Feitelijke gegevens
- 1e druk, 1996
- 206 pagina's
- Uitgeverij: Pan Books
Flaptekst
Eerste zin
Jim Gallien had driven four miles out of Fairbanks when he spotted the hitchhiker standing in the snow beside the road, thumb raised high, shivering in the gray Alaska dawn.Samenvatting
Christopher McCandless liet na het cum laude behalen van zijn diploma zijn familie achter in Washington D.C. om te gaan reizen. Hij veranderde zijn naam, gaf al zijn gespaarde geld aan een goed doel en wilde 'into the wild' gaan. Zijn ultieme doel was zelf overleven in Alaska, geïnspireerd door idealisme en verschillende boeken die hij had gelezen. Bovendien had hij geen goede band met zijn ouders.
Voordat hij in Alaska aankomt, reist hij door Noord-Amerika, waar hij af en toe voor verschillende mensen werkt en bovendien veel vrienden maakt: 'McCandless made an indelibile impression on a number of people during the course of his hegira, most of whom spent only a few days in his company, a week or two at most' (pagina 49).
Wanneer hij in april 1992 vertrekt naar Alaska, houdt hij een summier dagboek bij. Daardoor weten we nu ongeveer hoe zijn leven er in die periode in Alaska heeft uitgezien, want hij heeft het niet overleefd. Hij is in augustus overleden door een combinatie van uithongering en het eten van beschimmelde aardappelzaden. Hij werd twee maanden later gevonden. Zijn ouders wisten al die tijd niet waar hij was.
Personages
Christopher Johnson McCandless
Het hoofdpersonage. Het is een intelligente man, die gelooft dat het leven het beste in de natuur geleefd kan worden. Dit idee is zijn ideaal. Hij haalt veel van zijn inspiratie uit boeken, bijvoorbeeld van Tolstoy. Hij reist eerst twee jaar door de Verenigde Staten onder de naam 'Alex', voordat hij naar Alaska gaat.
Jim Gallien
Dit is de laatste persoon die Chris McCandless levend heeft gezien. Hij geeft 'Alex' een lift vanuit Fairbanks tot in Denali.
Wayne Westerberg
Hij ontmoet 'Alex' wanneer hij hem oppikt tijdens het wandelen. Hij geeft hem meerdere keren een baan in zijn graanbedrijf. Wayne en Chris raken goed bevriend.
Walt McCandless
De vader van Chris.
Billie McCandless
De moeder van Chris.
Carine McCandless
Het jongere zusje van Chris. Chris en Carine hebben een goede band. Ze lijken veel op elkaar. Carine past echter veel meer in de maatschappij, dan Chris.
Charlie
Wanneer Chris in Bullhead Citiy is, geeft Charlie hem een caravan om tijdelijk in te verblijven.
Ronald Franz
Ronald Franz is tachtig jaar. HIj ontmoet 'Alex' wanneer die aan het wandelen is. Hij verloor zijn vrouw en kinderen lang geleden en stelt voor aan 'Alex' om hem te adopteren. Wanneer hij hoort dat chris is overleden, stopt hij met geloven in God.
Loren Johnson
Hij is Chris' opa. Hij is net als Chris trots, dromerig en koppig en past niet echt in de maatschappij. Chris en Loren kunnen goed met elkaar opschieten.
Jon Krakauer
De auteur. Hij vergelijkt zichzelf vaak met Chris, omdat hij zich ook tegen zijn vader wilde afzetten, omdat die wilde dat hij dokter zou worden.
Quotes
"Charlie still lives at the same adress, in a small teardropshaped camping trailer sheathed in rust-pocket tin, without plumbing or electricity, tucked behind the much larger blue-and-white mobile home where McCandless slept. Denuded mountains are visible to the west, towering sternley above the rooftops of adjacent double-wides." Bladzijde 42
"'Look, Mr. Franz,' he declared, 'you don't need to worry about me. I have a college education. I'm not destitute. I'm living like this by choice.'" Bladzijde 52
"When the adventure did indeed prove fatal, this melodramatic declaration fueled considerable speculation that the boy had been bent on suicide from the beginning, that when he walked into the bush, he had no intention of ever walking out again. I'm not so sure, however." Bladzijde 134
Thematiek
DoodAlles draait om de dood van Chris McCandless: hoe, waarom, wanneer? Zijn dood zorgde bovendien voor het enorme mediacircus: anders was dit boek er niet gekomen.
Familiebanden/ familiebetrekkingenChris heeft een erg koele band met zijn ouders. Met zijn zusje heeft hij een goede band, maar ook haar laat hij in de steek, hoewel zij het begrijpt. Hij laat zijn ouders niks weten waar hij zich bevindt en of hij nog leeft. Die familieband is belangrijk voor het karakter dat Chris McCandless is en voor het beeld dat je als lezer van hem krijgt.
