Feitelijke gegevens

• 2e druk, 2011
• 223 pagina's
• Uitgeverij: Moon

Flaptekst

Eerste zin

Ik trap snel. Over Rose Drive, waar de huizen baden in het oranje straatlicht.

Samenvatting

De zeventienjarige Luci heeft van anderen verhalen gehoord over Shadow die ze na deze verhalen helemaal geweldig vindt. Ze wil per se Shadow ontmoeten en samen met een vriendengroep besluit ze om te gaan zoeken naar de enige echte Shadow.
Ooit heeft Luci een date gehad met Ed die nergens op sloeg. Er werden rare dingen gezegd, Ed gedroeg zich raar en zo gebeurde er nog meer dingen waardoor het is uitgelopen op niks. Luci sloeg Ed en daarbij was de date ook gelijk geëindigd. Na deze date heeft Luci Ed ook nauwelijks meer gezien en had ze geen behoefte om hem verder nog te spreken.

Thuis loopt het allemaal niet zo lekker bij Luci, haar ouders gaan naar haar idee scheiden en haar vader woont inmiddels al in een schuur in de tuin. Daarnaast zit ze in haar examenjaar, werkt ze veel en heeft ze een druk leven. Als ze haar laatste schooldag heeft gehad besluit ze dit te gaan vieren met haar vrienden en gaat ze op zoek naar Shadow. Shadow is een jongen die veel bezig is met kunst en die veel graffitischilderingen maakt. Overal in de stad zijn wel muurschilderingen van hem te vinden en uit deze muurschilderingen zijn zijn gevoelens te lezen.
Als ze met haar vriendengroep de afsluiting van haar laatste schooldag wil vieren ziet ze Ed ook. Hij vertelt haar dat hij weet waar Shadow rondloopt en hij wil haar best alles van Shadow laten zien. Samen met Ed gaat ze het avontuur aan, en zoekt ze naar alles wat er maar te vinden is over en van Shadow. Tussendoor blijft Luci maar praten over Shadow. Ze vindt hem leuk en wil met hem samen zijn. Ze voelt zelfs elektrische schokken in haar lichaam, wat voor haar –en haar vrienden- inhoudt dat ze echt verliefd is.
Elke keer als Luci weer een muurschildering van Shadow ziet gaat ze hem steeds leuker vinden. Ze houdt van zijn manier van kunst, van zijn verleden en de manier hoe hij eruit zou zien. Ze heeft hem nooit eerder gezien dus ze weet niet of al haar fantasieën kloppen. Als ze zich op een gegeven moment gaat realiseren dat ze Shadow eigenlijk helemaal niet kent, gaat ze twijfelen en twijfelt ze ineens of ze Ed niet leuk vindt.

Wat Luci niet weet is dat Ed eigenlijk Shadow is. Hij heeft samen met Leo altijd gelogen over wie ze nou echt zijn. Ed is eigenlijk Shadow, en Leo is eigenlijk Poet, die gedichten schrijft. Iedereen denkt dat Shadow en Poet verschillende mensen zijn, maar eigenlijk is dit helemaal niet het geval. Luci is dus samen met Ed op pad om de muurschilderingen van zichzelf te bekijken. Ed durft de waarheid niet te zeggen en besluit om dit nog even achterwege te laten. Het enige wat Ed wel doorheeft is dat hij Luci leuk begint te vinden terwijl hij al een relatie met Beth heeft.

Als Ed en Luci nog diep in de nacht in een park zijn, gebeurt er iets vreemds. Er komt een jongen naar hen toe die met een passer een gaatje in Eds oor wil maken omdat hij nog geld zou krijgen. Ed vertelt Luci de waarheid niet waardoor Luci niet weet hoe ze moet reageren. Uiteindelijk slaat Luci deze jongen in elkaar en weten ze te vluchten.
Dan worden Ed en Luci opgehaald door andere vrienden. Samen met Leo, Jazz en Daisy rijden ze weg in een roze busje. Onderweg stoppen ze omdat Luci zich niet goed voelt en even de auto uit wil om over te geven. Dan weten Luci en Ed het zeker: ze vinden elkaar leuk en willen voor elkaar gaan. Luci lijkt Shadow vergeten en vindt hem niet meer zo interessant als ze eerst vond.

Die avond willen de jongens van het vriendengroepje naar de school van Luci om het één en ander te halen om geld te verdienen. De jongens hebben geen opleiding, kunnen niet goed lezen en hebben een manier nodig om aan geld te komen. Luci, Jazz en Daisy vinden dit geen fijne gedachte en besluiten om niet verder te gaan met de rest. Wel gaan ze alvast naar school toe om daar de wacht te houden voor als ze eventueel gepakt worden.
De jongens rijden verder in het busje en komen ineens tot stilstand te staan omdat de benzine op is. Dan ontvangen ze ineens telefoontjes van anderen met de mededeling dat ze niet naar de school moeten gaan omdat ze dan zeker weten gepakt worden.

