De geschiedenis van de film.
Als je de mensen vraagt waar voor het eerst een film werd gemaakt dan zal 99% antwoorden dat dat in Hollywood zou zijn gebeurd, maar dit is niet de waarheid. De eerste film werd in Frankrijk gemaakt. Gebroeders Lumiere gaven hun eerste voorstelling in Parijs in 1895 op 28 december. Drie maanden daarna introduceerde Edison de eerste projector.
Ondanks dat de eerste film in Frankrijk werd gemaakt groeide de filmindustrie in Hollywood veel groter door. In een achter buurt van Los Angeles werden de eerste filmstudio’s rond 1905-1910 gebouwd en vanaf die tijd veroverde de filmindustrie van Hollywood de hele wereld. De films die in die tijd werden gemaakt waren kort en zwart-wit en ook nog eens zonder geluid, maar ondanks dat was het een grote uitvinding met vele nieuwe kansen. De slapstick films waren in die tijd erg populair het waren korte komische filmpjes. De grote filmpionier in die tijd was D.W Griffin hij maakte onder andere The Bird of a Nation in 1915. Deze film ging over de Amerikaanse burgeroorlog, ondanks de vele racistische opvattingen die in die film werden gemaakt werd deze film razend beroemd. Het realisme in Hollywood werd compleet aan de kant geschoven Hollywood word en werd ook wel de "Dreamfactory" genoemd.
In Europa bleef de film wel achter bij wat er in Hollywood werd gepresteerd, maar de productie stond zeker niet stil. In die jaren stond vooral de Duitse filmindustrie vooraan, de eerste belangrijkste film was Das Kabinnet des Dr.Caligari deze werd gemaakt in 1919, de film werd geregisseerd door Robert Wiene. Vanuit frankrijk bleven ook steeds films komen zoals Un Chien Analou in 1928. Maar vaak werden ook de filmen in Europa gebruikt als een politiek middel voor propaganda.
Einstein is mede beroemd geworden door zijn vernieuwing van de montagewetten, en de hele wereld volgde zijn ideeën op.
Vanaf de ontdekking van de film is er geëxperimenteerd met de muziek en de geluid die bij de film hoorde. De eerste poging om geluid bij de film te krijgen was door Warner Brothers, zij startte de film gelijk met een plaat en lieten deze synchroon met elkaar lopen zodat het leek dat er geluid van de band af kwam. In 1928 werd het geluidsspoor uitgevonden zo kon er bij elke film geluid worden afgespeeld. De films voor deze tijd werden ook wel de domme of dove films genoemd.
Door de uitvinding van de muziek onder de film kwam ook een nieuw filmgenre te voorschijn, de musicals. Deze waren zo ongelooflijk gewild dat er in een jaar wel 70 musicals werden gemaakt.
In de oorlogsjaren werd de filmindustrie bijna platgelegd er kwamen nog maar weinig films uit en als deze films in Europa uit kwamen dan kwamen ze onder politiek toezicht te staan. Ook werden er films gemaakt voor de propaganda voor een leider of een land.
Na de 2de wereldoorlog kwam de grootste vernieuwing uit Italië het “neorealisme”. Dit waren films die op een documentaire manier werden neergezet.
In de eind jaren vijftig ontstaat er in Frankrijk de Nouvelle Vague, dat was een beweging van een groep jonge geschoolde filmmakers die zich graag met de oude filmgeneratie wouden breken. Een van deze mensen was Jean-Luc Goelard hij was de meest productieve deelnemer en hun ideologische leider.
In de jaren zestig kwam er een kleine opleving in de engelse filmindustrie, deze opleving was in de vorm van free-cinema. De Zweedse film werd in die tijd heel erg gestimuleerd door Bergman. Ook in Italië werden in deze tijden veel nieuwe filmtalenten gevonden, zoals Pier Palo hij ontwikkelde zo zijn geheel eigen stijl deze stijl had veel weg van de marxistische levensbeschouwing. Het vreemde was dat de Duitse filmindustrie wel stil leek te staan, deze die eerst heel goed ging leek nou helemaal in elkaar te storten. Er was maar een groepje jonge filmmakers die de voor oorlogse gedachten achter hen lieten en begonnen met een nieuwe start.
