Hoe triest. Ik snap er echt niets van. Een persoon met autisme verschilt toch eigenlijk helemaal niets van iemand zonder autisme? Wat maakt diegene géén mens? Waarschijnlijk wordt er ook gedacht dat iemand met autisme direct net zó denkt als een verstandelijk gehandicapte. Tijd voor actie om deze taboe de maatschappij uit te werken.

Wat een gezeik allemaal met het woord autisme. Vroeger bestond het niet en nu heeft opeens elk kind "autisme". Pure onzin

soms kun je zoiets beter niet vertellen tegen anderen, want ze gaan je er anders door behandelen, terwijl je gewoon dezelfde bent als altijd.
Ik betrap mezelf er ook op, ook al heb ik zelf ook ervaring met zoiets

Pfff. Jammer dat dit zo'n herkenbaar verhaal is. Mijn Asperger zit mijzelf eigenlijk helemaal niet zo in de weg, ik vind het alleen zo'n gerotzooi om met mensen te praten.

Maar het enige waarin ik me anders voelde is het feit dat ik de enige was leek die zich afvroeg waarom niemand begrijpt waarom hij of zij iets doet. Waarom er allemaal bijzondere afspraken en voorwaarden zijn waaraan je maar moet voldoen en die je maar zou moeten weten zonder enige reden. De logica ontbreekt gewoon.

Inmiddels heb ik er vrede mee dat er gewoon bepaalde dingen zo zijn, het went vanzelf. Toch blijf ik anders volgens andere mensen, terwijl dat allemaal best meevalt...

Een stempel hoeft niet alleen maar negatief te zijn. Mijn ervaring, als iemand die mensen met stempels in dienst heeft gehad, is dat het zorgt voor zelfkennis. De perfecte werknemer bestaat niet, maar werknemers die van zichzelf weten waar hun sterke en zwakke punten liggen leveren vaak het beste werk af. En autisten hebben zat sterke punten: loyaal, oog voor detail, eerlijk. En dat autisten iets meer houden van routine dan neurotypische mensen komt mooi uit, want soms is werk gewoon routineus. Dus als ik een les mag meegeven: maak van je 'zwakte' je kracht.

Wat toevallig om te lezen dat jij ook PDD-NOS hebt! Ik heb het zelf ook in een iets zwaardere vorm. Ik heb het zelf nooit tegen klasgenoten verteld, dat vond ik onnodig. PDD-NOS is geen zegen, geen vloek, het is gewoon wat mij mijzelf maakt en jou jezelf. Ja, ik kan slecht tegen veranderingen enzo, maar dat maakt mij niet 'autistisch', het hoort gewoon bij mij! Inderdaad tijd om taboes door te breken.

ik vind dat je gelijk hebt. en die anderen er niet z'n punt van moeten maken. en het is maar een fu**ing stempel!

dit is zo herkenbaar

Het gaat om de impact, wat een diagnose voor iemand kan betekenen,terwijl als iedereen maar "normaal " zou zijn , dan zou het wel een hele saaie en grijze wereld worden ! bovendien denk ik vaak (niet denigrerend bedoeld) Iedere gek heeft zo zijn gebrek , en daar bedoel ik mee te zeggen dat iedereen wel zo zijn gebreken heeft, Desondanks vindt ik dat er wel wat meer begrip mag zijn voor mensen onder elkaar!

Goed gezegd! Laten we stoppen met mensen in hokjes te plaatsen.

Om het een keertje uit een andere hoek te bekijken: ik ken twee mensen met PDD-NOS. Ik heb ze allebei eerst leren kennen voor ik wist dat ze het hadden en ik ben ze denk ik ook niet heel anders gaan behandelen. Ik merk echter wel dat ze hun "ziekte" zelf ook de schuld geven van bepaald gedrag. Bijvoorbeeld dat ze weinig vrienden hebben. Dit wijten ze dan niet aan de stempel die anderen op ze zetten maar aan het feit dat ze wat introverter zijn dan gewoonlijk. Ookal vind ik dat normaal gedrag. Misschien ligt het er ook aan hoe oud je was toen je de diagnose kreeg maar ik merk dat de mensen die ik ken met PDD-NOS wel een lage zelfdunk hebben mede door de diagnose. Ze hebben dan wel vrienden alleen verklaren ze hun af en toe wat slechte sociale gedrag met hun "ziekte". Ookal heeft iedereen wel van die eigenschappen als verlegenheid of moeite met een gesprek beginnen.

Hee Ivo! Zelf kreeg ik ook vroeger die diagnose toen ik 3 was. Ik had ook lichte PDD-NOS, maar ik heb me snel leren aanpassen aan de rest van de wereld. Ik ben nog steeds wel het stille meisje in de klas, maar niemand merkt iets aan me. Ik vertel het ook niet aan mensen als het niet nodig is. Ik heb nu een hele lieve vriend aan wie ik het wel heb verteld. We zijn nu al 1,5 jaar heel gelukkig samen! Ik denk dat je heel sterk in je schoenen staat als je nog steeds zo enthousiast bent na al die nederlagen. Wees trots op jezelf en vecht vooral door voor jezelf. Het komt echt allemaal goed!

