De ronde van '43 door Henri Knap

Titel: De Ronde van ’43
Auteur: Henri Knap

1) Samenvatting

Op zondag 24 oktober 1943 word er vroeg bij de familie Koenders aangebeld. Het is Gert, met een meisje. Dit meisje blijkt een Joods meisje te zijn. Ze heet Roosje, maar ze noemen haar nu Tilly, omdat het anders te gevaarlijk is. Ze heeft voor één of twee nachten onderdak nodig, totdat er een definitief onderduikadres is gevonden. Gert probeert dus of Tilly zolang bij Theo en Antoinette Koenders kan blijven.
Theo vindt het te riskant, omdat ze twee kleine kinderen hadden, waarvan er één goed bevriend is met het zoontje van de buren, die van de Sicherheitsdienst zijn. Als er opeens een nieuw ‘nichtje’ kwam logeren, zou ze waarschijnlijk haar mond voorbij praten. Ze was net gewend aan de nieuwe ‘oom en tante’.
Daarom biedt Theo aan om zelf met Tilly een onderduikadres te gaan zoeken. Ze gaan op de fiets, Tilly achterop.
Eerst gaan ze naar de familie Van Derenberg. Louis van Derenberg kende Theo van de Herensociëteit. Hij had daar vaak verteld wat een hekel hij aan de Moffen had. Maar als ze daar komen weet Louis een, weliswaar slechte, smoes te verzinnen, waardoor het niet zou kunnen.
Daarom gaan ze door naar Theo’s volgende adres: Familie De Jong. Dat waren zijn groente leveranciers en zij hadden altijd geholpen om groente voor zijn onderduikers te krijgen. Maar daar blijkt dat die avond hun kleinkinderen komen logeren, dus daar kan Tilly ook niet blijven.
Ondertussen wordt het later, en het weer wordt slechter. Het begint te regenen. Onderweg komt hij Guurt Veenendaal tegen, die hen mee naar binnen vraagt. Theo probeert ook daar of Tilly misschien kan blijven, maar hij vindt dat deze mensen te veel praten. Het zou te gevaarlijk zijn.
Ze gaan naar elektricien Van Doorn. Daar kan het ook niet, want ze zouden vanavond al een onderduikertje krijgen.
Het volgende adres is de familie Van Munster. Die hebben helaas ook een goede reden om Tilly niet in huis te nemen, net als de familie Van der Ende.
Ze fietsen door naar het volgende adres, maar voordat ze de straat in kunnen gaan houdt een jongen hen tegen. Hij vertelt dat Duitsers er een huis bezet houden en dat ze iedereen die door die straat komt aanhouden. Het is dus maar goed dat ze er niet heen zijn gegaan.
Bij meneer en mevrouw Blaauw en familie Driessen kan het ook niet. Het begint ondertussen al donker te worden en dan gaat Theo’s band ook nog eens lek. Ze gaan naar zijn fietsenmaker. Meneer Van Amerongen. Die repareert de band, maar heeft ook een reden om Tilly niet in huis te nemen. Theo besluit dan maar om Tilly ,mee naar huis te nemen. Het is ondertussen helemaal donker geworden, en ze kunnen nu nooit meer voor spertijd thuis zijn.
Ze fietsen toch maar terug naar huis, maar onderweg worden ze aangehouden door de Duitse politie. Ze worden allebei apart even ondervraagd, maar alles gaat goed, omdat Theo en Tilly onderweg een heel verhaal uit hun hoofd hadden geleerd over waar Tilly vandaan kwam en zo. Tilly weet het zo te vertellen dat ze zelfs zonder boete naar huis mogen fietsen. Dat doen ze.
Eenmaal thuis wordt Tilly hartelijk ontvangen door Antoinette.

2) Hoofdpersonen

De hoofdpersonen van dit boek zijn Theo Koenders en Tilly.
Theo is getrouwd en heeft twee kleine kinderen. Hij doet veel werk voor de ondergrondse en hij heeft al twee onderduikers in huis. Hij woont naast een paar Duitse SDers, en daarom kan hij Tilly eigenlijk niet in huis nemen. Hij is erg vriendelijk en doet alles om Tilly in veiligheid te brengen. Hij heeft een groot aantal adressen waar Tilly waarschijnlijk wel zou kunnen blijven, maar als ze daar aankomen blijkt steeds dat er een reden is waardoor het niet kan. Uiteindelijk neemt hij haar toch zelf in huis.
Roosje is een Joods meisje van ongeveer twaalf jaar. In het grootste deel van het boek wordt ze Tilly genoemd. Dat is haar onderduiknaam. Haar ouders zijn waarschijnlijk omgebracht door de Duitsers, of ze zitten nog in een kamp. Ze heeft geen broertjes of zusjes. Ze heeft een tehuis nodig, totdat er een vast onderduikadres voor haar is gevonden. Samen met Theo gaan ze opzoek naar een onderkomen.

3) Spanning

Ik vond het boek wel redelijk spannend, want je zit je steeds af te vragen of ze nou een adres zullen vinden. Elke keer dat ze worden doorgestuurd denk je dat ze het nooit zullen halen. Er zijn zoveel dingen die zouden kunnen gebeuren: Ze zouden door de Duitsers gezien kunnen worden, ze zouden opgepakt kunnen worden, iemand zou hen kunnen verraden en ga zo maar door. Het hele boek speelt op één dag. Daarom vind ik het wel knap dat het toch spannend is.