Primaire Bibliografie Boek: Isabelle
Auteur: Tessa de Loo
Jaar: 1983 Verwachtingen en eerste reactie Aan het begin van een schooljaar krijgen we altijd de kans om de boekenset ‘Grote Lijsters’ te bestellen. Ik heb één van deze boeken gekozen omdat het boek me erg boeiend leek toen ik de eerste pagina en de achterkant gelezen had. Omdat we het in deze tijd erg druk hadden met andere schoolzaken, heb ik gekozen voor dit boek met een sterretje. Ik verwachtte een erg spannend boek, omdat het over de ontvoering van een meisje zou gaan. Zij werd ook zwaar ondervoed, zodat er niks meer van haar schoonheid over zou blijven. Achteraf viel het verhaal nogal tegen omdat het verhaal zeer uitgebreid beschreven werd, maar er eigenlijk maar vrij weinig gebeurde. Beknopte samenvatting Isabelle Amable is een beeldschone actrice, die uitrust van de drukke periode bij haar ouders in de Franse streek Auvergne. Terwijl ze bij haar ouders is, gaat ze vaak in haar eentje bergwandelingen maken. Maar op een dag komt Isabelle niet terug van de bergwandeling. Het hele dorp kent Isabelle, en er wordt dan ook een grootscheepse opsporingsactie op touw gezet. Maar die is tevergeefs, en wordt uiteindelijk gestaakt. Alleen de vrijgezelle dorpsonderwijzer Bernard Buffon blijft doorgaan met zoeken omdat hij een zwak voor haar heeft. Bernard is namelijk heel erg dik, en hij was dit vroeger ook al. Hij werd altijd gepest door een groepje jongens uit zijn klas. Een keer fietste hij over straat en de jongens trapten hem van zijn fiets af en trokken zijn broek naar beneden. Hij werd in een ton gestopt, met zijn hoofd naar beneden. De bewoners van het huis waar hij in de ton gestopt was redde hem hieruit. De dochter des huizes was Isabelle, en zodoende heeft hij een zwak voor haar overgehouden, en heeft haar haar hele leven gevolgd. Isabelle blijkt door Jeanne Bitor te zijn ontvoerd, die extreem jaloers is op de schoonheid van Isabelle omdat zij zelf aartslelijk is. Jeanne is niet getrouwd, omdat geen man haar wil. Ze woont alleen in een huis in de bergen met haar grootste vrienden, twee honden. Ze houdt ervan om dood en verderf te schilderen. Ze wil Isabelle laten verhongeren zodat zij haar schoonheid verliest. Tijdens het proces van verhongeren, moet Isabelle, die in de kelder opgesloten zit, geschilderd worden door Jeanne. Isabelle is na enkele weken zo erg uitgehongerd zodat ze Jeanne smeekt om wat eten. Jeanne gaat overstag, en tijdens het eten, vertelt Isabelle dat het ook niet alles is mooi te zijn, en dat ze door haar schoonheid seksueel misbruikt is door haar stiefvader, en dat mannen haar alleen om haar uiterlijk willen, en ze daardoor al twee keer gescheiden is. Dit blijkt allemaal gelogen, maar Jeanne gelooft haar en laat haar wat meer vrij, ze krijgt elke dag wat te eten, en ze sluit Isabelle zelfs niet meer op in de kelder, maar ze mag zelfs in de logeerkamer slapen. Doordat Jeanne zich op haar gemak begint te voelen bij Isabelle wordt ze ook veel vrolijker. Om de kost te verdienen werkt Jeanne in een bar. Op de avond nadat Isabelle en Jeanne een goed gesprek hebben gehad staat Jeanne achter de bar in het dorp en luistert naar een gesprek van Bernard. In dit gesprek hoort zij dat Isabelle een zeer geslaagde jeugd heeft gehad, dat haar vader en moeder nog leven en dat ze verloofd is. Jeanne praat mee. Bernard valt het vreemde verhaal op dat Jeanne ophangt en hij begint iets te vermoeden. Nadat Jeanne dit gehoord heeft is ze ontzettend kwaad op Isabelle, omdat ze tegen haar gelogen had, en haar geprobeerd heeft in te palmen. Ze gooit Isabelle meteen de kelder in, en ze voelt zich echt beetgenomen. De volgende ochtend als ze weer verder wil gaan met schilderen, dat er de laatste dagen bij in was geschoten door de verhalen van Isabelle. Maar als ze kelder inkomt, beginnen de honden heel raar te doen, en Jeanne ziet dat Isabelle zich opgehangen heeft. De honden stoten van schrik een baal met hooi omver achter Jeanne. Jeanne schrikt zo erg dat ze het huis uit rent en vlucht. Ondertussen was Bernard Buffon naar het huis van Jeanne gegaan en