Slavernij in de VS

Slavernij in de VS De oorspronkelijke bevolking van Amerika waren de Indianen. Zij kwamen 25000 jaar geleden uit Azië, dat was mogelijk omdat de oceaan toen bevroren was. Ze kenden geen vast grondbezit, toen Columbus Amerika ontdekte vonden ze het ook raar dat de Europeanen Amerika gingen koloniseren. Ze gedroegen zich vijandig en de Europeanen jaagden de Indianen naar het binnenland. Veel Europeanen gingen in die tijd naar Amerika. Daar ontstond toen rond het jaar 1800, vooral in het zuiden, slavernij. Wat hield dit in en hoe is het ontstaan en afgeschaft? Hoe is slavernij ontstaan? Voor Columbus in 1492 Amerika ontdekte, waren er rond het jaar 1000 al eerder Europeanen in Amerika geweest: de Noormannen. Maar de Indianen gedroegen zich vijandig en de Noormannen hadden niet de goede wapens, de Europeanen hadden 500 jaar later geweren en konden de Indianen dus wel verslaan. De indianen werden naar het binnenland gejaagd en Amerika werd gekoloniseerd. Voor de Europeanen brak toen een goede tijd aan, voor de indianen een slechte tijd. In Amerika was het goed, je kon er gratis land krijgen, je kon er rijk worden, dat werd in Europa gezegd. Iedereen wilde naar Amerika. Als je de overtocht niet kon betalen mocht je met iemand mee, maar je moest dan wel een aantal jaar, meestal zeven, voor hem werken om de overtocht terug te betalen, je was dan een contractarbeider. Men had verschillende redenen om naar Amerika te gaan. Je kon er je eigen godsdienst belijden. In Europa was dat vaak niet mogelijk. Ook zocht men politieke vrijheid. Sommige vluchtten uit vrees voor vervolgingen, of hoopten op een grotere vrijheid om te zeggen wat men wilde. De slavernij ontstond in het zuiden, waar grote plantages waren. In 1619 kwamen de eerste Afrikanen naar Amerika. Het stond toen nog niet vast dat ze slaven zouden worden, ze kwamen als contractarbeiders. Maar als de Afrikanen na zeven jaar vrij waren, wisten ze vaak niet wat ze moesten doen. Ze waren meestal gedwongen naar Amerika gekomen en kenden de taal en cultuur niet. Ze gingen dan ook vaak terug naar hun oude meester en vroegen of ze voor hem mochten werken in ruil voor onderdak en eten. Al snel stond in de wet dat negers een bezit waren van hun meester en ontstond er slavenhandel. In het noorden was ook slavernij, maar men had meestal alleen slaven voor het huishouden en had nooit meer dan twintig slaven, ook werden ze in het noorden meestal veel beter behandeld. In 1790 leefden er, de Indianen uitgezonderd, 4 miljoen mensen in Amerika, waarvan 750.000 negers, daarvan waren er weer ruim 700.000 slaaf. Op enkele tienduizenden na leefden ze allemaal in het zuiden. Rond die tijd dreigde de slavernij te verdwijnen, de grond raakte uitgeput, de oogsten liepen terug, de prijzen daalden en veel plantagehouders konden hun slaven niet meer onderhouden en katoen werd bijna niet meer verbouwd. Maar in 1793 vond Eli Whitney de cotton-gin uit. De productie van katoen steeg weer en er waren weer slaven nodig. In 1860 waren er 4 miljoen slaven in het zuiden.
