Titel: De eetclub
Auteur: Saskia Noort
Uitgever: Anthos Amsterdam
Jaar van eerste uitgave: 2004
Jaar van gelezen uitgave: 45e druk 2009

Inhoudsopgave:
Blz. 1: Inhoudsopgave
Blz. 2: Samenvatting
Blz. 3: Analyseren
• Personages
• Tijd
• Thema en motieven
• Perspectief
• Titel en motto
• Verhaaleinde
• Informatie over de auteur
Blz. 4: Verdiepen
Blz. 5: Evalueren
Blz. 6: Leefautobiografie


Samenvatting:
Op een koude winternacht wordt Karen van der Made opgebeld door een van haar vriendinnen, en wordt haar meegedeeld dat het huis van hun vriendin Babette in brand staat. Babette en haar kids worden gered, maar haar man Evert is nog in het huis. Later in het verhaal wordt duidelijk dat hij zelfmoord heeft gepleegd. Iedereen van de eetclub is van slag. Uit de gevonden brief van Evert bleek dat hij een einde aan z’n leven wou maken. Daarna wordt er verteld hoe Karen deel uitmaakt van de eetclub. De eetclub zijn eigenlijk een paar verwende wijven, die hun geweldige luxe leven te danken hebben aan hun mannen. Ze tennissen vaak samen, en drinken dan ook vaak de nodige borrels. Karen wordt welkom geheten in de club door Hanneke Lemstra. Maar dan op de afterparty na de begrafenis van Evert gaat Hanneke helemaal los. Ze is dronken loopt weg, en belt de volgende dag haar man Ivo op om haar op te halen. Als Ivo bij haar komt blijkt dat óók zij zelfmoord heeft willen plegen. Ze was van haar balkon afgesprongen en in coma geraakt. Karen kan het maar niet geloven, en praat erover met Dorien Jager. Haar vriendin die een soort van cliché politieagente is. Door de roddels uit de eetclub weet ze dat Hanneke een relatie met Evert heeft gehad, en dat die een week voor de brand is beëindigt. Niet alleen Hanneke en Evert voelen zich tot elkaar aangetrokken, ook Karen heeft gevoelens voor Simon. Simon is de echtgenoot van Patricia. Haar eigen relatie met Michel is een beetje versleten. Als Michel op een avond dronken is en niet naar huis kan rijden, heeft hij een vrijpartij met Karen. Ze hebben geen schuldgevoel, Simon stuurt haar de volgende dag een sms’je en die wordt opnieuw beantwoordt door Karen.

De vriendinnen van de eetclub hebben door dat er info dankzij Karen bij de politie is gekomen, Angela en Patricia willen niks meer met haar te maken hebben. Integendeel van Babette die na de brand bij haar woont. Hanneke ligt nog steeds in coma en er wordt besloten om die te beëindigen. Hanneke is niet welkom op de begrafenis, maar ze ziet hier Dorien Jager.

Later heeft Karen weer een afspraak met Simon. Ze vertelt dat het niet meer zo kan, maar Simon heeft veel macht over haar. Simon wordt in de auto gebeld op twee telefoons. Karen ziet dat hij een mail van Evert naar Hanneke in zijn koffer heeft, stiekem neemt ze dat mee. Het is e-mail waaruit blijkt dat Evert onmogelijk een week later zelfmoord zou willen plegen. Intussen hoort Karen van Dorien Jager dat Simon een sluwe zakenman is met gemene trucs, zo heeft hij haar vader duizenden guldens afgepakt. Wanneer ze vertelt over de e-mail wordt gezegd dat ze nog even contact met Simon moet houden. Karen breekt in op de computer van Hanneke en leest een chatbox waarin ene Mo wordt genoemd. Ook staat z’n 06 in het bericht. Ze neemt contact op met Mo en die vertelt haar van een site waarop Mo en Hanneke contact hebben gehad om te praten over hun relatieproblemen. Hanneke vertelt daarin openlijk over de relatie met Evert en over de slechte kwaliteiten van zijn vrouw Babette, die hem zou terroriseren.

