Feitelijke gegevens

• 1e druk, 2018
• 335 pagina's
• Uitgeverij: Uitgeverij Brandt

Flaptekst

Eerste zin

Ik drukte mijn gezicht in zijn kussen, omklemde het met twee armen, draaide me om en staarde enige tijd naar het plafond. Het moest geverfd worden. Vlak bij de te vaak dichtgesmeten deur was kalk afgebladderd. Tien jaren vrijen en strijden hadden sporen nagelaten. Tot voor een jaar vooral meer van het laatste.

Samenvatting

Proloog
Martha ligt in bed en denkt na over haar relatie

Hoofdstuk 1-92
Martha Nieuwland (42 jaar en echtscheidingsadvocate) wordt wakker naast haar dode man Victor. Hij is in zijn slaap aan een hartstilstand overleden. De avond ervoor was er nog een stevige vrijpartij geweest en hij had voor het slapen gaan ook een paar glazen rode wijn gedronken. Wanneer hij begraven wordt, ziet ze een vrouw die zeven witte rozen op zijn graf legt. Ze verwijdert die eigenhandig.
Als ze na enige tijd bij toeval op zoek gaat in de kamer van Victor, vindt ze een notitieboekje  met de titel "Ooghoogte." Het zijn allemaal verhalen over zijn lagereschooltijd. Hij had een heel strenge onderwijzer Van Randwijk en hij zat in Brabant op een jongensschool. (de verhalen gaan over straf, het niet kunnen zwemmen van Victor, beledigingen van de onderwijzer aan zijn adres, een aanslag op fiets van de onderwijzer, en later ook seksueel misbruik door de man). Martha leest de verhalen niet allemaal achter elkaar. En ze vindt ook een opgeladen telefoon van Victor en een foto  van de vrouw van de witte rozen met haar trui aan. Dat zou betekenen dat Victor een overspelige relatie had. Haar vriendin Sophia vindt dat ze daar niet zo zwaar aan moet tillen. Overspel maakt sommige relaties zelfs beter.

In het schoolschrift staan ook namen: Peter de Rottier, Oscar, Floris Romein. Martha gaat een zoektocht ondernemen om achter de waarheid te komen. Oscar (architect) had  een vriendinnetje van Victor (Laetitia, het zusje van Floris) afgesnoept en was met haar  getrouwd, maar die is verongelukt. Een bezoek aan ex-klasgenoot Hans (fotograaf) levert haar een foto van de vier vrienden op (ze noemden zich de vier musketiers). Hans' vrouw Saga  is aantrekkelijk voor Martha (ze vertelt  dat ze geen goed huwelijk heeft)  Martha  gaat later nog een keer terug en met de vrouw naar bed. De vrouwenliefde valt haar niet tegen. Met Sophia praat ze opnieuw over de rol van vreemdgaan. Die relativeert het weer. Ga niet verder met zoeken. Elk mens heeft recht op zijn schaduwkant.

In de telefoon staat nog meer informatie o.a. sms'jes die de vrienden  aan elkaar gestuurd hebben en die nogal cryptisch zijn. Martha vermoedt een complot tussen de vrienden: ze hebben iets uitgehaald.  Ze gaat met het schrift van Victor naar Oscar. Hij is charmant en ze hebben die avond twee keer seks. Ze vergeet het schrift bij hem. Ze gaat direct weer terug en hij heeft geprobeerd bladzijden eruit te scheuren.  Die gooit hij daarna in de open haard.

De onderwijzer om wie het gaat heet Van Randwijk en Martha zoekt zijn adres in Eindhoven  op. Ze bezoekt zijn vrouw, want de man zelf ligt na een operatie sinds enige tijd in coma in een verpleeghuis. Daarom gaat ze op haar queeste praten met een bevriende anesthesist van Sophia over fouten tijdens een operatie. Dat gebeurt erg veel in Nederland, zonder dat iemand er weet van heeft.
Daarna zet ze een nieuwe stap op haar queeste: ze gaat praten met de vrouw van de rozen, Lisa. Die zegt dat ze zeven jaar een relatie met Victor had. Ook zij praat er relativerend over. Victor had iemand nodig om mee te praten. Wanneer Martha  er met Sophia later over spreekt, geeft die niet de antwoorden die ze wenst te horen. Er komt ruzie tussen hen, maar die wordt weer bijgelegd. Thuis leest Martha weer een ander artikel. Een klasgenoot van Victor is jaren geleden verongelukt met zijn broer toen hun auto in het water was gereden en pas maanden later was gevonden. De broers waren geboeid geweest. Er was dus waarschijnlijk sprake van een moord. 

