De schuilplaats door Corrie ten Boom

Het boek gaat over een vrouw die als meisje opgroeit in Haarlem. Haar vader is een soort horloge reparateur. Ze woont in de Bejé (Barteljorisstraat) alles gaat goed met haar. Maar er is in Duitsland iets raars aan de gang. Ze zijn niet alleen thuis nee Corrie heeft nog een zus Betsie en tante jans, haar moeder en vader. Haar tante word ziek en overlijd. Als ze steeds meer mensen in huis nemen die geen onderdak meer hebben. Haar moeder word zieker en overlijd ook maar ze vinden troost in de bijbel. Als de oorlog aanbreekt nemen ze ook joden in huis en zochten een goed onderduik adres voor hen. Nu de oorlog is aangebroken beginnen alle etenswaren schaars te worden. Ze moeten bonnen halen en daarmee boodschappen doen. Maar ze zullen te weinig hebben. Ondertussen is de Bejé een bekend illegaal onderduikadres en mensen komen en gaan. Maar ze zouden nooit alle mensen in een keer weg hebben bij een overval van de Duitsers. Als Corrie soort lid word van een illegale “club” met allemaal rijke baronnen en baronessen en dat soort figuren, word er een muur gemetseld boven in het huis waar mensen snel heen kunnen bij een overval. Het was zo dat Corrie meer voedselbonnen kreeg dan normaal ze kreeg er 100 meer en die werden overal naar onderduikadressen gebracht en verdeelt. Het was 1943 hoelang zal die oorlog nog duren? Er werden mensen weggenomen uit huizen en al gauw stonden er een paar huizen leeg. In het begin was iedereen overvallen van de oorlog want iedereen dacht dan Nederland weer neutraal zou blijven. In 1944 was het zover Corrie was ziek en opeens zag ze allemaal mensen voor haar bed langs naar de geheime kamer lopen ze zei: wees eens stil en dacht ik heb geen zin in een oefening.
Maar er klonk gestommel beneden en ja hoor het was een overval. Ze werd verhoord geslagen en was duizelig in haar hoofd. Toen werden ze met velen anderen naar de gevangenis in Scheveningen gebracht een hoofdkwartier van de Duitsers, en voor het eerst werd ze gescheiden met Betsie haar zus. Ik kwam in een cel met 5 anderen. Het was kil en ze voelde zich nog ziek ze maakten plaats voor haar in de kribbe na 2 dagen werd ze er uitgehaald en in een andere cel gebracht. Ze vond de mensen die haar dit aandeden raar ze mocht niet praten.

ze werd na een poos er uitgehaald om te douchen het eten was erg slecht. De komende tijd was ze erg eenzaam in de cel, ze was blij dat er een paar mieren waren. Ze moest telkens denken aan de mensen in de geheime kamer die daar nog zaten. Ze had gelukkig wel een bijbeltje met 4 evangeliën weten te bemachtigen. Na een poos werd ze met vele anderen met de Trein naar Brabant gebracht en onderweg zag ze Betsie ze was zo blij ze probeerde bij haar te komen maar dat viel niet mee. Ze zat in dezelfde trein als Betsie. In Brabant aangekomen moest Corrie werken in de Philips fabriek. En Betsie moest sokken naaien. Het Kamp heette “Vught” . Na een paar dagen werden er 700 mannen uit het kamp vermoord er raasden een paar salvo’s door de lucht bij ieder salvo schokten de vrouwen en huilden. De volgende morgen werden een stuk of 10.000 vrouwen naar Duitsland getransporteerd op een trein met waar normaal 40 mensen in pasten 80 mensen in gestopt werden. In het concentratiekamp waar dertigduizend vrouwen waren misschien nog wel meer het lag in Ravensbrück. Het was erg voor haar om mee te maken allemaal werkende mensen ze kregen kregen veel te weinig eten. Er waren ook strafkamers waar je de vrouwen kon horen gillen van de pijn ze werden met de zweep geslagen. Het kon nog erger want Betsie haar zus werd ziek ze wouden als ze later vrij kwamen nog een tehuis voor mensen die in een kamp waren op stichten om hen weer liefde te geven. Maar na een poos ging zij ook dood. Corrie had alleen de bijbel nog. Op een ochtend apél werd ze geroepen dit keer vond ze het raar want ze werd met haar naam genoemd normaal met een nummer. Ze was blij voor Betsie die dit allemaal niet meer mee hoefde te maken. Ze werd tot haar stomme verbazing vrijgelaten en met een treinkaartje naar Nederland gestuurd. Ze was zo blij ze heeft later nog een tehuis

4.
gesticht ze was weer thuis en omhelsde haar broer Willem die in Scheveningen al was vrijgelaten. Ze ging later nog naar RavensBrück toe om het te gedenken aan alle vrouwen die daar waren vermoord. Achteraf was ze vrijgekomen door een administratieve fout bij het kamp 2 weken naar haar vrijlating werden alle vrouwen naar de gaskamers gedaan en stierven. Corrie zelf stierf pas in 1883 ze werd net 91 jaar.