De guillotine door Simone van der Vlugt

Titel: De Guillotine
Auteur: Simone van der Vlugt
Uitgeverij: Lemmniscaat
Jaar van uitgave: november 1999
Druk: 6e
Illustraties: een kaart van Parijs in de revolutie tijd voor en achterin het boek De schrijfster. De schrijfster van de guillotine Simone van der Vlugt werd geboren op 15 december 1966 in Hoorn. Toen ze 13 was, was er een uitgever die haar adviezen gaf en haar stimuleerde dat ze door moest gaan met schrijven. Ze had haar Havo-diploma gehaald. Daarna ging ze naar een lerarenopleiding van Frans en Nederlands. Eén van de vakken op de lerarenopleiding was creatief schrijven, en dat vond ze het toch het leukst. Toen ze haar studie had afgerond waren er geen banen vrij in het onderwijs. Toen ging ze werken als een secretaresse bij de bank. ’S avonds bij haar thuis ging ze boeken schrijven. Ze heeft de volgende boeken voor kinderen vanaf 12 jaar geschreven, die toch allemaal realistisch zijn. De meeste boeken gingen over een soort “ramp” van vroeger: 1995: De Amulet (getipt door de Nederlands Kinderjury). Over de heksenverbranding in Duitsland. 1996: Bloedgeld. Over de Verenigde Oost-Indische Compagnie. 2000: Zwarte sneeuw
2001: Jehannes
Samenvatting: Sandrine de Billancourt is een meisje van adel. Ze leeft een goed
bestaan tot dat er opstanden komen. Het Franse volk is het zat. In het
hele land lijden mensen honger en sterven mensen van de kou. Dit leidt tot de Franse Revolutie. In het hele land worden edelen opgepakt en naar de Guillotine geleid. Dit gebeurt ook met de familie van Sandrine. Dankzij haar kamermeisje Julie overleeft Sandrine het. Via Julie komt ze terecht bij de familie Lambertin, bij wie ze tijdens de Revolutie onderduikt als Sandrine Lambertin, een nichtje uit Tours. Wanneer zij samen met Nicolas wil ontsnappen uit Parijs word zij opgepakt en naar de gevangenis gebracht. Dankzij Philippe weet Sandrine te ontsnappen. Titel De titel van het boek is: De guillotine. Een guillotine is een onthoofdingapparaat (dat als menslievende daad ontwikkeld was door Dr. Guillotine, omdat hij het zo zielig vond dat misdadigers werden onthoofd door een botte bijl). Met de guillotine kon je in een klap iemand snel en pijnloos onthoofden. De edelen in dit boek (inclusief de koning) werden ook op deze manier onthoofd. Thema Het thema van dit verhaal is de Franse Revolutie. Enkele motieven zijn, haat, angst. Haat omdat de Franse burgers zo woedend zijn op de mensen van adel. Angst omdat Sandrine zo bang is om betrapt te worden. Soort verhaal Het is een historische jeugdroman. Enkele kenmerken van een jeugdboek zijn het heeft een hoofdpersoon, is niet al te moeilijk geschreven. Gebeurtenissen -Het probleem van de hoofdpersoon is dat ze van adel is en leeft in de tijd van de Franse Revolutie. Waardoor ze moet onderduiken bij de familie Lambertin. -Het hoofdprobleem is dat er een revolutie is uitgebroken. -Het verhaal begint midden in een gebeurtenis maar het fungeert meteen ook als een inleiding. Het verhaal eindigt in een open einde. Je weet niet of Sandrine en Nicolas nog bij elkaar komen. De spanning wordt vooral veroorzaakt doordat bepaalde gebeurtenissen vertraagd worden. Zoals bijv; Sandrine en Philippe zijn samen naar het feest. Ze zitten wat met elkaar te praten. ‘Philippe komt half overeind en zwaait naar iemand die hij een eindje verderop ziet staan. “Een vriend,” verduidelijkt hij voor Sandrine. Hij wenkt zijn vriend, die zich door de pratende en lachende mensen naar hen toe werkt. Sandrine fronst haar wenkbrauwen. Dat kan toch niet. Dat donkere haar, de manier waarop hij loopt... De gelijkenis is wel groot. Als Philippe vriend dichterbij komt weet ze het zeker. Het ís hem! Even later staat hij voor haar en kijkt ze recht in de ogen van Nicolas.’ In het begin van dit fragment weet je niet wie de vriend van Philippe zal zijn. Dan zie je dat Sandrine hem kent, maar je weet niet waarvan en of het gevaarlijk voor Sandrine kan worden. Als je dan leest dat het Nicolas is, die je nog kent van het begin van het verhaal, weet je niet of hij Sandrine zal herkennen en als hij haar zou herkennen of hij haar dan zou verraden. Die paar regels wekken dus een heleboel vragen bij de lezer op en pas een stuk later in het verhaal lees je dat Nicolas Sandrine niet verraadt. Personen -Hoofdpersoon; Sandrine de Billancourt. Ze is een meisje van adel dat in de tijd van de revolutie in Parijs woont. Ze heeft blond haar en is 16 jaar oud. Ze is een van de weinig adellijken die zich het lot van het gewone volk aantrekt. Ze is namelijk wel voor de revolutie, maar natuurlijk niet voor het afhakken van de hoofden van de adelen. Tijdens het verhaal maakt ze een grote ontwikkeling door. Ze wordt van een rijk verwend meisje een arm meisje dat hard moet werken voor de kost. Aan het eind van het verhaal is ze ook veel serieuzer en minder uitgelaten. Het is een round character omdat je haar compleet leert kennen.
Bijpersonen Philippe Lambertin: de oudste zoon van de familie Lambertin. Hij is erg voor de revolutie en vindt het in het begin maar niks dat Sandrine bij hen in huis komt wonen. Maar later krijgt hij speciale gevoelens voor haar. Nicolas: de zoon van een van de pachtboeren van de vader van Sandrine. In het begin doet Nicolas vijandig tegen haar maar later krijgt hij eveneens speciale gevoelens voor haar. Tijd Het verhaal speelt zich af rond 1789, de franse revolutie. .De vertelde tijd is in totaal 3 jaar. Alles wordt in chronologische volgorde verteld. Er zijn geen tot weinig flashbacks. Deel 1 van het verhaal speelt zich af in 1789 en deel 2 in 1792 en 1793. Er is dus een opvallende tijdversnelling. De verteltijd is 215 bladzijdes Vertelwijze: Het is een personale vertelwijze. Het is geschreven vanuit het tweede persoon. De persoon die Sandrine volgt. Het verhaal wordt dus vertelt met hij, zij enz.. Dit verandert ook niet in het verhaal. Ruimte. Het speelt zich af in frankrijk in de hoofdstad Parijs. In het begin vooral in de wijk van de rijke mensen daarna vooral in de wijk van de armen. De omgeving oefent zeker invloed uit op de gebeurtenissen. Door de opstanden komt Sandrine en de adel in gevaar. Bedoeling De bedoeling van de schrijfster is dat ze wil laten zien hoe het in de tijd van de Revolutie was. Maar niet alleen aan de kant van de burgers bekijken maar juist ook de kant van de adel. Taal Ik vond het verhaal makkelijk geschreven. Het was goed te begrijpen. Het verhaal bevat aardig wat dialogen waardoor het een vlot en spannend verhaal wordt.
Mening: Ik vond het boek spannend omdat ik vreselijk nieuwsgierig was of ze nu opgepakt zou worden of niet. Ook vond ik het leuk om iets meer details te lezen over hoe de mensen vroeger leefden. Omdat het boek zo realistische was. Kon ik me goed inleven in de hoofdpersoon. Het verhaal leek net een soort film dat voor je ogen wordt afgespeeld. Ook zijn de gedachtegangen van haar interessant om te lezen. Het enige wat ik jammer vond en wat er ook voor gezorgd heeft dat ik het met minder enthousiasme las, was dat het een verplichting was om dit boek te lezen. Ik vond het vooral moeilijk om aan het verhaal te beginnen want ik had echt zoiets van ‘het moet dus ik doe het juist niet’. De verplichting maakte het dus minder leuk. Gelukkig was het boek mooi en trok het mijn aandacht want anders had ik het waarschijnlijk niet uitgelezen. Ook vond ik het einde prachtig. Ik ben dol op een open eind. Dan kan je alles zelf zo leuk verzinnen en loopt het hoe dan ook goed af. Toch denk ik uiteindelijk, dat ik enthousiaster ben over een boek dat ik zelf heb uitgekozen.