Op de trekker rijden, biggetjes voeren en stallen uitmesten. De 19-jarige Cas doet dit al van kinds af aan op de boerderij van zijn ouders. Waar jij na school misschien wel het liefst achter je laptop kruipt, gaat Cas de stal in. Volgens hem is een dag op de boerderij nooit saai. 

Zijn grootste ambitie is om uiteindelijk het bedrijf van z’n vader over te nemen. 

Familiebedrijf

De boerderij van Cas' ouders is een echt familiebedrijf. Wanneer Cas het bedrijf overneemt, is hij de vierde generatie die het bedrijf zal runnen. Toch heeft het niet altijd vastgestaan dat hij de varkensfokkerij van z’n ouders zal overnemen: "Vanaf dat ik een jaar of vijf was, zei ik al dat ik boer wilde worden." Totdat hij een aantal jaar geleden toch nadenkt over een carrière als vrachtwagenchauffeur: "Maar toen ik voor mijn opleiding stage ging lopen bij andere boerenbedrijven, dacht ik: ik vind dit toch wel het leukste om te doen."

Op de boerderij die Cas over een aantal jaar over zal overnemen, wordt er vanaf de geboorte voor de varkens gezorgd. "Onze zeugen (vrouwelijke varkens) zijn 115 dagen drachtig (zwanger) totdat ze biggetjes krijgen." Deze biggetjes worden een tijd lang met liefde en passie door Cas en zijn familie verzorgd, totdat ze 25 kilo wegen. 

Ook gewoon naar school

Ondanks dat Cas bijna elke dag van de week in de stal te vinden is, gaat hij ook gewoon naar school: "Ik volg de studie vakexpert veehouderij. Dat is een opleiding waar je veel over het dier en de economie van een bedrijf te weten komt."

Ondanks dat hij in de praktijk het meest leert, is de opleiding volgens Cas wel nodig om het bedrijf over te kunnen nemen. "Je moet heel veel weten en er zijn enorm veel regels. Als je dat niet weet en je wil bij een bank geld lenen, kan je het vergeten."

Veel regeltjes

Het runnen van een boerenbedrijf is niet altijd even makkelijk. Er zijn tegenwoordig veel regels waar een bedrijf aan moet voldoen. "Ik vind het jammer. Wij maken voedsel op een hele goede manier en toch heb je zoveel regels. Ik heb het gevoel dat we weggepest worden." Volgens Cas wordt het belang van boeren in Nederland vaak ook onderschat.

Nooit saai

Naast hard werken, geeft het leven op de boerderij veel vrijheid. Dit vond hij als kind al erg fijn. "Ik had een zandbak waar kinderen uit het dorp jaloers op waren, het land was groot genoeg om te voetballen en voor feestjes was genoeg ruimte. Ik heb een jeugd gehad waarin ik me nooit heb hoeven vervelen."

Als je weleens op het platteland bent, valt één ding altijd op: de rust. Cas is hieraan gewend en zou dan ook écht niet in de stad kunnen wonen. "Als je mij nu in een appartement stopt, zou ik helemaal gek worden. De stad is voor mij gewoon te druk."

Niets komt vanzelf

Ondanks dat je als boer niet zomaar een dagje weg of op vakantie kan, zijn er volgens Cas naast het werk op de boerderij nog voldoende andere leuke dingen. “Ik heb samen met m’n vader een trekker gekocht om trekkertrek te doen (trekkertrek is een race tussen trekkers met daarachter een sleepwagen op een 100-meterbaan, red.). In de zomer gaan we altijd naar festivals zoals de Zwarte Cross." Hier staat wel tegenover dat hij en z’n broertje mee moeten werken op de boerderij. Maar dit hoort er volgens Cas bij. "Als je op het platteland opgroeit, leer je dat niets vanzelf komt."

Als Cas over een aantal jaar in de voetsporen van zijn vader treedt, heeft hij grote plannen met de boerderij: "Ik wil graag nog meer groeien met het bedrijf. Zo zou ik graag de stap willen maken van 500 naar 650 zeugen."

Gepubliceerd op 30 mei 2022

---