeide op in de crisistijd en haar vader kwam zonder werk te zitten. Daardoor kon ze niet studeren. Na de lagere school ging ze na de industrieschool en werd opgeleid tot naaister. Dit was niks voor haar en stopte met naaien en ging naar de MULO. Nadat ze een gezin had gesticht en haar man inmiddels was overleden heeft ze in 1981 haar diploma voor psychologie gehaald.

Thea heeft een heleboel boeken geschreven. Dit zijn ze:

· De ongelooflijke avonturen van Tim en Holderdebolder (1957)
· Bertus en het wonderkrijtje (1964)
· Mickey en de vreemde rovers (1966)
· Met Korilu de Griemel rond (1970)
· Mickey en de Fiebeldewiebels (1972)
· Kruistocht in spijkerbroek (1973)
· Heremijntijd...wat een lastpost! (1973)
· Mijn vader woont in Brazilië (1974)
· Geef me de ruimte! (1976)
· Triomf van de verschroeide aarde (1977)
· Het rad van fortuin (1978)

· Stad in de storm (1979)
· Wij zijn wegwerpkinderen (1980)
· Zwerftocht met Korilu (heruitgave van 'Met Korilu de Griemel rond') (1981)
· De gouden dolk (1982)
· Hasse Simonsdochter (1983)
· Wonderkinderen (1984)
· Kinderen van Moeder Aarde (1985)
· Het helse paradijs (1987)
· Een bos vol spoken (1988)
· De val van de Vredeborch (1988)
· Het Gulden Vlies van Thule (1989)
· Het geheim van Rotterdam (1990)
· Het wonder van Frieswijck (kinderboekenweekgeschenk 1991)
· De Stomme van Kampen (1992)
· De verloren schat (1993)
· De doge-ring van Venetië (1994)
· Saartje Tadema (1996)
· Vrijgevochten (1998)
· Gekaapt! (2003)

De genre waarover ze het meest schreef is historie. Bijna de helft van haar boeken gaan daarover.
Waarschijnlijk heeft ze niets meegemaakt wat in mijn boek stond want het gaat over tijdmachines en kruistochten. Tijdmachines die bestaan nu nog steeds niet. En toen er kruistochten waren bestond Thea nog niet.

Dit zei Thea over schrijven:
'Ik houd van schrijven omdat ik het leven zo prachtig vind. Schrijven is voor mij een soort toevluchtsoord. En het is leuk als mensen je boeken graag lezen. Ik wil graag boeiende, leesbare boeken schrijven waaraan mijn lezers machtig veel plezier beleven. Kinderboeken schrijven is extra leuk omdat ik dol op kinderen ben en omdat ik nu zelf de boeken kan schrijven die ik vroeger graag als kind had willen lezen.'
4. Eigen mening
Ik heb dit boek gekozen omdat veel mensen mij dit boek aanraadde ik ben het toen gaan lezen en inderdaad het is een heel mooi boek. Ik vind het ook een mooi boek omdat ik boeken van historie leuk vind om te lezen. Het is intersant om te weten hoe het nou ging in zo kruistocht. Ook lees je veel meer over de geschiedenis dan alleen over de kruistochten. Het boek is ook erg spannend want de kinderen krijgen steeds tegenslagen tijdens de tocht en dan hoop je dat alles toch goed komt en dat roept spanning in je op.
De werkelijkheid is niet zo heel erg reëel, want tijdmachines bestaan niet en kruistochten die worden ook al lange niet meer georganiseerd hoewel er vroeger wel kruistochten waren.
De originaliteit ben heel positief over want ik heb nog nooit een boek gelezen over dat iemand met een tijdmachine terug in de tijd gaat en met een kinderkruistocht mee gaat doen. Dat was wel heel bijzonder aan het boek.
De stijl van het boek was wel goed. Er werden geen moeilijke woorden gebruikt en anders werd het wel uitgelegd. Alleen één ding vond ik wel een nadeel. Het boek is heel dik en als je bijv. in het midden bent moest je even nadenken wat er ook al weer in het begin van het boek was gebeurd.

