Werkstuk Nederlands-Indië

Inleiding

Wij maken dit werkstuk omdat we het een heel interessant onderwerp vinden. De Nederlanders hebben veel met deze geschiedenis te maken en we wilde graag meer te weten komen over hoe de Nederlanders zich in die tijd gedroegen. De vraag waar wij antwoord op willen hebben is: hoe verliep de onafhankelijkheidsstrijd voor Nederlands-Indië.  

Om antwoord op deze vraag te krijgen hebben we deelvragen gemaakt: hoe gingen zowel de Nederlanders als Indonesië om met de onafhankelijkheid, hoe verliep het in de Tweede Wereldoorlog en hoe verliep de onafhankelijkheid. We hebben onze informatie uit boeken over de kolonisatie, het Memo geschiedenis boek en van internet.

Deelonderwerp 1; de afhankelijkheid en onafhankelijkheid
De eerste Nederlanders kwamen in Indonesië aan in Batavia (nu Jakarta) , dit gebeurde aan het einde van de 16e eeuw. Ze waren nog niet uit op het land zelf, maar op wat alles dat er te krijgen was. Indonesië had namelijk van alles wat je in Nederland niet kon verbouwen, zoals specerijen (kruidnagel, peper en nootmuskaat). Deze specerijen brachten veel geld op voor de Nederlanders omdat dat niet in Nederland zelf verkrijgbaar was. Ook hadden ze porselein, zijde, edelstenen en goud.

Al die producten moesten vervoerd worden met schepen, en Nederland kreeg het idee om een handels compagnie op te richten om meer winst te maken. En dat gebeurde in 1602. De Verenigde Oost-Indische Compagnie werd opgericht (VOC).

De VOC kreeg alleenrecht op handel ten oosten van Kaap de Goede Hoop. Ze mochten ook forten bouwen, oorlog voeren en kregen politieke rechten. De VOC werd in de 18e eeuw steeds meer overgenomen door de Engelsen, maar eind 18e eeuw werd het Engeland te veel en kon Nederland de VOC in 1798 weer overnemen.

Op dat moment startte de kolonisatie van Nederland Oost-Indië.

De kolonie leverde ontzettend veel winst op voor Nederland. De Nederlandse gezaghebbers hielden toezicht op regenten en “inheemse leiders” van bepaalde stukken. Nederland probeerde hiermee meer met de bevolking verbonden te worden. Toch groeide er onrust en ontevredenheid bij de oorspronkelijke bewoners. Wat niet gek was omdat heel Java gedwongen moest werken op plantages van gewassen die ze wilden. Het hele eiland was een soort werkkamp geworden. Er was geen plek meer om rijst te verbouwen omdat alle grond al van de Nederlanders waren die er dus specerijen etc. wilden verbouwen voor de export. Doordat er geen plek was voor de rijst ontstond er een grote hongersnood in 1849 tot 1850.

De bevolking kreeg onderdrukte nationalistische gevoelens. De eerste echte nationalisten kwamen onder leiding van de zoon van een Javaanse sultan.

Na een misverstand begon er een enorme guerrillaoorlog, hierbij zijn 1500 Nederlanders en 250000 Indonesiërs omgekomen. Bij de meeste Indonesiërs waren het besmettelijke ziektes waardoor ze omkwamen.

In 1911 was Indonesië officieel helemaal van Nederland, ook al begonnen ze meteen toen het van hun was, de grip alweer te verliezen. Ze wilden ervoor zorgen dat dit niet gebeurde, en daarom stuurde ze de begaafd Indonesiërs naar Nederland om daar een hoge opleiding te volgen.

Het werkte alleen niet hoe ze wilden want deze nieuwe opgeleide Indonesiërs werden later de felste nationalisten. Omdat ze in Nederland hadden gezien hoe het volk inspraak had op de regering, en ze begonnen zich af te vragen waarom zij dat niet hadden. Doordat ze zo nationalistisch waren, waren de Nederlanders in feite overbodig.

Door de wereldwijde economische crisis werd het steeds meer een strijd tussen de Nederlanders en de Indonesiërs. Alle politieke partijen werden verboden en de leiders werden gearresteerd. Dit zorgde voor alleen maar voor meer onrust.

Uiteindelijk kwamen de japanners en zij arresteerden alle Europeanen. Ze sloten ze op in de Jappenkampen. Eerst was Indonesië hier blij mee, maar ze hadden al snel door dat de Japanners niet kwamen om ze te bevrijden, maar om misbruik van ze te maken. Hierdoor ontstond een hongersnood, en de boeren kwamen in opstand.

Niet veel later werd aan Indonesië de onafhankelijkheid verklaard.

Deelonderwerp 2: de Tweede Wereldoorlog
In mei 1940 Nederland wordt bezet door de Duitsers. Nederlands-Indië heeft zelf niet veel last van Duitsland, maar wel van Japan. Japan is een bondgenoot van Duitsland en deed hetzelfde als Duitsland, alleen dan in Azië. Voor de Tweede Wereldoorlog had Japan al grote delen van Azië veroverd.

Als op 7 december 1940 Amerika wordt aangevallen door Japan is Amerika gedwongen mee te doen met de oorlog. Door deze aanval werd Nederland bang voor Japan. Ze waren bang dat Japan Nederlands-Indië zou binnenvallen.

Op 11 januari 1941 vielen de Japanners inderdaad Nederlands-Indië binnen. Indonesië is onverdedigbaar door de vele eilanden en het eigenlijk bloot liggen in de zee. Op 1 maart vielen ze Java binnen en veroverden ze de hoofdstad Batavia (Jakarta). Na 7 dagen werd Japan de baas in Nederlands-Indië. Ze maakten meteen strenge duidelijke regels. Engels en Nederlands praten werd verboden en als je een Japanse soldaat tegenkwam moest je buigen tot de grond. Als je dit niet deed werd je eerst mishandeld en vervolgens opgepakt. Ook werden de scholen verboden.

Heel veel Indonesiërs verwelkomen de Japanners. Ze hopen dat ze nu meer vrijheid krijgen. Japan had eerder al propaganda verspreid door Azië. Japan zou het licht van Azië zijn, omdat Japan vrijwel het enige land in Azië was die niet werd aangevallen en altijd onafhankelijk is geweest.

De Japanners zijn niet vriendelijk voor de Nederlanders. Japan had een hekel aan westerlingen en wilde ze het liefste allemaal uit de weg ruimen. Ze vielen met behulp van Indonesiërs Nederlandse huizen binnen en ontvoerden de mensen. Als ze de huizen binnen vallen schreeuwen ze in het Japans. De Nederlanders verstaan dit niet en de Japanners worden boos omdat ze niet doen wat ze zeggen. Hierdoor worden veel mensen meteen doodgeschoten. De mensen die worden opgepakt worden in kampen gestopt, net zoals de joden in Duitsland. Japanners hebben geen zin en tijd om nog kampen te gaan bouwen, daarom maken ze van de scholen kampen. In de kampen moeten ze werken. De omstandigheden waren ontzettend slecht. Als je je niet aan de regels hield werden strenge maatregelen toegepast.