Aan het einde van deze nacht gaat Luci naar huis om met haar ouders over de scheiding te praten. Haar ouders geven aan dat ze helemaal niet gaan scheiden en dat ze gewoon bij elkaar blijven. Luci is blij en besluit om te gaan werken.

Bij haar werk staat Ed ineens, die het een paar uur daarvoor heeft uitgemaakt met zijn vriendin. Hij staat in het atelier waar Luci werkt en bekijkt de werken van Luci. Van de baas van Luci, Al, krijgt hij een baan aangeboden als schoonmaker waardoor hij toch nog een kans voor zijn toekomst ziet.
Als Luci en Ed elkaar zien, erkennen ze hun gevoelens. Ze zoenen en zijn helemaal blij met elkaar.

Personages

Ed/Shadow

Ed is de ware jongen achter Shadow. Hij heeft dit altijd verborgen gehouden en heeft zich voor gedaan als twee aparte personen. Ed is na het vierde jaar van school gegaan en kan niet zo goed lezen en schrijven. Hij is werkloos, gaat niet naar school en hangt overdag een beetje op straat om muurschilderingen te maken. Hij heeft altijd in een verfwinkel gewerkt, maar sinds de eigenaar overleden is heeft hij geen baan meer kunnen vinden. Ed is een hele onzekere jongen die denkt dat hij niks waard is, niks kan, en dat anderen alleen maar negatief over hem denken.

Luci

Luci is een zeventienjarig meisje dat verliefd is op Shadow. Althans, dat denkt ze, want ze heeft Shadow nog nooit gezien. De relatie van haar ouders loopt niet zo lekker waardoor haar vader in de tuin in een schuurtje woont. Luci zit in haar eindexamenjaar en is bezig met haar profielwerkstuk schrijven. Haar grootste hobby is glasblazen en ze werkt dan ook in een atelier waar ze goed leert glasblazen. Luci is een heel lief en bezorgd meisje die erg om anderen geeft. Ze laat niet snel over zich heenlopen en komt voor zichzelf op.

Leo/Poet

Leo is de ware jongen achter Poet die gedichten schrijft. Hij heeft een cursus voor gedichten schrijven gedaan waardoor hij dat goed kan doen. Hij vindt Jazz leuk en weet niet zo goed wat hij met deze gevoelens moet doen.

Al

Al is de baas van Luci en heeft haar leren glasblazen. Hij is een man van 60 en lief voor anderen.

Jazz

Jazz is een vriendin van Luci en samen doen ze echt van die meidendingen. Ze wordt leuk gevonden door Leo, en zelf vindt ze Leo ook wel leuk.

Daisy

Daisy is een vriendin van Luci en Jazz. In het verhaal is ze jarig en wordt ze bekogeld met eieren door haar vriend Dylan. Je krijgt niet zo heel veel van haar mee, alleen dat ze voor zichzelf opkomt

Dylan

Dylan vindt Daisy al een lange tijd leuk en kent haar al jaren. Het enige wat hij niet schijnt te onthouden is de verjaardag van Daisy. Di is hij al voor de zoveelste keer vergeten waardoor ze ruzie krijgen. Hij pakt dit soort dingen wel weer heel goed op, want hij gaat gelijk een cadeautje voor haar halen. Dylan is dus gewoon een hele lieve jongen.

Quotes

"‘’Maar dan schiet er ineens door me heen dat zij er een keer achter komt dat ik Shadow ben. Ik denk dat ze teleurgesteld zal zijn omdat ik een vent zonder vooruitzichten ben, en niet iemand die gevoelig, slim en grappig is. Ik denk eraan dat zij naar de universiteit gaat en glas blaast en dat ik blijf waar ik ben en muren beschilder en de huur bij elkaar schraap. ‘’" Bladzijde 108

"Ik ken hem. Ik bedoel, ik heb hem ontmoet. Ik heb er niets over gezegd omdat ik dacht dat je misschien teleurgesteld zou zijn. In hem. Hij is niet zoals jij hem voorstelt. Hij is geen slechte jongen. Maar hij is een tijd terug zijn baan kwijtgeraakt en het lukt zijn moeder niet om de rekeningen te betalen. Al die romantiek die jij wilt, die ideale jongen die in jouw hoofd zit. Die jongen is hij niet." Bladzijde 171