De zoektocht blijft Martha maar bezighouden. Ze bezoekt de ouders van Victor, Lisa  en ze gaat even op en neer naar New York om met Peter te praten over de coma van Van Randwijk. Die is opzettelijk veroorzaakt, zegt ze. Ook laat ze zich weer door een patholoog-anatoom voorlichten over de perfecte moord. Hij brengt haar op een nieuwe hypothese. Het is mogelijk om  een gif via een injectiespuit in de kurk van rode wijn te spuiten. Op reis naar het Franse huis van Floris(anesthesist)  heeft ze gezien  dat hij flessen rode wijn met een bepaald etiket (Berloup) in huis heeft. En die flessen had Victor immers gekregen (en gedronken) op de avond voor zijn dood. Ze vermoedt nu dat Floris achter de dood van Victor zit. Die nodigt haar niet veel later uit om een reis met de drie vrienden te maken. Ze gaan dan in New Hampshire de White Mountains beklimmen. Zij mag de plaats innemen van Victor. het was een reis die de vier vrienden hadden afgesproken.

Het wordt een bizarre reis.  Ze krijgen een gesprek over de gepleegde misdaad. Martha houdt vol dat ze Van Randwijk opzettelijk in een coma hebben gebracht.  De mogelijkheid deed zich voor en Victor die zelf de oude leerkracht een bezoek had gebracht wilde afhaken. Daarom was hij uit de weg geruimd. Floris geeft de misdaad van het in coma brengen toe, maar vindt het  een zoete wraak voor wat hun is aangedaan. Met de dood van Floris hebben ze niets te maken, schreeuwt hij.
Het is een bizarre tocht, waarbij het weer op de berg om de haverklap verandert en waar ook nog een gevaarlijke beer op hun pad komt. Ze drinken 's avonds weer van de flessen rode wijn met het etiket Berloup.
De volgende dag wordt het ineens erg slecht weer. Martha ziet haar kans schoon en na een stevige windvlaag stort ze zich tegen Floris aan en duwt hem over de rand. Hij valt in een ravijn en later in een rivier. Zij moet de hulpdiensten waarschuwen, maar wacht er even mee. In een Amerikaans krantenbericht staat later dat hij weliswaar gered is, maar een kasplantje is geworden.

Martha heeft dus wraak genomen voor de dood van Victor. De achterblijvende vrienden Oscar en Peter kunnen er niets mee, want zij waren immers betrokken bij de dood van Van Randwijk.

Epiloog
Martha vliegt naar New York om daar de Vlaamse farmaceut Olivier te ontmoeten. Ze had hem jaren eerder ontmoet tijdens een congres en het was bijna tot overspel gekomen. Hij is nu gescheiden en zij is weduwe. Kans voor een nieuwe toekomst. Als hij zijn bestelling bij de bar ophaalt, scrollt ze in zijn telefoon. Ze ziet een foto van Floris die Olivier na een bijeenkomst  een paar flessen rode Berloup overhandigt. Grote paniek: heeft ze niet de verkeerde man over de rand geduwd?  
(blz. 334) "In mij welt het brandende besef dat ik de verkeerde man over de rand heb geduwd."
 

