Het hoort bij Nederland zoals stinkkaas bij de Fransen: klagen over de NS. Onze treinen komen altijd te laat, de service is slecht, vroegâh was het betâh. Vroeger vond ik dat geklaag eigenlijk complete onzin, maar sinds ik iedere doordeweekse dag tussen Utrecht en Amsterdam pendel ben ik daar op terug gekomen.

Ik onderzocht een maand lang hoe vaak en veel mijn treinen vertraging hadden. De uitkomst was niet al te best.

Vroeger was ik een tevreden NS-reiziger, maar sinds ik iedere dag in de ochtend- en avondspits tussen Utrecht en Amsterdam reis ben ik lang niet zo positief meer over de NS. Het voelt alsof er iedere dag vertraging is. Ik moet standaard een trein eerder pakken dan aangegeven staat op de routeplanner, wil ik op tijd komen.

Tijd voor een test

Nu vroeg ik me af: is het echt zo dat mijn trein iedere dag te laat is? Of vergeet ik gewoon de goede dagen en blijven de vertragingsdagen in mijn hoofd hangen? Ofwel: tijd voor een testje. De afgelopen maand heb ik bijgehouden hoe het zat met de punctualiteit van mijn trein in de spits. Iedere dag vulde ik in of er vertraging was, hoeveel en op welk station.

Misschien eerst handig om wat over mijn treinreis te vertellen. Iedere dag pak ik 's ochtends om acht uur een sprintertje in Utrecht die me in vijf minuten naar Utrecht Centraal brengt. Dan heb ik vijf minuten om over te stappen naar een intercity naar Amsterdam Amstel. Die treinrit duurt ongeveer 20 minuten. Op de terugreis is het precies andersom, natuurlijk. Er zijn dus twee punten waar het mis kan gaan per rit: het sprintertje en de grote intercity.

Veel vertraging

Maar ging het echt ook mis? Of overdrijf ik een beetje en is mijn trein stiekem meestal toch stipt op tijd?

De uitslagen spreken dat tegen. In week 1 had ik vier van de vijf dagen vertraging, in week 2 drie van de vijf dagen. In week 3 had ik vier dagen vertraging, in week 5 drie dagen vertraging. Best wel veel dus! Ik ben toch een beetje geschrokken: veertien van de twintig reisdagen was de trein te laat. Het klopt dus: vertraging is meer regel dan uitzondering. 

Boemeltrein vs intercity

Opvallend is dat vooral het boemeltreintje naar Utrecht Centraal bijna iedere dag te laat was; meestal vijf minuten, en een aantal keer tien. Dit komt waarschijnlijk doordat dit de laatste stop was van een lange reeks stations, waardoor een beetje vertraging zo opgelopen is. Toch: best irritant.

In de grote trein naar Amsterdam was de vertraging ietsjes minder erg, normaal gesproken. Toch liep ik de grootste vertraging op in de trein naar Amsterdam Amstel: op één dag heb ik maar liefst twintig minuten staan wachten. 

Slapen onder een brug

Inmiddels begin ik me af te vragen of ik niet beter onder een brug kan gaan slapen om op tijd komen. Of, desnoods vertrek ik om 6 uur 's ochtends. Dan kan ik er in ieder geval zeker van zijn dat ik op tijd kom.

Oké, ik overdrijf. Morgen pak ik alsnog de trein. En weet je? Geïrriteerd wachtend op mijn geel-blauwe vervoersmiddel zal ik stiekem toch nog blij zijn dat ik niet hoef te fietsen. Ondanks alles ben ik de NS best een beetje dankbaar.

Goeie blogs zijn er om gedeeld te worden, vinden wij. Elke week plaatsen we daarom onze beste column door in 7Days, de weekkrant voor jongeren die iets willen bereiken. Deze week was bovenstaand verhaal van Anne aan de beurt. En we werken wel vaker met 7Days samen: klik.