Wat gebeurt er in het boek?
Wouter van Bakel is elf jaar en zit in de zesde klas, als op dag Max Veldman bij hem in de klas komt. Max is het buitenbeentje van de klas, maar Wouter besluit vriendschap met hem te sluiten. Met resultaat ze blijven een tijd lang de beste vrienden.
Max is een aparte jongen, hij is geobsedeerd door natuurkundige formules en heeft een extreem goed geheugen. Op zijn zolder doet hij allerlei experimenten. Max woont alleen thuis met zijn vader, zijn moeder is er na de oorlog met een Canadees vandoor gegaan. Max vader werkt bij de cacao fabriek Droste als reclameman. Hoe de twee jongens zulke goede vrienden kunnen begrijpt eigenlijk niemand, want de jongens delen allebei een totaal andere passie. Wouter bouwt gedurende het boek een passie op voor hardlopen. Max heeft ooit het boek ‘The invisible Man’ gelezen en is geobsedeerd geraakt door onzichtbaarheid. Daarom probeert hij ook onzichtbaar te worden, door zich heel onopvallend te gedragen in de klas. Het lukt hem alleen niet zo goed. Hij is ontzettend slim en heeft een uitstekend geheugen, waardoor veel leerlingen en docenten hem opvallen.
Op een gegeven moment groeien de twee toch uit elkaar. Wouter zijn loopcarrière stopt nadat hij had gefaald op de Olympische Spelen. Een tijd daarna raken zijn benen langzaamaan verlamd. In het revalidatie centrum waar hij zit, zit aangrenzend de psychiatrische inrichting. Daar komt Wouter Max tegen. Hij is opgenomen wegens wangedrag en de doctoren weten niet wat ze met hem aanmoeten, want hij praat niet meer. Als ze zien dat hij wel tegen Wouter praatte, willen ze dat hij met Max gaat praten. Tot Wouters schrik is Max echt doorgedraaid in zijn wetenschap. Max zelf zegt dat zijn hoofd te vol zit, omdat hij alles onthoud. Hij denkt door in de inrichting de wet van Beaufort in kaart te brengen, dat zijn hoofd dan een stuk leger zal zijn. De wet van Beaufort zegt iets over de wind. De wind is onzichtbaar, maar Max wil hem zichtbaar maken.
Later krijgt Wouter te horen dat Max overleden is, hij is dood aangetroffen op het strand. Waarschijnlijk liep hij tegen de wind in, tijdens een storm, tot hij in zee is verdronken.
Waar gaat het boek eigenlijk over?
Thema:
Beweging, stilstand en wind. Vooral wind is voor beide personages erg belangrijk. Voor Max omdat hij de windsnelheid wil vastleggen en voor Wouter omdat zijn snelheid met hardlopen afhangt van de wind.
Motieven:
- Max’ abnormale gedrag/ persoonlijk.
- Max is een vreemde jongen. Veel kinderen in de klas vinden hem niet aardig omdat ze denken dat hij wil slijmen bij de meester. Hij is heel goed in hoofdrekenen en onthoud alles. Ondanks dat Wouter eerst ook niets van Max moet hebben, besluit hij na school toch achter hem aan te gaan. Max blijkt thuis ook allerlei scheikundige proeven te doen. Hoe verder in het boek, hoe beter je merkt dat hij niet alleen erg slim is, maar dat ook zijn gedrag richting het syndroom van Asperger gaat. Uiteindelijk wordt schizofrenie bij hem vastgesteld.
‘Het is met een zucht van verlichting dat ik afscheid neem van deze schooL. Mijn eindcijfers berusten op een misverstand, het misverstand dat die het bewijs zouden leveren van mijn intelligentie, zoals de directeur kennelijk denkt. Ik moet u bekennen dat ik al die vijf jaar niets heb geleerd, niets heb begrepen van de samenhang tussen de feiten die mij werden gepresenteerd. Mijn cijfers niets meer dan het resultaat van een goed geheugen. Met begrip heeft dit onderwijs niets te maken. Ik ben me ervan bewust dat dit niet de schuld van de leraren is, die ik hierbij allen hartelijk dank voor hun inspanningen, maar van het onderwijssysteem waar zij deel van uitmaken. Dat systeem zou nodig de op de helling moeten. Feiten kan men opzoeken de samenhang, de diepere betekenis niet.’ (blz. 99)
- Max’ obessie voor wind. Een gevolg van zijn vreemde persoonlijkheid .Max is geobsedeerd door cijfers, onzichtbaarheid en vooral door wind. Wind is onzichtbaar, maar als je het meet is het zichtbaar. Dat is wat Max wil, het onzichtbare zichtbaar maken en zelf zien zonder gezien te worden. Max heeft ook een erg goed geheugen, waardoor zijn hoofd overvol raakt en hij in een psychiatrische inrichting terecht komt. Maar uiteindelijk wordt de wind toch zijn dood.
‘Ik knikte, vertelde hem hoe het mij vergaan was toen die naamloze ziekte een einde aan mijn beweeglijkheid had gemaakt. Hoe de wereld zich gesplitst had in heel haar duizelingwekkende diversiteit. Max luistrede aandachtig. ‘Te veel details,’ zei hij. ‘Mijn hoofd dreigde te kapseizen. Loodzwaar werd het. Alsof mijn kop uit elkaar barstte. Gelukkig mag ik nu van dokter Vrasdonk zonder bril rondlopen. Dat maakt het een stuk dragelijker.’ ‘Waarom praat je niet met hem?’
‘Ze hebben een andere blik . Met hun praatjes denken ze de wereld op haar plaats te houden terwijl alles op drift is, nergens houvast. Daarom ben ik hier vanaf de bodem opnieuw begonnen. Metingen van het allemi- niemste. Grondwinden. Ik kan deze draden langer maken en de valwindjes die langs de plinten trekken meten. Alleen op die manier kun je achter het systeem komen.’ ‘Welk systeem, Max?’ Hij tuurde intensief naar het gemarmerde grijze zeil. ‘Het systeem van de verandering. Als ik dat raadsel heb opgelost. De sleutel, Beaufort, daar gaat het om. De sleutel!’ (blz. 145)
- Wouters passie voor hardlopen.
Nadat Wouter van de basisschool af komt en naar de middelbare school gaat. Ontdekt hij het sprinten. Hij is er erg goed in, zelfs zo goed dat hij Olympisch kampioene Fanny Blankers-Koen verslaat. Op zijn zestiende mag hij naar de Olympische Spelen in Helsinki om daar de honderd meter sprint te doen. Als het zover is en startschot gegeven is blijft hij stijf in de startblokken staan. Hij heeft gefaald. Daar stopt zijn loopcarrière. Dat hij gestopt is nadat hij zo faalde, komt terug in zijn verlamming.
Het boekverslag gaat verder na deze boodschap.
Verder lezen
REACTIES
:name
:name
:comment
1 seconde geleden