Personages

Martha

Martha (42 jaar en echtscheidingsadvocaat) is natuurlijk van slag als haar man Victor op een morgen dood naast haar ligt. Men denkt aan een natuurlijke dood: hartstilstand. Ze komt er later achter dat Victor geheimen voor haar had. Dat leest ze o.a. in een schrift waarin Victor verhalen heeft geschreven over zijn lagereschooltijd. In zijn telefoon ziet ze een nummer van een vrouw. (Lisa) Ze onderneemt een lange zoektocht naar de geheimen en moet zoals het hoort bij een queeste op diverse plaatsen en momenten problemen overwinnen. Ze denkt wraak te kunnen nemen op de moordenaar van haar man, maar op het laatst blijkt de situatie toch anders in elkaar te zitten. Martha heeft knap moeite met het overspel van Victor, maar toen ze 24 jaar was onderhield ze zelf een overspelige relatie met een getrouwde man. Martha is als de vrouw van Lot in de Bijbel die ook steeds achterom keek. Of te vergelijken met Eurydice in de relatie met Orpheus. Uit de epiloog blijkt trouwens dat ze tijdens haar huwelijk maar een klein stapje verwijderd is geweest van een 'avondje vreemdgaan.' met de mogelijke echte moordenaar van Victor.

Sophia

Voor een filosofe heeft ze een symbolische naam. Ze geeft colleges over de liefde en ook over overspel. Ze vindt dat Martha niet zo moet overdrijven in haar rouw. Ze moet ook het overspel relativeren. Overspel houdt vaak een huwelijk juist in stand. Martha is het er niet mee eens. Sophia zegt haar enkele keren 'het troostwoord': desalnietbemind.

Floris

Floris die anesthesist is, is ook het brein achter de wraak op Van Randwijk. Hij is vanwege de omstandigheden in staat de man in een comateuze toestand te brengen. Hij is van de mannen het meest gebeten op wraak en neemt ook de meeste initiatieven. De woede van Martha richt zich daarom op hem en dat moet hij bekopen met een val in een ravijn. Hij leeft als een kasplantje verder.

Quotes

"Twee mannen leunden op hun schop en een vrouw schikte liefdevol een bos witte rozen naast het gat. Nu draaide ook Sophia haar hoofd om. ‘Weet jij wie dat is?’ ‘Nee, jij?’ Ik wilde terug naar de kuil, maar Sophia weerhield me met een lichte druk van haar vingers op mijn schouder. Wat ik haar later zou verwijten. " Bladzijde 16

"Ik besloot naar huis te gaan. Met een lichte beweging van mijn vingers zwaaide ik naar het verse graf. ‘Dag liefie, dag.’ Op weg naar de uitgang keek ik om. De witte rozen leken op te lichten. Ik stond even stil en liep terug naar het graf, bukte, raapte de rozen een voor een op en nam ze mee. Bij de uitgang van het kerkhof gooide ik ze in een container." Bladzijde 21

"Het was de tweede keer dat ik een gekist lichaam, dat me had gestreeld, genomen, toegeschreeuwd en gebeten, zou zien zakken in warme droge grond. Doodgaan in de zomer hoort niet. Te midden van gestalten die ik door mijn tranen niet kon onderscheiden wierp ik twee grote rode rozen op de kist. Ze vielen kruislings op elkaar." Bladzijde 12

""Waaraan is hij eigenlijk gestorven?’ Ik opende verschrikt mijn ogen. Op de andere schommel zat de kale man die ik met Victors moeder had zien lachen. Hij stelde zich niet voor. ‘Hartstilstand.’ Ik sprak het zonder haperen uit. ‘Zomaar? Zonder aanleiding?’ Ik knikte. Hij moest merken dat ik geen behoefte had aan gezelschap. ‘Is dat verder niet onderzocht door een patholoog? Geen obductie?’ Ik schudde mijn hoofd, wenste hem weg maar hij bleef zitten terwijl hij zacht schommelend voor zich uit keek." Bladzijde 20

"Ik simuleerde een val met een schrikschreeuw, en met alle kracht die ik in me had wierp ik me tegen hem aan en liet me vervolgens zijdelings vallen op het pad. Hij viel met een smak voorover en verdween over de rand. [...] "Wat doe je? Je hebt hem geduwd. Godverdomme! " Bladzijde 320

Thematiek

Dood van een geliefde

De roman heeft het thema van de dood van een geliefde (Victor) en de geheimen die hij voor zijn achtergebleven vrouw Martha heeft meegenomen in zijn graf. Het boek is één grote zoektocht naar de oplossing van de raadsels die de dood van Victor hebben opgeleverd. De aanleiding voor de zoektocht is de vondst van het schrift "Ooghoogte" waarin de verhalen van de lagereschooltijd van Victor staan. Een ander gegeven op de zoektocht is het telefoonnummer van Lisa in de achtergebleven mobiele telefoon van Victor. Ze komt erachter dat Victor een relatie van zeven jaar met deze vrouw heeft onderhouden. Na een lange zoektocht denkt Martha te weten wat er allemaal in het verleden is gebeurd en ze denkt dat ze het recht heeft om wraak te nemen voor de dood van Victor. Daarna zet de epiloog al;les weer op zijn kop.

