Ik zit in de klas en staar de tijd weg. Buiten schijnt eindelijk de zon. Ik kan niet wachten om zonder jas de school uit te rennen en uren buiten te blijven. Want dat kan als de zon schijnt in maart. 

Na de les ren ik het lokaal uit en gooi ik zo snel mogelijk de schooldeur open. Eenmaal buiten raken de eerste zonnestraaltjes zachtjes mijn huid. In één klap giert de energie door mijn lijf, de rupsjes in mijn buik worden wild fladderende vlinders en mijn wangen krijgen eindelijk weer kleur.

Dode vlinders

Ik sluit mijn ogen en draai mijn hoofd richting de zon. Zonlicht is het mooiste als het door je oogleden heen schijnt. Eerst is het heel licht , dan komen er vlekjes die langzaam rood kleuren en tot slot verdwijnt het licht opeens. Huh? Dat laatste hoort er niet bij. Ik ruk mijn ogen open.

De vlinders in mijn buik krimpen in elkaar, dwarrelen naar beneden en belanden op een hoopje op de bodem van mijn buik. Mijn gezicht wordt lijkbleek. De zon heeft zich verstopt achter een gigantische zwarte wolk, waaruit ook nog eens witte vlokjes dwarrelen. Het sneeuwt.

Energydrink en rouge

Vijf minuten geleden was het nog volop lente. Had ik al bijna mijn bikini aan. Zat ik al bijna in het Vondelpark en sloeg ik bijna zomerjurkjes in. En nu is het weer winter? Gaat dat tegenwoordig zo in Nederland? Elke vijf minuten een ander seizoen?

Ik ga niet akkoord en weiger mijn lentekriebels op te geven. Ik draag geen handschoenen in maart, drink geen chocolademelk in maart en blijf zeker niet binnen in maart. Ik schud die vlinders wakker, koop energydrink, smeer rouge op mijn wangen en stuiter, fladder, glij vrolijk onze winter-lente door. Kleurrijk of zwart, wit of grijs. Zon of sneeuw. Ik ga ervan genieten.

Goeie blogs zijn er om gedeeld te worden, vinden wij. Elke week plaatsen we daarom onze beste column door in 7Days, dé weekkrant voor jongeren die iets willen bereiken. Deze week was bovenstaand verhaal van Evalinde aan de beurt. En we werken wel vaker met 7Days samen: klik.