Het is een complete chaos in mijn hoofd. Het doet me denken aan een aflevering van Spongebob waarin we een kijkje nemen in zijn hersenen.

Veertig mini-Spongebobs rennen daar als gekken in het rond, overal ligt papier, er staat van alles in de fik en iedereen schreeuwt door elkaar.

Gezien het feit dat de meeste scholieren deel uitmaken van de Spongebob-generatie, weten jullie vast wel wat ik bedoel. Nou goed: ik heb zo het gevoel dat het er in mijn brein ook zo aan toe gaat.

Amper tijd voor de wc

De chaos bereikte een hoogtepunt tijdens de laatste weken van dit schooljaar, en die hadden dit keer juist zo relaxt moeten zijn. Voor het eerst in mijn hele schoolcarrière was ik er vrij zeker van dat ik over zou gaan. Dat zou dingen als 'geen stress' en 'rustig aan doen' moeten betekenen, maar niet dus. Ik had nauwelijks tijd om naar de wc te gaan of om iets te eten.

De dag had te weinig uren, de week te weinig dagen. De toetsweek was in aantocht, maar vlak daarvoor stonden ook al acht proefwerken ingepland, moest ik drie praktische opdrachten inleveren en speelde ik in een voorstelling. Ik had het vreselijk druk en ik geloof niet dat ik de enige ben. Heel scholieren-Nederland heeft Spongebob-hersenen.

Overspannen generatie

Waarom begrijpt heel docenten-Nederland dan niet dat het soms te veel is? Dat ze de toekomst van hun land echt niet gaan redden met een hele generatie overspannen zestienjarigen? Leer ons plannen, doseren. Leer ons kiezen voor de echt belangrijke dingen. Laat ons prioriteiten stellen. Dat lukt echt niet als van elke opdracht onze toekomst en van elke toets onze overgang afhangt.

Dit is een noodkreet: wij scholieren trekken het niet meer. Onze hersenen maken overuren, onze Spongebobs vermenigvuldigen zich. Jullie proberen ons te leren lopen en dat waarderen wij enorm, maar wij hadden al gerend, misschien zelfs al gevlogen als jullie ons twintig stappen in plaats van 48 kilometer hadden laten lopen.

Te-weinig-tijd-voor-meer-mentaliteit

Wij begrijpen best dat elk vak even belangrijk is en dat alle opdrachten nuttig zijn. Maar op deze manier leren we niets meer en raffelen we alles af: "Ik heb een kwartier de tijd om Frans te leren en daarna een half uur voor aardrijkskunde." De zesjesmentaliteit is een te-weinig-tijd-voor-meer-mentaliteit.

Wij willen tienen halen en alles leren wat er te leren valt, of in ieder geval de nuttige dingen dan. Maar we willen ook jong zijn, fouten maken, puberen en ademhalen (het zou ook wel fijn zijn als we daar de tijd voor zouden hebben).

Dus alsjeblieft beste leraren: gun ons volgend schooljaar af en toe de tijd om ook eens een uurtje stil te zitten. Om Spongebob te kijken, bijvoorbeeld.

Het is zomervakantie! Onze redactie drinkt met de billen bloot melk uit een kokosnoot op een onbewoond eiland. Tot maandag 2 september publiceren we daarom wat minder blogs, daarna komen we weer op volle kracht terug. Ga je ons missen? check dan het beste uit ons archief bij de Klassiekers!