Motieven

Vriendschap

De beste vriendin van Martha is Sophia. Ze is hoogleraar in de filosofie. Ze geeft Martha steeds gevraagd en ongevraagd advies over hoe ze moet omgaan met het verleden. Is het zo heel erg dat je man vreemd geweest is. Hij heeft je "desalnietbemind." Zelf heeft ze ook regelmatig overspelige relaties. Van een ander niveau is de kameraadschap tussen de vier schooljongens: Victor, Peter, Floris en Oscar. Ze zijn op school misbruikt door een onderwijzer en er zijn ook andere rotstreken met hen uitgehaald. Victor heeft die ervaringen in een boek willen opschrijven, maar is niet verder gekomen dan een schrift "Ooghoogte." daarna heeft hij zijn vrienden weer opgezocht. De 'vier musketiers' beramen een plan om Van Randwijk te vermoorden. Victor lijkt op den duur af te haken en sterft daarom ook, denkt Martha.

Het geheim

Na zijn dood blijkt dat Victor voor zijn vrouw Martha een heleboel geheimen had. Het schrift met notities over zijn lagereschooltijd onthult er enkele, zijn telefoon verraadt daarna dat hij een minnares had. Die relatie heeft wel zeven jaar geduurd. Martha probeert achter de geheimen te komen.

Wraak

Er zijn diverse gevoelens van wraak in de roman. De vier vrienden willen wraak nemen op de oude onderwijzer Van Randwijk. Met een ziekenhuisopname zorgt Floris ervoor dat hij de man in een onomkeerbare coma brengt. Later sterft de oude man. Martha neemt in de White Mountains wraak op Floris. Ze duwt hem over de rand van het ravijn, omdat ze vermoedt dat hij achter de dood van Victor zit. De twee flessen wijn Berloup die anoniem aan Victor werden gestuurd. hebben waarschijnlijk een gif bevat. Ook op een lager niveau wordt er door de jongens op de school van meester Van Randwijk wel wraak gepleegd. Soms verraden ze elkaar over iets wat een ander heeft gedaan. Dan krijgt de ander daar weer straf voor.

Eenzaamheid

Martha voelt zich na de dood van Victor soms erg eenzaam. Ze zoekt naar de waarheid en stuit op muren. Uit verlangen de eenzaamheid op te lossen gaat ze zowel met Saga als met Oscar naar bed. In een gesprek met Lisa verneemt Martha dat deze minnares ook perioden van eenzaamheid kende.

Moord

Het gaat er naar uit zijn in de loop van haar zoektocht dat de oude schoolmeester opzettelijk in coma is gebracht door Floris. Hij overlijdt later. Ook komt er een verdenking op de dood van Victor te liggen. Is hij niet vermoord door in de flessen rode wijn een gif te verbergen? Eerst verdenkt ze Floris Romein, maar in de epiloog komt een mogelijke tweede dader in zicht: de Vlaamse farmaceut Olivier die de twee flessen wijn (etiket Berloup) heeft gekregen van Floris. Victor kreeg de flessen anoniem opgestuurd. Was het een poging van Olivier om Victor uit de weg te ruimen? Ook de twee broers Mulder (klasgenoten van Victor) zijn op een vreemde manier ( auto in het water en met vastgebonden handen) om het leven gekomen. Hun dood wordt pas maanden later opgemerkt.

