Hoofdstuk 3, Griekse kunst

Paragraaf 1 De Griekse beeldhouwkunst: streven naar perfectie 1.2 Pygmalion beeld, werd er verliefd op en vroeg Venus het beeld tot leven te brengen; zij deed dit en P en het beeld leefden nog lang en gelukkig. Beelden van de Grieken waren in hun bloeiperiode levensecht en geïdealiseerd tegelijk. 1.1 Archaïsche periode (650-490 v.Chr.) Kouroi werden gemaakt volgens de Egyptische methode: één blok marmer, op de buitenkant omtrekken tekenen naar vaste proporties en verhoudingen. Het beeld kreeg zo een blokachtig karakter. Lijken ook allemaal op elkaar
Later veel symmetrie, het beeld moest op een mens lijken en schoonheid bezitten. Kouros kijkt recht vooruit, een been is naar voren gestoken. Vaak is er de archaïsche glimlach. Het gewicht rust op beide benen en de vuisten zijn gebald. De man staat rechtop en heeft kraalharen. Naarmate de tijd verstreek werden de beelden steeds ronder en dus natuurlijker. Het beeld kon een god voorstellen of een gedenkteken op het graf van een overledene.
1.3 Klassieke periode (490-323 v.Chr.) Kenmerken kouroi: -kortgeknipte haren -natuurlijker pose -gewicht op één been -meer expressie -contraposto De kouroi werden vaak van brons gemaakt, want sterker, volgens de cire perdu techniek: Kleilaag-was-kleilaag bakken, was stroomt weg door gaatje, vloeibare brons erin gieten, buitenste kleilaag weghakken, en voilá je beeld. Tot de vierde eeuw v. Chr. werden vrouwen gekleed afgebeeld, daarna sommige godinnen ook naakt. Hoewel de kleuren vaak zijn vergaan, waren de beelden vaak wél beschilderd. 1.4 Hellenistische periode (323-27 v. Chr.) Van een natuurlijk doch geïdealiseerd beeld dat perfect was en in beweging, gingen de beeldhouwers naar een realistisch, natuurgetrouwe weergave. Ze wilden bovendien het beeld veel meer expressie meegeven, hun emoties uitbikken. Door niet meer geïdealiseerd te beeldhouwen hoefden ze niet altijd meer jonge mannen en vrouwen af te beelden. Kinderen en bejaarden werden ook afgebeeld; het was immers de werkelijkheid. Lelijke, gewonde, dronken of wat ook maar voor soort mensen werden afgebeeld. Ook werden er wel eens groepen mensen gebeeldhouwd. Paragraaf 2 De Griekse bouwkunst: in dienst van de goden 2.1 Functie van de tempel Functie tempel: plaats voor het godenbeeld. Religieuze bijeenkomsten werden in de openlucht gehouden. Altaar was ook daar. 2.2 Vorm en stijl Dorische orde: vanaf 600 v. Chr. ( erg mannelijk/robuust) Ionische orde: vanaf 570 v. Chr. ( vrouwelijker/sierlijker) Corinthische orde: vanaf 420 v. Chr. Soms werden elementen verschillende stijlen door elkaar gebruikt, zoals in het Parthenon. Begrippen die je moet kennen: cella, peristylium, portalen, architraaf, fries, tympanon, metopen, triglyphen en kapiteel. Je kunt de tempel vanaf alle kanten bereiken. Vaak is er een voor- en een achterportaal. Cella alleen door voorportaal bereikbaar. Ik zou zeggen, leer plaatje 3.19 en 3.20 goed. 2.3 De Acropolis: de grootheid van Athene De tempels op de Acropolis bezaten perfecte verhoudingen, daardoor grote harmonie. Hun schoonheid werd door de eeuwen heen bewaard. Een eeuwige levensadem en een nooit oud wordende ziel liggen in de compositie van de gebouwen besloten. De tempels op de Acropolis moesten ook de grootheid van Athene uitstralen. Nikè-tempeltje heeft vier Ionische zuilen aan voor en achterkant, hierop een dakje en een vierkante cella.Propylaeën, de entree van de acropolis. Parthenon: buitenste kant Dorische stijl met meer dan 200 meter reliëf. Dit fries is met metopen en triglyphen. Op elk van de 92 metopen is een scène afgebeeld uit de strijd van de Grieken en de Perzen. Er is een cella met voorportaal en een achterkamer met achterportaal. Aan de binnenkant van de zuilengalerij is een doorlopend fries van de Ionische orde. Op dit 160 meter lange fries is een afgebeeld. Op de west-tympana was de wedstrijd tussen Poseidon en Athene om de macht over Athene te zien. Op de oost-tympana was de geboorte van de godin Athene te zien. Erechteion, dit grillige gebouw bevatte o.a ruimtes voor de godin Athene en voor de godPoseidon. De kariatiden, zuilen in de vorm van vrouwen, zijn erg spectaculair.Alle tempels zijn gewijd aan een god die Athene welgezind was, de versieringen hadden ook met de godheid te maken.