The remains of the day door Kazuo Ishiguro

A. Samenvatting. Butler Stevens krijgt van zijn baas, Lord Farraday, de beschikking over zijn auto. De Lord gaat zelf een paar dagen weg en Stevens mag op vakantie met de auto. Hij besluit juffrouw Kenton op te gaan zoeken. Zij werkte vroeger ook voor Lord Darlington, net als Stevens. Toen Darlington overleden was, kocht Farraday het huis en personeel over. Juffrouw Kenton ging op den duur trouwen en verhuisde met haar man naar Cornwall. Stevens en zij konden goed opschieten vroeger. Als juffrouw Kenton niet was gaan trouwen met meneer Benn, had het wat kunnen worden tussen die twee. Stevens heeft in boeken over Engeland gelezen dat Cornwall zo'n mooie streek is en verheugt zich erg op zijn reis. Als hij vertrokken is, geniet hij erg van de omgeving en doet het rustig aan. Een man tipt hem een heuveltje te beklimmen en Stevens geniet daarboven van het mooie uitzicht. 's Nacht slaap hij meestal in hotels of pensionnetjes. Op een avond staat hij ineens onder benzine en kan geen hotel vinden in het kleine dorpje waar hij is beland. Een inwoner ziet hem rondlopen en nodigt hem uit bij hem te slapen. Al gauw komt er veel bezoek binnenlopen, nieuwsgierig door de onbekende gast. Omdat Stevens zo waardig doet en er onberispelijk uitziet denkt iedereen dat hij zelf een Lord is, terwijl hij slecht een butler is. Er volgt een gesprek over waardigheid en herkenbaarheid van hoge heren. Stevens zet de fout niet recht, maar voelt zich er wel ongelukkig over en is blij dat hij de volgende ochtend vertrekken kan. Onderweg prakkiseert Stevens over schertsen, dat doet de nieuwe Lord steeds en Stevens weet nooit iets terug te schertsen, hij zit hier erg over in. Stel dat het Lord Farraday niet bevalt dat hij niet terug kan schertsen. Tevens kijkt Stevens terug op zijn tijd bij lord Darlington. Die organiseerde zeer inofficiële conferenties op Darlington Hall over het verdrag van Versailles. Hij vond dat de Duitsers benadeeld werden. Zonder het zelf te merken wordt lord Darlington in de loop van de tijd een pion van de nazi's. Hij ziet niet dor hun bedoelingen heen en laat op den duur zelfs de twee Joodse dienstmeisjes ontslaan. Ondanks deze verkeerde dingen van zijn baas, blijft Stevens trouw en dient hem. Hij probeert zich net zo waardig te gedragen als zijn werkgever om hem zo van dienst te zijn. Zelfs als zijn vader op zijn sterfbed ligt, blijft Stevens zelf de gasten bedienen. Ondertussen heeft hij soms een heel goede band en dan weer dikke ruzie met juffrouw Kenton. Het gaat op een gegeven momnet zover dat zij alleen nog maar door middel van briefjes wil communiceren. Als juffrouw Kenton later te kennen geeft dat ze gaat trouwen (met haar kennis die een aanzoek heeft gedaan) is Stevens erg van slag en niet alleen omdat hij een goede collega kwijtraakt, al wil hij dat niet toegeven. Hij ziet er dan ook erg naar uit om juffrouw Kenton na la die jaren weer te ontmoeten. Ze ontmoeten elkaar uiteindelijk in een koffiesalon. De sfeer is eerst ietwat onwennig, maar algauw praten ze honderduit over het verleden. Aan het eind van de dag vertrekken ze elk weer naar hun eigen huis. Stevens is blij dat hij juffrouw Kenton nog eens ontmoet heeft en wijdt zich weer aan zijn butlerschap bij Lord Farraday. B. Verhaalanalyse. 1. Titel. The remains of the day, de rest van de dag, slaat op het deel van het leven dat nog voor butler Stevens ligt. Deze laatste dagen moet hij op een goede manier gebruiken, vindt hij zelf. 2. Motto. Er is geen motto. 3. Genre. Psychologische roman. 