Queestemotief

Martha vindt na de dood van haar man een schrift waarin hij verhalen heeft geschreven over zijn schooltijd. Ze wordt nieuwsgierig naar de geheimen die hij voor haar heeft gehad. Ze gaat dan op zoektocht naar de waarheid. Allereerst gaat ze langs bij de vier vrienden en stukje bij beetje krijgt ze steeds meer informatie. Er is iets gebeurd met hun vroegere onderwijzer waardoor die in een coma is geraakt en verpleegd wordt in een tehuis. Maar er is ook wat gebeurd met Victor. Ze gaat daarom ook langs bij patholoog-anatomen om informatie te verzamelen. Daarnaast gaat ze langs bij de minnares van Victor, Lisa om verhaal te halen. De queeste wordt voltooid tijdens de reis naar The White mountains.

Seksualiteit

Seks speelt ook een rol in deze roman. Tijdens haar zoektocht heeft Martha ook seks met een vrouw (Saga) die ze erg aantrekkelijk vindt. De vrouwenliefde bevalt haar ook best. Tijdens een afspraak met Oscar voelt ze weer de behoefte om seks te hebben met een man. Ze doen het enkele keren achter elkaar. Op de lagere school worden Victor en zijn vriendjes ook seksueel misbruikt door zijn onderwijzer.

Jaloezie

Bij Martha gaan gevoelens van grote jaloezie een rol spelen als na de dood van Victor duidelijk wordt dat hij maar liefst zeven jaar lang een relatie heeft gehad met Lisa. Wat weet zij meer van Victor dan Martha zelf? Victor was tijdens zijn relatie altijd jaloers op de mannen die Martha voor zijn tijd had gehad. Hij kon er erg boos om worden.

Schoolleven

In het schriftje "Ooghoogte" vertelt Victor wat er vroeger allemaal op de lagere school gebeurd is met zijn klasgenoten en de strenge onderwijzer Van Randwijk. Het was bovendien een katholieke jongensschool. Victor is daardoor opgegroeid zonder meisjes in zijn omgeving.

Rouwverwerking

De zoektocht van Martha staat natuurlijk ook in het teken van de rouwverwerking.Op blz. 168 zegt ze: " Het lichaam onthoudt de stappen die je overslaat en kiest zelf het moment waarop ze protesteert. Rouw is het herschikken van je leven, brokstukken waarvan er één ontbreekt, stapelen tot een nieuwe structuur."

Overspel

Martha komt er na de dood van haar man Victor achter dat hij een zeven jaar lang durende relatie heeft gehad met een andere vrouw Lisa. Sophia heeft ook regelmatig seks met getrouwde mannen. Maar zelfs Martha heeft, toen ze 24 jaar was, een relatie met een getrouwde man Cees. Dat was voordat ze Victor leerde kennen.

Motto

Er zijn twee Engelstalige motto's

Your secret is your prisoner. If you let it go, you become its.’
H.C. Andersen

‘Heaven has no rage, like love to hatred turned / Nor hell a
fury, like a woman scorned’
The Mourning Bride - William Congreve 

Het zijn goed gekozen  motto's over het voorkomen van geheimen en de betekenis van wraak.

Opdracht

Voor Victor 

Trivia

Annabel Jonk is een pseudoniem en we weten niet goed wie achter dit pseudoniem schuilgaat. Ze wil zich ook niet laten zien op televisie.Dat doet ze vanwege haar opvatting : "Het gaat om de roman, niet om het gezicht." Voorlopig wil ze haar pseudoniem niet prijsgeven.

Titelverklaring

"Desalnietbemind" is een woordspeling op het ouderwetse woord "Desalniettemin."
In de roman komt het woord in een letterlijk citaat voor. Sophia, de vriendin van Martha, gebruikt het in een dialoog om Martha duidelijk te maken dat overspel helemaal niet zo dramatisch is.
(blz. 46)"Vraag je af of je alles wilt weten. Onthoud de mooiste dingen . maak het niet te  zwaar, schat. Hij heeft je desalnietbemind."
"Wat een raar woord."
"Het is mijn troostwoord." 
Op blz. 325 komt de titel nog een keer voor: "Haar troostwoord trok regelmatig voorbij wanneer ik aan Victor dacht: desalnietbemind. Zelfs aan de regels van de taal had ze lak. Ik probeerde het woord te geloven, een woord dat niet bestond."