Pas rond 1970 vond de VS een antwoord op de steeds groeiende Europese filmindustrie. Hollywood werd niet meer langer gebruikt als studio, maar als technisch centrum. Een nieuwe geliefde plaats voor filmopnames was New York. In het verloop van de jaren zeventig werden steeds meer manieren gezocht om op een duurdere manier een betere kwaliteit film te krijgen en op deze manier de strijd aan konden gaan met de televisie.
In de jaren ’70 en ’80 ontstaan er niet echt nieuwe stromingen in de filmkunst
Hollywood
Dat Holywood het filmcentrum van de wereld is geworden hebben we te danken aan het goede klimaat 300 dagen per jaar zon, ook zijn de landschappen in en rond Hollywood erg afwisselend en mooi. Ook zijn er in de VS, maar weinig belemmeringen van de wet om de film te maken veel word dus toe gestaan in de filmindustrie. Voor 1910 was het verboden om de filmsterren hun naam te gebruiken bij het presenteren van een film toen dit eenmaal werd toe gestaan steeg de populariteit voor alle filmsterren enorm, de filmsterren kregen dit ook door en begonnen zo steeds hogere bedragen te vragen voor hun werk.
Hollywood houd al jaren vast aan hetzelfde principe, niet te veel experimenteren met soorten films dit brengt een enorm groot risico met zich mee en zou veelste riskant zijn voor een studio om dit te doen. Dat de western film super populair waren geweest kwamen de actie film langzaam op gang, dit bracht ook weer duidelijk naar voren waarom men Hollywood de “dreamfactory” noemde.
Voor de tweede wereldoorlog kon je nog goed zien wat de goede en slechte films waren, na 1945 was dat wel anders de grenzen kwamen steeds dichter bij elkaar te liggen. In deze tijd kregen de filmpersonages in Hollywood ook meer psychologische diepte.
In 1950 maakt Hollywood het weer helemaal in de wereld en veroverd weer alle markten. Toen de geluids film echt realiteit werd kwam er ook een nieuw filmgenre op de markt, de musicals. Dit waren films met veel dans en zang erin. De musicals waren onder de filmmakers zo populair dat erin een jaar tijd meer dan 70 musicals in Hollywood werden geproduceerd.
In de jaren zestig liet Hollywood niet echt overweldigend van zich horen, maar ondanks dat bleef Hollywood de grootste producent van films over de hele wereld.
In de jaren ’70 en ’80 bleef het succes vol met Hollywood gaan, maar er kwamen geen nieuwe stromingen meer voor.
Rol en ontwikkeling filmmuziek.
Vroeger maakten men films in de vorm van stomme films. De term ‘stomme’ film is eigenlijk helemaal niet juist. In de tijd van de toverlantaarn, toen de film nog niet uitgevonden was, ging de lantaarnist op pad met een begeleider die voor muzikale afleiding zorgde. Er waren ook lantaarnisten die zelf een instrument bespeelden en zo voor hun eigen muziek zorgden. Als je ver terug gaat in de geschiedenis, begin 19e eeuw, zie je dat audiovisuele begeleiding al heel lang bestaat. De 'stomme' film werd begeleid op een piano of door een strijkorkestje. Bij belangrijke films traden soms zelfs hele orkesten op. En er was ook vaak een explicateur die uitleg gaf bij de beelden die te zien waren.
De geschiedenis van de Filmmuziek
Voor de opkomst van de film, bezette de muziek een bijzondere plaats in de cultuur. Muziek had in die tijd een reële betekenis. Een toneelschrijver of regisseur kan stilten aangeven, maar dat zijn, in het algemeen gesproken, zeer grove aanduidingen. Door muziek toe te voegen ontstaan er een harmonie tussen het verhaal en hoe het bij de mensen overkomt.
Voor de moderne toeschouwer, is het volkomen vanzelfsprekend dat het geluid deel uitmaakt van de film. Dit is echter niet altijd zo geweest. Wel kun je zeggen dat ook voor de uitvinding van de geluidsfilm de film meestal een muzikale begeleiding had. Muziek en gesproken woord moesten dus aan de film worden toegevoegd, maar maakte er nog geen deel van uit. Dit werd pas het geval toen in de jaren twintig van de twintigste eeuw, de geluidsband werd uitgevonden. Dit was een uitvinding die misschien wel de belangrijkste uit de filmgeschiedenis wordt genoemd. Het heeft dan ook grote gevolgen gehad. Voorheen was de film een samenstelling van twee elementen: beeld en beweging. Nadat de geluidsband recht op de filmband kon worden aangebracht, werd er een derde element aan toegevoegd. Het geluid kan worden onderverdeeld in:
gesproken woord
achtergrondgeluid
speciaal geluidseffecten
muziek
Filmmuziekcomponisten.
