Feitelijke gegevens

• 1e druk, 2013
• 238 pagina's
• Uitgeverij: De bezige bij

Flaptekst

Eerste zin

Wanneer de trein zonder vertraging op een woensdagmiddag het kopstation van Oostende verlaat, blijft er een meeuw zitten op de achterste wagon.

Samenvatting

In de trein van Oostende naar Antwerpen-Centraal worden negen verschillende passagiers gevolgd op het moment dat ze in de trein zitten. Nadat ze een deel van de reis gehad hebben, valt de trein ineens stil bij Gent. Het is onbekend wat er aan de hand is, en hoe lang de vertraging gaat duren. Alle negen de personages gaan er op een andere manier mee om:

René is de conducteur. Hij vindt het moeilijk om met passagiers te spreken terwijl er vertraging is. De meeste passagiers reageren op vertraging namelijk niet zo heel erg leuk. Tijdens de vertraging sluit hij zich daarom zoveel mogelijk op in zijn kantoor, zodat hij niet lastig gevallen kan worden door anderen. Uiteindelijk moet René de passagiers vertellen dat de ruim half uur vertraging is opgelopen door een technisch defect.

Roos is een reiziger en wil zo snel mogelijk uit de trein. Ze heeft het de dag voordat ze in de trein zit, uitgemaakt met haar vriendje. Ze is hier ontzettend verdrietig om. Daarnaast heeft ze een vaginale candida infectie, waardoor ze continu gigantische jeuk heeft aan haar vagina. Ook vindt ze het vreselijk dat er een man in dezelfde coupé continu naar haar zit te kijken. Deze man, Marc, is al aardig op leeftijd.

Marc reist regelmatig met het openbaar vervoer, en vindt het heerlijk om jonge meisjes te benaderen. Zo ook Roos. Continu zit hij haar aan te staren om aandacht van haar te krijgen. Als Roos dit op een gegeven moment zat is, besluit ze om zichzelf op te sluiten op de toilet zodat hij haar niet meer aan kan staren.

Kris zit in dezelfde coupé als Roos en Marc. Kris heeft net boodschappen gedaan en wilde met zijn boodschappen naar huis gaan. Kris heeft onder andere ijs gekocht, wat zo snel mogelijk ingevroren moet worden. Hij vindt het vreselijk als eten weggegooid moet worden, dus hij raakt ernstig gefrustreerd als hij merkt dat de vertraging steeds verder oploopt. Op een gegeven moment gaat hij zelfs naar conducteur René om te vragen of hij een vriezer of lepels tot zijn beschikking heeft.

Naast alle andere passagiers, zit er ook nog een groep in de trein. Deze vriendengroep heeft het erg gezellig met elkaar en vindt het niet heel erg dat ze vertraging oplopen. Ze hebben zo zelfs meer tijd met elkaar.

Naast alle passagiers die al in de trein zitten, zijn er ook nog Niek en Lien. Niek zit samen met haar moeder in de auto, die haar naar het station brengt. Niek kijkt continu op haar smartphone om te kijken hoe het met de vertraging staat, omdat ze een afspraak in Antwerpen heeft. Als de vertraging nog meer oploopt, zal ze de afspraak niet meer redden.
Lien is moeder van haar zoontje, en moet haar zoontje van school af halen. Aangezien ze geen mobiele telefoon heeft, kan ze de school niet bellen dat ze wat later is. Ze hoopt dus maar dat haar zoontje netjes op haar blijft wachten. In gedachten naar haar zoontje raakt Lien erg gefrustreerd door de vertraging, omdat ze bang is dat er wat mis gaat met de opvang van haar zoontje.

Vlak voordat de trein station Melsele nadert, komt een andere -hele rustige en onopvallende passagier- erachter dat hij Roos herkent. Roos en Marc hebben namelijk vijf à zes jaar geleden al eens eerder in de trein met elkaar gezeten. Roos herkent Marc ook.

