Iedereen heeft zo zijn guilty pleasure: de een kan intens genieten van slechte romcoms, de ander werkt zo een kilo Kinder-chocolade naar binnen. En ik? Ik kan urenlang door paardrijden-is-geen-sport-discussies op Instagram scrollen. Ik ben zelf namelijk ook een 'paardenmeisje' - hoewel misschien een a-typische - dus als er een paardenpost voorbij komt op mijn feed, ben ik meteen geïnteresseerd.

Bij die posts vind je vrijwel altijd commentsecties waarin de ene groep paardrijden compleet afbrandt en de andere groep, meestal bestaande uit twaalfjarige meisjes met een paardenprofielfoto en een inspirerende quote in hun profiel, hartstochtelijk verkondigt dat paardrijden wel degelijk een sport is.

Wanneer ik aan mensen vertel dat ik begonnen ben met kickboksen omdat ik meer wil sporten, krijg ik standaard de reactie: 'Maar je sport toch al?' Ja, dat klopt: ik ben minimaal vier keer per week, en het liefst elke dag, op een paardenrug te vinden. Maar of ik dat sporten noem? Nee, dat zeker niet!

Paardrijden als serieuze bezigheid

Ik probeer absoluut  niet te beweren dat paardrijden niet serieus genomen moet worden. Om succesvol wedstrijden te rijden, zijn toewijding, doorzettingsvermogen en vele uren training nodig, net zoals bij 'echte' sporten. Je gebruikt wel degelijk spieren, al zijn het met name spieren die belangrijk zijn voor je houding en fijne motoriek, zeker als je alleen aan dressuur (gymnastiek voor je paard in zo'n piste) doet.

Daarnaast draag je als ruiter verantwoordelijkheid voor een dier. Dat betekent dat je óók naar stal moet als je liever dat nieuwe seizoen van je favo Netflixserie wilt kijken, als het regent of als je je niet lekker voelt. 

De grote mythe

Toch wil ik een hardnekkige mythe ontkrachten: paardrijden is niet fysiek zwaar. Een van de meestgebruikte argumenten van de paardensportverdedigers op Insta gaat ongeveer als volgt: 'Probeer het zelf maar eens, dan praten we de volgende dag wel weer, wanneer je niet kan lopen van de spierpijn.' Ik kan beamen dat iemand die niet gewend is om paard te rijden, behoorlijke spierpijn zal krijgen, maar dat betekent niet dat paardrijden zwaar is. 

Je kan het vergelijken met een paar uur lang op een wiebelende yogabal zitten. Je moet je concentreren, je hebt een sterke core nodig om jezelf overeind te houden en je beenspieren vinden het niet prettig om zo lang in een andere houding te zitten, maar is het sporten? Krijg je er een goede conditie van? Nope.

Hijgend op je paard

Sterker nog, als je hijgend op je paard zit, gaat er iets flink mis. Het doel van paardrijden is namelijk om met zo min mogelijk aanwijzingen van de ruiter, zo veel mogelijk te bereiken. Wanneer een ruiter fysiek uitgeput van zijn paard komt, zal hij nog een keer kritisch naar zichzelf moeten kijken, want in principe moet een ruiter enkel minimale instructies geven. Het paard moet sporten, niet de ruiter!

Kortom, is de term 'paardensport' misplaatst? Ja, wel een beetje. Natuurlijk moet je als ruiter enigszins fit zijn om goed op je paard te zitten; er zijn niet voor niks vele 'ruiterfitheidscursussen', maar het is niet het doel van paardrijden. Dat is namelijk het paard trainen.

Aan de andere kant is paardrijden een serieuze bezigheid, die vaak onderschat wordt. Net zoals bij veel andere disciplines, is training van zowel mens als paard cruciaal en gaat er veel tijd, geld en moeite in zitten. Wat mij betreft verdient paardrijden dezelfde waardering als voetbal, hockey of boogschieten, maar ik zou nooit zeggen: 'Ik ga sporten', wanneer ik naar mijn paard ga.