"'Shadow,' zeg ik, en ik zie aan zijn gezicht dat hij het is. Ik kijk hem aan en de hele avond valt op zijn plek. De verf op zijn handen en zijn kleren en zijn laarzen. Hoe hij die muren wist te vinden. De blikken die hij wisselde met Leo en Dylan. Dat hij lachte toen ik zei dat ik het met Shadow wilde doen. Dat laatste staat op replay en het houdt niet op." Bladzijde 185

Thematiek

Liefdesrelatie: happy end

Het boek gaat over de zoektocht naar liefde tussen twee personen die elkaar nog niet kennen. Luci gaat op zoek naar haar ware liefde Shadow. Althans, dat denkt ze. Van Ed en andere vrienden heeft ze veel verhalen van Shadow gehoord, en alles van Shadow vindt ze wel aantrekkelijk. Het punt wat haar vooral aanspreekt is dat Shadow van kunst houdt. Luci houdt ook van kunst en gaat samen met Ed op zoek naar de plekken waar Shadow graffiti gespoten zou hebben. Tijdens de gesprekken met Ed over Shadow lijkt Luci helemaal verliefd te worden en ze voelt zelfs ‘elektrische schokken’ door haar lichaam heen. Dit houdt in dat ze verliefd is en dat ze zo snel mogelijk samen met Shadow wil zijn. Ze heeft allerlei fantasieën over hoe het zou zijn om een relatie met Shadow te hebben. Uiteindelijk komt Luci erachter dat haar geliefde Shadow helemaal niet bestaat. Shadow is namelijk Ed, met wie Luci de hele nacht heeft opgetrokken.

Motieven

Vriendschap

De vriendengroep is een belangrijk aspect van het verhaal omdat zij samen opzoek gaan naar Shadow.

Queeste

De zoektocht naar Shadow zou gezien kunnen worden als een queeste omdat het begin en de vonst van Shadow ondergeschikt zijn aan alles wat tussen punt A en punt B zich af speelt.

Opdracht

Voor Teresa en alle andere aanwezigen. En voor Esther, die het als eerste heeft gelezen.

Er is met deze opdracht geen link naar het boek. De personen naar wie ze verwijst in de opdracht, zijn niet in het boek terug te vinden. Het is dus ook niet duidelijk wie die personen zijn.

Trivia

De schrijfster van dit verhaal, Cath Crowley, is helemaal niet zo bekend met kunst en heeft allerlei bronnen ingeschakeld om dit boek zo goed mogelijk te kunnen schrijven.

Titelverklaring

De titel Graffiti Moon slaat op de kunst van graffiti die een belangrijke rol speelt in dit verhaal. Alles draait om graffiti en kunst. De jongeren kunnen alleen hun gevoelens goed uiten door middel van kunst. Ze kunnen hun gevoelens niet omzetten in woorden, maar kunnen deze gevoelens wel uitbeelden door tekeningen of gedichten.

Daarnaast speelt dit verhaal zich af in één nacht. Ongeveer ¾ van dit verhaal gaat over de nacht waar iedereen elkaar ineens anders leert kennen dan ze al dachten. In deze nacht gaan ze op zoek naar de beschilderde muren van Shadow. Een nacht met een maan dus. In het licht van die maan gaan ze op zoek naar de graffitimuren.

Structuur & perspectief

Het verhaal wordt door meerdere personen verteld. Ed en Luci vertellen elke keer hun kant van het verhaal in het ik-perspectief. Het wordt door de ogen van Ed of Luci verteld en hun verhalen en situaties lopen elke keer in elkaar over, waardoor je goed de mening van beide kanten komt te weten. Als een situatie is afgelopen bij Luci, gaat het verder bij Ed waardoor je de situatie van twee kanten kunt bekijken. Daarnaast zijn er verschillende gedichten van Poet die zijn gedachten goed verwoorden. Het verhaal wordt dus door de ogen van drie personen verteld.

Het verhaal begint met een opening-in-de-handeling: het verhaal zelf begint terwijl de handelingen al zijn begonnen. Je krijgt dus niet eerst een uitleg van de personages, maar je zit gelijk in het verhaal en draait gelijk mee in het verhaal.
Het verhaal eindigt met een open einde: je weet alleen dat Luci en Ed gezoend hebben en weet niet wat er verder nog gebeurt tussen die twee. Er kan dus nog van alles gaan gebeuren.

Verder is er in dit verhaal weinig gebruik gemaakt van flashbacks. Ze zijn er af en toe wel, maar het merendeel is gewoon een verwijzing naar het verleden te noemen.