Wat hield slavernij in? Slaven waren in het bezit van hun meester en moesten doen wat hen gezegd werd, deden ze dat niet, dan werden ze vaak geslagen. Ze hadden vaak boeien om zodat ze niet weg konden lopen. Ze werkten de hele dag op het veld, meestal van zonsopgang tot zonsondergang. Meestal stond er een blanke bij die er op moest letten dat de slaven wel doorwerkten en niet wegliepen, de blanke hadden vaak een zweep o.i.d. bij zich. Ook werden de slaven vaak gebrandmerkt, meestal op hun schouder, zodat je kon zien wie hun meester was. De slaven kregen gemiddeld een emmer graan en wat vlees en groenten per week. Ze kregen meestal kleding van vlas, dit was heel goedkoop, maar het schuurde heel erg in je rug. Toch werden de meeste slaven wel goed verzorgd, ze konden dan harder werken en ze waren duur. Ze kregen geen onderwijs. Men hield de slaven dom zodat het moeilijker was om weg te lopen of hulp te vinden. Ook konden slaven op die manier niet uit de grondwet halen dat slavernij eigenlijk in strijd was met de grondwet. Als slaven toch wegliepen zette men vaak advertenties in de krant. Het was verboden een slaaf te helpen weglopen. Er waren ook vrije negers, de afstammelingen van de eerste contractarbeiders bijvoorbeeld. Ook werden sommige slaven vrijgelaten voor hun trouwe dienst, maar eigenlijk hadden de plantagehouders vaak gewoon geen zin om de slaaf op zijn oude dag te moeten onderhouden. Ook konden sommige slaven zich vrijkopen, maar de meeste slaven hadden geen geld. Ook kinderen van een blanke moeder en een zwarte vader waren vrij. Hoe dachten de mensen toen over slavernij? Veel Amerikanen vonden slavernij heel normaal, het was er altijd al geweest. Negers waren een lager soort mens. God had de neger geschapen als een wezen met minder hersens waarvoor de blanken moesten zorgen. Het was dus niks slechts, volgens de bijbel mocht het. Men was toen ook bang dat als de slavernij zou worden afgeschaft de economie achteruit zou gaan. Slaven waren nodig om goedkoop katoen te produceren. Ook waren negers in de meerderheid, ze zouden Amerika kunnen gaan regeren, veel mensen vonden toen dat dat niet kon, negers konden niet alleen een heel land besturen. Er waren in de tijd van de slavernij ook mensen die tegen de slavernij waren. Zij leefden meestal in het noorden. Er zijn toen veel boeken geschreven tegen de slavernij. De negerhut van oom Tom, van Harriet Beecher-Stowe is daar een voorbeeld van. Het is in die tijd geschreven. Ook Theodore Weld schreef in 1839 een boek over slavernij: de waarheid over de Amerikaanse slavernij; getuigenis van duizend getuigen. Zijn conclusie was dat slaven mishandeld werden en het heel slecht hadden. Ook Fanny Kemble schreef een boek hierover, ook zij was tegen slavernij. Het was een dagboek over het verblijf op een plantage in Georgia in de jaren 1838-1839. Het boek verscheen pas in 1863. Ook William Lloyd Garrison was tegen slavernij. Vanaf 1831 gaf hij een blad uit waarin hij zijn opvattingen kenbaar maakte. In 1833 richtte hij met anderen een anti-slaven vereniging op. Blanken en zwarten konden lid worden van deze vereniging. Binnen een aantal jaar had de beweging al meer dan 100. 000 leden. Hun ideaal was afschaffing van de slavernij, dat heet abolitionisme. Er waren mensen die de afschaffing van de slavernij zonder geweld wilden bereiken, zoals bijvoorbeeld Garrison. Sommige mensen gaven na een aantal jaar de hoop op, het kon niet zonder geweld. John Brown dacht dit ook. In 1859 trok hij met twintig man Virginia binnen. Ze bevrijdden met geweld een aantal slaven en verwachtten toen dat de andere slaven ook in opstand zouden komen. Dit was echter niet zo. Ze werden opgepakt en ter dood veroordeeld. Tijdens zijn proces maakte Brown zo’n indruk dat hij het noorden achter zich kreeg. Het zuiden was woedend. In het noorden luidden veel kerkklokken tijdens zijn terechtstelling. Hoe werd de slavernij afgeschaft? In 1808 wist Jefferson de slavenhandel af te schaffen. Maar de handel ging illegaal door vanuit het Caribisch gebied. Het noorden en zuiden hadden altijd al ruzie met elkaar als het over slavernij ging, maar telkens werd een oplossing gevonden. Het zuiden aanvaardde in 1849 bijvoorbeeld de “ontvluchte-slaven-wet”. Deze wet verplichtte de staten zonder slavernij gevluchte slaven gevangen te nemen en uit te leveren aan de staten waaruit ze gevlucht waren. Niemand in het noorden hield zich echter aan deze wet. In 1854 werd voor het laatst een slaaf terug gebracht. De kosten waren $ 40. 