You don't know me door David Klass

Uitgever: Fontein
Vertaal uit het engels, oorspronkelijk titel “You don’t know me”
Vertaald door Jan Smit.

Het boek wordt verteld uit de ik situatie, je zit een beetje in de gedachtewereld van een jongen. John is de naam en hij ziet de wereld vanuit zijn gedachte, hij geeft alles en iedereen een aparte naam, en zijn gedachtegang is vaak grappig maar een beetje ingewikkeld. Bijvoorbeeld: zijn lerares wiskunde noemt hij Kaaskop vanwege de kleur van haar huid, maar dat is nog niet gek want iedereen geeft leraren wel een bijnaam… maar ook zijn beste vriend heeft een bijnaam, hij noemt hem niet gewoon Billy maar altijd Billyslurf omdat hij zo’n lange neus heeft. Natuurlijk zegt hij dit alles niet hardop maar denkt hij het allemaal. Soms is het een beetje moeilijk te volgen wat hij nou denkt en dan ook werkelijk zegt. maar het is niet storend, ik vind het wel interessant om eens in de gedachte wereld te zitten van een jongen. Hij denkt trouwens heel vaak best vaag en je moet aandachtig lezen alles te begrijpen, bijvoorbeeld, zijn slaapkamer is geen echte slaapkamer want hij kan er niet in slapen het is gewoon een kast die vermomd is als een slaapkamer. Er zit ook veel sarcasme in het boek, en zoals je al uit de titel kan begrijpen denkt hij dat niemand hem begrijpt. Zijn beste vriend billy slurf niet omdat ze allebei verliefd zijn op het zelfde meisje, en zijn moeder niet omdat nadat zijn vader weg is gegaan ze een nieuwe vriend had. En die vriend is nou niet bepaald aardig voor john, zodra hij iets fout doet en zijn moeder is er niet slaat hij john.

David zijn moeder is ook een schrijverster, ze heeft verschillende romans op haar naam staan, David verteld zelf: als ik naar bed ging hoorde ik mijn moeder typen op het typmachine en s’ochtends werd ik van het zelfde geluid wakker. David werd schrijver, en ook zijn zus Judy heeft bekende boeken. Hij zegt dat het boek “call of the wild” hem erg heeft geïnspireerd.
Toen hij op de basisschool zat las hij helemaal niet veel, ondanks dat zijn moeder schrijverster was konden boeken hem niet boeien. Maar dat veranderde toen hij naar yale ging.
De reden waarom hij boeken is gaan schrijven is simpel, hij wilde de kinderen stimuleren om te gaan lezen, en na te gaan denken over bepaalde dingen. Hij denkt dat hoe druk kinderen het ook hebben met van alles en nog wat, ze altijd tijd zullen maken om boeken te lezen. Als er goede boeken geschreven worden, en dat wilde hij dus ook gaan doen. David houd erg veel van sport en dat is ook vaak in zijn boeken terug te vinden, sport vindt hij belangrijk. Omdat je dan leert om met mensen om te gaan en met jezelf. Hij is zelf ook 2 jaar in Japan geweest om daar les te geven op een openbare school. Daar heeft hij veel inspiratie opgedaan. nadat hij terug kwam uit Japan heeft hij 7 jaar gestudeerd voor filmschrijver. Dat is hem gelukt want hij heeft al een paar films geschreven, zoals kiss the girls en In the time of the butterflies. Nog twee andere boeken geschreven door david zijn: Danger zone en California blue.