titel: De storm
ondertitel: 1953
auteur: Rik Launspach
jaar van uitgave: 2009
samenvatting:
Het boek begint met Julia, een boerendochter uit Oostennabije die weg wil uit zeeland, ze wil naar Amsterdam maar dat durft ze nog niet aan haar ouders te vertellen. om toch een beetje los te komen van thuis gaat ze werken bij Worighsant, een hotel aan de andere kant van het dorp, afgelegen van de rest van de mensen. Ze raakt daar bevriend met de eigenaresse, Minke. Een jongen uit het dorp raakt geïnteresseerd in haar en komt haar iedere zondag, weer of geen weer, opwachten bij het hotel. in het begin laat ze hem gewoon zitten, maar na een tijdje gaat ze toch aandacht aan hem besteden. De jongen is Dieuwer, een visserszoon, die vijf dagen per week op zee zit, zijn broers zijn omgekomen toen hij een keer niet met de boot mee ging en daarom werkt hij nu als kostwinner voor het gezin. ook hij wil weg uit zeeland, naar Rotterdam om op de wilde vaart te gaan. als Julia aandacht aan hem gaat besteden worden ze verliefd, na een tijdje krijgen ze een meningsverschil over wat zwaarder werk is: op de boerderij of op de garnalenkotter. daarom gaat Julia een dag mee op de garnalenkotter. hier gaan ze voor het eerst met elkaar naar bed, en Julia raakt zwanger, ze wil het kindje houden. Dieuwer vlucht naar Rotterdam om op de wilde vaart te gaan, en Julia moet zelf voor het kindje zorgen. ze komt in de winter nog wekelijks in de worighsant ondanks dat er geen werk meer voor haar is. maar op een dag wordt ze door Minke weggestuurt, omdat minke’s zus regina een paar maanden bij haar komt slapen om bij te komen van haar zwangerschap. ondertussen, is er op het vaste land een ingenieur die al lang weet dat er een ramp aan zit te komen maar niemand wil naar hem luisteren. Julia kent zijn werknemer heino. omdat ze zwanger is wil haar vader niet meer met haar praten, ook niet als het kindje al geboren is. haar ouders doen net of er geen kindje is. dan begint de watersnoodramp. zowel haar ouders als haar zusje komen hierbij om. ze heeft Ernst, haar kindje, in een koffer naast haar gelegd. op het moment dat het huis begint te verzakken glijdt de koffer weg, ze springt erachteraan om het kindje te redden. een dienstplichtige soldaat, Rutus, redt haar tegen haar wil in uit het water. in de periode daarna gaat ze op zoek naar haar kindje. het kindje is gevonden maar dat weet ze niet. het kindje wordt afgegeven bij Regina, die haar kindje is verloren en dit ziet als een straf voor haar zonden. ze ziet het nieuwe kindje dan ook als een beloning van god en wil het niet kwijtraken. Joost (de ingenieur van waterstaat) probeert intussen actie te ondernemen om Nederland zo veel mogelijk te redden. Julia vindt ernst niet meer en gaat na de watersnoodramp bij rutus wonen. deze denkt na een tijdje dat Julia waanbeelden heeft en dat er helemaal geen kindje is omdat iedereen die ernst gekent heeft omgekomen is: Minke leeft niet meer, de dokters die haar hebben geholpen zijn omgekomen en de papieren van het ziekenhuis zijn verbrandt. regina heeft ernst, en niemand zal er ooit achter komen dat het niet haar eigen kindje is. ze is verhuist naar maleisië en is getrouwd met een miljonair. Joost komt erachter dat de deltawerken ook niet veilig zijn, maar daar zal hij niemand meer voor kunnen waarschuwen want als hij onderweg is naar de presentatie waar hij het plan wil overhandigen aan de koningin, overlijdt hij in zijn slaap. zo eindigt het verhaal in een wirwar van leugens, en loopt het eigenlijk niet goed af.
de schrijver:
dit boek is geschreven door Rik Launspach, hij heet eigenlijk johannes Launspach. hij is geboren op 19 juli 1958 in Arnhem. hij is acteur, regisseur en schrijver. hij werd geboren als zoon van planoloog jan Launspach. hij is vier keer afgewezen voor de voor de theaterschool. hij is in 1985 af aan de toneelschool in Amsterdam. zijn echtgenote is Marjolein Beumer, en hij heeft onder andere gespeeld in De Gelukkige Huisvrouw en De gulle Minnaar.
Eigen mening:
Ik ben zelf heel enthousiast over dit boek. het is een mooi en ontroerend verhaal. ik vind het heel spannend dat je niet weet waar Ernst is en zelfs als je weet waar die is, je nog steeds niet kunt voorspellen wat er gaat gebeuren. ook vind ik het een mooi boek omdat het gebaseerd is op de waarheid. alle gebeurtenissen omstreeks de watersnoodramp zijn echt gebeurd en nu eens een keer verteld vanuit het oogpunt van de burger en de militair. het is een boek dat me zeker gaat bijblijven en die ik nog vaker ga lezen.
verslag van internet:
1953 – De Storm. [A]
Het boek ‘1953’ is geschreven door Rik Launspach. De eerste druk verscheen in januari 2009 en werd gepubliceerd door Sebes & Van Gelderen Literair Agentschap te Amsterdam. Deze roman heeft 476 bladzijdes. Ik heb dit boek gekozen, omdat ik het voor kerst heb gekregen en ik voor school ook nog een boek moest lezen.