DesillusieChris McCandless had een beeld voor ogen toen hij naar Alaska ging, maar de omstandigheden zorgden ervoor dat hij dat romantische beeld zou vergeten. Hij overschatte zichzelf.
Eenzaamheid en isolementChris McCandless sterft helemaal alleen, geïsoleerd in Alaska. Ook Jon Krakauer was helemaal alleen toen hij de 'devils thumb' wilde beklimmen. De andere voorbeelden die Jon Krakauer aanhaalt, zijn ook van avonturiers die alleen op reis gingen. En de ouders en het zusje van Chris zullen nu alleen moeten zijn.
Motieven
Machteloosheid
Machteloosheid van Chris ten opzichte van de natuur van Alaska. En de machteloosheid van zijn ouders en familie (en iedereen die hij kende) ten opzichte van Chris.
Overspel
De vader van Chris pleegde lange tijd overspel, waar Chris achter kwam en wat hem er nog meer toe zette om zijn reis naar Alaska door te zetten.
Geld
Geld komt vaak terug. Chris geeft al zijn geld weg voordat hij vertrekt en tijdens zijn reis wil hij ook zo min mogelijk aannemen van iedereen die hij ontmoet.
Zelfinzicht
De media dachten van Chris dat hij arrogant was en niet genoeg zelfinzicht had en daardoor was overleden, Jon Krakauer is hier niet zo zeker van.
Motto
Er is geen motto.Opdracht
For LindaTitelverklaring
'Into the wild' zijn woorden van Chris McCandless zelf. Zijn laatste bericht aan een vriend (genaamd Wayne Westerberg) die hij ontmoet had tijdens zijn reis door Noord-Amerika zegt: '[...] It might be a very long time before I return South. [...] I now walk into the wild. Alex.' (pagina 3)Structuur & perspectief
Structuur
Het boek telt in totaal achttien hoofdstukken. Voorafgaand is een notitie van de auteur, naderhand een epiloog en een soort dankwoord.
In de notitie van de auteur, legt Jon Krakauer uit waarom hij dit boek heeft geschreven: hij werd ervoor gevraagd en door de vele media-aandacht die de dood van Chris McCandless had gekregen, had iedereen een mening erover gevormd. Hij wilde met dit boek zorgen dat iedereen zijn eigen mening kon vormen vanuit een objectief perspectief. Jon Krakauer vergelijkt zichzelf in hoofdstuk 14 en 15 met Chris McCandless, door een verhaal over zichzelf te vertellen: er zijn dus meerdere plotten aan te merken.
Het boek is dus opgebouwd uit hoofdstukken. Deze hoofdstukken hebben allemaal een titel, welke de naam van een regio of stad beslaat. Ook is bij elk hoofdstuk een soort motto ingevoegd. Dit kan een brief zijn die Chris McCandless aan zijn vrienden stuurde, of een passage die hij gemarkeerd had in één van zijn boeken.
Door middel van de hoofdstukken wordt de reis van Chris McCandless in etappes beschreven, verweven met observaties en gedachten van mensen die hij daar ontmoette en gekend had. Ook is er een karakterontwikkeling in beschreven, veelal uit uitspraken van zijn familie en vrienden. Hierdoor krijg je zowel een beeld van Chris zelf, als zijn reis.
In de epiloog van het verhaal gaat Jon Krakauer met de ouders van Chris naar de bus in Alaska, waar Chris is overleden. Hierdoor is de cirkel als het ware rond.
Door het verhaal heen zijn bovendien veel uitspraken verweven van mensen die een mening hadden over de dood van Chris, bijvoorbeeld dat hij gek zou zijn of zelfmoord zou plegen. In het boek weerlegt Jon Krakauer deze opvattingen stukje bij beetje. De uiteindelijke conclusie zit op het einde, waar in het boek naartoe gebouwd wordt.
Perspectief
De auteur treedt in het verhaal op als verteller, zoals blijkt uit: 'We know all of this because [...]' (pagina 29), maar hij is niet op de voorgrond. Het verhaal bestaat meer uit een soort objectieve vertelling, door alle interviews met alle mensen die Chris tijdens zijn reis ontmoette, en zijn familie. Al die mensen spreken vanuit zichzelf, dit is wel altijd met aanhalingstekens.
Het ingebedde verhaal over Jon Krakauer zelf in hoofdstuk 14-15, wordt in ik-perspectief (door de auteur dus) verteld.
Decor
Tijd
Het verhaal speelt zich grotendeels af in 1992, wanneer Chris McCandless zijn reis naar Alaska maakt. Sommige delen van het verhaal bevatten een soort herinneringen naar eerdere tijdstippen in de jeugd van Chris, om soms een oorzaak toe te kunnen kennen aan zijn gedrag.
