De hel door Boudewijn Büch

Recensie NL, van het boek De Hel van Boudewijn Buch. De Hel ‘Je gaat naar de hel’ zei Laroux Brockhaus tegen zijn jongere broer Winkler. Winkler ging naar het gymnasium en dat was als een hel voor hem. De leraren waren vreselijk, de conciërge was een ramp en de rector gaf hem bergen met strafwerk op. Na een tijd op het gymnasium slaagde Winkler er in een aantal leraren van school te verwijderen, omdat ze hem discrimineerden dat hij Joods was. Maar ondanks dat viel het nog steeds niet mee. En daarom besloot hij te stoppen met zijn schoolcarrière. Hij werd daarna hoogleraar en had veel succes in tv-series. Ten einde raad Ik vond het boek niet echt spannend of bijzonder leuk, maar toch boeide het me wel en wilde ik steeds verder lezen. Ik kreeg niet echt een bepaald gevoel tijdens het lezen van het boek en daarom vind ik het moeilijk om een gevoel weer te geven. Maar ik leefde wel erg met Winkler mee toen hij zo veel problemen op school had en dat hij ten einde raad de hulp van zijn vader inriep. Dat was een grote stap voor hem want de laatste keer dat hij zijn vader had gezien was 7 jaar geleden. Daarna waren zijn ouders namelijk gescheiden.
Enige tijd geleden Het boek zou naar mijn idee best in het echt kunnen gebeuren, maar dat zou dan wel al een tijd geleden moeten zijn. Want ik kan me niet voorstellen dat leraren op een gymnasium nog steeds zo streng kunnen zijn als in de leraren in het boek tegen Winkler. Maar op zich vind ik dat hij het hele verhaal best reëel heeft geschreven en ook zijn veel details goed uitgewerkt. Er wordt bijvoorbeeld heel uitbundig verteld welke relaties hij met elke leraar heeft en wat er later van hen geworden is. En daarom zou het wel in de werkelijkheid kunnen gebeuren. Maar er zijn ook situaties die ik me niet goed kan voorstellen: zoals hij bijvoorbeeld op het eind al zijn leraren een voor een toevallig weer tegenkomt. Onvoorspelbaar De opbouw vond ik erg goed. In het begin was het nog geheimzinnig hoe het gymnasium voor Winkler zou zijn. Na een tijdje als je precies weet hoe de school in elkaar steekt, houdt hij het boek toch onvoorspelbaar en daardoor wordt het boek gelukkig niet langdradig en saai. Dat had ik in eerste instantie namelijk wel verwacht. Want je blijft toch nieuwsgierig naar de afloop; vooral toen Winkler van school werd gestuurd en hij allemaal soorten baantjes doet en uiteindelijk acteur wordt. En dat heeft Boudewijn Büch dus erg goed gedaan. Het eindigt wel een beetje apart: er wordt dan van alle karakters in het boek verteld wat er van is geworden. Dan blijkt dat alle strenge leraren van hem de draad zijn kwijt geraakt aan de drank zijn of zijn overleden. Dat hij op het eind dat nog vertelt vind ik erg leuk, want daar was ik tijdens het lezen van het boek wel benieuwd naar. Vooral bij de leraren die toen van school werden gestuurd, omdat ze discrimineerden. Ik vond het leuk om te weten wat er van hen en de andere leraren was geworden. Discriminatie Het boek is niet echt origineel, want er zijn natuurlijk al veel boeken over het onderwerp school en strenge leraren en dergelijke geschreven. Toch was het boek wel speciaal, omdat ik wat Winkler allemaal heeft meegemaakt nog nooit eerder had gelezen in een ander boek. Zoals de manieren waarop hij zijn leraren irriteert en dat de leraren discriminerende dingen tegen hem zeiden had ik ook nooit verwacht van een leraar tegen een leerling. Oud’-Nederlands’ Het boek is niet echt in moeilijke zinnen geschreven en er zaten ook niet veel moeilijke woorden in het boek. Sommige zinnen uit het boek zijn in wat ouder Nederlands geschreven en daarom werden deze zinnen veel mooier. Algemene gegevens Auteur: de schrijver is Boudewijn Büch. Titel: de titel van het boek is De Hel. Titelverklaring: de titel ‘De Hel’ slaat op dat het gymnasium echt een hel voor Winkler was. Uitgeverij: het boek is uitgegeven door Hema B.V., Amsterdam. Jaar van uitgave: het jaar van uitgave is 1990 Druk: het is de eerste druk. Genre: een kleine roman, een novelle dus.