James Horner - o.a. Titanic
Hans Zimmer - o.a. The gladiator.
Alan Menken - o.a. Pocahontas
Klaus Badelt - o.a. Pirates of the Caribbean
Brian Tyler - o.a. DaVinci Code
Als je de mensen vraagt waar voor het eerst een film werd gemaakt dan zal 99% antwoorden dat dat in Hollywood zou zijn gebeurd, maar dit is niet de waarheid. De eerste film werd in Frankrijk gemaakt. Gebroeders Lumiere gaven hun eerste voorstelling in Parijs in 1895 op 28 december. Drie maanden daarna introduceerde Edison de eerste projector.
Ondanks dat de eerste film in Frankrijk werd gemaakt groeide de filmindustrie in Hollywood veel groter door. In een achter buurt van Los Angeles werden de eerste filmstudio’s rond 1905-1910 gebouwd en vanaf die tijd veroverde de filmindustrie van Hollywood de hele wereld. De films die in die tijd werden gemaakt waren kort en zwart-wit en ook nog eens zonder geluid, maar ondanks dat was het een grote uitvinding met vele nieuwe kansen. De slapstick films waren in die tijd erg populair het waren korte komische filmpjes. De grote filmpionier in die tijd was D.W Griffin hij maakte onder andere The Bird of a Nation in 1915. Deze film ging over de Amerikaanse burgeroorlog, ondanks de vele racistische opvattingen die in die film werden gemaakt werd deze film razend beroemd. Het realisme in Hollywood werd compleet aan de kant geschoven Hollywood word en werd ook wel de "Dreamfactory" genoemd.
In Europa bleef de film wel achter bij wat er in Hollywood werd gepresteerd, maar de productie stond zeker niet stil. In die jaren stond vooral de Duitse filmindustrie vooraan, de eerste belangrijkste film was Das Kabinnet des Dr.Caligari deze werd gemaakt in 1919, de film werd geregisseerd door Robert Wiene. Vanuit frankrijk bleven ook steeds films komen zoals Un Chien Analou in 1928. Maar vaak werden ook de filmen in Europa gebruikt als een politiek middel voor propaganda.
Vanaf de ontdekking van de film is er geëxperimenteerd met de muziek en de geluid die bij de film hoorde. De eerste poging om geluid bij de film te krijgen was door Warner Brothers, zij startte de film gelijk met een plaat en lieten deze synchroon met elkaar lopen zodat het leek dat er geluid van de band af kwam. In 1928 werd het geluidsspoor uitgevonden zo kon er bij elke film geluid worden afgespeeld. De films voor deze tijd werden ook wel de domme of dove films genoemd.
Door de uitvinding van de muziek onder de film kwam ook een nieuw filmgenre te voorschijn, de musicals. Deze waren zo ongelooflijk gewild dat er in een jaar wel 70 musicals werden gemaakt.
In de oorlogsjaren werd de filmindustrie bijna platgelegd er kwamen nog maar weinig films uit en als deze films in Europa uit kwamen dan kwamen ze onder politiek toezicht te staan. Ook werden er films gemaakt voor de propaganda voor een leider of een land.
Na de 2de wereldoorlog kwam de grootste vernieuwing uit Italië het “neorealisme”. Dit waren films die op een documentaire manier werden neergezet.
In de eind jaren vijftig ontstaat er in Frankrijk de Nouvelle Vague, dat was een beweging van een groep jonge geschoolde filmmakers die zich graag met de oude filmgeneratie wouden breken. Een van deze mensen was Jean-Luc Goelard hij was de meest productieve deelnemer en hun ideologische leider.
In de jaren zestig kwam er een kleine opleving in de engelse filmindustrie, deze opleving was in de vorm van free-cinema. De Zweedse film werd in die tijd heel erg gestimuleerd door Bergman. Ook in Italië werden in deze tijden veel nieuwe filmtalenten gevonden, zoals Pier Palo hij ontwikkelde zo zijn geheel eigen stijl deze stijl had veel weg van de marxistische levensbeschouwing. Het vreemde was dat de Duitse filmindustrie wel stil leek te staan, deze die eerst heel goed ging leek nou helemaal in elkaar te storten. Er was maar een groepje jonge filmmakers die de voor oorlogse gedachten achter hen lieten en begonnen met een nieuwe start.
