10 uur en 16 minuten. Dat is de tijd die ik vorige week spendeerde aan doelloos scrollen op mijn telefoon. Tel daar nog eens 11 uur en 30 minuten YouTube-filmpjes kijken en muziek luisteren bij op en ik zit bijna één hele dag in de week te staren naar een scherm. Tijd die ik, naar mijn mening, veel beter kan besteden. Maar toch doe ik dat niet.

Een telefoon is absoluut geen doelloos ding, maar ik gebruik hem echt niet altijd voor nuttige zaken. Sterker nog, de tijden hierboven zijn exclusief Gmail en Whatsapp, want die programma's gebruik ik eigenlijk alleen op mijn computer. En begrijp me niet verkeerd: ontspanning is goed en ook nodig, maar 20 uur per week verspillen aan doelloos scrollen is wel erg overdreven.

10 uur telefoontijd, is dat eigenlijk veel?

Nee. Eigenlijk niet. Althans, niet vergeleken met de gemiddelde score van jongeren. Gemiddeld zitten jongeren zo'n 3 uur en 21 minuten per dag op hun telefoon. Volwassen doen het met 2 uur en 15 minuten per dag iets beter, maar heel groot is het verschil niet. Mijn vader en moeder zitten zelfs meer op hun telefoon dan ik. Mijn vader ongeveer 11 uur en 45 minuten per week en mijn moeder – die écht ontzettend verontwaardigd reageerde toen ik mijn telefoongebruik vertelde – spant de kroon met 12 uur en 9 minuten.

Is dat telefoongebruik dan helemaal nutteloos? Nee, niet echt. Ik gebruik mijn telefoon regelmatig om iets op te zoeken voor school, een timer te starten of om een recept te bekijken. Maar feit is dat ik vind dat mijn telefoontijd best wat omlaag kan.

Psychologisch spelletje

Deze week nam ik de proef op de som. In de hoop dat ik wat bewuster kon worden van mijn schermtijd, zette ik een gebruiksmeter aan. Resultaat: ik had in een week 11 uur en 12 minuten van mijn kostbare tijd verspild. Dat is dus bijna één uur meer dan de week ervoor, en toen lette ik er niet bewust op.

Hoe het kan dat ik zoveel op m'n telefoon zit, is voor mij inmiddels wel duidelijk geworden. Als ik me verveel of op het toilet zit, als ik moet wachten op iemand of even niets te doen heb: mijn telefoon zit altijd in mijn broekzak. En reken maar dat ik dat ding dan gebruik. Ongemerkt vliegen er vijf, tien of zelfs nog meer minuten voorbij.

Zelfbeheersing

Waarom het me niet lukt om mijn gebruik in te perken, is voor mij een raadsel. Het is een soort psychologisch spelletje tussen mijn zelfbeheersing en het meest verslavende ding op aarde. Een spelletje waar ik de spelregels niet goed van doorheb, en dat ik al helemaal niet aan het winnen ben.

Toch wil ik niet bij de pakken neerzitten. Ik laat me niet zo makkelijk verslaan door een levenloos apparaat. Ook niet als dat apparaat zo'n beetje een extra ledemaat is geworden. Hoe ik precies mijn telefoon ga verslaan, weet ik nog niet, maar ik wil stapje voor stapje te werk gaan. Ik wil beginnen met mijn instagramgebruik te halveren. Van gemiddeld 20 minuten naar gemiddeld 10 minuten per dag. Beste telefoon, dit is geen spelletje meer. Het is oorlog!