Ik heb een officiële diagnose "Asperger", en ik heb het klasgenoten nooit verteld. Niemand heeft het door. Een paar mensen weten het nu wel, en die reageerden allemaal verbaasd (huh? Jij Asperger? Daar merk ik echt niets van!). Iedereen is anders, en iedereen heeft wel kenmerken van autisme. Mensen willen altijd alles netjes in hokjes stoppen, maar ironisch genoeg zijn mensen zelf daar te ingewikkeld voor.
Ook heb ik gemerkt dat echt VER-SCHRIKKELIJK weinig mensen daadwerkelijk weten wat autisme inhoudt. Dat is ook de reden waarom er zoveel met "autist" gescholden wordt. Ze zouden daar standaard lessen over moeten geven op scholen.
Oh, en ik wilde nog even melden dat het veel mensen bij mij op school daadwerkelijk niets uitmaakt of je autisme hebt of niet. Dat geeft weer hoop.

Hmmmm DAT is jammer Mr het is echt intersant

Ik ben toen ik zes was (groep 2) gediagnosticeerd met pdd-nos. Alleen mijn ouders en de leraren op school wisten het. Ikzelf wist het ook niet. Ik kwam er toen ik zestien was per toeval achter toen ik iets aan het zoeken was op zolder en allerlei documenten over onderzoeken en gesprekken van mijn ouders op school tegenkwam. Ik heb het nog nooit aan iemand verteld, want eigenlijk weet ik dit niet. Niemand weet dat ik het weet. Toen ik het net wist, was ik er in mijn hoofd best wel mee bezig. Bij sommige dingen die ik deed, dacht ik achteraf; oh dit is best 'autistisch' zeg maar. Hierdoor leerde ik mezelf wel een beetje reflecteren op mijn gedrag en probeerde ik me wat meer aan te passen. In die periode ontwikkelde ik ook echte vriendschappen en sindsdien ben ik voor mijn gevoel enorm gegroeid op sociaal gebied. Na een tijdje kon ik mezelf ook wat meer accepteren zoals ik was.
Op mijn studie en bijbaantje heb ik het ook nooit verteld. Ik vind het namelijk geen excuus voor het niet goed uitvoeren van mijn werk of het niet halen van studiepunten. Later moet ik op de arbeidsmarkt ook concurreren met niet-autisten, en aangezien de wereld zich niet aan mij gaat aanpassen, zal ik me aan moeten passen aan de wereld. Kost moeite en energie, maar ik kan dat en ik vind dat het waard. Veel succes Ivo, jij komt er wel!

Ik heb zelf ook pdd-nos, al bijna niemand dit weet. Ze denken enkel dat ik adhd heb. Maar het is niet normaal om zo iemand anders te behandelen. Al heb je zoiets, so what? Je bent nog steeds dezelfde persoon.
Dit laat zien dat onze samenleving serieus triest is.

PDD-nos is een diagnose die ze je geven als ze niet weten wat het is. Vaak onzin als je het mij vraagt

Al mijn beste vrienden hebben autisme. Op een 1 of andere manier kan ik juist goed met die mensen opschieten. Ik weet dan ook heel goed dat autisten niet anders zijn. Zelf heb ik dyslexie. Maar een autist anders behandelen is net als een dyslect behandelen alsof die net zo goed kan schrijven als iemand uit groep 3. Die stempels zijn bedoelt om ons te helpen. Ironisch genoeg werken ze meestal juist averechts.

Het klopt overigens niet dat ze bij defensie geen autisten aannemen. Mijn broer werkt al een tijd op een hoge functie bij defensie en hij heeft asperger.

Heel herkenbaar. Allerlei instanties die maar zeiden dat ik een persoonlijkheidsstoornis had, en asperger en nog 3 andere 'kwaaltjes'. Uiteindelijk ben ik getest en er was niets aan de hand. Ze moeten eens ophouden met stempelen, je bent wie je bent.