000, er waren wel 22 compagnieën soldaten nodig. In het noorden werd een nieuwe partij opgericht. Deze was tegen de slavernij. Ze noemden zich de Republikeinen. Bijna alleen mensen uit het noorden waren voor deze partij. In 1960 won deze nieuwe partij de presidentverkiezingen. Abraham Lincoln werd de nieuwe president van Amerika. Veel zuidelijke staten wilden de Unie verlaten. Het noorden was het daar niet mee eens, het gevolg was een burgeroorlog. Op 9 april 1865 gaf het zuiden zich over en vijf dagen later werd Lincoln vermoord. De moord op Lincoln was een ramp voor het noorden en het zuiden. De kans dat ze de ruzie bij gingen leggen was nu nog kleiner. In 1865 werd er ook de wet die zei dat slavernij verboden was en dat alles slaven nu dus vrij waren aan de grondwet toegevoegd. Werden negers na de afschaffing ook echt gelijk behandeld? Het congres besloot dat het zuiden opnieuw opgebouwd moest worden, het zuiden werd onder militaire controle geplaatst. Ook mochten de mensen die aan de oorlog hadden meegedaan niet stemmen. De slaven en de arme blanken kregen het dus voor het zeggen in het zuiden. Veel mensen waren het er niet mee eens dat er negers in het bestuur zaten. Men verplaatste bijvoorbeeld op de laatste dag de stemhokjes en zeiden alleen de blanken waar heen. Men telde vaak ook de stemmen van blanke mensen dubbel. Ook maakte men een wet die zei dat je alleen mocht stemmen als je de grondwet kon lezen en begrijpen. Veel negers gingen of konden toen niet meer stemmen, want ze waren vaak niet naar school geweest. Men richtte ook organisaties op tegen negers, om ze schrik aan te jagen. De Ku Klux Klan is een van de bekendste. Deze organisatie is in 1865 opgericht. Ze hadden jurken en kappen met gaten aan om de bijgelovige negers schrik aan te jagen, maar ook omdat je zo niet herkend kon worden. Negers die voor hun rechten opkwamen werden door hen gegeseld of vermoord. Blanken slaagde er zo in om in alle zuidelijke staten de negers uit het bestuur te halen. Al snel hadden negers geen gelijke rechten meer. Er waren ook organisaties die de negers steunden, bijvoorbeeld het Freedmen’s Bureau. Ze gaven voedsel en kleding aan negers, het bureau richtte ook scholen op voor negers. Maar toen in 1877 o.a. de Ku Klux Klan het voor het zeggen kreeg, kwam er een einde aan Freedmen’s Bureau. Voor de meeste negers was er toen ook geen andere mogelijkheid meer dan in dienst te blijven bij de blanken. Veel negers vluchtten toen naar het noorden. Daar was men niet zo blij met ze en ze werden in aparte wijken gestopt. Negers werden onderdrukt en er was vaak ruzie tussen blank en zwart. Negers mochten niet naar dezelfde scholen als blanken. Alles werd apart: trei-nen, bussen, parken, wachtkamers enz. Pas na de 2e wereldoorlog kwamen negers voor hun rechten op. Conclusie Slavernij ontstond in het begin van de 17e eeuw. Men ging Amerika toen koloniseren, slaven waren nodig voor het goedkoop produceren van katoen en andere producten. De eerste negers die naar Amerika kwamen waren geen slaven, later pas werd in de wet bepaald dat negers een eigendom waren van hun (blanke) meester. Slaven waren geen burgers maar handelswaar. Veel mensen waren het hier niet mee eens en kwamen in opstand. In het zuiden kwam slavernij het meest voor, want hier waren de meeste plantages. Het noorden kwam in opstand tegen slavernij, het zuiden vond dat slavernij nodig was en ging hiermee door. In 1808 werd de slavenhandel verboden, maar de handel ging in het Caribisch gebied illegaal door. In 1860 brak er een burgeroorlog uit, slavernij was een van de hoofdoorzaken hiervan. In 1865 won het noorden, de slavernij werd afgeschaft. Toen de slavernij afgeschaft was, was er nog steeds geen gelijkheid. Negers kregen aparte wachtkamers, scholen, treinen bussen enz. Pas na de 2e wereldoorlog kwamen negers op voor hun rechten.