Sans famille door Hector Malot

Jaar van uitgave: 1995

Aantal punten: 3

Motivatie: Dit boek ben ik gaan lezen omdat ik het vroeger in het Nederlands heb gelezen. Ik vond het toen zo mooi dat ik besloot om het ook een keer in de officiële taal te lezen. Nu was mijn kans gekomen. Omdat het boekje vrij dun is snapte ik ook dat dit een zeer verkorte versie moest zijn, maar het is alvast een begin. Daarom begon ik. Helaas viel het boek wat tegen. De emoties vond ik niet goed over komen.

Perspectief: het is een personaal-perspectief.
De verteller neemt deel aan het verhaal in de rol van Rémi. Er is geen sprake van een perspectief-wisseling.

Vitalis: Vitalis was, voor hij Rémi kocht alleen met zijn honden en aap. In het begin leek Vitalis niet zo’n leuke man omdat je hem door de ogen van Rémi zag en Rémi naar huis wilde. Al gauw is echter duidelijk dat Vitalis een lieve man is die het beste met Rémi voor heeft. Helaas sterft hij waardoor Rémi een tijdje alleen met de nog over gebleven hond Capi is. Gelukkig vindt Rémi zijn vriend Mattia en komt hij uiteindelijk bij zijn eigen ouders terecht. Vitalis blijft echter nog wel in zijn herinneringen.

Plaats: Het verhaal speelt zich af in Frankrijk en Engeland.

Welk thema spreekt je het meeste aan?
Het thema van het boek is: ‘een arm weeskind blijkt rijke ouders te hebben’. Aangezien dit op een goede en spannende manier wordt verteld vind ik het wel een leuk thema.

Mening: Ik vind het een best goed boek. Doordat ik de officiële Nederlandse vertaling heb gelezen wist ik dat in dit boek veel emotie voor komen. In dit boek kwam die emotie best duidelijk tot uiting wat ik erg knap vind omdat het officiële boek 439 bladzijden heeft en deze vertaling maar 77. Er moet dus veel verteld worden in weinig bladzijden. Natuurlijk zijn er ook hele stukken weg gelaten maar hetgeen er werd verteld (in een korte samenvatting dus) is wel geod verteld. Als voorbeeld voor deze mening laat ik een stukje zien waarin Joli-Coeur sterft.

Dieper ingaande op het stuk hierboven:
De emoties in dit stuk zijn duidelijk te zien. De lieve kleine aap, Joli-Coeur, sterft nadat Vitalis en Rémi alles, wat in hun macht ligt, hebben geprobeerd om hen te redden. In dit stuk blijkt ook de verwondering nadat Rémi heeft gehoord dat Vitalis vroeger in dienst was van een Operazanger. Dit was nieuw voor hem. Tevens is in dit stukje te zien dat Vitalis zich schuldig voelt dat hij Rémi heeft meegenomen, nadat hij een goed onderkomen had gevonden (vanaf mevrouw Milligan die Rémi goed verzorgde en lief voor hem was). Rémi wilde toen niet mee, maar moest van Vitalis. Nu voelt Vitalis zich schuldig omdat de dood van zijn dieren (bahalve Capi) Rémi bespaard had kunnen blijven.