- Titel
Auteur: Arthur Japin
Titel: Maar buiten is het feest
Uitgever: Arbeiderspers
Druk: 1e druk, 27 september 2012 Amsterdam
Bladzijden: 311
Titelverklaring
Het onderwerp van het boek is de herhaaldelijke aanranding en verkrachting van Zonne en haar zusjes door hun stiefvader, Sijmen. Zij voelen zich niet meer veilig in hun eigen huis, omdat de persoon die hen zou moeten beschermen als vaderfiguur hen juist pijn doet en bedreigt.
Zonne verschuilt zich vaak in de ‘donkere kamer’ (de doka), waar zij foto’s ontwikkelt - Sijmen verdient bij door op kermissen en jaarmarkten foto’s te maken – van de blije kermisgasten. Terwijl zij zich bang verschuilt in deze kamer omdat Sijmen er wegens het licht niet binnen kan komen vallen, ziet zij al deze vrolijke foto’s waar het feest is. Dit is mijn eerste letterlijke interpretatie.
Ook neemt Sijmen vaak een van zijn oudste stiefdochters mee als hij naar deze kermissen gaat, eerst Laura en later Zonne. Hij randt haar daar ook aan als ze gaan ‘slapen’, terwijl buiten het feest doorgaat: een tweede letterlijke opvatting van de titel.
Als laatste van mijn interpretaties denk ik dat de titel ook gewoon de hele situatie van je niet veilig voelen in je eigen huis terwijl niemand van iets weet kan weergeven, want binnenshuis gebeuren er vreselijke dingen met Zonne terwijl zij buitenshuis moet doen alsof alles goed is: buiten is het feest terwijl ze zich vanbinnen absoluut niet zo voelt.
Motto
‘De beste camouflage is je eigen persoonlijkheid omdat niemand zal willen geloven dat die echt is.’
(Citaat van Fjodor Dostojevski aan het begin van het boek.)
De eerste zin van het boek is:
‘Er zijn maar twee plekken waar je niets kan overkomen. Wij hebben dat al jong geleerd. Helemaal veilig ben je weggeborgen in het donker, zodat geen mens je zien kan, óf in het volle licht van de schijnwerpers, waar niemand je kan missen.’
Deze eerste zin is een soort toelichting op het motto, zij geven samen weer hoe Zonne weet te ontsnappen aan haar stiefvader. Eerst door zich te verschuilen in de donkere kamer, en daarna juist door naar buiten te treden en sterk te staan voor zichzelf. Ook hanteert Zonne op deze manier later in het boek haar roem, want zij wordt een beroemde zangeres. Ze is eerlijk en open, maar laat de paparazzi hun eigen gang gaan, want deze bedenken liever spannende leugens over haar die in de werkelijkheid juist een scherm zijn voor wat er echt gebeurt in haar leven.
- Samenvatting
Het boek is verdeeld in 4 delen, met 2 verhaallijnen. De eerste verhaallijn is die van Weijntje, Zonnes eigenlijke naam. Dit is de jeugd van Zonne, in de periode waar zij met Sijmen en zijn misbruik te maken heeft. De tweede verhaallijn (het verhaalheden) is die van Zonne, zoals zij zich gaat noemen als ‘artiestennaam’, wanneer zij volwassen is. De naam is symbolisch voor het moment waar zij naar buiten treedt, zowel als zangeres, als tegen Sijmen. Voor het gemak noem ik haar in dit hele verslag Zonne.
De eerste verhaallijn begint met de scheiding van Zonne’s moeder en haar biologische vader. Haar moeder komt hierdoor in een enorme dip.
Dan ontmoet zij Sijmen, een sympathiek en charmant lijkende man. Ze valt voor hem en al snel trouwen ze. Zonnes moeder en nieuwe stiefvader wissen alle sporen van haar ex-man in huis en Zonne, Laura en Isa moeten Sijmen accepteren en met hem omgaan als met hun vader. Dan komt Zonne er achter dat er overal in het huis kleine kijkgaatjes zijn waardoor Sijmen haar en haar zussen bespioneert.
Al snel escaleert dit en begint hij hen ook fysiek te misbruiken, eerst alleen Laura en dan ook Zonne. Zij proberen beiden te voldoen aan wat hij van hen wil om hun jongere zusje tegen hetzelfde lot te beschermen.
Ondertussen zit Zonne bij een koor en haar zangjuf merkt haar geweldige stem op. Ze stimuleert Zonne om extra zanglessen te nemen en uiteindelijk mee te doen aan een zangcompetitie in de stad. Sijmen is het hier absoluut niet mee eens, maar uiteindelijk stemt hij toch toe. Het misbruik wordt dan heftiger, want hij wil niet dat ze met haar verhaal naar buiten komt. Bij haar moeder vindt Zonne geen steun, want die is bang dat haar tweede man ook bij haar weggaat.
Zonne wint de zangcompetitie niet maar voelt zich goed in de schijnwerpers. Op een dag is Zonne in de badkamer en zij begint zichzelf aan te raken. Door het orgasme dat ze zichzelf geeft weet ze dat ze nog steeds van zichzelf kan – en moet kunnen – genieten. Ze laat Sijmen daarna zijn gang gaan en zorgt dat haar moeder hem betrapt en bij hem weggaat.
De tweede verhaallijn begint met de dag dat Zonne een rechtszaak heeft over haar nichtje, het kind dat Sijmen vroeger bij haar zus Laura heeft verwekt. Laura is overleden in een brand. Sijmen en Zonne strijden voor de voogdij van het kind en Zonne wint de zaak uiteindelijk.
- Thematiek en motieven
Thematiek
De onderwerpen die duidelijk centraal staat in Maar buiten is het feest zijn natuurlijk verkrachting en intimidatie. Deze zijn duidelijk en naar mijn mening behoeven zij geen verdere uitleg van mijn kant.
Een ander thema dat ik in dit boek zie, dat in groot contrast staat met het vreselijke misbruik, is juist overwinning en plezier. Zonne is namelijk, ondanks alles wat zij meemaakt, een sterke persoonlijkheid. Ze weet eerst niet wat ze met de situatie aan moet en voelt zich heel slecht, maar dan vindt zij de kracht in zichzelf terug, en het plezier in haar eigen lichaam.
Belangrijk zijn de scène van de eerste verhaallijn waar ze zichzelf een orgasme geeft en weet dat zij Sijmen kan overwinnen, en de scène van de tweede verhaallijn waar ze naar zichzelf kijkt in de spiegel en denkt over hoe ze zichzelf eindelijk accepteert, en dat haar lichaam mooi is, ondanks alles dat het heeft meegemaakt.
'Het lichaam dat zij in de spiegel ziet is iets bijzonders. Lang was het een oorlogszone, nu is het een monument. Zonne laat haar blik erover glijden. Tegenwoordig kan zij dat. Het is haar lichaam. Zij heeft geleerd afstandelijk te kijken naar dingen die je in de spiegel ziet. "Het is mooi."' (blz. 15.)
Het boekverslag gaat verder na deze boodschap.
Verder lezen
REACTIES
:name
:name
:comment
1 seconde geleden