5. Recensie
Recensie 1:
Dolf Wega is een doodgewone jongen die tijdens zijn kerstvakantie, na maandenlang gezeurd te hebben, een kijkje mag nemen in het laboratorium waar zich het apparaat bevindt waar hij zo nieuwsgierig naar is: de materie Transmitter. Een materie Transmitter moet een beetje weg hebben van een telefooncel met zwaar geïsoleerde wanden en een doorzichtige, manshoge deur. Dolf heeft een passie voor geschiedenis en weet de twee uitvinders van de tijdmachine algauw over te halen om hem voor drie luttele uurtjes naar de Middeleeuwen te zenden. Zo gezegd, zo gedaan, en Dolf reist in nog geen twee minuten van Amstelveen in het heden naar het riddertoernooi van Montgivray in Midden-Frankrijk in het verleden. Tenminste, dat denkt hij, maar door een foute berekening komt Dolf niet in het beloofde riddertoernooi terecht maar midden in een kinderkruistocht die net is vertrokken uit Keulen anno 1212.
Dolf kijkt zijn ogen uit wanneer hij in plaats van sierlijke ridders op paarden duizenden strompelende en door de hitte uitgeputte kinderen langs ziet trekken. Ze zijn uit Keulen vertrokken met het idee om het duizenden kilometers verderop liggende Heilige Land van de Saracenen te bevrijden. Er is voor Dolf geen denken aan dat hij mee kan; hij moet immers om vijf uur diezelfde middag teruggeflitst worden naar het heden.

Kruistocht in spijkerbroek zou geen kruistocht in een spijkerbroek zijn als er niet iets fout zou gaan, waardoor een herdersjongen in plaats van Dolf wordt teruggeflitst naar het heden. Beduusd blijft Dolf achter, maar al snel realiseert hij zich dat er niks anders op zit dan meetrekken met de duizenden goedgelovige kinderen in de richting van Genua, om daar dwars door de zee (die zich voor hen zal openen) het pad naar het Heilige Land te vervolgen. Na een paar dagen merkt Dolf, inmiddels Rudolf van Amstelveen genaamd, dat de kinderkruistocht iedere dag meer jonge levens eist en dat niemand zich ontfermt over de hulpeloze en vermoeide kinderen. Het duurt niet lang of Dolf neemt de leiding over de achtduizend kinderen en hij ontplooit zich tot een echte leider. Maar hoe zuidelijker ze komen, hoe groter voor Dolf de vraag wordt hoe al deze zwervertjes Jeruzalem ooit zullen bereiken. Dolf kan er immers niet voor zorgen dat de zee zich zal openen voor de bevrijders van het Heilige Land…
Voor een Lemniscaatkrantlezer is Kruistocht in spijkerbroek een boek dat je gelezen moet hebben. Het is inmiddels toe aan de zeventigste druk; Thea Beckman ontving er in 1974 een Gouden Griffel voor en won er de Europese prijs voor het beste historische jeugdboek mee. Dit jaar wordt er gestart met de Engelstalige verfilming van het boek, Crusade in Jeans genaamd, die rond kerst 2004 in de bioscoop zal verschijnen.
Kirsten.

Recensie 2:
De vijftienjarige Dolf Wega komt via een tijdmachine terecht in 1212, te midden van een Kinderkruistocht. Samen met de Italiaan Leonardo ontfermt hij zich over de achtergebleven zieke en gewonde kinderen. Door zijn kennis en levenservaring van de twintigste eeuw ontpopt Dolf zich al snel tot een leiderfiguur en kan hij vele levens redden. Dat wordt met de nodige argwaan bekeken door de eigenlijke leiders van deze Kinderkruistocht. Dolf vraagt zich af of hij ooit zal kunnen terugkeren naar zijn eigen wereld.
Kruistocht in spijkerbroek behoort tot de klassiekers van de Nederlandse jeugdliteratuur. Het boek werd in het verleden meermaals bekroond. Het is nog steeds een echte aanrader. Deze historische roman laat jongeren op een aangename manier kennismaken met een aspect uit de geschiedenis, namelijk de kruistochten. Als lezer volg je de belevenissen van Dolf in 1212. De auteur is er in geslaagd om een spannend en tegelijkertijd gevoelig verhaal te vertellen. Dolfs gevoelens van vriendschap, bezorgdheid, angst en twijfels maar ook zijn “moderne” achtergrond die ervoor zorgen dat de Middeleeuwse Kinderkruistocht een modern tintje krijgt, zijn knap vertaald. De lezer wordt zoals in de tijdmachine in het verhaal gezogen en wil het in één ruk uitlezen. De auteur vertelt in een heldere structuur en duidelijke taal een mooi verhaal waarbij de spanning heel knap wordt opgebouwd. Een terechte klassieker die elke jongere moet gelezen hebben. Nog steeds een aanrader!
Hilde Umans

Het vergelijken van de recensies:
Allebei de recensies zijn heel positief over het boek. Alleen recensie nummer één verteld het verhaal heel uitgebreid in bijna elke detail en in nummer twee is alleen het nodige verteld. Recensie nummer één is ook niet volledig want er is geen eind zoals bij recensie twee.
In recensie twee geeft de persoon ook zijn mening.