Snel rijk dankzij het goeie doel
Het is pauze, ik zit met mijn vrienden aan een tafel in de aula en eet een broodje. Plotseling pakt een vriendin een flesje water uit haar tas. Marie Stella Maris, lees ik op het etiket. Verbaasd kijk ik om me heen. Plotseling zie ik meer leerlingen met dezelfde flesjes. Het blijkt al een behoorlijke rage te zijn.
Thuis kom ik erachter wat dit fenomeen inhoudt: van elke verkochte liter Marie Stella Maris-water gaat 5 cent naar een goed doel dat zorgt voor schoon water in arme landen. Klinkt als een mooi initiatief, tot ik er wat langer over nadenk.
Want dat bedrijf maakt nog steeds flinke winst op dat water. Gigantische winst zelfs. Doordat een klein deel van de omzet naar een goed doel gaat, stijgt de verkoop enorm.
Arm en rijk
Ergens aan de andere kant van de wereld zitten mensen die honger hebben. Geen lekkere trek, of een droge keel, maar echte honger. Mensen zonder goede medische hulpmiddelen waardoor ze vaak vroeg overlijden aan ziektes als aids en malaria. Dat vinden wij, rijke mensen, zielig en daarom geven wij kleine beetjes van ons eigen geld aan die mensen.
Maar wij, als rijke mensen, zijn ook lui geworden. Uit onszelf geven we niet zo veel geld meer, omdat dat tijd en moeite kost. Daarom komen mensen met collectebussen langs de deuren, om je zo veel mogelijk moeite te besparen. Soms moeten we er zelfs even aan herinnerd worden, die armoede, door middel van reclames op televisie.
Commercieel hulpmiddel
Maar nu is onze luiheid naar een dusdanig hoog niveau geklommen dat wij onze goede doelen willen sponsoren door het kopen van onze eigen luxeproducten. Dan hoef je immers pas écht weinig moeite te doen om de wereld te verbeteren. Amerikanen kopen sneller een bepaald product als daar een bepaald goed doel aan gekoppeld is, zo blijkt uit onderzoek.
En niets is luier dan een scholier, dat weten we allemaal. Niet heel verwonderlijk dus dat ik nu overal giechelende kleine meisjes zie rondhuppelen met goededoelenwater, in de veronderstelling dat ze nu echte wereldverbeteraars zijn. Het goede doel zoals wij het kennen, is op deze manier een commercieel hulpmiddel geworden, met alle gevolgen van dien.
Winst over de rug van weeskindjes
Afrikaanse weeskindjes zijn geen economische factoren, over hun ruggen hoor je geen extra winst te maken met trendy waterflesjes. En meisjes: stap over op kraanwater en maak voortaan vijftig cent over naar een goed doel voor elke liter die je drinkt. Dan krijgt dat goede doel een stuk meer en ben je zelf nog goedkoper uit ook.
1 seconde geleden
W.
W.
Om hoeveel winst gaat het dan? Exacte cijfers ontbreken.
12 jaar geleden
AntwoordenM.
M.
Dat doet er hier toch niet toe? Iedereen weet dat producenten van westerse luxeproducten (zoals water uit een flesje, kom op zeg, ons kraanwater is meer dan goed genoeg) een hele hoop winst maken. Sterker nog, als ze geen (flinke) winst zouden maken zou het hele bedrijf niet bestaan.
Het gaat om het idee dat men tegenwoordig te lui is om zelf nog actie te ondernemen om de minder bedeelde medemens te helpen, maar denkt 'ha, lekker makkelijk, zo hoef ik er niks voor te doen en heb ik toch mee geholpen en een goed gevoel over mezelf'
12 jaar geleden
D.
D.
@Merel
Precies, ons kraanwater is ook goed genoeg, daarom is het water in die flesjes vaak gewoon kraanwater :-P
En wat het artikel betreft, heel goed geschreven! Zulk soort acties zouden overigens wel KUNNEN bestaan, maar dan in de vorm van tijdelijke projecten. Zoals Merel al schreef, een bedrijf moet veel winst maken, anders heb je na verloop van tijd geen bedrijf meer. Maar als die flesjesproducenten een paar flesjes zouden doneren aan een goed doel, bijv. unicef (in ruil voor reclame uiteraard) , en dat dat goede doel die flesjes dan tijdelijk verkoopt en dan een zeer groot percentage van de opbrengst direct gebruikt voor de plek waar het nodig is (momenteel Sirië). Omdat de flesjes gratis gegeven zijn, is iedere prijs die wordt ontvangen pure winst (ook al moet je natuurlijk een beetje onkosten vergoeden, niet iedereen doet alles vrijwillig) en omdat het project tijdelijk is (de bedrijven kunnen niet voortdurend flesjes blijven leveren, ze leveren het immers aan de concurrent) kan de organisatie ook niet failliet gaan!
12 jaar geleden
Antwoorden#.
#.
winst het gaat allemaal om winst de arme mensen in afrika
zijn echt niet boeiend voor hun
12 jaar geleden
AntwoordenW.
W.
Ha Kim, als ik een flesje water koop bij Maria Stella Maris en ik drink dat flesje water op, wil toch niet zeggen dat ik er mee pronk? Ik koop het, omdat ik het goed vind om geld te doneren. Ik vertrouw erop dat dit bedrijf de projecten in Afrika zorgvuldig uitkiest en erop toeziet dat het geld goed wordt gebruikt.
(Overigens koop ik die flesjes water niet, omdat ik kraanwater drink). Ik ben het gewoon écht niet eens met deze blog.
12 jaar geleden
AntwoordenBram
Bram
Het gaat er ook niet om dat ik er tegen ben dat er geld gaat naar een goed doel, integendeel, ik vind dat juist iets goeds. Wat mij tegenstaat is het feit dat bedrijven er winst op maken. Je kunt toch beter 50 cent aan een goed doel doneren, in plaats van 50 cent uitgeven aan water dat wij bijna gratis uit de kraan kunnen krijgen, waarbij van die 50 cent ook nog 45 cent naar dat bedrijf toe gaat?
12 jaar geleden