hij onderzocht het huis, en kwam uiteindelijk bij de kelder uit, hier zag hij Isabelle hangen. Hij schrok maar raakte niet in paniek. Hij liep naar Isabelle toe, en zag haar ogen bewegen. Hij wist niet hoe snel hij Isabelle los moest maken. Toen Isabelle weer een beetje bijgekomen was, vertelde ze hem dat ze tijdens het acteren geleerd had dat ze een strop op een bepaalde manier om haar kaak kan doen, waardoor ze heel lang kan hangen aan haar kaak. Niet al te lang, want uiteindelijk zou ze alsnog stikken, maar wel een paar uur. Ze had verwacht dat Jeanne inderdaad hard weg zou rennen, tot zover ging haar plan goed, maar ze had de pech dat de honden van schrik de hooibalen omgooide, waardoor ze niet terug kon stappen. Isabelle dacht dat ze het niet zou halen, maar ze had het geluk dat Bernard naar het huis van Jeanne kwam. Bernard nam Isabelle mee, terug naar het dorp. Isabelle wou niet dat Jeanne vervolgd werd, maar de politie stelde toch een onderzoek in, maar Jeanne werd niet teruggevonden.
Analyse van de technische kanten -Thema De onrechtvaardigheid van het lot. De tegenstelling tussen mooi zijn en lelijk zijn. De één krijgt alles wat hij/zij wil omdat die een mooi uiterlijk heeft. Een ander die er wat minder uitziet krijgt niks. -Titelverklaring De titelverklaring van dit boek is eigenlijk heel simpel. Isabelle is de naam van de hoofdpersoon in het boek, en is tevens de naam van te boek. In de naam Isabelle komt het franse woord ‘belle’ voor wat mooi betekent en haar achternaam is ‘Amable’ wat afgeleid is van ‘amai ble’ wat vriendelijk betekent. -Motieven In dit boek wordt er gebruikt gemaakt van abstracte motieven. Ik zal er een aantal noemen. Jeanne is jaloers op Isabelles schoonheid, en wil wraak door haar te laten verhongeren. Ver is er ook sprake van liefde. De liefde die Bernard voor Isabelle heeft, maar eigenlijk een wanhopige liefde is, omdat Isabelle al verloofd is. -Ruimte Het verhaal speelt zich af in een bergachtige streek in Auvergne. -Tijd Het is niet echt duidelijk in welke tijd het verhaal zich afspeelt. Het verhaal is af en toe niet- chronologisch door de verschillende flash-backs die gebruikt worden. Er is ook af en toe sprake van tijdverdichting. -Perspectief Het verhaal wordt verteld door iemand die niet in het boek voorkomt, maar wel alles van de personen afweet, een "alwetende verteller". Het lijkt iemand die in de lucht hangt en van bovenaf alles volgt wat er beneden hem gebeurt. Je krijgt zo een goed beeld van alle personen die in het verhaal voorkomen. De verteller licht ze eruit om over elk persoon apart iets te vertellen. Eindoordeel en evaluatie Het boek begon gelijk met het vertellen dat Isabelle verdwenen was. Het begin vond ik trouwens een erg saai, want de karakters in het boek werden uitgebreid beschreven, wat nogal langdradig werd op een gegeven moment. Het boek vertelt over de verschillen in de levens van mensen die mooi of lelijk zijn. Zo is Jeanne Bitor erg lelijk, en ze is niet getrouwd. Iedereen walgt van haar en ze heeft zodoende geen vrienden. In het boek komt ook voor dat Isabelle aan Jeanne vertelt dat mooi zijn ook niet alles is. Ze vertelt dat ze misbruikt is door haar stiefvader, en dat ze alleen maar mannen krijgt die haar om haar uiterlijk willen. Zo wil Tessa de Loo de lezers meegeven, dat alleen mooi zijn ook niet alles is. Op zich vind ik dit goed gekozen, maar wat ik erg dom en slecht vind, is dat ze dit zelf keihard verwerpt, door later te laten blijken dat Isabelle dit gelogen heeft tegen Jeanne. Door dit zo te vertellen, laat ze juist weer blijken dat mooi zijn wel succes heeft. Want Tessa de Loo vertelt dat Isabelle verloofd is met de liefde van haar leven, en dat ze juist wel een gelukkige jeugd heeft gehad, en ze niet eens een stiefvader had. Hiermee wekt ze de indruk dat mooi zijn dus wel telt. Maar het is natuurlijk zo dat het karakter van iemand veel belangrijker is dan het uiterlijk. Dit is het enige waar Tessa de Loo de fout mee ingegaan is. De rest van het boek vond ik wel zeer geslaagd. Een goed boek dus, dat ik met plezier heb gelezen.