Ik weet precies hoe je je voelt man. Ik heb ook in mijn eerste jaar op het mbo weg moeten lopen van andere mensen en een plek voor mezelf moeten vinden. Zelf begreep ik nooit waarom ik niet bij anderen kon zitten en het leuk kon hebben. Ik kwam er later achter dat het te maken heeft met shutdowns. Je voelt je al overprikkeld op school, waardoor je
ergens al die prikkels moet laten
bezinken. Dit was vaak de reden,
overprikkeling, waardoor ik niet gauw naar mensen toeliep. En omdat ik ook
nog eens niet echt veel spreek, richting
de stilletjes kant, vraag ik me af
waarom zou ik naar die mensen
toelopen als zij niet geïnteresseerd
zijn in mij? Tja..dat is leven met autisme.
Ik houd me niet meer bezig met die mensen. Weetje, je moet selecteren. Het selecteren van vrienden. Je kunt beter ergens in deze wereld een paar vrienden hebben die jou respecteren en geïnteresseerd zijn in jou, dan proberen met iedereen om te gaan maar geen enkel respect/interesse terugkrijgen. Spendeer je tijd op andere vrienden in het weekend bij bijvoorbeeld een wijkcentrum of kerk of iets.

Weet je wat het is?

Wat maakt het uit dat je autisme hebt, dat slaat gewoon nergens op!

Ik heb zelf autisme (ook al is dat onmerkbaar), en geloof me, ik voelde me een tijdje depressief door al dat gedoe. Ik heb aan niemand behalve mijn oude mentor verteld waarom ik me zo voelde: ik voelde me verwaarloosd en getreiterd door anderen. En ik probeerde aardig te zijn tegen anderen door ze te helpen enz.

Maar na een lange tijd accepteerde ik het: ik realiseerde me later dat het nergens op sloeg hoe anderen over me denken. Autisme is niks: je bent alleen raar en daardoor kan je je onzeker voorstellen. Wat boeit het dat je anders bent dan anderen? Als je daardoor misschien onzeker over bent, laat het staan en neem gewoon de risico's. Begrijp dat het onzin is dat je raar bent. Je hebt toch meer voordeel in het leven, want het leven is daardoor interessanter. Zolang je zelfverzekerd bent over jezelf en je netjes als een volwassen man kan gedragen, is autisme gewoon bulls**t.

Spoiler: mensen die je willen afmaken en buitensluiten omdat je een autist bent, zijn zelf niet eens verstandig genoeg om te begrijpen dat ze hun tijd niet met jou moeten doorbrengen. Jij kan er niks aan doen of veranderen en daar moet je gewoon blij mee zijn. Het zijn gewoon verwende kinderen die er niet mee kunnen omgaan. Als ze iets raars opmerken aan jou, zullen ze dat snel vergeten. Je hebt misschien sterkere kanten dan zij, dus let niet op hun en let meer op jezelf. Het is aan jou om jezelf te veranderen als je niet goed genoeg bent (als je dat zelf vind natuurlijk).

Ik hoop dat je er iets aan hebt. Maak je geen zorgen dat je als een autist meer moeite moet doen om succesvol te kunnen leven. Autisme wordt heel erg overschat. Doe de dingen die werken en niet de dingen die niet werken. Natuurlijk is dit van een paar jaar geleden, ik hoop dat anderen er iets aan hebben...

Mijn kinderdroom is werken bij Defensie, ik heb alles uitgezocht over hoe Defensie werkt en wat je moet kunnen... Ik was ook erg veel aan het trainen tot vandaag… je kan tegenwoordig via whatsapp vragen stellen aan Defensie. Ik vroeg hoe mensen met autisme bij Defensie werden behandeld... Antwoord: je word simpelweg niet aangenomen… dag kinderdroom, dag training, jullie zijn er voor niks geweest... Ik snap niet waarom autisten niet worden aangenomen... Autisten hebben vaak een paar dingen waar ze zich helemaal voor inzetten, bij mij is dat Defensie... Al sinds ik 'n klein kind was. Doet me erg veel verdriet dat ik dankzij m'n 'stempel' anders word verklaard en alles wat ik doe aan autisme word gelinkt…

Mijn kinderdroom is werken bij Defensie, ik heb alles uitgezocht over hoe Defensie werkt en wat je moet kunnen... Ik was ook erg veel aan het trainen tot vandaag… je kan tegenwoordig via whatsapp vragen stellen aan Defensie. Ik vroeg hoe mensen met autisme bij Defensie werden behandeld... Antwoord: je word simpelweg niet aangenomen… dag kinderdroom, dag training, jullie zijn er voor niks geweest... Ik snap niet waarom autisten niet worden aangenomen... Autisten hebben vaak een paar dingen waar ze zich helemaal voor inzetten, bij mij is dat Defensie... Al sinds ik 'n klein kind was. Doet me erg veel verdriet dat ik dankzij m'n 'stempel' anders word verklaard en alles wat ik doe aan autisme word gelinkt…

Ik ken het ik heb ook PDD NOS en ook nog dyslexie en mijn droombaan is vlieger worden bij de luchtmacht. Maar tja daar kom ik nu niet in.

Ik hoop echt heel erg dat binnen 4 iets aan gedaan word. Je kan met PDD NOS makkelijk rond komen in het leven en in defensie zou je ook gewoon rond kunnen kommen.

Ik vind het gewoon echt bull shit