Decor

Het verhaal speelt zich af in de Verenigde Staten bij Rose Drive. Hier speelt zich alles van het verhaal af. In dit plaatsje gaan de hoofdpersoon het avontuur aan om de juiste persoon achter Shadow te zoeken.
Er is in dit verhaal geen gebruik gemaakt van een belangenruimte. Een belangenruimte is een ruimte waar de gevoelens van de personages overeen komen met de ruimte om zich heen. Dat is in dit verhaal dus niet het geval.

Verder speelt het verhaal zich af op 19 oktober. Het merendeel van het boek gaat over één nacht die zich in de nacht van 19 oktober afspeelt.

Het verhaal is op een chronologische manier geschreven. De vertelde tijd staat dus in een logische volgorde achter elkaar.

Stijl

De stijl van Cath Crowley is heel duidelijk en beeldend waardoor je alles voor je ziet. Er is redelijk veel gebruik gemaakt van details wat soms wel gaat vervelen. Het merendeel van de details is niet storend, maar er zitten soms stukjes bij waar best wat details weggelaten hadden kunnen worden. Door de details en opsommingen is het soms niet helemaal duidelijk wie wat zegt.
De schrijfstijl is ook spannend. Ze gebruikt een meervoudig perspectief waardoor je de verhalen van meerdere kanten hoort. In dit verhaal is het door drie personen verteld. Je weet elke keer meer dan de persoon in het boek en dat is wat het verhaal heel erg spannend maakt.

Voorbeeld van de beeldende schrijfstijl:
‘’De roze bus verdwijnt door de straat als een omgekeerde zonsopgang, die past bij mijn omgekeerde tinteling. Ik zie ze verdwijnen en denk aan de eerste keer dat ik glas had geblazen en dat het kapot ging omdat ik het niet goed had behandeld. Nu heb ik Ed voor de tweede keer een klap in zijn gezicht gegeven. Ik ben nu echt aan het gissen als ik zeg dat een jongen waarschijnlijk niet voor de derde keer terug komt.’’ – blz 188

Ook is er gebruik gemaakt van korte hoofdstukken. Dit is fijn zodat je elke keer goed een deel van een verhaal van Luci en van Ed mee kan krijgen. Hierdoor loopt het niet kriskras door elkaar heen, en kan je het verhaal gewoon nog blijven volgen.

Ook zijn er kleine gedichtjes in het boek verwerkt. De gedichtjes hebben te maken met een deel van het verhaal en zijn leuk om te lezen als afwisseling.

Slotzin

Het lijkt niet op dat slapende vogeltje met zijn buik naar de hemel gericht. Het is wakker. Uitleg: Luci heeft één graffititekening altijd onthouden en dat is een slapend vogeltje. Ed maakt nu een graffititekening die haar aan het vogeltje doet denken.

Beoordeling

Het begin van het boek pakte me niet waardoor het verhaal niet heel erg lekker las. Maar hoe verder ik kwam in het verhaal, hoe leuker ik het begon te vinden. Het verhaal begon me steeds meer te interesseren en uiteindelijk begon ik het verhaal leuk te vinde, ben ik er maar in blijven lezen en kon ik het niet meer weg leggen.
Dat het verhaal me aan het begin niet pakte lag misschien aan de schrijfstijl. Het is door de ogen van meerdere personen geschreven, waardoor het soms ineens omschakelen is. Aan het begin van het verhaal had ik dit nog niet helemaal door waardoor de dingen verkeerd op me overkwamen. Als je de schrijfstijl gewend bent is het een leuk boek om te lezen.
Ik vond het uiteindelijk dus een leuk verhaal om te lezen en ik denk dat het verhaal veel jongeren zal raken. De schrijver weet het verhaal op een mooie en romantische manier te vertellen. Deze gevoelens weet ze goed op je over te brengen. Een aanrader dus.

Recensies

"Crowley heeft iets te veel voorbeelden nodig om dat uit te drukken en had er sterker gedaan zich te beperken in het aantal verhaallijnen en personages. Maar ondanks dat is Graffiti Moon een erg goed geschreven roman over thema's die er toe doen." http://www.jaapleest.nl/r...onden-hebt

"Prachtige taal, met af en toe ook een gedicht tussendoor dat van de hand van Leo is." http://www.leestafel.info...ffiti-moon

"From the very first page, I just knew that this book was beautiful." http://www.flutteringbutt...owley.html

"Oppervlakkige ploerten zijn er al genoeg, vindt Lucy. Jongens zoals Ed, die op de eerste date meteen naar je kont grijpen. Ze heeft hem meteen een gebroken neus geslagen." http://www.basmaliepaard....ffiti-moon