Uiteindelijk roept René om dat de trein door technische gebreken ernstige vertraging opgelopen heeft. De vertraging is zo hoog opgelopen, dat de trein niet verder rijdt dan Antwerpen-Berchem. Reizigers naar Antwerpen worden verzocht om op Antwerpen-Berchem over te stappen op een andere trein, zodat ze alsnog in Antwerpen aan kunnen komen.

Personages

Roos

Roos is een jong meisje dat haar relatie met haar ex-vriend net verbroken heeft. Tijdens haar reis heeft ze een vaginale candida infectie, waardoor ze de hele reis erg veel last van jeuk heeft. Ze is continu bezig met de jeuk tussen haar benen. Ze probeert af en toe muziek te luisteren voor de afleiding, maar komt continu met haar gedachten terug bij haar ex-vriendje en vaginale candida infectie.

Zij

Zij is een groep jongeren die met elkaar een treinreis maken. Ze hebben het erg gezellig met elkaar.

Dirk

Dirk is een wat rustige man die graag rustig in de trein zit. Hij vindt het dan ook niet heel erg fijn als er een hele klas met kinderen de coupé binnen komt.

Marc

Marc is een oude man die graag de aandacht van jonge meisjes opeist. Tot grote ergernis van zijn mede reizigers, probeert hij zoveel mogelijk oogcontact met meiden te zoeken. Marc is continu bezig met het zoeken naar aandacht, en denkt eigenlijk nergens anders aan dan aan meiden/vrouwen.

Kris

Kris is iemand die gigantisch veel kan zeuren. Hij maakt zich de hele vertraging lang druk om zijn ijs die aan het smelten is. Hij vindt het namelijk vreselijk om het ijs weg te gooien. Hij gaat zelfs naar René toe om te vragen of hij hem kan helpen met zijn ijs.

René

René is de conducteur van de trein. Hij vindt het erg leuk en afwisselend werk. Toch vermijdt hij liever contact met passagiers als er wat met de trein aan de hand is. Hij vindt het namelijk vreselijk als andere mensen boos en geïrriteerd tegen hem doen. René loopt dus liever weg voor de problemen.

Lien

Lien is moeder van een kind. Ze zit in de trein om haar kind op te halen.

Niek

Niek is een meisje dat door haar moeder op het station gebracht wordt. Ze heeft een afspraak staan in Antwerpen. Niek is een bijdehand meisje, dat zegt wat ze wil.

Fons

Fons is een onopvallende treinreiziger die nauwelijks in het verhaal terug komt. Hij is erg veel bezig met zijn verleden.

Quotes

"De reizigers slingeren onregelmatig, via de trappen, de tunnel in op weg naar buiten – als hij hen ziet verdwijnen, slechts bij elkaar als de stippen van een beletselteken, denkt hij: de verwachtingen zijn niet ingelost; waarschijnlijk is niemand ontevreden – en toch gaat het zo meteen weer verder." Bladzijde 238

"Ze zit hier niet eens zo slecht. Ze zou het toilet kunnen gebruiken om te urineren, hoewel daar geen directe nood toe is (en het papier is op), en hoewel het waarschijnlijk beter is om de sluimerstand van de infectie niet te doorbreken." Bladzijde 134

"Even stilstaan vinden de meeste reizigers niet zo erg – het is de onzekerheid waar ze zo’n hekel aan hebben. Het is hem tijdens zijn opleiding verzekerd, in die termen: niet weten wat er gebeurt, dat is het ergste; onzekerheid is mensonwaardig, zeker voor wie zich in de altijd kwetsbare en licht onwennige positie van reizigers bevindt." Bladzijde 110

"Hij kan er niet omheen, net als om het even wie: het meisje dat hij nu voor zich heeft, is fantastisch – hij wist het zodra hij haar zag, maar toch is hij niet meteen op een van de vrije plaatsen van de vierzits gaan zitten: het zou geweest zijn alsof hij op zijn knieën viel, en zoiets maakt nooit een goede indruk, dus heeft hij haar schijnbaar genegeerd en is hij tot in de tussencoupé geslopen." Bladzijde 74

