Dodelijk verliefd door Gerry Velema

2. genre: romance en soms beetje detective.

3. korte inhoud

Benny is een meisje van 15 jaar. Ze heeft twee goede vriendinnen: Nora en Lia (allebei van Molukse afkomst). Benny geeft niet veel om kleding en om uiterlijk. Op een dag leert Benny tante Jeanne kennen. Ze worden hele goede vrienden en Benny leert veel van haar. Tante Jeanne heeft ook veel aan Benny. Nora heeft een vriend – Johnny – die haar elke dag van school komt ophalen met zijn motor en haar heel erg verwent door veel cadeautjes voor haar te kopen en veel geld aan haar uit te geven. Johnny zorgt er ook voor dat Lia helemaal op hem verliefd wordt door dingen tegen haar te zeggen zoals: Ik houd van jou en niet van Nora maar ik vind het zo moeilijk om het met haar uit te maken, Jij bent van mij en ik houd zo veel van je. Ook koopt hij veel dure cadeaus voor haar. Uiteindelijk moeten Nora en Lia voor hem werken als prostituee. Ondertussen heeft Benny op school het gevoel dat Nora en Lia haar vriendinnen niet meer zijn omdat ze zich niets van haar aantrekken. Dan wordt Benny vrienden met Kees-Jan. Als Benny ten einde raad is om Nora en Lia vertelt ze alles dat ze weet aan tante Jeanne. Tante Jeanne is maatschappelijk werkster geweest en weet wat er aan de hand is. Ze belt al haar vrienden die haar kunnen helpen: ex-prostituee, pooiers, mensen waar ze vroeger bijbels aan uitdeelde en tegen praatte, bazen van seks clubs en een zekere Corrie, een ex- rostituee uit Friesland die haar wel advies voor de vriendinnen van Benny wil geven. Benny haalt samen met een vrouw die de rosse buurt heel erg goed kent Nora en Lia weg uit de rosse buurt en tante Jeanne belt de ouders van Nora en Lia. Tante Jeanne vertelt alles aan de ouders van Nora en Lia met aanvullingen van de snikkende meiden. Nora en Lia mogen bij Corrie op de boerderij in Friesland gaan wonen zodat ze veilig zijn voor Johnny. Als alles met Nora en Lia afgehandeld is overlijdt tante Jeanne aan een hartaanval. Benny is er kapot van en ze zoekt afleiding bij Kees-Jan. Ook gaat ze op bezoek bij Nora en Lia in Friesland.

Het is een gesloten eind. Het heeft een goede inleiding want het boek begint met een dagboek bladzijden.

4. hoofdpersonen:

Benny is de hoofdpersoon, bij personen Lia, Nora en Johnny. Ja ze spreekt best erg aan want, ze blijft proberen de vriendinnen te helpen terwijl zij haar hebben laten vallen voor Johnny. Ze blijft ook steeds maar proberen contact te houden en op een dag help ze hen wel uit het leven in de rosse buurt als prostituee.

5. perspectief:

De verteller vertelt in het grootste gedeelte van het boek over Benny maar om de zoveel tijd komt er een dagboekcitaat van Nora over haar belevenissen met Johnny en in de rosse buurt. Dat kun je uit het verhaal halen

6. over de schrijfster

Gerry Velema heeft het grootste gedeelte van haar jeugd in een kleine flat in Groningen gewoond. Ze volgde de opleiding tot verpleegkundige in het Academisch Ziekenhuis in Groningen en haalde in 1978 haar diploma. Op haar 21e trouwde ze met haar man, Wim, die ze in haar kerk had leren kennen. Ze heeft 4 kinderen gekregen. Op haar 30e begon haar schrijvers carrière met haar boek ‘De schoot van God.’ Dat was in 1988. Inmiddels heeft Gerry Velema meer dan 20 boeken geschreven. Sommige boeken zijn vertaald en van sommige boeken zijn er meerdere drukken gekomen.