Als Karen opnieuw contact zoekt met Angela, hoort ze dat Babette eigenlijk de foute is en het met alle mannen doet. Ook met de man van Angela, Kees. Dat was de reden dat ze Babette na de brand niet in haar huis wilde laten. Karen denkt dat ze het ook op haar Michel heeft gemunt. Midden in de nacht kan ze niet slapen, ze merkt dat er iemand om het huis sluipt. Ze pakt een mes en loopt erheen, maar het bleek dat het Babette was die ook niet kon slapen. Karen heeft een afspraak met Simon in een hotel. Hij wil nog een keer seks met haar. Hij vertelt van zijn zakelijke, half criminele problemen met Evert. Ze dreigt dan om naar de politie te gaan. Dan wordt er geklopt, het is Babette die woedend is omdat Simon met Karen ligt. Babette wil dat Simon haar vermoordt, maar dat doet hij niet, hij slaat Babette met een koffertje buiten westen. Dan staat ineens Dorien Jager op de stoep bij het hotel en is dan de dubbele moordzaak opgelost. Op het eind moet Karen haar relatie met Simon nog opbiechten aan Michel. Het is een moeilijke tijd en ze besluiten te verhuizen. Een paar dagen voor haar vertrek, ziet Karen Angela en Patricia. Ze staren haar raar aan, in haar hoofd zit alleen nog Hanneke haar enige echte vriendin.


Analyseren:

Hoofdpersoon en bijpersoon:
De hoofdpersoon is Karen van der made, ze is aan het begin van het verhaal net verhuist van Amsterdam naar een dorp in de omgeving. Na daar twee jaar te hebben gewoond, voelt ze zich wel een beetje eenzaam en gaat ze vrienden zoeken. Ze ontmoet een aantal meiden, en met hun zit ze in ‘’ De eetclub’’ ze is een beetje anders dan de andere vrouwen, maar dat verandert al snel na de relatie die ze heeft met Simon. Ze wordt een moraalridder genoemd. Over haar uiterlijk wordt erg weinig verteld, maar je kan het wel een beetje voorspellen door de manier hoe Simon tegen haar praat. Hij zegt dat haar lichaam gemaakt is voor seks. Dan begrijpt iedereen wel, dat ze er niet slecht uit ziet denk ik. Je kan haar uiterlijke en innerlijke eigenschappen door de manier van praten ook opmerken uit het verhaal. Karen is een sociaal type vrouw, maar toch is er iets waardoor ze een beetje buiten de groep valt. Na de dood van Hanneke en Evert verandert ze. Hiervoor was ze een eerlijke vrouw, maar hierna loog ze zich kapot aan leugens, en was ze zelfs in staat om iemand te vermoorden. Ze deed dit trouwens wel voor een doel, want ze wou weten wie de dood van Evert en Hanneke op zijn geweten had. Hieruit blijkt dat ze dus niet snel opgeeft.

Het belangrijkste bijfiguur in het boek is Simon Vogel, het is de rijke man die getrouwd is met Patricia. Simon is best belangrijk, en het lijkt of er soms mensen uit de eetclub afhankelijk van hem zijn. Dat komt omdat mensen geld van hem lenen, of omdat hij hun bedrijf financiert. Er zijn nog wel meer redenen dat dit een belangrijk persoon is. Dat komt omdat de hoofdpersoon Karen hartstikke verliefd op hem is. Ze krijgen een verhouding, en dat is natuurlijk weer een extra drama in het verhaal. Er wordt zelfs gedacht dat hij achter de moord van Evert en Hanneke zit. Hierdoor vindt Karen het maar een lastige positie waar ze zich in bevindt. Simon maakt zich niet zo’n zorgen, hij is een beetje nonchalant, en onverschillig. Hij is immers alleen maar uit op de seks met haar. Een beetje een player dus. Op het einde van het verhaal blijkt dat hij ook nog eens een relatie met Babette heeft. Door Simon loopt het verhaal een beetje anders. Hij zorgt ervoor dat er spanning in het verhaal zit, en geeft het een beetje een andere richting.