4. Personages. ›De hoofdpersoon is butler Stevens. Op het moment dat hij het verhaal vertelt is hij achter in de 50. Zijn hele leven is hij butler op Darlington Hall geweest en altijd heeft hij geprobeerd een waardig man te zijn. Keurig in alles en zeer stipt in zijn werkzaamheden als butler en hoofd van het personeel. Hij is nooit getrouwd. Ook heeft hij geen verhoudingen gehad, maar met zijn collega juffrouw Kenton had hij een sterke band, die misschien had kunnen uitgroeien tot liefde, als Stevens dit meer bevorderd had. Stevens voelde al die jaren een grote bewondering voor Lord Darlington, alhoewel die niet altijd goede dingen deed. Onbewust heeft hij de nazi's geholpen, hij had dit zelf niet door, hij was niet goed in dat soort dingen. Stevens heeft toch altijd geprobeerd om een goede butler te zijn en Lord Darlington te dienen. Toen Lord Darlington overleed, werd Stevens butler van Lord Farraday, in wiens auto hij op weg is naar juffrouw Kenton. ›Juffrouw Kenton was de baas over het vrouwelijk personeel. Ze is ongeveer even oud als Stevens. Net als Stevens vindt ze het heel belangrijk dat alles perfect verloopt, maar ze is iets minder overdreven. Zo vindt ze het niet erg dat ze een verhouding heeft met een kennis, zoals ze hem zelf noemt. Later gaat ze met deze man trouwen. Soms hebben juffrouw Kenton en Stevens ruzie, meestal om kleine dingen. Toch zijn ze op elkaar gesteld. 5. Tijd. ›Het verhaal speelt vanaf de eerste wereldoorlog, tot ongeveer in de jaren 60. ›Steven blikt vanuit het heden terug naar zijn tijd bij Lord Darlington, daardoor zijn er twee verhaallijnen, die van de autorit en die van de tijd bij lord Darlington. ›Het boek is niet chronologisch. 6. Vertelsituatie. Het boek is verteld in de ik-vorm, Steven is de ik-persoon. 7. Ruimte. Het verhaal speelt zich voor een deel af op Darlington Hall, in Engeland. Het andere deel speelt in verschillende delen van Engeland, waar de reis van Stevens door heen voert. 8. Opbouw. ›Het verhaal begint ab ovo, als meneer Farraday Stevens aanbiedt om zijn auto te gebruiken. ›De climax ligt op het moment dat Stevens juffrouw Kenton weer ontmoet. Daarvoor had hij ook zijn reis gemaakt. 9. Thema en motieven. ›Het thema is ›Motieven zijn: de onzekerheid van de Lord, het bewaren van waardigheid, botsingen tussen juffrouw Kenton en Stevens. 10. Bedoeling. Ik denk niet dat er een bedoeling achter dit boek zit. 11. Taal. Het boek is geschreven in de taal die Stevens gebruikt. Het is geen nonchalante taal, soms is het heel waardig. Het past goed bij de sfeer en het verhaal van het boek. C. Mening. Ik vond dit een mooi boek. Het boeide me tot het einde toe. De manier waarop het geschreven is en de inhoud passen goed bij elkaar. Doordat Stevens het boek verteld, kom je veel te weten over zijn leven als butler. Het verbaasde mij hoe precies hij is in zijn werk. Als hij ook maar een seconde te laat dreigt te komen of er gaat iets anders verkeerd, zit Stevens daar heel erg over in. Ik kon zijn stiptheid dan soms iets minder goed begrijpen. Vooral toen zijn vader overleden was, deed hij nog gewoon zijn werk en ging hij niet eens kijken bij zijn vader, omdat hij moest serveren. Dat vond ik een beetje raar. De omgang tussen juffrouw Kenton en Stevens vond ik heel apart. Ze voelden best wat voor elkaar, maar beroepshalve werd het nooit meer dan het cacao-uurtje op juffrouw Kentons zitkamer. Ook bleven ze elkaar maar aanspreken met juffrouw en meneer. Ik vond het alles met elkaar een boek dat zeker de moeite van het lezen waard is. D. Informatie over de schrijver. Kazuo Ishiguro, (Nagasaki 8 nov. 1954)is een Brits schrijver van Japanse afkomst. Hij kwam als zesjarige met zijn ouders naar Groot-Brittannië. In 1980 verschenen zijn eerste korte verhalen. Zijn eerste roman, A pale view of hills (1982), het verhaal van een Japanse vrouw in Engeland, overlevende van de atoombom op Nagasaki, die terugkijkt op haar gruwelijke ervaringen, trok de aandacht door zeggingskracht en originaliteit. An artist of the floating world (1986; Whitbreadboek van het jaar) beschrijft op sobere, afstandelijke toon het harde lot in het naoorlogse Japan van een schilder en affiche-ontwerper die zijn talent uit eerlijke overtuiging in dienst van het vaderland had gesteld, maar ondervindt dat er in het nieuwe Japan geen plaats meer is voor zijn kunst. In de geheel in Engeland gesitueerde roman The remains of the day (1989; Bookerprijs; verfilmd in 1993) confronteert een ‘volmaakte’ butler dertig jaar na dato zichzelf met zijn misplaatste toewijding aan een Engelse edelman met nazisympathieën. The unconsoled (1995) is weer een heel andere roman; hier betreedt de schrijver het surrealistische pad. E. Bronvermelding. Encarta 99 encyclopedie op Cd-rom. F. Datum. 14 oktober 1999