Een wereld waarin iedereen die daar zin in heeft, gewoon kan rondlopen met een shotgun. De 15-jarige Sarah Merkle uit het Amerikaanse Maryland is een enthousiaste voorstander van een vrije wapenwet. Ze gebruikte haar eerste vuurwapen toen ze acht was. Check hier haar speech: "De wapens zijn niet het probleem, maar degenen die ze afvuren."

Hoe zou het zijn als zo'n vrije wapenwet werkelijkheid werd? Als niet alleen één boze Leidse jongere dreigt zijn pistool mee te nemen naar school, maar leerlingen dat gewoon dagelijks doen?

Acht uur 's ochtends. Over een halfuur moet ik op school zijn. Ik heb al gegeten, me klaargemaakt en m'n boeken ingepakt. Kut! Ik kan mijn .44 Magnum Revolver niet vinden! Van papa mag ik de deur niet uit zonder, sinds die dreigementen van laatst. Kut, kut, kut... waar had ik 'm gister nou gelaten tijdens het tennissen? Misschien in de zak van m’n tennisrokje!

Ik race naar beneden en denk even hem gevonden te hebben, maar het blijkt die van mijn broertje. Als ik in mijn sporttas grijp, slaak ik een zucht van opluchting. Eindelijk. Ik heb hem. Gelukkig, anders zou ik me echt onveilig voelen op school. Ik steek hem in mijn broekzak.

Eenmaal aangekomen op school, tien minuten te laat, kom ik de teamleider tegen. Zijn ogen puilen uit van woede en zijn mond is een strenge streep. "Je bent nu al de vijftiende keer te laat deze maand!" Als ik glimlachend mijn .44 Magnum uit mijn zak trek, verdwijnt alle kleur uit zijn gezicht en zet hij een paar stappen naar achteren. "Sorry. Ga maar naar je les."

Ik stop mijn Magnum weer trots in m'n zak. Altijd fijn, zo’n pistool. Grinnikend bedenk ik me dat ik er niet eens kogels in heb gedaan. Works every time though. Maar toch maar even mijn vader een sms'je sturen zodat hij me kogels kan brengen. Anders heb ik er, als puntje bij paaltje komt, toch vrij weinig aan.

Zes over tien. De Engelse les is bijna afgelopen. Mijn leraar preekt nog over Engelse werkwoordvervoegingen, maar hij wordt onderbroken door geklop op de deur. Als de deur opengaat, staat mijn vader er. "Sorry dat ik uw les verstoor, m'n vergeetachtige dochter was haar munitie weer eens vergeten." "Geen probleem meneer, dat overkomt mijn zoon ook wel eens," zegt mijn leraar begripvol. Snel laad ik mijn Magnum door voordat de schoolbel gaat.

Lijkt dit je een beetje een vreemde, onrealistische situatie? Als het aan Sara ligt, zou dit een reguliere schooldag kunnen zijn. Ze vindt dat in Amerika elk persoon zichzelf moet kunnen verdedigen met een geweer. 

En ik? Ik voel me zonder pistool echt nog wel veilig op mijn Nederlandse school. Ondanks het Leidse dreigement, dat misschien wel van een grappenmaker afkomstig is. Of zou jij liever wel een wapen in je schooltas willen, voor het geval dat?