Het ingebedde verhaal over Jon Krakauer zelf en argument voor de stelling dat de dood van Chris geen zelfmoord was, speelt zich af in 1977.
Jon Krakauer schrijft dit boek een jaar na de dood van Chris, dus in 1993. Alle uitspraken van mensen die Chris gekend had, komen dus uit dat jaar.
Ik denk dat de tijd (jaren negentig) een min of meer grote rol heeft gespeeld in de fatale afloop van Chris' reis naar o.a. Alaska. Toentertijd was er veel minder technologie, hoewel Chris zelf ook geen 'old school' kaart bij zich had. Wanneer hij wel een kaart had gehad, had hij het mogelijk overleefd, zo zegt Jon Krakauer wanneer hij naar het basiskamp van Chris gaat.
Decor
Het decor (de wildernis in Alaska) speelt de hoofdrol in het verhaal. Chris wil 'into the wild' gaan en diezelfde wildernis kost hem het leven: de wending waar het hele verhaal om draait.
Ditzelfde verhaal had ook in een andere omgeving kunnen zijn gebeurd, overigens. Jon Krakauer noemt namelijk een paar voorbeelden van andere mannen die op reis gingen en nooit meer terug kwamen in hoofdstuk 8, waaronder iemand die in de woestijn verdween: een heel ander decor dan Alaska. Echter: het beeld van 'wildernis' als decor is erg belangrijk voor de rode draad van het verhaal.
Stijl
De stijl van de schrijver is niet heel kenmerkend. De stijl is vooral redelijk observerend te noemen en het boek bevat vooral observaties van getuigen. Wel klinkt de mening van de schrijver af en toe door: 'On the face of it, Bullhead City doesn't seem like the kind of place that would appeal to an adherent of Thoreau and Tolstoy, an ideologue who expressed nothing but comtempt for the bourgeois trappings of mainstream America.' (pagina 40).
Dit voorbeeld is niet objectief, wel observerend: 'Davis Gulch is a small watershed by any measure, but a lovely one, and travels through his dry, hard country have relied on the oasis that exists at the bottom of the slotlike defile.' (pagina 88).
Wat verder opvallend is, is dat de schrijver vrij lange zinnen gebruikt met veel komma's en veel bijvoeglijk naamwoorden, om een zo gedetailleerd mogelijke beschrijving te maken. Bovendien worden er veel redelijk onbekende Engelse woorden gebruikt, waardoor een zin soms lastig te volgen is.
Slotzin
Chris McCandless was at peace, serene as a monk gone to God.Beoordeling
Dit is best een interessant boek, zeker als je van non-fictie houdt. Het is namelijk absoluut geen reguliere roman met personages en handeling. Het verhaal wordt opgebouwd, je begint je te identificeren met het hoofdpersonage, ook al kan je misschien niet begrijpen waarom hij naar Alaska zou gaan. Je kan erg meevoelen met alle 'personages' in het boek.
Een puntje is, dat het gebruik van de Engelse taal best lastig is. Lange zinnen, veel moeilijke woorden. Dat leest niet echt heel lekker weg: je zou er door worden kunnen gehinderd. Aan de andere kant is dit wel een goed boek om je Engelse woordenschat wat bij te spijkeren.
Recensies
"What is it that finally pushes you off the fence? On which side of it do you fall? Yet another skill that Mr. Krakauer displays in his reconstruction of Mr. McCandless's life and death is that of artfully withholding the pieces of his puzzle until the last one falls into place in the final pages. So one hates to give any of the mystery away. But certainly among the most moving chapters in the book are the two in which the author discloses why he identified with his subject so strongly. Here Mr. Krakauer reveals how he too was once the rebellious son of a loving but overbearing father and how he too acted out his rebellion by throwing himself into the arms of nature. More precisely, he decided to plunge himself into the Alaskan wilderness and climb a mountain, the Devil's Thumb, by a route that had never been taken before. What follows is a terrifying account of the author's own desperate venture, full of passages that rival the best in mountaineering literature. ''A trancelike state settles over your efforts; the climb becomes a clear-eyed dream,'' he writes. ''Hours slide by like minutes. The accumulated clutter of day-to-day existence -- the lapses of conscience, the unpaid bills, the bungled opportunities, the dust under the couch, the inescapable prison of your dreams -- all of it is temporarily forgotten, crowded from your thoughts by an overpowering clarity of purpose and by the seriousness of the task at hand.''" https://archive.nytimes.c...-wild.html
"In a moving narrative, Krakauer probes the mystery of McCandless's death, which he attributes to logistical blunders and to accidental poisoning from eating toxic seed pods." https://www.publisherswee...79-42850-3
REACTIES
1 seconde geleden