MOTIVATIE: De reden waarom ik dit boek heb gekozen is omdat ik het boek in een blad had gezien. Het leek mij een erg mooi boek. Ik houd namelijk wel van boeken over een moeilijk onderwerp. PERSOONLIJKE REACTIE: Het is een mooi boek. Ik vind het een beetje zielig, omdat Loes in een tehuis zit en zich daar in het begin niet zo prettig voelt. Ook is het een spannend boek. En ook shockerend omdat Loes veel dingen heeft meegemaakt zoals zwerven op straat en haar ‘’ lichaam verkopen’’ voor een slaapplek. SAMENVATTING INHOUD: GEBEURTENISSEN: Loes is een meisje van 15 jaar die in een psychiatrisch centrum, Strandlust, komt doordat ze zichzelf heeft proberen te vermoorden. Ze voelt zich niet thuis in het psychiatrisch centrum. Ze heeft geen zin aan gesprekken met therapeuten en ze vindt de andere bewoners maar raar. Ook mist ze Steven, haar oude leraar bij wie ze altijd sliep. In het psychiatrisch centrum heeft ze veel gesprekken met Hans. Ze wordt ook vrienden met Hassan. Hij denkt dat hij nog een baby is die bij zijn moeder in de buik zit en hij zit altijd in een deken. Loes krijgt Hassan zover om zijn deken af te doen en leert hem lopen. Ook raakt ze bevriend met Jezebel die zichzelf verwond. Loes moet steeds denken aan haar moeder, die haar geen liefde gaf. En haar stiefvader die altijd erg dicht naast haar liep en haar aankeek. Dan besluit ze om weg te lopen. Ze probeert het eerst bij Steven. Die haar de deur wijst. En daarna probeert ze het bij Lange Jaap. Alleen hij wil niks met haar omdat ze zo mager is geworden. Ze probeert het bij het Centraal Station maar uiteindelijk komt ze weer terug bij Strandlust. Dan ontmoet ze Daniel die ook een patiënt van Strandlust. Daniel had een groot pianist kunnen worden maar door een ongeluk wou hij niet meer. Loes wordt verliefd op Daniel. Aan het eind van het verhaal wordt Loes 16 en dan is het tijd voor haar om weg te gaan. Ze wil eigenlijk niet weg omdat ze het net heeft kunnen vinden met de bewoners. Ze moet eerst bij haar moeder wonen totdat er plaats is bij begeleid wonen. En in september gaat ze naar een nieuwe school waar niemand wat van haar weet. En toch is ze bang..
HOOFDPERSONEN: Loes. Ze is 15 jaar. Heel erg fantasierijk. Ze woont in Strandlust. Dat is een psychiatrisch centrum. Daar woont ze samen met nog meer bewoners. Ze is daar gekomen doordat ze veel slaappillen had ingenomen met drank en toen naar de zee is gelopen. Ze is gered door een blaffende hond. PROBLEEM: Loes wil niet in het psychiatrisch centrum zijn. Ze wil terug naar Steven. Ook wil ze af van haar stemmen in haar hoofd en de zee die schreeuwt. HOOFDPERSOON VERANDERINGEN: Ja Loes veranderd. In het begin houd ze alle ander bewoners op afstand en na een tijdje verandert dat en voelt ze zich wat meer thuis. Ze wordt verliefd op Daniel en Jezebel word een erg goede vriendin van haar. Ook raakt ze bevriend met Hassan. ANDERE HOOFDPERSONEN: Jezebel, Hans, Daniel en Hassan. AFSPELEN: In Strandlust. Dat is een psychiatrisch centrum. TIJD: Nu. SPANNING: Het was niet echt een spannend boek. Wel was het leuk om te weten of Loes wel of niet ooit uit Strandlust komt. Het is wel spannen geschreven. Je wilt wel verder lezen hoe het boek afloopt. PERSONAGES: Loes is een meisje van 15 jaar dat niet helemaal lekker in haar vel zit en ook een beetje gek is. Ze is erg fantasierijk. Ze heeft geprobeerd zelfmoord te plegen en heeft in de prostitutie gewerkt. Haar moeder heeft haar nooit echt veel liefde en aandacht gegeven. Haar stiefvader lijkt eng, maar als Loes daar op bezoek gaat krijgt ze geld van haar vader om kleren te kopen. THEMA: Het gaat over psychische problemen en eenzaamheid.