Secundaire Bibliografie De samenvatting heb ik helemaal zelf getypte net als de Primaire Bibliografie en het Eindoordeel. Voor hulp bij de analyse van de technische kanten heb ik gebruik gemaakt van een uittreksel van http://www.scholieren.com Verwerkingsopdracht 2 Bij deze opdracht is het de bedoeling dat ik drie situaties uit het boek moet kiezen. Het is de bedoeling dat ik beschrijf hoe die situatie is, en hoe ik zou reageren in zo een geval. Situatie 1 Bernard Buffon werd door een stel jongens uit zijn klas met zijn hoofd naar beneden in een ton gegooid. De jonge Isabelle en haar vader redde hem hieruit, en joegen de pesters weg. Bernard schaamde zich hier voor, dat hij naakt in die ton was gegooid, en dat Isabelle hem zo zag. Als ik Bernard Buffon zou zijn, zou ik me ook schamen, want wie schaamt zich niet als hij naakt gered wordt door iemand anders uit de handen van een groep pesters? Als ik Isabelle zou zijn, had ik precies hetzelfde gehandeld, ik had die jongen (Bernard) ook geprobeerd te helpen, en de pesters weggejaagd. Ik zou dus in het geval van beide personen me het zelfde hebben gevoeld, en hetzelfde hebben gereageerd. Situatie 2 Jeanne Bitor ontvoert Isabelle, en wil haar laten verhongeren, waardoor ze haar schoonheid verliest. Dit doet Jeanne omdat ze niet knap is, en zich erg eenzaam voelt, en ze wil zo wraak nemen op de maatschappij. Jeanne is dus erg gefrustreerd, en heeft psychologische problemen. Ik zelf zou sowieso al nooit iemand ontvoeren, en al helemaal niet iemand op kunnen sluiten of iemand laten doodverhongeren. Ook al zou ik me net zo voelen als Jeanne Bitor, dan nog zou ik het niet doen, denk ik. In dit geval zou ik dus heel anders op de situatie reageren dan Jeanne dat doet. Zij lijkt totaal niet op mij. Zij is erg verhard, doordat zij verstoten is door de maatschappij, waardoor zij dit soort dingen doet. Ik zelf ben niet verstoten en heb een hecht gezinsleven, dus Jeanne reageert heel anders dan ik dat zou doen. Situatie 3 Uit pure wanhoop, omdat Jeanne erachter was gekomen dat ze gelogen had, heeft Isabelle zich opgehangen op een speciale manier. Ze hing aan haar kaak, waardoor ze toch nog een beetje kon ademen, en het zo een redelijk tijdje uit kon houden. Dit had ze geleerd in haar beroep als actrice in speelfilms. Ik zelf zou in zo een situatie niet weten hoe ik zou moeten reageren, of wat ik zou moeten doen. Ik zou zelf nooit op het idee komen om mezelf aan mijn kaak op te hangen. Ik zou me er denk ik bij neerleggen, en maar afwachten wat er gaat gebeuren. Isabelle reageert dus heel anders dan ik zou doen. Zij wil zich er niet bij neerleggen, wat ik wel zou doen. Zij verzint een plan om vrij te komen, wat in dit geval ook lukt. Maar in het echt zal zo een plan haast niet lukken, daarom zou ik me er bij neerleggen.