Biologische wapens

Er zijn ook voertuigen voor op het slagveld die speciaal zijn gemaakt om elke paar minuten de lucht te testen op ziektekiemen of bacteriën. Een voorbeeld van zo’n voertuig is de Fuchs. Dit is een amfibisch pantservoertuig die uitgerust is met IBDS (Integrated Biological Detection System). De fuchs werd voor het eerst gebruikt in de golf oorlog en is in nog verdere ontwikkeling wanneer de Fuchs helemaal klaar is zal het het hoofdvoertuig zijn van de Britse Nuclear, Biological and Chemical Defence Regiment.

Een ander systeem dat gewone troepen bij zich kunnen dragen is NAIAD (Nerve Agent Immobilised enzyme Alarm and Detector-level 3), dit systeem werkt met een nat enzym genaamd cholinesterase. Het systeem houdt voortdurend de omliggende omgeving in de gaten. Het kan biologische wapens in de vorm van poeder of gas ontdekken als NAIAD iets heeft gedetecteerd dan laat het, door middel van een geluid of door het op het beeld scherm te
laten zien, de drager van NAIAD weten dat er een biologisch wapen in de buurt gebruikt is. De minimale concentratie is 0,005 of 0,05 mg per m3 maar dat hangt af van de temperatuur en de relatieve lucht vochtigheid.

De toekomst van biologische wapens?

Hoe wel veel regeringen het ontkennen werken veel nog steeds aan de ontwikkeling van biologische wapens. Het biologische wapen is nu al een uiterst gevaarlijk en dodelijk wapen, maar het kan nog niet goed worden ingezet en het is nog niet zo doel gericht als sommige andere wapens. Dit is waarom men het niet zo vaak gebruikt maar in de toekomst als biologische wapens geperfectioneerd zijn zullen ze vast vaker gebruikt worden.
Als men een beter afleveringssysteem zou kunnen maken en het zo zou kunnen manipuleren zodat het maar een bepaald soort mensen kan doden of verwonden, dan zou het nog gevaarlijker zijn.

Afleveringsystemen

In de VS zijn ze bezig met het ontwikkelen van een koffertje die een bacterie of een virus zo fijn door een grote hal( bijvoorbeeld vertrekhal van een vliegveld) kan verspreiden dat het gas een paar dagen blijft hangen en zo veel mensen zal infecteren. Maar om te zorgen dat de bacterie of het virus goed verspreid wordt moet het licht zijn en mogen de deeltjes niet aan elkaar blijven plakken ( het aan elkaar blijven plakken is een van de grootste problemen van bijvoorbeeld antrax ).
Men zal ook proberen om het afleveringsysteem per raket te verbeteren. Tot nu toe werd er een explosie gebruikt om de bacteriën of het virus te verspreiden alleen gaan al veel bacteriën en virussen dood door de explosie.

Gemanipuleerde biologische wapens

Door een virus of een bacterie te manipuleren kan je zorgen dat maar een bepaalde groep mensen dood gaat of verwond wordt. In het verleden zijn al mensen geweest die zeiden dat in de Koude Oorlog de Sovjet-Unie al een biologisch wapen had die zo gemanipuleerd was dat het alleen een bepaalde groep mannen zou doden. Er was geen bewijs voor maar toen in 1979 in Sverdlovsk een gram miltvuur uit een geheim lab ontsnapte stierven alleen mensen die ouder dan 25 waren en er waren bijna geen dode vrouwen.
Sommige mensen zeggen dat men in het geheim bezig is met genonderzoek zodat over 5 of 10 jaar een biologisch wapen klaar is die een bepaald ras van mensen kan doden zonder een ander ras ook maar te verwonden. Hoewel het bijna onmogelijk is om zo’n wapen te maken omdat de genen te ingewikkeld zijn er al sommige genetische kenmerken ontdekt die bij een bepaald ras horen. Bijvoorbeeld als je iedereen die blond haar heeft ziek wil maken, om blond haar te krijgen moet je overmeesterende ‘blond’ genen hebben maar als je zwart haar hebt kan je die ook hebben alleen zijn ze dan niet overmeesterend dus die mensen worden ook ziek. Het zal dus behoorlijk moeilijk zijn om een bacterie te maken die alleen mensen ziek maakt met blond haar.
Een andere methode om bacteriën bruikbaarder te maken is door ze lichter te maken en door er voor te zorgen dat de deeltjes niet meer aan elkaar plakken, hierdoor zullen ze langer in de lucht hangen en is er dus meer kans om ze in te ademen of dat je ze op je huid krijgt. Er is al een methode om te zorgen dat antrax deeltjes niet meer aan elkaar plakken, ze doen dit door een laagje over de deeltjes te doen. Een groot nadeel hier van is dat je kan zien uit welk land de antrax komt (de VS, Rusland en Irak gebruiken allebei een andere methode om te zorgen dat de deeltjes niet plakken hierdoor kan je zien waar het vandaan komt.

