Nooit meer voor dag en dauw opstaan en kilometers door de kou fietsen om naar school te gaan: wie droomt er nou niet van? Nederlands maken in je bed, wiskunde op de bank. En daarna lekker naar het strand. Aan het eind van de rit krijg je zelfs een mooi officieel Nederlands diploma. Klinkt als een droom? Voor de leerlingen van de Wereldschool is het werkelijkheid.

De Wereldschool laat Nederlandse kinderen die in het buitenland wonen Nederlands onderwijs volgen. Ze krijgen les uit dezelfde boeken als wij, van Nederlandse docenten. Aan het eind van de rit krijgen ze ook hetzelfde diploma als jij en ik. Maar als je 5.000 kilometer bij je leraar vandaan zit, gaat dat natuurlijk wel net een beetje anders. Hoe anders? Dat vroeg ik aan een leerling en een leraar van de Wereldschool.

De leerling

Isabeau Galiart (16) is ontzettend goed in kitesurfen. Er is alleen een probleempje: Nederland (en haar wateren) zijn ontzettend koud. Niet zo tof als je het liefst 365 dagen per jaar op je surfplank staat. Daarom is Isabeau afgelopen zomer met haar vader en stiefmoeder naar Spanje verhuisd.

Maar hoe graag ze ook professioneel kitesurfster wil worden, ze wil ook een diploma halen. "We hebben ook naar lokale en internationale scholen gekeken, maar die zouden beiden veel meer tijd en moeite kosten. Ik ben hier om te kitesurfen, niet voor school," legt ze uit.

De Wereldschool bleek de ideale oplossing. Toch was ook dat voor haar een totaal nieuwe ervaring, want ze moest niet alleen aan langeafstandsonderwijs wennen, maar ook aan de normale Nederlandse lesmethodes. Vorig schooljaar volgde ze namelijk nog Engelstalig onderwijs.

De lessen zelf volgt ze via lesmappen. Eigenlijk zijn dat een soort docenten: er staat precies in wat ze wanneer moet doen, samen met extra informatie die niet in het boek staat en die je normaal van je docent krijgt. Maar wat als ze een vraag heeft waar de lesmap geen antwoord op kan geven? Dan mailt ze een leraar van de Wereldschool. Als het nodig is, kan ze ook met hen Skypen.

Klinkt als de ideale oplossing, maar het maakt les volgen aan de Wereldschool wel zwaar. "De stof wordt niet meer voor je voorgekauwd. Je moet het echt zelf doen, dat is soms wel lastig. Daarom is het ook heel belangrijk dat je gemotiveerd bent en blijft."

Spieken

Een school zou geen school zijn zonder toetsen. Die krijgt Isabeau dus ook, maar net zoals alles zitten ze in mappen. Alleen is er natuurlijk niemand die kan controleren of ze niet stiekem zit te spieken. "Ik denk dat mensen die les volgen aan de Wereldschool dat niet snel zullen doen, omdat je het echt voor jezelf doet", vertelt Isabeau. Maar omdat dat niet gegarandeerd kan worden, mogen de toetsen niet meetellen voor het schoolexamen. De cijfers verschijnen dus alleen op het rapport. Om de SE-cijfers toch te halen, moeten de leerlingen van de Wereldschool het staatsexamen doorlopen. Dat betekent dat ze na het Centraal Schriftelijk Examen in mei nog eens voor ieder vak een mondeling moeten doorstaan.

De leraar

Geen school zonder leraren. Zo ook de Wereldschool. Angele van Aernsbergen is een van hen. In haar leven heeft ze al veel verschillende mensen Nederlands en Engels bijgebracht: van middelbare scholieren tot expats. Via een collega kwam ze in aanraking met de Wereldschool.

"De Wereldschool heeft natuurlijk veel voordelen: geen ordeproblemen en de leerlingen zijn meestal erg gemotiveerd. De groep is eigenlijk heel divers. Ze volgen bijvoorbeeld les aan een internationale school, maar willen ook graag het vak Nederlands halen," vertelt ze. "De lesstof is natuurlijk hetzelfde, dus qua lesgeven is het niet eens zo verschillend. Je ziet leerlingen alleen minder: soms maar een keer per jaar als ze een mondelinge presentatie moeten houden. Dat mis ik soms wel, het persoonlijke contact. Maar gelukkig is er Skype en daarmee kunnen we zo vaak als wenselijk contact met elkaar hebben."

Maar dat betekent niet dat mevrouw van Aernsbergen niet hard moet werken. Zo besteed ze bijvoorbeeld veel tijd aan het maken van de lesmappen waaruit de leerlingen les krijgen, en kijkt ze ook veel na.

Hoewel de leerlingen van de Wereldschool erg gemotiveerd zijn, zijn er ongetwijfeld leerlingen voor wie de vrijheid niet werkt. In zulke gevallen probeert mevrouw van Aernsbergen de leerling nog meer te motiveren en zo positief mogelijk te zijn. "Daarbij vraag ik ook de ouders om hulp. Gelukkig hoeft dat niet vaak. Zeker negentig procent werkt heel erg hard, maar soms lukt het gewoon echt niet."

Luilekkerland is het dus zeker niet. Ook op de Wereldschool moet er keihard gewerkt worden. Maar voor iedereen met de discipline en reislustige ouders is het in ieder geval een topinitiatief.