Thematiek

Noodlot

Noodlot is het thema van het verhaal. In de trein van Oostende naar Antwerpen-Centraal komt bij Gent de trein stil te staan. Niemand weet wat er aan de hand is, en van de medewerkers van de trein komt geen duidelijkheid. Alle treinreizigers raken gefrustreerd over de steeds oplopende vertraging in de trein. Niemand weet hoe lang het nog gaat duren en of de trein überhaupt nog wel verder kan rijden. De reizigers zijn dus aan hun noodlot overgelaten.

Motieven

Maatschappijkritiek

Maatschappijkritiek is een belangrijk motief in het verhaal. In het verhaal wordt kritiek gegeven op de huidige maatschappij. Tegenwoordig is iedereen bijvoorbeeld afhankelijk van internet, computers en mobiele telefoons en/of smartphones. Er wordt meerdere keren kritiek gegeven op deze feiten.

Heden & verleden

In het verhaal zitten alle treinreizigers met hun gedachten ergens. Heel veel van die treinreizigers denken continu aan het heden en verleden. Ze denken na over wat een gebeurtenis wat jaren terug gebeurd is, een gebeurtenis wat kort geleden gebeurd is, of bijvoorbeeld aan de vertraging die op dat moment aan de gang is. Daarnaast denken ze aan de toekomst. De gedachten over het heden en verleden staan dus centraal in het verhaal.

Motto

How much the present moments means
To whose who've nothing more
- Emily Dickinson

Emily Dickinson is een Amerikaanse dichteres uit 1850.

In dit gedicht staat omschreven hoeveel momenten voor mensen betekenen. Zeker voor degene die helemaal niks meer hebben. In het boek worden er momentopnames van de reizigers omschreven. Het hele verhaal bestaat uit deze momentopnames. De momenten die de reizigers meemaken betekenen veel voor hen: er gaan verschillende emoties mee gepaard. De ene is vrolijk, terwijl de ander juist verdrietig of gefrustreerd is. Op die momenten betekenen die emoties dus wat voor die passagiers.

Trivia

De schrijver van dit verhaal, Christophe van Gerrewey, heeft geen rijbewijs en maakt daardoor erg veel gebruik van het openbaar vervoer.

Titelverklaring

De titel 'Trein met vertraging' is eenvoudig uit te leggen. Het verhaal wordt door de ogen van negen passagiers verteld. Alle negen delen ze hun ervaringen en gedachten tijdens de vertraging op het traject Oostende - Antwerpen Centraal. Tijdens dit traject komt de trein ineens onverwachts stil te staan tijdens een technische storing. Deze storing duurt ruim een half uur, waardoor de trein een (grote) vertraging oploopt.

Structuur & perspectief

Het verhaal is ingedeeld in hoofdstukken, waarin verschillende mensen hun verhaal en ervaringen over de trein met vertraging vertellen. In totaal zijn er negen verschillende mensen, die hun gedachten en ervaringen delen. Al deze gedachten en ervaringen worden verteld vanuit een hij/zij-perspectief.

Onderstaand een quote die de gebruikte schrijfstijl illustreert:
'Ze walgt even; haar lichaam en haar geest werken kortstondig samen omdat ze iets ervaren dat ze niet op prijs stellen, en dat ze meteen willen verbannen. Niet zozeer het reflexmatige visioen is afstotelijk, als wel het geleverde bewijs dat ze ertoe in staat is, dat haar verbeeldingswereld op die manier is ingericht en van dergelijke ongevraagde uitschieters is voorzien.' - bladzijde 91

De hoofdstukken worden aangegeven door een naam met twee tijden. Deze tijden geven de begin- en eindtijd aan, waarin de benoemde personages hun verhaal doen. In totaal zijn er 39 hoofdstukken, verdeeld over 238 bladzijden.

