Meiden die hun mannetje staan
De marine is een mannenwereld. Daarom organiseert het Ministerie van Defensie ieder jaar de Meidenvaardag, een evenement om meisjes te informeren over het werken bij de marine.
Dit keer kwamen daar ongeveer honderd middelbare scholieren op af. "Zo’n uniform lijkt me wel wat."
Tekst en foto's: Annemieke Ruggenberg
De matrozen in uniform wisten woensdag niet waar ze moesten kijken. Het marineschip Zijne Majesteit Rotterdam stroomde vol jonge vrouwen. Opvallend veel havo-scholieren met lang blond haar. "Ik heb wel een paar vrouwelijke collega’s, maar niet veel van die echt meisjesachtige," zegt de achttienjarige matroos Rutger.
Missie Afrika
"Dit is wel leuk om te zien." Samen met een aantal collega’s geeft hij een rondleiding op het schip waar hij vijf dagen per week werkt. Het is zijn eerste jaar bij de marine. "In augustus vertrek ik op mijn eerste missie naar Afrika. Dat lijkt me supergaaf."
In zijn groep zitten Deborah en Joelle (allebei 16). Ze zijn vanuit Katwijk naar Den Helder gekomen om te ontdekken wat er allemaal te doen is. Deborah voelt zich meteen thuis. "Zo’n beetje mijn hele familie zit bij de marine," vertelt ze. "En ik kom uit een gezin met zeven kinderen, dus ben ik gewend om m’n mannetje te staan."
Volgend jaar moeten Deborah en Joelle een studierichting kiezen. "Ik twijfel tussen dit en de kunstacademie," zegt Joelle. "Het reizen lijkt me gaaf aan de marine." Ook Deborah spreekt dat wel aan. "Ik wil veel van de wereld zien."
Sneller dan een kogel
Dat mariniers zijn wel wat gewend, blijkt wanneer Joelle vlak voor de rondleiding flauwvalt. Niemand verrekt een spier. Een paar matrozen dragen haar naar de ziekenboeg waar haar bloed wordt geprikt en bloeddruk wordt gemeten. "Ik weet ook niet wat er gebeurde," zegt een bleke Joelle als ze weer bij is. "Ik had het benauwd en ineens lag ik op de grond."
Ze is niet kinderachtig en doet meteen weer mee met de rondleiding die begint met een presentatie over wat werken bij de marine inhoudt. Jaap Broekhuizen, sergeant Logistieke Dienst en Verzorging ("Ik ga over alles wat met eten te maken heeft") vertelt onder meer over de typische kenmerken van de marine, zoals het uniform. "Waarom is dat handig denken jullie?" vraagt hij. "Dan hoef je je kleren niet te kiezen," antwoordt een meisje. "Precies, dat scheelt minstens een half uur de tijd." Deborah en Joelle zien wel wat in het uniform.
Discipline
Broekhuizen wil vervolgens weten wat de meiden onder het woord 'discipline' verstaan. Jara (16) steekt haar roze glitternagel in de lucht. "Dat je je aan de regels houdt?" Broekhuizen knikt. De havo-scholiere is met haar moeder naar de meidenvaardag gekomen en wil weten wat ze met haar niet zo technische vakkenpakket bij de marine kan doen. "Van alles," antwoordt Broekhuizen, "je kunt in de keuken werken, in de verpleging of gaan vliegen (daarvoor heb je toch juist wel technische vakken nodig? Ze vertelden haar van niet)." Bij dat laatste beginnen de ogen van Jara te glimmen.
Als Broekhuizen vertelt over de sportieve kant - "een marinier moet sneller kunnen rennen dan een kogel"- kijkt Jara bedrukt. "Ik zit op paardrijden en ben niet supersportief. Ik wil gaan fitnessen om me voor te bereiden op de sporttest."
Geen seks
Deborah en Joelle bezoeken onder leiding van matroos Rutger de kombuis, de bakkerij (er wordt dagelijks vers brood gebakken), het helikopterdek en de medische dienst. Daar vertelt Vreeburg, chef-ziekenboeg, over zijn werk. "Ik heb hier een keer piraten verpleegd en we doen ook weleens SOA-testen."
Een paar meisjes kijkt verschrikt. "Maar je mag toch helemaal geen seks hebben aan boord?" vraagt een van hen. "Dat is inderdaad een regel," zegt Vreeburg. "Maar als iedereen officieel vrij is als we van boord gaan dan kan er weleens wat gebeuren." Hij wijst op een doosje aan de muur waar condooms uit gehaald kunnen worden. "Ik geef ze dan info over veilig vrijen."
Opleiding in VS
Na afloop van de rondleiding is Jara verkocht. "Ik weet nu meer wat er mogelijk is. Ik wil gaan vliegen. Daar moet je een opleiding voor volgen in de Verenigde Staten, dat lijkt me geweldig." Ook haar moeder is enthousiast. "Dan hebben we meteen een leuk vakantieadresje."
Deborah is nog steeds enthousiast, maar denkt meer aan de landmacht. "Ik weet het niet met zo’n boot. Het lijkt me leuker om lekker in een bos rond te dwalen." Joelle twijfelt: "Je bent wel erg vaak weg van huis. Dat vind ik een nadeel." Daar kan Rutger over meepraten. "Ik kom uit Roggel, een dorpje in Limburg. Het is moeilijk om goed contact te houden met vrienden en familie." En vervolgens. "Als ik een meisje was zou ik niet snel met een marinier gaan. Die zijn altijd weg van huis. Daar moet je tegen kunnen."
Bij de marine
De Koninklijke Marine zorgt voor veiligheid op en vanuit zee. Het is een grote organisatie waar meer dan tienduizend personen werken. Buiten het werken op een schip kun je ook in helikopters vliegen die meegaan voor reddingsoperaties. Een speciaal onderdeel is het Korps Mariniers. Een eenheid die opereert op de grens van water en land, vaak in oorlogssituaties. Ook zijn er de zogenoemde 'walfuncties', bijvoorbeeld de bevoorrading en het onderhoud van het schip. De marine heeft ook een eigen brandweerkorps, ziekenhuis aan boord en een eigen opleidingsinstituut.
Dit artikel komt uit jongerenkrant 7Days, die sinds vrijdag in de brievenbussen en boekhandels ligt. De redacties van 7Days en Scholieren.com bundelen de krachten: een selectie van het onderwijsnieuws uit 7Days en wordt doorgeplaatst op Scholieren.com en onze beste blogs verschijnen in de krant. Meer weten over onze samenwerking? Klikkerdeklik.
1 seconde geleden
Kim
Kim
Dit wil ik ook. Misschien dan toch een carrièreswitch.
12 jaar geleden
AntwoordenK.
K.
dit is slecht
9 jaar geleden
Antwoorden