Welke biologisch wapens zijn al gebruikt?

Een van de eerste voorbeelden van het gebruik van biologische wapens komt uit de 14e eeuw. Tijdens een aanval op Kaffa, dat nu bekend staat als Feodossiam, Oekraïne, lanceerde Tatars leger om het leven gekomen soldaten met een katapult richting de stad. De om het leven gekomen soldaten begonnen te rotten en zo ontstond er een bacterie die al de mensen ziek maakte en deze ziekte verspreidde zich naar Europa. De ziekte werd ook wel de “Black Death” genoemd.

In de Eerste wereldoorlog besmette Duitsland schapen die naar Rusland werden verscheept. Ze deden dit door Antrax en Glanders te gebruiken. Hetzelfde deden ze met paarden die naar de V.S. werden verscheept.

In 1925 werd er een verdrag gesloten dat er niet meer zoveel biologische wapens geproduceerd mochten worden. Het verdrag werkte niet goed, de belangrijkste reden dat het verdrag niet werkte had te maken met de onnauwkeurigheid van de wapens. De biologische wapens gevaarlijk, omdat zelfs je eigen wapens tegen je gebruikt konden worden. Al zou de wind de verkeerde kant op staan of de wind draaide dan zou dat grote problemen op kunnen leveren.

In 1932-1945 neemt Japan meer dan 3000 onderzoekers aan, voor een project in het door Japan bezette China. Ze besmetten gevangenen met enkele ziektes. Meer dan 10.000 mensen overlijden hieraan. En 11 steden worden aangevallen met antrax, cholera, salmonella en andere biologische stoffen. In 1941 blijkt dat het wapen onnauwkeurig en niet te vertrouwen is, want ook 1700 Japanse soldaten overlijden aan de biologische wapens.

In 1943 begint Amerika met een naar de biologische wapens op Camp Detrick. Ze oefenen met antrax en vele andere biologische stoffen. En zoeken alle eigenschappen van deze stof uit. Maar ze kunnen geen groot onderzoek doen, wat mede komt door de Tweede Wereldoorlog. Na de oorlog gaat het onderzoek weer verder, maar dan op 2 plaatsen, (Camp Detrick werd hernoemt tot)Fort Detrick en het andere onderzoek vond plaats in Pine Bluff.

Van 1949 tot 1968 wordt in Amerika gaat men onderzoeken naar stoffen die het beste gebruikt zouden kunnen worden. En testen deze ontwikkelingen. Zo ontwikkelt zich het wapenarsenaal van Amerika. Ze werken met bacteriën, toxinen en plantensamenstellingen.

In 1975-1981 spreken De Verenigde Staten met de Sovjet-Unie af om biologische toxinen te gebruiken tegen bv. Cambodja en Afghanistan en Laos. De aanvallen noemen ze ook wel de ‘Yellow rain’. Hierbij maken ze gebruik van gigantisch veel bijen. En je weet wat een zwerm bijen kan aanrichten.
•In 1969 beëindigt president Richard Nixon beëindigt het biologische wapen onderzoek en noemt erbij dat de biologische wapens nooit gebruikt mogen worden, om welke omstandigheden dan ook. Het hele biologische wapenarsenaal is vernietigt in 1973, behalve een gedeelte dat bewaard bleef voor onderzoek.

In 1972 leidde de conventie over het tegengaan van de biologische wapens dat meer dan 100 landen meegingen om het gebruik van de wapens tegen te gaan. Zelfs Irak ging mee. En al deze leden komen in het verdrag van de Verenigde Naties.

In 1979 zorgen ontsnapte bacteriën in een Russische fabriek voor een epidemie van mensen die antrax binnen hebben gekregen. Het heeft minstens 66 mensen vermoord in de Sovjet-Unie in de stad Sverdlovsk (nu: Ekaterinaburg).

In 1995 werd in Tokyo het wapen gebruikt door de ‘Aum Shinrikyo’-cultuur. Er werd het gas Sarin ( een zenuwgas) in de metro van de stad losgelaten. 12 mensen raakten hierbij om het leven en het gas verwondde 5000 mensen. Onderzoek wees uit dat deze cultuur zich bezig houdt met onderzoek voor biologische wapens zoals anthrax en toxinen.

Wt is het verschil tussen biologisch en chemisch wapens?

