Deze zomer heb ik één klein probleem: er zijn niet zoveel vrienden in de buurt. Het is niet zozeer dat ik geen vrienden heb. Ze zijn alleen allemaal weg: op vakantie.  Daar gaan al die plannen om gezamenlijk te zonnebaden aan het strand en 's avonds te chillen bij een vuurkorf. Die heerlijk lange zomerdagen zien er opeens iets minder rooskleurig uit. Hoe moet ik me al die weken vermaken zonder elke uur voor de televisie door te brengen?

Daarom heb ik besloten om het anders te doen. Wie zegt immers dat je vrienden nodig hebt om het leuk te hebben? Precies. Tijd om in je eentje dingen te ondernemen. Ik testte het alvast een dagje uit.

Shoppen

Laten we rustig beginnen. In je eentje winkelen komt vaker voor. Het is ook minder vreemd om iemand alleen de kledingrekken af te zien struinen. Het is wel jammer dat er niemand bij is om te zeggen dat je "écht geen dikke kont hebt" in die bepaalde broek, maar verder is het enorm fijn. Geen winkels bezoeken waar je niks te zoeken hebt, geen moeder die middenin de winkel een knaloranje bh in de lucht houdt en roept "is deze niet éééénig?" Nee. Lopen waar je lopen wilt, passen wat je passen wilt en later met een ijsje op een bank zitten. Heerlijk.

Onverwacht gezelschap

Vervolgens besloot ik om naar de World Press Photo-tentoonstelling te gaan. De enige die ik ook weleens een expo alleen heb zien bezoeken zijn mysterieuze, knappe Fransmannen in films, die vervolgens de liefde van hun leven zullen ontmoeten. Ik ben niet oud, mysterieus, Frans of wat dan ook, maar ik heb wel misschien een toekomstige beste vriend ontmoet.

Een Argentijnse jongen blokkeerde mijn uitzicht op een foto. Ik probeerde hem subtiel opzij te laten gaan door iets te zeggen over de foto, en voor ik het wist raakten we aan de praat over fotograferen, kunst, zijn land Argentinië en zijn trip door Europa. De rest van de tentoonstelling hebben we samen bekeken. Toch nog gezelschap dus!

Awkward

En dan nog de ultieme test: in je eentje uit eten gaan. Hier keek ik nog wel het meest tegenop, omdat zelfs een loner niet alleen in een restaurant gaat zitten (tenzij je een drukbezette zakenman bent). Ik raad het je dan ook niet van harte aan. Je bestelt een gerecht, de ober spreekt je aan met 'U' en vraagt nog of er een tweede persoon aankomt.

Nog erger: het gestaar. Terwijl jij maar vooral kijkt naar de delicatesse op je bord, staren twee oude dames een paar tafels verderop naar jou. Je hoort ze denken: "Wat doet dat jonge ding hier toch alleen? Zou haar vriendje niet zijn op komen dagen?" Daarnaast is er jammer genoeg geen reden om langer te blijven borrelen, want er is geen gesprekspartner. Je verlaat awkward en alleen het restaurant.

Gezellig met jezelf

Na klokslag 20.00u keer ik terug naar huis met een vol buikje en een nieuwe Argentijnse Facebookvriend op zak. Na mijn vermaak-je-in-je-uppie-ervaring moet ik zeggen dat het prima te doen is, op het dineren na dan. Je kunt het dus écht gezellig hebben met alleen jezelf. En anders wel met de persoon die je ontmoet hebt. Probeer het maar eens, al is het maar een middagje: shoppen, bios, eendaagse stedentrip of aan een meertje picknicken. Mijn vakantie ziet er in ieder geval al iets rooskleuriger uit.