OPBOUW: Het verhaal speelt zich af in een niet-chronologisch volgorde. TIJD: De tijd is niet-chronologisch. Er komen flashbacks in voor en er is ook een tijdsprong. VERTELSITUATIE: Er is sprake van een de ik vertel situatie en de alwetende situatie . RUIMTE: Het verhaal speelt zich af in Nederland. In het psychiatrisch centrum Strandlust. ONDERWERP: Het is een leuk maar beetje vaag onderwerp. Het gaat over mensen die psychisch niet helemaal in orde zijn. Ik ben er wel door denken. Ik vond het een mooi einde. Het boek is erg mooi. GEBEURTENISSEN: Het bevat voldoende gebeurtenissen. Het is mooi einde. Het is Dramatisch: Omdat Loes zich niet thuis voelt en haar gevoelens beschrijft. Shockerend: Omdat Loes heeft geprobeerd zelfmoord te plegen. De gebeurtenis die de meeste indruk heeft gemaakt is wanneer Loes 16 is geworden en uiteindelijk toch naar huis mag gaan. PERSONAGES: Ik zou niet echt op Loes willen lijken omdat ze geen prettige jeugd heeft gehad. Haar moeder gaf haar niet echt veel aandacht en haar vader die er niet is. Ik bewonder de eigenschap van Loes om door te gaan. En haar leven toch te verbeteren. Ze reageert niet voorspelbaar en dat maakt het juist leuk. Je komt het meest te weten over Loes. Ik begrijp haat gedrag niet echt. Het is niet echt heel erg menselijk. Ik denk dat ik anders had gereageerd maar hopelijk kom ik dat nooit te weten.
BOUW: Het verhaal is erg boeiend. De bouw past bij het verhaal. Er zitten veel herinneringen aan en ook een flashback. Pas aan het eind begrijp je dit verhaal en dat maakt het boek ook zo spannend. TAALGEBRUIK: Het taalgebruik is normaal. Loes is van mijn leeftijd en zo praat ze ook. Het is dus erg makkelijk te begrijpen. De taal past bij het onderwerp. Karlijn Stoffels Karlijn Stoffels (Amsterdam, 24 juni 1947) studeerde Frans en Nederlands in Leiden en werd daarna lerares Frans voor havo en vwo. Al op het gymnasium werd er van haar gezegd dat ze schrijftalent had, maar zelf zag ze het schrijverschap toen nog niet zo zitten. Een aantal jaren later veranderde dat. Ze volgde aan de schrijversvakschool 't Colofon in Amsterdam een aantal cursussen op de afdeling Drama en leerde scenarioschrijven bij Videcom in Hilversum. Haar eerste schrijfwerk bestond uit het vertalen van een boek van Ismail Kadare uit het Frans. Nog een vertaling volgde en ook schreef ze hoorspelen en toneelstukken voor volwassenen. In 1996 maakte ze met Mosje en Reizele haar debuut als jeugdboekenschrijfster. Het boek was direct een succes: het werd bekroond met de Gouden Zoen en vertaald in het Deens, Frans, Duits, Spaans en Japans. Er kwam zelfs een toneelopvoering. Haar tweede jeugdboek, Stiefland (1997), werd door de Katholieke Universiteit Brabant en de gemeente Tilburg bekroond met de E. du Perronprijs, een prijs voor een persoon of instelling die zich inzet voor de bevordering van wederzijds begrip tussen in Nederland wonende bevolkingsgroepen. Voor Rattenvanger ontving ze in 2001 een Zilveren Zoen. Sinds 1983 is Karlijn Stoffels fulltime schrijfster en vertaalster. Ze woont in Amsterdam