Bij verschillende scholen in Nederland is er de optie om in plaats van een regulier vwo-programma te volgen, het ‘tweetalig Engels’ programma te doen. Zo ook op mijn school, waar ik door dit programma extra lessen Engels in de week volg. Deze lessen zien er ook iets anders uit dan de reguliere Engels-lessen.

Maar wat zijn die verschillen precies? En waarom zou je voor dit programma kiezen? In dit blog zal ik die vragen uit eigen ervaring beantwoorden.

Waarom?

Zelf ben ik altijd al van plan geweest een Engelstalige studie in het buitenland te gaan doen. Dus toen ik deze optie voorbij zag komen tijdens een open dag, wist ik dat ik hier vol voor wilde gaan.

Als je een studie in het buitenland gaat doen, wordt er vaak van je verwacht dat je een bepaald niveau Engels beheerst. Als je het IB-programma volgt, krijg je een diploma na het examen dat wereldwijd erkend wordt. Dit gaf voor mij de doorslag, en ik ben erg blij met de keuze die ik gemaakt heb. Het volgen van het IB-programma was, en is nog steeds, een super leuke uitdaging.

Wat is het precies?

Het programma waar we het over hebben, heet het IB-programma, ook wel het International Baccalaureate. Dit is een internationaal programma met wereldwijde examens in mei. In het zesde jaar van de middelbare school doe je dan naast schoolexamens en de centrale examens, ook nog een extra examen voor Engels, dat uit drie onderdelen bestaat.

Het eerste onderdeel is de Paper 1: guided literary analysis. Bij het examen krijg je dan twee teksten. Dit kan een advertentie, kort verhaal, of iets anders zijn, waaruit je er één kiest. De gekozen tekst ga je analyseren. Je zoekt dan alle stijlfiguren en een eventuele moraal. In een essay leg je vervolgens uit hoe deze stijlfiguren het doel van de tekst effectief behalen.

Daarnaast moet je ook een Paper 2: comparative essay schrijven. In dit essay vergelijk je twee literaire teksten die in de les behandeld zijn op basis van een centrale vraag die je van tevoren niet weet. Je kunt je hier dus in zekere zin op voorbereiden.

Als laatste heb je als IB-student een individual oral. Dit is een mondeling van tien minuten waarin je ook weer twee teksten met elkaar vergelijkt. Ditmaal op basis van een ‘global issue’ dat in beide teksten centraal staat. Na deze tien minuten stelt je Engels-docent nog vijf minuten vragen over de teksten.
Deze onderdelen worden door alle IB-studenten over de hele wereld op dezelfde dag gemaakt. Na afloop worden de essays opgestuurd en door een externe organisatie beoordeeld. Zij bepalen of je geslaagd bent of niet.

De lessen

Het slagen voor dit examen vergt een specifieke voorbereiding. Engelse literatuur en stijlfiguren maken namelijk geen groot onderdeel uit van het reguliere Engels-programma op de middelbare school. De Engels-lessen van IB-studenten zien er dus net iets anders uit.

Bij mij op school behandelen we in de IB-lessen alle grammatica als een sneltrein in de eerste twee jaar. In het derde jaar zetten we dan de puntjes op de ‘i’ en gaan we vooral veel aan de slag met lezen, luisteren en presenteren. Naast deze lessen kregen wij in de onderbouw ook les van een native speaker, een docent die uit een Engelstalig land komt. In deze lessen deden we het hele jaar door projecten om zo comfortabel te worden met de Engelse taal. Denk dan aan een presentatie over autisme of het schrijven van een verhaal. In totaal hadden wij vijf uur Engels per week.

In het vierde jaar beginnen we dan echt met de voorbereiding voor het IB-examen. We gaan veel boeken lezen, en deze grondig analysere,n en we beginnen met het oefenen van het schrijven van essays. In het vijfde en zesde jaar wordt het niveau langzaam opgeschroefd, totdat we helemaal klaar zijn voor het officiële examen.

Voor- en nadelen

Als IB-studenten lezen we dus aardig wat boeken, vaak ook over ingewikkelde onderwerpen. Het is daarom belangrijk dat je het echt interessant vindt en er je tijd in wil steken. Zodra je stof mist, wordt het erg lastig om de draad nog op te pakken. Zelf vind ik het super leuk om teksten uit elkaar te trekken en de achterliggende gedachten van een tekst op te speuren. Zo voelt het ook, als een speurtocht. 

Een van de leukste kanten van het IB-programma zijn de reizen. Volgens de organisatie moet iedere IB-student minimaal twee keer een Engelstalig land bezoeken, dit levert hele leuke en leerzame reizen op. In de brugklas gaat onze school bijvoorbeeld naar Hastings, een kleinere stad in de buurt van Brighton. Hier zitten we dan met een groepje in een gastgezin en doen we een aantal leuke activiteiten. De reizen in het derde en vijfde jaar bij ons op school zijn iets leerzamer. We gaan bijvoorbeeld naar Cambridge om daar een English Language School te volgen.

Veel tijd

Zulke reizen klinken leuk, maar je moet er wel rekening mee houden dat deelname aan dit programma best wel wat tijd vergt. Niet alleen heb je extra Engels-lessen, maar ook buiten schooltijd kosten het lezen van de vele Engelse boeken en het schrijven van essays aardig wat tijd.

Ik zou zeggen: als je lezen leuk vindt en klaar bent voor een uitdaging, kies dan vooral voor dit programma! Zolang je je aandacht erbij houdt en niet al te ver achter gaat lopen, is het zeker wel te doen. Voor de leerlingen die al bezig zijn met het IB-programma: break a leg!

Lees ook
Zo haalde ik mijn Engels op naar een 9. Zónder bijles