Nu onze huisdichter Luuk studeert, gaat er een wereld voor 'm open. In de Utrechtste binnenstad ziet hij brallerige achttienjarigen in kostuum, op weg naar hun biervoorraad, hun studentenvereniging of hun werkcolleges Business en Managment.
En Luuk zelf? Die voelt zich nog niet zo thuis in de jasje-dasjecultuur. Een gedicht.
Heren In Pakken
Zwarte pakken verhullen
De bloedlust ze zullen
Zo rechtop mogelijk lopen
Op een ongelovige doen ze hopen
Woorden verdikken de heer
Staande in koffiediksfeer
Ontstaan tijdens strikvragen
Verhitte discussies op winterdagen
Nooit lijken ze te zweten
Water hoort verloren te heten
In hun kille ogen achter zonnebrillen
Waar stervenden de laatste gil gillen
Hun voeten met koehuid bekleden
Met klinkers en onzinnige reden
Over kinderkopjes klappend
Hun prooi voortdurend lucht happend
Wanneer de stemmen dalen
Zullen zij de waarheid herhalen
Want heren in pakken
Stoppen nooit met stappen