7. mijn menig over dit boek:

Ik heb heel erg genoten van dit boek. Het is bijna de hele tijd spannend en vooral aan het eind van het boek kan je het gewoon niet neerleggen. Als je wel stopt met lezen dan kan je haast nergens anders over nadenken dan over het verhaal. Hoe gaat het verder? En wat gaat er gebeuren? Dat vraag je je de hele tijd af. Het verhaal is aan het begin wel een beetje saai maar als je een tijdje doorleest is dat al snel afgelopen. De gevoelens van Benny worden heel duidelijk beschreven en dit vind ik erg mooi. Ik vind ook dat de dagboekverhalen van Nora een mooi effect op het verhaal hebben. Het boek is niet zo moeilijk ook al zijn de zinnen soms wel heel erg ingewikkeld en moet je ze soms wel twee keer lezen om ze te begrijpen. Ik herken mezelf niet in Nora of Lia. Maar wel een beetje in Benny. Mensen die niet tegen je willen zeggen wat er aan de hand is en hoe ze zich voelen. Net als bij Nora en Lia heb ik wel eens het gevoel dat er meer in mijn goede vrienden omgaat dan dat ze mij vertellen. Dit verhaal is heel erg echt want dit soort dingen gebeuren in het dagelijks leven maar al te vaak. Dit boek heeft me wel me geraakt. De manier waarop dit boek is geschreven is soms wel een beetje ingewikkeld maar ik ben er toch uit gekomen.

9b. dagboek verhalen:

20 mei
Hij stond alweer bij het schoolplein. Iedereen vond hem zo interessant. Ik helemaal. Hij kijkt graag naar mooie meisjes. Zei hij. We moesten zo lachen. En hij ook. Hij heeft zo’n reclamelach en die tanden van hem zijn helemaal wit. Waar zou hij zijn tanden mee poetsen? Ik vind hem stoer en Lia is ook helemaal hoteldebotel, maar Benny vindt hem een kwal. Nou ja, Benny heeft gewoon geen verstand van mooie jongens.

26 juni
Hij haalde me weer op van school. Johnny is stapel op me. We zijn laatst samen naar een ijssalon geweest. Johnny trakteerde me op een heerlijke sorbet. Gisteren scheurden we met de motor naar de binnenstad. Johnny nam me mee naar een dure winkel. Zoiets bijzonders heb ik nog nooit gezien. Een speciaalzaak in lingerie. Heel wat anders dan onderbroeken en beha’s bij de hema. Schitterend spul hing daar. Ik wilde dat Lia bij me was. En Johnny, hij moet wel verschrikkelijk rijk zijn, want k zag dat hij driehonderd gulden neertelde toen hij afrekende. Je het waard, zei Johnny. Hij heeft zelf stelletje uitgezocht dat ik moest passen. En ik moest toch zo lachen in het kleedhokje. Johnny mocht van mij niet eerder kijken voor ik het aan had. Ja eerlijk, ik schaamde me een beetje. Daar moest hij om lachen. ‘Nora, wat moet je nog veel leren!’. Hij heeft gelijk. ‘Wie mooi is hoeft niets verborgen te houden. Als ik dan denk aan die lelijke rooie meid uit je klas…’ Ik denk dat hij Benny bedoelde. Toen we weer terug kwamen bij school, legde Johnny een arm om m’ n middel. Ik kreeg het koud en warm tegelijk. Hij keek me zo vreemd aan en zei: ‘Ik wil zaterdag uit, doe je dit dan aan? Onder je gewone kleren?’ Oh, ik doe het voor hem. Ik doe alles voor hem. Wat gaat er zaterdagavond gebeuren? Ik ben zo opgewonden. O ja, ik, mag zaterdagavond niet. Ik heb huisarrest. Daar moet ik nog iets op verzinnen. Maar Johnny is echt het einde. Ik droom…’

5 september
Ik ben weer thuis. Veertien dagen ben ik bij Johnny geweest, maar ik miste mijn kamertje en pa en ma. Johnny zei een keertje in een boze bui dat hij mijn vader nog wel een lesje zou leren. Ik wist eerst niet wat hij bedoelde, maar gisteren belde pa op van zijn werk. Hij kwam later thuis. Hij had een ongeluk gehad, er was een motorrijder tegen hem aan gereden en daarna doorgesjeesd. Toen schrok ik. Ik was bang dat Johnny iets had gedaan. Dat zou ik vreselijk vinden. Maar toen k hem belde en het vertelde van pa – ik durfde hem natuurlijk niet te vragen of hij het gedaan had – was hij zo meelevend dat het me direct speed dat ook zo slecht van hem gedacht had. Bovendien, al zou hij het gedaan hebben. Dan deed hij het voor mij. Hij houdt gewoon van me. Pa moet niet te moeilijk doen, want mijn vriend is sterk, soms een beetje ruw, maar ook zo lief… Johnny vind Lia maar
Kinderachtig kind en Benny telt helemaal niet een. Alleen ik…. Hij en ik samen.