Een van de eerste voorbeelden van het gebruik van biologische wapens komt uit de 14e eeuw. Tijdens een aanval op Kaffa, dat nu bekend staat als Feodossiam, Oekraïne, lanceerde Tatars leger om het leven gekomen soldaten met een katapult richting de stad. De om het leven gekomen soldaten begonnen te rotten en zo ontstond er een bacterie die al de mensen ziek maakte en deze ziekte verspreidde zich naar Europa. De ziekte werd ook wel de “Black Death” genoemd.

In de Eerste wereldoorlog besmette Duitsland schapen die naar Rusland werden verscheept. Ze deden dit door Antrax en Glanders te gebruiken. Hetzelfde deden ze met paarden die naar de V.S. werden verscheept.

In 1925 werd er een verdrag gesloten dat er niet meer zoveel biologische wapens geproduceerd mochten worden. Het verdrag werkte niet goed, de belangrijkste reden dat het verdrag niet werkte had te maken met de onnauwkeurigheid van de wapens. De biologische wapens gevaarlijk, omdat zelfs je eigen wapens tegen je gebruikt konden worden. Al zou de wind de verkeerde kant op staan of de wind draaide dan zou dat grote problemen op kunnen leveren.

In 1932-1945 neemt Japan meer dan 3000 onderzoekers aan, voor een project in het door Japan bezette China. Ze besmetten gevangenen met enkele ziektes. Meer dan 10.000 mensen overlijden hieraan. En 11 steden worden aangevallen met antrax, cholera, salmonella en andere biologische stoffen. In 1941 blijkt dat het wapen onnauwkeurig en niet te vertrouwen is, want ook 1700 Japanse soldaten overlijden aan de biologische wapens.

In 1943 begint Amerika met een naar de biologische wapens op Camp Detrick. Ze oefenen met antrax en vele andere biologische stoffen. En zoeken alle eigenschappen van deze stof uit. Maar ze kunnen geen groot onderzoek doen, wat mede komt door de Tweede Wereldoorlog. Na de oorlog gaat het onderzoek weer verder, maar dan op 2 plaatsen, (Camp Detrick werd hernoemt tot)Fort Detrick en het andere onderzoek vond plaats in Pine Bluff.

Van 1949 tot 1968 wordt in Amerika gaat men onderzoeken naar stoffen die het beste gebruikt zouden kunnen worden. En testen deze ontwikkelingen. Zo ontwikkelt zich het wapenarsenaal van Amerika. Ze werken met bacteriën, toxinen en plantensamenstellingen.

In 1975-1981 spreken De Verenigde Staten met de Sovjet-Unie af om biologische toxinen te gebruiken tegen bv. Cambodja en Afghanistan en Laos. De aanvallen noemen ze ook wel de ‘Yellow rain’. Hierbij maken ze gebruik van gigantisch veel bijen. En je weet wat een zwerm bijen kan aanrichten.
•In 1969 beëindigt president Richard Nixon beëindigt het biologische wapen onderzoek en noemt erbij dat de biologische wapens nooit gebruikt mogen worden, om welke omstandigheden dan ook. Het hele biologische wapenarsenaal is vernietigt in 1973, behalve een gedeelte dat bewaard bleef voor onderzoek.

In 1972 leidde de conventie over het tegengaan van de biologische wapens dat meer dan 100 landen meegingen om het gebruik van de wapens tegen te gaan. Zelfs Irak ging mee. En al deze leden komen in het verdrag van de Verenigde Naties.

In 1979 zorgen ontsnapte bacteriën in een Russische fabriek voor een epidemie van mensen die antrax binnen hebben gekregen. Het heeft minstens 66 mensen vermoord in de Sovjet-Unie in de stad Sverdlovsk (nu: Ekaterinaburg).

In 1995 werd in Tokyo het wapen gebruikt door de ‘Aum Shinrikyo’-cultuur. Er werd het gas Sarin ( een zenuwgas) in de metro van de stad losgelaten. 12 mensen raakten hierbij om het leven en het gas verwondde 5000 mensen. Onderzoek wees uit dat deze cultuur zich bezig houdt met onderzoek voor biologische wapens zoals anthrax en toxinen.

Wt is het verschil tussen biologisch en chemisch wapens?

Naast de zogenaamde ‘echte biologische wapens’ bestaan er ook nog toxinen. Dit zijn feitelijk gezien geen biologische wapens, want ze kunnen zich niet vermenigvuldigen in het getroffen organisme. Het zijn gifstoffen die normaal geproduceerd worden door levende organismen. Daardoor worden ze beschouwd als chemische wapens.