Op basis van de omslag kon ik concluderen dat het om een storm ging, want je ziet kapot gemaakte huizen en doorbroken dijken. Vanaf de omslag kon ik ook aflezen dat het om een jong volwassen vrouw gaat met een probleem. De man lijkt haar te troosten. De titel is 1953, de storm. Hiervan weet ik al dat het over de watersnoodramp gaat van 1953, die zich afspeelde in Zeeland. Pas wanneer je de flaptekst leest leer je dat het meisje haar kind verloor en dat de man ooit het kind in zichzelf is verloren, waardoor hij zich raar gedraagt.
Samenvatting: Het is 1952. Julia is achttien jaar en ontzettend eigenwijs. Helaas komt dit niet van pas bij haar christelijke familie en dorpsgenoten. Het wordt dan ook niet gewaardeerd dat ze zwanger wordt van een jongenman, Diewer, die nadat hij hoort dat ze zwanger is, weg rent. Iedereen spreekt schande van haar zwangerschap, behalve haar zus, Bekka, en haar werkgever, Minke. Julia werkt een tijdje in het hotel van Minke waar ze Regina, haar arrogante zus, ontmoet. Regina heeft een vreselijke tijd achter haar rug gehad: een suffe man, een extreem zware zwangerschap en het verlies van haar kindje, Koen, door een ziekte. Dit tast haar niet alleen lichamelijk aan, maar vooral psychisch, want ze beleefd waanbeelden dat haar kindje nog leeft. In december ontslaat Minke Julia, omdat Regina tijd wilt doorbrengen met haar zus. Julia komt na een aantal maanden weer terug thuis, waar haar ouders haar nog steeds negeren. Plotseling breken Julia’s vliezen en Bekka helpt haar naar het ziekenhuis, ook al duurt het een aantal uren. De ‘een maand te vroeg’ geboren Ernst is kerngezond en mag na een maand naar huis. Op de avond van 31 januari 1953 lopen Bekka en Julia door de storm naar huis. Niemand had verwacht dat het water zo snel zo stijgen, want haar vader en moeder redden het niet eens meer naar de zolder. Op de zolder breekt de ene kant van het huis af en ook Bekka wordt meegesleurd door het water. Nu zijn alleen Ernst en Julia nog over. Niemand wist dat de storm zo erg zou zijn, want waterstaat heeft niemand gewaarschuwd. Alleen Joost van Ven wist dat het zo ver zou komen, maar omdat mensen hem als een gestoord persoon beschouwen werden zijn verslagen nooit gelezen. Rutus is een 24-jarige jongen die in dienst is bij de Luchtmacht. Hij gaat naar Zeeland om polshoogte te nemen en redt daar een vrouw die in het water aan het verdrinken is. Hij redt haar, maar ze is erg koppig tegen hem, want na een tijdje komt hij erachter dat hij haar heeft weggehaald van haar kindje. Rutus gaat door weer en wind mee met deze vrouw, genaamd Julia. Julia is er van overtuigd dat Ernst nog leeft, want ze had hem veilig in een kist gestopt. Ze zoeken de hele dag en aangekomen bij het huis is er een kist, maar geen Ernst. De kist is nog droog van de binnenkant, dus is ze er van overtuigd dat iemand hem eruit heeft gehaald. Ze gaan richting Minke’s hotel, waar vele overlevenden zijn. Ze overnachten daar samen met alle andere en in de nacht hoort ze Ernst huilen. Ze is er zeker van dat hij in het hotel is. De volgende dag komt plotseling Diewer opdagen na al die maanden en verteld haar dat Job, een bewoner van het dorp, een baby had gevonden. Door het smerige water gaan Diewer, Rutus en Julia op zoek naar het huis, maar ze treffen Job echter dood aan. Terug in het hotel hoort Julia Ernst weer huilen, maar ze vernedert zichzelf door Regina’s arm beet te pakken, terwijl zij een meisje beet heeft. Ondertussen zijn er boten aangekomen en mensen vertrekken. Julia en Rutus wachten tot het laatst en besluiten dan toch weg te gaan, want ze hebben geen keus. Julia heeft alles wat haar dierbaar is verloren. Regina heeft er een kindje erbij. Toen Job Ernst kwam brengen, beschouwde Regina dat het kindje een geschenk van God was. Omdat iedereen iets tegen de ‘in hun ogen’ onbeschofte Julia heeft, besloot niemand het te vertellen. Regina is haar man verloren in de ramp, maar ze heeft al snel een nieuwe man, waar ze in Maleisië mee gaat wonen als miljonairsvrouw. Julia woont ondertussen met Rutus, maar na een jaar gaat ze alweer terug naar haar oude woonplaats, ook al verklaren mensen haar voor gek. Nog steeds is ze opzoek naar Ernst, want diep van binnen gelooft ze dat hij nog leeft. Op een dag ziet ze in de krant een foto van Regina met haar baby verwikkelt in Julia’s blauwe wolken dekentje. Ze zoekt en zoekt, maar Regina is spoorloos. Na 18 jaar geeft ze het eindelijk op. Het is goed zo. Ze is zevenendertig.
Het boekverslag gaat verder na deze boodschap.
Verder lezen
REACTIES
:name
:name
:comment
1 seconde geleden