en heeft een dochter. Paragraaf 2.5 ONDERWERP: -Het onderwerp spreekt mij heel erg aan. Moeilijke boeken vind ik heel erg mooi. Ik had in het begin nooit echt over het onderwerp nagedacht. - Het boek heeft me niet echt nieuwe kanten van het onderwerp laten zien. - Ik ben wel anders door het boek gaan denken. Ik vind het knap van die mensen die met psychisch gestoorde mensen kunnen samenwerken. - Ik verwachte niet dat het onderwerp zo zou uitgewerkt worden. Ik vond het verrassend aan dit boek dat Loes op het eind, als ze 16 wordt, toch weg mag uit Strandlust. - Ik ben het wel eens met de mening die uit dit boek blijkt. Ik zou net zo hebben gedaan. - Ik vind dat ze wel had kunnen laten zien waarom haar moeder haar weinig liefde gaf. En hoe haar moeder daar mee omgaat. GEBEURTENISSEN: - Het verhaal bevat genoeg gebeurtenissen om boeiend te blijven. Wanneer het verhaal verslapt komt er een flashback van haar dat haar moeder nooit naar haar lachte enzo. - Het verband van het verhaal makkelijk te verklaren. Loes doet zelfmoordpoging en daardoor komt ze in Strandlust. - Ik vind de gebeurtenissen: Dramatisch: Dat Loes zelfmoord probeert te plegen. Schokkend: Als blijkt dat Loes in de prostitutie zat en ging zwerven op straat. Humoristisch: Loes is erg grappig en kan komisch reageren op vragen. - De gebeurtenissen hebben me niet echt aan het denken gezet. Het is mooi. - Gebeurtenis die de meeste indruk heeft gemaakt is wanneer Loes verteld dat ze in de prostitutie zat en op straat zwierf.
PERSONAGES: - IK zou niet erg op Loes willen lijken. Ze heeft geen leuke jeugd. Ze hoort stemmen en haar moeder gaf haar geen aandacht. Ook heeft ze geen vrienden. - Ik bewonder haar eigenschap om door te gaan. Ook dat ze nu hulp heeft probeert ze er wel wat van te maken. - Loes ging wel voor mijn leven. Ze lijken allemaal op echte mensen. Maar allemaal ook erg aparte mensen.-Ze reageren niet erg voorspelbaar. Ik vind het juist spannend als ze niet voorspelbaar reageren. - Je komt het meest te weten over Loes. Ze beschrijft haar gedachte en wat ze Allemaal doet enz.- Ik begrijp haar gedrag wel een beetje. Maar toch vind ik het een beetje raar. - Ik ben het wel eens met de beslissing van haar moeder om Loes op te laten nemen. Anders had Loes wel zelfmoord gepleegd. En met beetje hulp red ze het wel. - ik ben het oneens met de beslissing van Loes om zelfmoord te plegen. Ik zou zelf hulp proberen te zoeken ergens. BOUW: - Ik vind dat alles samenhangt. - Het verhaal is best wel spannend. Je wilt eigenlijk wel eten of Loes uiteindelijk toch nog weg mag. - Het verhaal is ook erg boeiend. - Er zitten niet echt veel terugblikken in maar ze maken het wel spannend. Zo komt Loes te weten dat haar moeder nooit naar haar lachte. - Op het eind is alles wel duidelijk. Het eind is erg mooi want Loes mag weg! Dat vind ze zelf erg leuk. TAALGEBRUIK: - Het is niet lastig om te lezen omdat het erg duidelijk is. Ze praat als iemand van 15
Dus het is erg makkelijk om te lezen. - De verhouding is prima. - En de taal past bij het verhaal en de personages.