"Een heel vette kerst en een super chill nieuw jaar!!!", stond er onder de laatste opgave van mijn wiskundeproefwerk. In misschien wel het kneuterigste lettertype dat ik ooit had gezien.

Ik wilde al bijna gaan zeuren omdat mijn wiskundeleraar hiermee de jongerentaal, onze taal, op brute wijze afslachtte, tot ik me bedacht dat dat helemaal niet kon. Want de straat- of jongerentaal heeft geen woordenboek. En dat is waarom ik er zo van houd.

Geen gezeik met groene en witte boekjes, panne- of pannenkoeken, en al helemaal geen docenten Nederlands die erop hameren dat je verdulleme geen 'wou', maar 'wilde' moet zeggen. Nee, de regels van de jongerentaal bepaal je lekker zelf.

Ongekende nuance
Zo maak ik er zelf een sport van bepaalde woorden nèt verkeerd te gebruiken, omdat het toch niet vastligt wat ze betekenen. Gewoon, omdat dat kan. Als ik 'loesoe' ga, betekent dat bijvoorbeeld vaker dat ik los ga met het schrijven van een artikel, of het maken van een film, dan dat ik kacheltjelam aan de biertap hang. Meestal.

Het mooiste is misschien wel dat er voor sommige woorden simpelweg geen echte correct Nederlandse vertaling is. Neem nu 'skeer', of 'skir', of hoe je het ook spellen wilt. In stricte zin betekent het 'arm', maar het behelst zoveel meer. Ik zit nu achter een skeere laptop, maar dat wil niet zeggen dat hij weinig geld heeft. Elke dag fiets ik langs skeere flats, op een skeere fiets, naar mijn skeere school (of skoro).

Chickies
Na het proefwerk barstte meteen de discussie los. Hoe dom was die leraar wel niet, dat hij onze taal zo gebruikte? Nou, niet dus, vind ik.

We moeten niet vergeten dat, hoe aandoenlijk het ook was om onze vijftigjarige wiskundeleraar 'chill' te zien gebruiken, wij eigenlijk nog veel aandoenlijker overkomen met onze o zo stoere jongerentaal. Want bijvoorbeeld de uitdrukking dat je 'die chick wel even regelt, je weet toch?!', kan nog steeds niet verbergen dat je eigenlijk gewoon een beetje verliefd bent.