ik ga het hebben over Blauwe plekken.
Het boek is geschreven door Anke De Vries in 1993.
Dit is dus het boek: (laten zien)
Ik ga het eerst eventjes hebben over Anke De Vries zelf.

Ze is op 5 december in 1936 geboren in Sellingen.
Dat ligt in Groningen.
Ze is nadat ze de middelbare school heeft afgemaakt gaan studeren voor
een cursus creatief schrijven.
De cursus duurde 3 jaar, maar ze had hem in de heft van de tijd af.
Ze woont met haar Franse man, Laurent Felix-Faure, in Den Haag. Ze heeft 3 volwassen kinderen,
een zoon en twee dochters en ze is ook al inmiddels oma.
Ze heeft veel gereisd en in het buitenland gewoond, onder andere in Pakistan, Griekenland en Frankrijk.
Ze heeft ooit gezegd dat de gebeurtenissen die ze in haar verhalen beschrijft voor haar herkenbaar zijn.
Ze zou bijv. nooit een boek schrijven over ruimevraaders of over een land waar ze nog nooit
is geweest, omdat ze onmiddellijk door de mand zou vallen.
Ze heeft boeken geschreven voor kinderen van alle leeftijden. Een paar prentenboeken, ongeveer 40 boeken voor beginnende lezers en voor kinderen
met die moeite hebben met lezen. Het meest succes heeft ze met de boeken voor kinderen van 10 tot 12 jaar.
In deze boeken krijgen de kinderen te maken met serieuze problemen zoals discriminatie en mishandelijk, zoals blauwe plekken dus.
Blauwe plekken en Kladwerk zijn bekroond door de kinderjury. BLauwe plekken werd onder andere vertaald in het
Engels, Zweeds en Duits. In totaal werd hij 14 keer vertaald.
De boeken die Anke de vries ook geschreven heeft:

1972 De vleugels van Wouter Pannekoek
1975 Het geheim van Mories Besjoer
1977 Belledonne kamer 16 : een dagboek uit het verzet
1978 Bij ons in de straat
1979 Wedden dat ik durf!
1982 Weg uit het verleden
1982 Samen in een nest
1982 Een boom met een hoed
1983 Beschuit met meisjes
1983 Wij horen bij elkaar
1983 Pim is op Mariek
1983 Bas en de ratkat
1984 Medeplichtig
1985 Kijk ook eens naar mij
1986 Wat een mop!
1986 De Blauwe Reus
1987 Juf in de boom
1987 Wat is er met mijn neus?
1987 Pas op, of ik bijt!
1988 Opstand!
1988 Het keteldier en andere verhalen
1989 De b van Bor en beer en...
1989 De a van Ad, de aa van aap
1989 De i van ik, de ie van Ien
1989 De h van hen en hik en...
1989 De g van Ger en gans en...
1989 Een boef onder het bed
1990 Kladwerk
1990 Het geheim van Saar
1991 Aap en een vis
1991 Toos is boos
1991 Zaagsel in je hoofd
1991 Vos in het bos
1991 Het boek van beer
1992 Juf, een koe voor de deur!
1992 Een vijand als vriend
1992 Blauwe plekken
1993 Lucky, de wilde hond
1994 Fausto Koppie
1994 Het spookhuis
1994 Durf-je-wel, durf-je-niet
1995 Mijn olifant kan bijna alles
1996 Hokus pokus papa
1996 Liegbeest
1996 Memo zwijgt
1997 Een kat met zeven staarten
1997 Lang zal ik leven!
1997 Wie niet bang is mag mee
1998 Heibel in de Hubbelstraat
1998 Jaap is een aap
1999 Juf is een spook
1999 Kijk naar de kat!
2000 Oom Gijs is niet wijs
2000 Jet met de pet
2000 De rode handschoen
2001 Oom Gijs gaat op reis
2001 Stefan en het wilde zwijn
2001 De jas van oom Kas
2001 Grijsje

Ze heeft voor de volgende boeken een prijs gekregen:

1976 Zilveren Griffel voor Het geheim van Mories Besjoer
1986 Prijs van de Kinder- en Jeugdjury Limburg 12 jaar en ouder voor Medeplichtig
1989 Tip van de Nederlandse Kinderjury 13 t/m 16 jaar voor Opstand!
1991 Tip van de Nederlandse Kinderjury 13 t/m 16 jaar voor Kladwerk
1991 Prijs van de Nederlandse Kinderjury 10 t/m 12 jaar voor Kladwerk
1992 Prijs van de Kinder- en Jeugdjury Limburg 10 t/m 12 jaar voor Kladwerk
1993 Prijs van de Nederlandse Kinderjury 13 t/m 16 jaar voor Blauwe plekken
1993 Prijs van de Nederlandse Kinderjury 10 t/m 12 jaar voor Blauwe plekken
1993 Prijs van de Kinder- en Jeugdjury Limburg 12 t/m 14 jaar voor Blauwe plekken

Anke de Vries schrijft geen moeilijke zinnen of te lange ofzoiets. Ik vind het precies goed.
Ze schrijft heel realistisch, vind ik, je leeft je echt in in de hoofdpersoon.
Het is gewoon heel erg goed en mooi geschreven.

Nu ga ik iets vertellen over het boek zelf.

De hoofdpersonen van het boek zijn Judith en Michiel. Judith wordt thuis geslagen en volgens haar moeder doet
ze alles fout terwijl ze haar moeder juist heel erg helpt. Ze verzorgt haar broertje en doet vaak het huishouden omdat
haar moeder overdags werkt. Ook haalt ze elke dag haar broertje van school.
Haar broertje van 2 jaar oud doet niets fout volgens haar moeder. Op een dag nodigt michiel, die 1 jaar ouder is, Judith uit om bij hem te komen eten. Dat doet ze ook. Ze vindt het bij Michiel thuis heel erg leuk.
Haar moeder mag niet weten dat ze daar eet want dat is ze bang dat ze geslagen wordt.
Michiel is haar beste en enige vriend. Michiel woonde in Amerika en kon niet goed opschieten met zijn vader. Zijn moeder was overleden. Ook Michiel heeft problemen. Hij kan op school niet goed
meekomen, hij is al twee keer blijven zitten. Zijn vader wil dat hij goed leert en denkt dat Michiel niet goed zijn best doet. Michiel is erg goed in sport, maar zijn vader vindt dat hij meer tijd aan leren moet besteden.
Later blijkt dat Michiel last heeft van dyslexie.
Door zijn tante woont hij nu in Nederland. Als zijn vader een nieuwe relatie krijgt, wordt hij minder streng.
Hij bezoekt hem een paar keer in Nederland en hun contact wordt beter.
Op een dag komt de tante van Judith, Tante Lies, langs. Die woont in Canada. Judith plast vaak in haar bed en haar tante heeft een manier verteld waardoor ze niet meer in haar bed plast. Ook vertelt ze waarom haar moeder zo agressief doet. Judith lijkt heel erg op het broertje van haar moeder. Het broertje, Dicky, is een keer door het ijs gezakt. Judith's moeder stond erbij maar kon hem niet redden. Hij overleedt. Judith's oma nam het haar altijd kwalijk. De moeder van Judith heeft het nooit kunnen verwerken. Daarom doet ze zo agressief.
Op een dag komt Judith's moeder thuis met een vriend. Judith lag in haar bed en moest even naar de wc. Dan ziet ze dat die vriend 100 gulden pikt van haar moeder. Dit zegt ze tegen haar moeder, maar die gelooft het niet en slaat judith weer heel erg.
Na een tijdje gaat Judith verhuizen naar Leiden omdat de mensen het door krijgen van de blauwe plekken. Michiel heeft samen met zijn leraar uitgezocht waar Judith woont en hij wacht haar op bij school. Hij geeft haar een beer. Judith moest die middag boodschappen halen maar dat was ze helemaal vergeten. De moeder van Judith vind 's avonds de beer en snijd hem kapot omdat ze denkt dat ze de beer van het boodschappengeld heeft gekocht. Verder vertel ik het niet omdat het dan al het einde is.

Ik kon geen plaatjes vinden van Judith of Michiel, want in het boek staan ook geen plaatjes van hun,
alleen op de kaft een van Judith. (laten zien)

Ik heb dit boek gekozen om voor te dragen omdat ik het een onwijs mooi boek vind. Het is mooi geschreven en ik vind dat als kinderen
hem nog niet hebben gelezen dat ze hem echt moeten lezen. Je leeft je echt in in de hoofdpersoon. Het is ook ontroerend, vind ik.
Je MOET hem echt lezen als je hem nog niet gelezen hebt.