Tijd:
Het verhaal is niet chronologisch geschreven, want in meer dan de helft van het boek zitten flashbacks. De hoofdstukken 4,5,8,10,15,16,24 zijn terugblikken. Er is dan een heel hoofdstuk lang een terugblik. De andere hoofdstukken spelen zich gewoon in de normale tijd in het heden af. Ze sluiten gewoon op elkaar aan. Het verhaal begint met een proloog, waarin wordt vertelt hoe Evert over zijn leven dacht. Het verhaal heeft eigenlijk twee verhalen. Één voor de dood van Evert en één na de dood van hem. Als er geen flashbacks in zaten zou het denk ik minder leuk zijn. Dat komt omdat juist door de weinig gegevens die je krijgt je nieuwsgierig wordt hoe het verder gaat, als je dan terug in de tijd gaat snap je ook waarom dat gebeurt is, en of het logisch of niet is. Bijvoorbeeld de flashback dat Evert allang dood is, maar dat er dan wordt teruggespoeld en dat er duidelijk wordt gemaakt dat Evert behalve Hanneke niemand anders had die hem steunde. Nou zo wordt een stuk dus verklaart, en begrijp je het. Fabel en sujet vallen niet samen hier.

Over de tijd in het boek denk ik dat het maar een aantal maanden zijn geweest, misschien een krap jaar. Dat integendeel tot de flashbacks die wel vier jaar geleden terug gaan.

Thema en motieven:
Er zitten eigenlijk heel veel thema’s in dit boek. Zoals Ook in deze roman blijkt weer dat mensen zich vaak anders voordoen dan ze in werkelijkheid zijn. Gebruikte motieven door Saskia Noort zijn bijvoorbeeld overspel, seks, bedrog,leugens, criminaliteit, jaloezie (vooral onder de vrouwen), zelfmoord, macht en status.

Het thema moord lijkt me duidelijk. Er wordt een dubbele moord gepleegd, al weet je dat in het begin van het boek nog niet. Je hebt wel al vrij snel door dat er iets niet klopt aan de zelfmoorden. Een groot deel van het boek gaat over Karen haar zoektocht naar de leugens achter de moorden.

Het thema haat en liefde heb ik gekozen, omdat de relaties tussen de leden van ‘de eetclub’ heel verschillend zijn. De ene keer zeggen ze, dat ze altijd voor elkaar klaar zullen staan en de andere keer kunnen ze elkaar wel vermoorden.

In het boek heb je verschillende relaties. Als eerste staat vriendschap. De vrienden van Karen zijn alles voor haar. Verder zijn er huwelijken, affaires en zakenrelaties. Alles wat Karen doet en alle beslissingen die ze maakt staan in het teken van deze thema’s. De vriendschappen beïnvloeden haar leven enorm.

Er zitten genoeg motieven in het verhaal. Als ik wat belangrijke tegenkwam schreef ik die op, en dit is wat ik uiteindelijk heb.

• Vriendschap: In een paar maanden tijd ontstond er een hechte vriendschap tussen ons. We hadden met elkaar gemeen dat we van buiten het dorp kwamen en bezig waren met ons almaar groeiende succes in zaken. (blz.63)

• Afhankelijkheid: Simon en Michel zijn van plan om samen te bouwen. Natuurlijk is het te gek. Als je op die manier met een vriend kunt samenwerken ... Maar het kan ook fout gaan, toch? Ik bedoel je wordt min of meer afhankelijk van hem, financieel. Wil je dat? (blz.65)

• Geheimen: Hun partners hadden iets met elkaar gehad en dat moest en dat zou geheim blijven. (blz.105)

Perspectief:
In het verhaal wordt gebruikt van een ik perspectief. Hier volgt een voorbeeld:

‘’Ik vond een tafeltje bij het raam, en bestelde een biertje in de hoop dat ik daarvan iets zou opknappen.’’

‘’Ik had een soort hoofdpijn waarbij het leek alsof mijn hersenen langzaam mijn ogen uit hun kassen duwden.’’

Het effect van dit perspectief is dat alles vanaf één kant wordt verteld. Je weet dus niet de mening van de anderen. Zo kan de schrijver een persoon heel goed of juist heel slecht laten overkomen. De lezer leest alles vanuit zijn of haar gedachte, en krijgt zo niet een goed overzicht.