Structuur & perspectief

De roman heeft een proloog en een epiloog.  Na de proloog komen 92 relatief korte genummerde hoofdstukken zonder titel. De hoofdstukken zijn chronologisch gerangschikt. In de epiloog komt er nog een plotselinge aap uit de mouw. 

Het perspectief berust bij de weduwe Martha Nieuwland die in de ik-vorm en in de o.v.t het verhaal van haar zoektocht na de dood van Victor Hovius  aan de lezer vertelt.

Decor

Er zijn in deze romen een aantal decors die van belang zijn:
- Amsterdam de woonplaats van Martha  en Victor
- New York, dat in twee passages een rol speelt o.a. vooral in de epiloog met Olivier.
- Boston: Martha vertrekt er heen om met de drie vrienden een laatste reis te maken
- New Hampshire en The White Mountains: op de berg  voltrekt zich een belangrijke gebeurtenis , omdat Martha daar wraak neemt op Floris door hem over de rand van een ravijn te duwen.
- Dorpjes in Frankrijk waar Martha op bezoek gaat bij haar vriendin Sophia maar ook bij Victors vriend Floris Romein. Hier maakt ze kennis met de voorliefde van Floris voor de Franse rode wijn Berloup die in het verhaal een rol zal spelen. (dorpje Berlou) 
- Een symbolisch decor is de lagere school in Brabant. Hij heet Tarcisius, die in de katholieke leer staat als symbool voor zuiverheid. Dat kun je van de onderwijzer op die school niet zeggen. Eigenlijk is dit het startpunt van alle ellende voor de vier jongens.

Over de tijd worden eigenlijk geen expliciete gegevens aan de lezer verstrekt. Wel kun je uit de tekst opmaken dat het een actueel verhaal is. Martha spreekt namelijk over smartphone, e-mail (ze mailt in de auto)  en appen. Ze stelt ook dat brieven schrijven nauwelijks meer wordt gedaan.
Zij is 42 jaar als Victor sterft. Die zou dan zelf ongeveer midden veertig zijn. De schooljaren met de verschrikkelijke leraar Van Randwijk liggen dan dertig jaar achter hem. (volgens  de mededelingen van de vrienden)  Dat zou dan betekenen dat die zich in de tachtiger jaren van de vorige eeuw  zouden hebben afgespeeld. 
Dan moet het in het begin van dat decennium zijn, want sinds 1985 heet dit type onderwijs 'basisschool' en die term wordt door Jonk  niet in de roman gebruikt.

 

Stijl

De stijl van Annabel Jonk is heel verfrissend. Helder, geen moeilijke woorden en ze gebruikt lekker korte zinnen. Goede dialogen ook en dat is vaak een kunst. Soms heeft de vlotte verteltrant wel iets weg van de stijl in de moderne literaire thriller (vgl. Saskia Noort en Esther Verhoef) 
Vooral in het begin van de roman gebruikt ze erg veel metaforen. Ze zijn meestal erg origineel. Op elke bladzijde zijn er wel een paar te vinden. Naarmate het verhaal vordert, neemt het aantal beeldspraken wel af. Maar je zou haar taalgebruik in deze roman best "poëtisch" kunnen noemen. 

Een paar voorbeelden van haar metaforen slechts:
(blz. 9) "In dit bed had verdriet zich vermomd als boosheid en boosheid had zich voorgedaan als verdriet. Hier hadden we geprobeerd elkaar te koloniseren. Als dat gelukt leek. was het van korte duur en werd de autonomie met stemverheffing heroverd. Dit bed was bunker en slagveld."
(blz. 18) " Kamers van oude mensen veranderen niet meer. Het worden voorportalen van de dood, een showroom van de erfenis waar de strijd over zal worden uitgevochten."
(blz. 255) "Ik was de sherpa van de zware pijn van mijn moeder. Kijkend  naar haar door het brilletje net jampotglazen droegen mijn spillebenen de ondraaglijke last.
(blz. 268) "Hij bleef staan en er bleek nog wat te komen. "En ik drink vandaag niet op de liefde en de lust want dat zijn de krokodillen in de vijver van vriendschap." 
(blz. 292) "Jij hebt op het gymnasium gezeten toch?"Ik knikte. "Dan weet je dat Orpheus werd gestraft en zijn Eurydice kwijtraakte toen hij omkeek. 

