Je moet oppassen met wat je zegt tegen 'de media'.

In april werd onze schoolkrant Quatsch uitgeroepen tot Schoolkrant van het Jaar, toen werd ik geïnterviewd door Scholieren.com en nu zit ik hier zelf in de redactie.

In dat interview was ik behoorlijk kritisch op Schoolmagazine, een organisatie die hulp biedt bij het maken van je schoolkrant. Kortweg vond ik het een zwaktebod om met hun in zee te gaan, een goeie manier om je eigen identiteit te verliezen.

En toen lazen de mensen van Schoolmagazine het interview. En werd de redactie van Scholieren.com uitgedaagd eens beter met ze kennis te maken. Natúúrlijk werd de klus direct mijn kant op geschoven.

Op de fiets

Zo fietste ik in oktober naar de Lindenlaan in Zeist, waar vanonder de grote bomen het Christelijk Lyceum opdoemde. Ik was ruim op tijd en niemand daar had enig idee wie ik was en dat ik zou komen. Gelukkig scheen de zon en verscheen na een kwartiertje Atef Abdou van Schoolmagazine. Ik mocht een middagje meedoen aan een workshop die hij zou gaan geven.

Samen met Atef maak ik kennis met de twaalfkoppige (!) redactie van de lokale schoolkrant, met een meerderheid aan jongens. Da's even wat anders dan bij ons op school, waar we het vooral van de vrouwen moeten hebben. De nieuwe redactie heeft besloten de oude krant nieuw leven in te blazen en vergadert enthousiast over de voorpagina. En dat onder het genot van de nodige ladingen spritsen, mariakaakjes, cola, sinas en thee. Atef geeft zijn presentatie, de redactie gaat aan de slag en ik grijp mijn kans om hem eens wat kritische vragen over Schoolmagazine te vragen.

Goed verhaal

"We geven workshops aan redacties, bieden een online systeem waarmee je full-colour schoolkranten kan maken en begeleiden de redacties het hele jaar door over de mail en telefoon. Met die begeleiding zijn docenten erg blij, want die hebben het vaak veel te druk om de kar te trekken," aldus Atef. Klinkt allemaal mooi en dat systeem ziet er ook goed uit, maar kost het dan niet belachelijk veel geld?

"We zitten nu op 350 scholen in Nederland en iedere school betaalt jaarlijks 600 euro. Het drukken van een schoolkrant kost 0,50 cent per stuk." Dat valt me eigenlijk reuze mee. Maar ziet het er lelijk uit, of krijg je op z'n minst dan allerlei nutteloze reclame in je schoolkrant, om de kosten te drukken?

Atef overtuigt me langzaam maar zeker dat Schoolmagazine in feite alleen maar voordelen heeft: “Inderdaad was er twee jaar geleden nog sprake van niet commerciële pagina's tussen de pagina's van de school. Echter is dat nu niet meer het geval en bepaalt de redactie zelf of zij het cultuurkaartboekje van CJP / Schoolmagazine willen toevoegen of niet. Dit is namelijk geen verplichting!" Het is wel zo dat dat je een korting krijgt als je het boekje ertussen laat nieten.

Ben je gewend een lay-out te maken in Illustrator of een ander technisch hoogstandje, het kan allemaal. Zelfs, wanneer je totaal inspiratieloos bent om een leuk artikel te schrijven voor in je schoolkrant is er een oplossing. Ik bedoel maar: je school is zo ontzettend saai dat je slapend de lessen meemaakt, in de pauzes niet van je stoel in de aula komt, er niemand vecht, leraren met rust gelaten worden en er strenge censuur voor je schoolkrant heerst, dan, kun je nog altijd één van de vele standaardartikelen van de website van Schoolmagazine gebruiken die bij iedere deadline weer ververst worden. Iedereen wil toch wel weten waarom pompoenen bij Halloween horen?

Spritsen vergeten

Wanneer je je overgeeft aan Schoolmagazine is het dus niet zo dat je geen inspraak meer hebt in het reilen en zeilen van de schoolkrant. Het is ook niet zo dat Schoolmagazine fungeert als leraar en er iets van zegt wanneer jij onwijs ongepaste dingen erin wilt zetten.

Wat ze wel bieden is goede begeleiding bij het proces van het maken. Ze zijn bereikbaar voor wanneer jij niet meer weet hoe je iets moet aanpakken. Ze geven je voorbeelden van andere schoolkranten en stellen je een aantal duidelijke deadlines. Na die deadline heb je binnen anderhalve week de schoolkranten bij jou op school liggen en zijn ze klaar om uit te delen. Er zijn acht deadlines verspreidt over het schooljaar, als redactie kun je beslissen of je er bijvoorbeeld af en toe eentje skipt.

De redactie van het Christelijk Lyceum in Zeist zet de verse voorpagina vanuit Publisher in het programma van Schoolmagazine. Iedereen is zo enthousiast dat zelfs de spritsen even worden vergeten. De eerste schoolkrant is een feit en de begeleidster stelt voor het te vieren: “Wijn voor mij en ranja voor de rest!”

Terwijl ik Zeist fietsend verlaat, concludeer ik dat mijn vooroordelen over Schoolmagazine zijn weggenomen. Niks op tegen!