Titel en motto:
De titel is heel makkelijk te verklaren. De eetclub gaat namelijk over een vijftal koppels, die bevriend zijn met elkaar en samen in de ‘’ eetclub’’ zitten. Het heet zo omdat ze eigenlijk vaak samen uit eten gaan of bij elkaar eten. Of omdat ze samen feestjes gaven. Vooral onder de vrouwen is het meer de drankclub omdat ze nogal vaak dronken zijn. Er is niet echt een speciaal motto in dit boek. Wel staat er op één van de beginpagina’s in het boek geschreven. ‘’Voor mijn geliefde Marcel.’’

Verhaaleinde:
Het einde is een beetje verassend, er wordt nog steeds in het ik perspectief verteld. Je weet het dus maar vanaf één kant. Zo blijft het zelfs tot het einde een beetje onduidelijk wie nou de dader is van alle drama’s in de eetclub.

Informatie over de auteur:
Saskia Noort geboren op 13 April 1967 in Bergen (Noord-Holland) is een Nederlandse schrijfster, freelance journaliste, en columniste. Ze heeft na haar Havo opleiding in Utrecht , theaterwetenschap en journalistiek gestudeerd. Na dat te hebben afgerond is ze begonnen als een journaliste voor een aantal bladen waaronder: Viva, Marie-Claire, TopSanté, en Ouders Van Nu. Nu schrijft ze ook columns voor LINDA, VT Wonen, en Playboy.

In 2003 kwam ze met de literaire thriller: Terug naar de kust. Er werden meer dan 200.000 exemplaren van verkocht. Hierna volgde: De eetclub, wat ik voor mijn leesverslag heb gebruikt. Hiervan zijn er zelfs 300.000 exemplaren verkocht. Ze werd genomineerd voor het beste Nederlandse misdaadboek d.m.v. De gouden Strop. Haar boeken zijn ook vertaald naar het Duits, Frans, Russisch, Deens, en Noors. Wat leuk is, is dat beide boeken worden verfilmd. In 2006 kwam nieuwe buren, een thriller verhaal.

Verdiepen:
Ik heb op www.vrouwenthrillers.nl een recensie gezocht bij mijn gelezen boek, en ik heb de belangrijkste passages onderstreept.

Recensie:
VrouwenThrillers.nl (Annette) op 20 juni 2007:

De Eetclub past helemaal in dit genre. Het gaat over Karen, midden-dertig, die met haar gezin van de stad naar het platteland verhuist en daar een eetclub opricht met een aantal gelijkgestemde vrouwen uit het dorp. Het is geschreven in de ik-vorm. Er moet gezegd dat de eerste helft van dit boek een stuk beter is dan de tweede helft. In de eerste helft wordt op een perfecte manier een spanning opgebouwd waarbij je als lezer het gevoel krijgt dat er "iets niet klopt". Heel sterk beschreven. Ook de beschrijving van de behoefte van Karen aan een sociaal leven is heel treffend. Echter, na de eerste helft verandert het boek in een "gewone detective" en terugkijkend gebeuren er best een paar onlogische dingen in de eerste helft. Ja, de tweede helft valt een beetje tegen, maar vanwege het sublieme begin toch absoluut een aanrader.

Evalueren:
Ik heb maar een hele korte mening over dit boek. De eetclub is een super spannend boek dat je in één keer wilt uitlezen. Toen ik er aan begonnen was kon ik niet meer stoppen met lezen. Je wou zo snel mogelijk het einde te weten komen. De personages zijn goed beschreven. Maar wat het mooie van dit boek is dat je denkt dat je weet waar het over gaat en hoe de personages zijn. Integendeel van dat wordt dat op de helft van het boek wel anders duidelijk gemaakt. De personages hebben een heel ander karakter dan het begin. En de spanning staat hoog. Over de stijl van het boek ben ik wel tevreden, omdat het niet al te moeilijke zinnen zijn, maar ook niet te makkelijk of kort. Er zitten aardig wat beschrijvingen in zodat je weet waar het over gaat. Ik heb al verteld over de verhaallijn in het boek, maar die is dus niet chronologisch is geschreven. Wat op zich wel prettig is aangezien, je informatie krijgt waarvan je het niet zou begrijpen zonder die flashbacks. De opbouw bestaat uit flashbacks, waarvan je het niet verwacht zo op het begin. Je moet dus wel even opletten. Het einde van het boek eindigt ook weer met een aantal flashbacks. Dan kijken ze terug op het leven voor de dood van Evert.