Ook hanteert Martha in haar vertelling ook het middel van de onderkoelde humor die soms enigszins cynische vormen aanneemt. 
(blz. 105) "Wat een puinhoop. Er zat betonrot in de heipalen onder mijn bestaan. Ik voelde me dom en naïef. Om de waarheid te spreken hoef je niet slim te zijn, misschien helpt het zelfs als je niet toerekeningsvatbaar bent." 
(blz. 223) "Zodra ik haar een hand gaf, vroeg ze of ik er bezwaar tegen had dat ze rookte. Had ze me maar gevraagd of ik er bezwaar tegen had dat ze met mijn man neukte."

Ook worden door Annabel Jonk nogal wat oneliners gebruikt, vooral in de relatie tussen man en vrouw.
(blz. 129) "Als een vrouw probeert een man te begrijpen is ze als het strijkijzer dat probeert om de magnetron te begrijpen door haar eigen gebruiksaanwijzing te lezen".
(blz. 159) "Ieder heeft recht op een stukje schaduwland."
(blz. 160) "Nee, ieder mens heeft recht op een ladekastje met geheimen, daar moet je vanaf blijven." 
(blz. 171) "Een vast maandsalaris is een grotere verslaving dan alcohol." 

Vooral door de vlotte stijl is het een 'lekker boek' om te lezen. 

Slotzin

Hij leidt me direct naar de zaal van L' Étudiant. Het schilderij is weg en blijkt verplaatst naar het depot. In het midden van de zaal staat in een glazen vitrine een doek van Modigliani dat aan twee zijden beschilderd is. De schetsen op de achterkant werden pas jaren na zijn dood ontdekt.

Beoordeling

Een zeer spannende roman van een debutant (?) die qua genre het midden houdt tussen een psychologische roman en een literaire thriller. Van beide genres heeft het kenmerken. Vooral door de vlotte stijl is het een 'feestje' om deze roman te lezen. 
Het is ook een mooi voorbeeld van een roman die aan scholieren duidelijk maakt dat 'literatuur' niet saai hoeft te zijn. Maar welke docent Nederlands kent op dit moment Annabel Jonk? Leerlingen lezen immers vaak boeken die hun docenten aanraden. Dat kan een docent bij deze roman zonder problemen doen. Het leert scholieren dat een goed geschreven roman niet saai hoeft te zijn. Zeker een aanradertje.

Ook ideaal geschikt voor leesclubs  waarin de vrouwelijke deelnemers  kunnen discussiëren over de ontrouw van hun man, de rol van het overspel in de samenleving, de legitimiteit van wraak nemen of de zin van het blijven achteromkijken zoals Orpheus deed bij Eurydice en de vrouw van Lot in de Bijbel. 

Recensies

"Desalnietbemind gaat niet alleen over een gepleegde misdaad, het is ook een verhaal over het verlies van een grote liefde, over trouw, ontrouw en vergeving. Jonker gebruikt daarbij mooie, beeldende taal die af en toe wat doorschiet in het barok-gehalte. " https://www.vn.nl/recensi...ietbemind/

"'' Desalnietbemind' is een boek dat een beetje op twee gedachten hinkt. Aan de ene kant is het een roman over een vrouw die na de dood van haar man er achter probeert te komen hoe hij nou werkelijk in elkaar stak. Aan de andere kant voegt Annabel Jonk er thrillerachtige elementen aan toe, zelfs nog met een verrassende plotwending aan het eind. Niet heel sterk vind ik dat Martha het schriftje van Victor in fases leest. Als je echt alles wilt weten, lees je het natuurlijk in één keer, maar dat komt voor de opbouw van het boek niet goed uit. Aan het eind ontdekt ze ook nog dat het schriftje en dus het verhaal voor haar bedoeld was, ze had een bladzijde aan het begin over het hoofd gezien. Allemaal noodgrepen om spanning in het verhaal te brengen. Zonder die thrillerelementen had het boek ook heel interessant kunnen zijn" http://www.boekenbijlage....d-verhaal/