11 november
Ik ben ziek. Ik heb Johnny vanmorgen gebeld en gezegd dat ik naar school ging. ‘Dan haal ik je wel van huis op,’ zei hij. ‘Ik kan niet werken, ik ben grieperig,’ riep ik in paniek. Halfdrie, aan het einde van de straat…’ Johnny heeft me vanmiddag iets gegeven, waardoor ik me binnen de kortst mogelijke tijd helemaal kiplekker voelde. Maar ook een beetje wild. Net alsof ik werken best leuk vind… Het is een pepmiddel. Kon ik dit maar elke dag krijgen. Ik voel me net een supervrouw.

18 november
Dit is de laatste keer dat ik schrijf. Ik ben niet naar school gegaan. Ik wil afscheid nemen. Ik ben alleen thuis, pa en ma zijn er niet. Ik schrijf hun straks een brief. Ik heb de hele nacht gehuild. Zacht… Ik wil eigenlijk niet dood. Maar zo kan ik niet meer. Ik wil geen prostituee zijn… Het gaat niet goed met me, er komt steeds bloed. Ik weet hoe ik het ga doen. Frank loopt ’s middags vaak even naar de bar aan de overkant van de club. Dat zegt hij tegen me. Hij heeft een pieper bij zich voor geval van nood. Ik weet inmiddels waar de pillen liggen. Ik neem drinken mee. Jenever van pa. Als frank terugkomt, ben ik weg. Ik doe de gordijnen dicht, dan denken de klanten dat ik bezet ben. Ik weet precies hoe ik het ga doen… alleen.. ik vind het zo erg… Volgens mij ben ik verslaafd. Ik tril de hele tijd tot ik mijn pil krijg. Ik moet ook een brief schrijven aan Benny en ook een aan Lia. Arme Lia… Hoe erg zal het met haar zijn? Zou Benny ook op mijn begrafenis komen? Ik wil dit niet…

laatste brief…
Lieve…?
Johnny heeft me opgehaald. Normale tijd: halfvier. Vreemd dat je daarop let. De laatste keer dat het drie uur is. De laatste keer dat ik de deur van mijn slaapkamer dichtdoe. De laatste keer achter op de motor. De laatste keer door Amsterdam. De laatste keer buitenlucht. Nu ben ik in mijn bordeel. De pillen heb ik te pakken. Een doosje vol en het gordijn is dicht. Ik heb nog niets verdiend, maar dat hoeft ook niet. Na vandaag hoeft er niet meer… Wordt dit briefje nu voor Benny of voor Lia? Of voor hen samen? Ik wil zeggen dat ze mijn vriendinnen zijn. Ik was zo verliefd op Johnny, maar ik ben er met open ogen ingetuind. Al die dure cadeaus van hem, ik vond het fantastisch. Iedereen was jaloers op mijn horloge van Christiaan Doir. Parfum van Joop, mijn jurkje van Frans Molenaar. Ach, wat was ik trots toen ook voor het eerst met Johnny meeging naar een nachtclub. Ik leek best al achttien… en ik wilde dat zo graag. Ouder lijken, aanbeden worden door een jongen van twintig. Het werd een nachtmerrie. Het is mijn eigen schuld dat ik hier zit. Stomweg mijn schuld. Maar ik ga kapot. Ik voel me ziek zonder pillen. Alles doet me pijn. Dit is niet mij leven. Ik wilde iets anders… En dan die klappen, de angst, de pillen, ik kan het niet aan… Lia misschien, maar ik kan het niet. Straks houdt het op. Ik houd op… te bestaan. Dag ma…