Het is eindelijk weer zover: vandaag ben ik jarig! De dag waarop ik me als een prinses mag gedragen. Alles draait om mij en ik krijg alle aandacht. De taart en vele cadeautjes zijn natuurlijk leuk, maar minstens net zo belangrijk is het dat ik weer een stapje dichterbij het Grote Onbekende ben: volwassen worden.

Ook al ben ik inmiddels 15 jaar; nog altijd word ik 's ochtends wakker gemaakt door mijn familie, die zingend en met taart aan mijn bed staat. Een Zweedse traditie. Als ik op bed alvast de kaarsjes uitblaas en mijn eerste cadeautje uitpak, voel ik me direct jarig. Het magische gevoel dat ik elk jaar krijg borrelt weer op. Ik voel me net een kind van drie als ik naar de keuken ren en ik op mijn versierde stoel aan het hoofd van de tafel kan plaatsnemen. Ik straal van geluk als oma belt en ik mijn cadeautjes mag uitpakken.

Het Grote Onbekende

Ik hou zo erg van jarig zijn, dat ik drie maanden voor de Grote Dag al de dagen begin af te tellen. Ik maak een verlanglijstje en klieder in mijn agenda de week van mijn verjaardag vol met verjaardags-onzin. En voordat ik het doorheb, ben ik vijftien. Weer een jaartje ouder, weer een jaartje dichtbij Het Grote Onbekende: volwassen zijn. 

Al van jongs af aan ben ik nieuwsgierig naar het volwassen leven. Toen ik nog kind was stond 'groot worden' bovenaan mijn verjaardagsverlanglijstje. Ik wilde zo graag volwassen zijn. Dan mocht je immers al die coole dingen doen zoals auto rijden, naar feesten gaan, kinderen krijgen, trouwen met iemand die niet vies is (ik zat toen nog in de jongens-zijn-vies-fase).

Maar elk jaar kreeg ik mijn wens niet. Dacht ik. Want nu pas besef ik dat ik mijn ouders niet nodig heb om mij mijn allergrootste verjaardagscadeau te geven: dat doe ik elk jaar zelf al! Elk jaar kom ik namelijk een stapje dichterbij Het Grote Onbekende, en krijg ik behalve een barbiepop, meer levenservaring.

Zo geniet ik elk jaar niet alleen van mijn verjaardag omdat ik voor één dag in het middelpunt sta, en cadeautjes en taart krijg. Met elke verjaardag ben ik een jaartje ouder, een jaartje rijper en een jaartje dichterbij het volwassen leven. Vandaag ben ik 15 jaar geworden. En Het Grote Onbekende zal gauw niet meer zo onbekend zijn. Nog 364 nachtjes slapen en ik ben weer wat dichterbij.