Het zwanenmeer (maar dan anders) door Francine Oomen

De hoofdpersonen zijn: Benerieke Aurora in het boek wordt ze Beer genoemd. Jean-Philip hij wordt in het boek Pip genoemd. Samantha-Maria in het wordt ze Sam genoemd. De belangrijke bijpersonen zijn: Walter van Zwanenburg de vader van de kinderen. Isabel dat is de vuilnisvrouw die Walter aanrijd. In Nederland wordt het verhaal afgespeeld in een heel groot huis en een beetje in het ziekenhuis. In 2003 speelt het verhaal zich af. Het verhaal begint met een inleiding
Het belangrijkste probleem is aan het einde van het boek dat is dat de vader wordt aangereden en blijkt een hersentumor te hebben. De afloop is de goedaardige tumor wordt verwijderd en de vader komt er weer helemaal bovenop. De betekenis van de titel is de familie Van Zwanenburg heeft een vies zwembad in de achtertuin. Daar zitten 2 verliefde zwanen in een witte en een zwarte. De rest verklap ik niet anders is het boek niet echt meer zo leuk. Eerst zal ik ons even voorstellen, anders snap je er niets van. We zijn namelijk geen gewoon gezin. Om te beginnen: ik ben 12 jaar. Dat is niet zo bijzonder. Nee, maar mijn zus is ook 12 jaar. Een tweeling wat leuk. Mijn broer is ook 12 jaar. O, een drieling wat enig. Dat komt niet vaak voor. Lijken jullie op elkaar? Nee, totaal niet. Dit gesprek komt zo vaak voor. Wij beginnen niet aan zo gesprek. Vooral niet omdat daarna bijna altijd volgt: ‘nou, jullie moeder zal wel haar handen vol hebben aan drie pubers!’ Dan moeten wij antwoorden: ‘ nee hoor, want we hebben geen moeder.’‘Oooo, wat zielig! Arme kinderen! Geen moeder! Enzovoort.....’ Vroeger was dat wel handig kreeg je snel snoepjes en koekjes en zo. Onze vader heet Alter van Zwanenburg. Ja de schrijver Walter van Zwanenburg. Mijn zus heet Benerieke Aurora we noemen haar gewoon Beer omdat ze zoveel eet. Mijn broer heet Jean-Philip maar we noemen hem gewoon Pip dat is veel makkelijker voor ons. En ik heet Samantha-Maria maar noem me maar Sam. We komen aan die deftige namen van onze deftige grootmoeder. Onze vader is niet zoals elke vader. Ten eerste hij werkt thuis, op zijn werkkamer en ten tweede hij komt nooit van die werkkamer af alleen s’nachts. Mijn vader heeft soms hoofdpijn. Er komt op een ochtend een rode envolop naar binnen met een geel briefje erin. Waarop een gedicht staat. Ik kreeg er de rillingen van. Het is een rommel in ons huis en tuin, want we hebben geen huishouder meer en ook geen tuinman. Dat komt omdat de ene huishouder een kletskous was en de andere die sloeg ons. De ene tuinman was een dief en de andere deed helemaal niks en zat voor de tv alleen maar champagne te drinken. Dus die hebben wij er ook uitgeknikkert. Pip kookt behoorlijk lekker en dus ook vaak. Ik doe vaak de boodschappen. Ik doe vaak de boodschappen, want ik koop meestal te veel, want ik ben bang dat ik te weinig koop. Ik doe bijna het hele huishouden. Dat is erg vermoeiend. Te vermoeiend. Op een avond in de keukenwaren we allemaal nog wakker. Ik zei in het algemeen: ‘er moet hier wat veranderen ik doe al het huishouden.’‘Ja je hebt gelijk’ zeiden ze. Ik zei toen: pap jij komt van die kamer af en zet de vuilnis buiten en doet de tuin af en toe. Pip jij maakt de keuken schoon en je kamer. Beer jij ruimt je kamer op en eet meer gezonder en ruimt de rommel op op de beneden verdieping. Ik doe de boven verdieping wel opruimen en mijn kamer.’ Een dag daarna ging ik uit school lekker kleren kopen. Ik kwam thuis en de politie, de ziekenwagen en de vuilniswagen stond op de oprijlaan. Mijn vader was aangereden door de vuilniswagen toen hij het vuil buiten zette. Ik dacht steeds het is mijn schuld ik zei dat hij de vuilnis buiten moest zetten. Mijn vader ging met een beenbreuk en een hersenschudding naar het ziekenhuis. We gingen later met de vuilnisvrouw naar het ziekenhuis. In het ziekenhuis werd mijn vader geopereerd en kreeg ijzeren pinnen in zijn been. Ze hadden een dag later zijn hoofd gescand hij had een beetje geheugenverlies en een hersentumor. Ik dacht hij gaat dood en het is mijn schuld. Een dag later hadden ze gezegd dat de tumor goedaardig is. Dezelfde hadden ze een operatie gedaan van een paar uur en de tumor eruit gehaald. Dat was een geslaagde operatie. De tumor eruit. Het is geen wonder dat mijn vader soms hoofdpijn had de tumor was even groot als een mandarijn. We bezochten onze vader vaak met de vuilnisvrouw die Isabel heet. Ondertussen bij het bezoek uren is mijn vader verliefd geworden op Isabel en zij ook op hem. En zo kregen we een vrouw bij in huis.