Biologische en chemische wapens worden vaak in hetzelfde hokje gestopt, maar er bestaan weldegelijk grote verschillen in de werking. Biologische wapens zijn giftiger, omdat ze zich in het getroffen mechanisme kunnen vermenigvuldigen. Dat maakt dat hun werking ook trager is, want de eerste symptomen van ziekte vertonen zich pas als de hoeveelheid organismen boven een bepaalde waarde is gekomen ( incubatietijd ). Bovendien is daarom het effect veel langer. Verder hebben ze als eigenschap dat ze gastheerspecifiek zijn. Zo zijn er veel virussen die wel mensen ziek maken maar geen dieren (denk bijv. aan het griepvirus ), maar dat gebeurt ook andersom ( bijv. MKZ ). Bij chemische wapens is dat niet het geval. Biologische wapens hebben bij toepassing ook enkele belangrijke nadelen, die ervoor zorgen dat de aanvallende partij toch liever voor andere wapens kiest. Zo hangt het effect van de biologische wapens vaak af van de klimatologische omstandigheden op dat moment. Hierdoor kan het voorkomen dat het wapens dat is ingezet niet het effect vertoond waarvoor het eigenlijk voor bedoeld was. Bij chemische wapens is het effect veel beter voorspelbaar. Daarnaast bestaat er een kans bij sommige biologische wapens, opeen epidemie. Hierdoor kunnen er ook menselijke slachtoffers vallen waarbij het helemaal niet de bedoeling was. Bovendien kunnen de aanvallers aalleen het getroffen gebied betreden als ze bijvoorbeeld over een vaccin beschikken. Sommige organismen blijven zo lang actief ( zoals de miltvuurbacterie ) dat er een blijvend reservoir van ziekten kan ontstaan. Chemische wapens hebben dit soort risico’s niet.

Hoe werken biologische wapens?

Je hebt 3 soorten biologische wapens
De bacterien
De virussen
De toxiden

De bacterien
Bacterien zijn eencellige dieren die zich voeden met organisch afval. Bacterien zijn erg sterk en kunnen lang op dezelfde plek overleven.
De meeste bacteriën zijn erg sterk en ze kunnen wel jaren overleven op één plaats (bijv. miltvuur).Ze leggen dan hun levenscyclus eigenlijk plat en ze worden dan een spore. Spore kunnen gemakkelijk getransporteerd worden over land en water.
Soorten bacterien zijn: Anthrax, Botulisme, Pest en Tularémie.
Rusland heeft ook nog het Yersinia pestis, dit is een vorm van pest die ze resistent hebben gemaakt tegen 14 geneesmiddelen.
Je kunt op 3 manieren geïnfecteerd worden met Miltvuur
Via de huid, je krijgt dan een blaar op je huid die je kan genezen met antibiotica. Ongeveer 20% van de patienten gaan dood.
Via je voedsel, je wordt dan misselijk, buikpijn en je gaat overgeven met bloed en krijgt diaree. Ongeveer 50% van de patienten overleeft dit niet.
Via inademing van de bacterie, je hebt dan eerst last van een normale verkoudheid alleen gaat dit snel over in ademhalingsproblemen tot aan een shock. Bijna 80% gaat in de eerst 24 uur dood.

Virussen:
zijn de kleinst organische wezens die we kennen. Ze kunnen niet tientallen jaren in de grond overleven, ze moeten een ‘gastheer’ hebben om te overleven. Een virus wordt ook eigenlijk een parasiet genoemd ze houden zich op in levende cellen. Vaak injecteren ze zich erfelijk materiaal in zich en dan geven ze de cel de opdracht om verschillende virusbestanddelen in veelvoud te maken, vaak ten koste van de eigen functies. Als zo’n cel het niet meer houd en hij sterft dan heet dat lysis. Dan barst de cel open en komen er allerlei virussen vrij. Deze zijn niet zo erg als virussen die zelf het lichaam in komen en ze kunnen vaak niet zo veel schade aanrichten als de “moedercel”.
Deze virussen zweven vaak jaren lang rond en soms worden ze weer een tijd actief. Een voorbeeld van zo’n virus is het Herpusvirus. Virussen tasten dus je cellen aan waardoor je ernstig ziek kan worden en zelfs dood aan kunt gaan.

Toxiden:
Dit gif is afbraakproducten van celmembranen. Het is zeer giftig en het is niet zo giftig als exotine. Een vorm van toxide is Botuline toxine, het is zo giftig dat een gram (puur) genoeg is om 1 miljoen doden te maken. Na de oorlog met Koeweit had Saddam zoveel Toxine dat hij de wereldbevolking 3x kon uitroeien. Toxine is eigenlijk een gif wat de bedoeling heeft om het zenuwstelsel plat te leggen en daardoor overlijdt men, omdat de zenuwen geen signalen meer geven om adem te halen en dat soort dingen. Gif zorgt er dus meestal voor dat je zenuwstelsel niet meer werkt en je doodgaat, je hebt ook giffen die je verlammen.