Decor

Het verhaal speelt zich af in de trein van Oostende naar Antwerpen-Centraal. Uiteindelijk stopt de trein in Berchem. Het verhaal speelt zich dus in Belgie, in de trein tussen Oostende en Berchem af.

De verteltijd van het verhaal is erg kort. Het begint op een dag om 14:02 uur en eindigt op dezelfde dag om 16:02 uur. De verteltijd van het verhaal is dus twee uur. In het verhaal wordt de tijd aangegeven in de hoofdstukken.

Stijl

Wat meteen opviel aan de schrijfstijl van Christophe van Gerrewey, is de beeldende manier van schrijven. Hij weet alle gebeurtenissen, gedachten en handelingen op een beeldende manier weer te geven, zodat de lezer het verhaal voor zich ziet. 

Om het verhaal beeldend te kunnen schrijven, heeft Christophe van Gerrewey erg veel details en bijvoeglijke naamwoorden gebruikt.

Daarnaast worden er geen moeilijke woorden in het verhaal gebruikt, waardoor het verhaal eenvoudig te lezen is. Er wordt echter wel gebruik gemaakt van lange zinnen. De zinnen zijn op zo'n manier opgebouwd, dat het niet moeilijk is om ze te lezen.

Onderstaand een quote die de gebruikte schrijfstijl illustreert:
'Een telefoon hing immers aan de muur, of stond op een tafeltje in de gang, of in de woonkamer, als onderdeel van een stilleven met een asbak en een vaasje met een paar bloemen: wie belde en wie gebeld werd, die was thuis, of op kantoor. Je belde naar een plaats en niet naar een mens.' - bladzijde 191

Slotzin

De verwachtingen zijn niet ingelost; waarschijnlijk is niemand tevreden - en toch gaat het zo meteen weer verder.

Beoordeling

Van te voren had ik verwacht dat het boek op een gegeven moment saai zou worden. In het verhaal wordt vanuit verschillende mensen en perspectieven het verhaal over de vertraging verteld. Toch moet ik erop terug komen: ik heb me bij dit verhaal geen moment verveeld. Door de schrijfstijl van Christophe van Gerrewey blijft de aandacht van de lezer erbij. Daarnaast weet hij in zijn verhaal een kritiek op de huidige maatschappij te leveren, waardoor het verhaal je als lezer aan het denken zet. Meerdere keren heb ik even stilgestaan bij de standpunten Christophe van Gerrewey. Ik vind het ontzettend interessant hoe hij zijn standpunten in het boek verwerkt heeft.

Al met al vond ik het dus een leuk boek! De schrijfstijl is erg eenvoudig, waardoor het boek makkelijk weg te lezen is. Wat ik echter wel jammer vind is dat het boek niet erg diepgaand is. Persoonlijk had ik het leuker gevonden als de personages nog dieper uitgewerkt werden, waardoor je de echte karaktereigenschappen achter de personages te weten kwam.

Als je een leuk, eenvoudig en kritisch boek wilt lezen, is dit zeker een aanrader. Houd je echter van wat meer diepgang, dan kan je dit boek beter laten liggen.

Recensies

"En ja, het genoegen dat ontbrak bij Van Gerreweys debuut, kreeg ik wel van Trein met vertraging. Door de ingenieuze vorm. Door de originaliteit. Door de herkenning als mede-treinreiziger. Door de stijl, die soms al te precies en daardoor wat omslachtig is, maar toch iets aantrekkelijks houdt – veel meer dan het eerdere boek. En ook de diepgang, waarvan het aanvoelen voor mij genoeg is." http://maartendessing.blo...n-met.html

"Trein met Vertraging is echt een aanrader voor iedereen die eens iets anders wil lezen. Om alles een extra dimensie te geven moet het boek op de trein gelezen worden. Het zal een lach op je gezicht toveren, ook al heb je de gebruikelijke vertraging die je anders zo frustreert." http://meneerjacques.word...ertraging/

Bronnen

Emily Dickinson

http://nl.wikipedia.org/w..._Dickinson