Pas rond 1970 vond de VS een antwoord op de steeds groeiende Europese filmindustrie. Hollywood werd niet meer langer gebruikt als studio, maar als technisch centrum. Een nieuwe geliefde plaats voor filmopnames was New York. In het verloop van de jaren zeventig werden steeds meer manieren gezocht om op een duurdere manier een betere kwaliteit film te krijgen en op deze manier de strijd aan konden gaan met de televisie.
In de jaren ’70 en ’80 ontstaan er niet echt nieuwe stromingen in de filmkunst
Dat Holywood het filmcentrum van de wereld is geworden hebben we te danken aan het goede klimaat 300 dagen per jaar zon, ook zijn de landschappen in en rond Hollywood erg afwisselend en mooi. Ook zijn er in de VS, maar weinig belemmeringen van de wet om de film te maken veel word dus toe gestaan in de filmindustrie. Voor 1910 was het verboden om de filmsterren hun naam te gebruiken bij het presenteren van een film toen dit eenmaal werd toe gestaan steeg de populariteit voor alle filmsterren enorm, de filmsterren kregen dit ook door en begonnen zo steeds hogere bedragen te vragen voor hun werk.
Hollywood houd al jaren vast aan hetzelfde principe, niet te veel experimenteren met soorten films dit brengt een enorm groot risico met zich mee en zou veelste riskant zijn voor een studio om dit te doen. Dat de western film super populair waren geweest kwamen de actie film langzaam op gang, dit bracht ook weer duidelijk naar voren waarom men Hollywood de “dreamfactory” noemde.
Voor de tweede wereldoorlog kon je nog goed zien wat de goede en slechte films waren, na 1945 was dat wel anders de grenzen kwamen steeds dichter bij elkaar te liggen. In deze tijd kregen de filmpersonages in Hollywood ook meer psychologische diepte.
In 1950 maakt Hollywood het weer helemaal in de wereld en veroverd weer alle markten. Toen de geluids film echt realiteit werd kwam er ook een nieuw filmgenre op de markt, de musicals. Dit waren films met veel dans en zang erin. De musicals waren onder de filmmakers zo populair dat erin een jaar tijd meer dan 70 musicals in Hollywood werden geproduceerd.
In de jaren zestig liet Hollywood niet echt overweldigend van zich horen, maar ondanks dat bleef Hollywood de grootste producent van films over de hele wereld.
In de jaren ’70 en ’80 bleef het succes vol met Hollywood gaan, maar er kwamen geen nieuwe stromingen meer voor.
Rol en ontwikkeling filmmuziek.
Vroeger maakten men films in de vorm van stomme films. De term ‘stomme’ film is eigenlijk helemaal niet juist. In de tijd van de toverlantaarn, toen de film nog niet uitgevonden was, ging de lantaarnist op pad met een begeleider die voor muzikale afleiding zorgde. Er waren ook lantaarnisten die zelf een instrument bespeelden en zo voor hun eigen muziek zorgden. Als je ver terug gaat in de geschiedenis, begin 19e eeuw, zie je dat audiovisuele begeleiding al heel lang bestaat. De 'stomme' film werd begeleid op een piano of door een strijkorkestje. Bij belangrijke films traden soms zelfs hele orkesten op. En er was ook vaak een explicateur die uitleg gaf bij de beelden die te zien waren.
De geschiedenis van de Filmmuziek
Voor de opkomst van de film, bezette de muziek een bijzondere plaats in de cultuur. Muziek had in die tijd een reële betekenis. Een toneelschrijver of regisseur kan stilten aangeven, maar dat zijn, in het algemeen gesproken, zeer grove aanduidingen. Door muziek toe te voegen ontstaan er een harmonie tussen het verhaal en hoe het bij de mensen overkomt.
gesproken woord
achtergrondgeluid
speciaal geluidseffecten
muziek
Filmmuziekcomponisten.
James Horner - o.a. Titanic
Hans Zimmer - o.a. The gladiator.
Alan Menken - o.a. Pocahontas
Klaus Badelt - o.a. Pirates of the Caribbean
Brian Tyler - o.a. DaVinci Code
REACTIES
:name
:name
:comment
1 seconde geleden