Ben jij 16 jaar of ouder? Doe dan mee aan dit leuke testje voor het CBR. In een paar minuten moet je steeds kiezen tussen 2 personen.

Meedoen

De achtbaantester door Nancy Olthoff

Zeker Weten Goed
Foto van Ciska
Boekcover De achtbaantester
Shadow
  • Boekverslag door Ciska
  • Zeker Weten Goed
  • 28 februari 2022
Zeker Weten Goed

Boekcover De achtbaantester
Shadow
De achtbaantester door Nancy Olthoff
Shadow

Oefenen voor je mondelingen?

Komen je mondelingen er aan en wil je oefenen? Probeer onze Boekenquiz. We stellen je open vragen over de gelezen boeken.

ADVERTENTIE
Overweeg jij om Politicologie te gaan studeren? Meld je nu aan vóór 1 mei!

Misschien is de studie Politicologie wel wat voor jou! Tijdens deze bachelor ga je aan de slag met grote en kleine vraagstukken en bestudeer je politieke machtsverhoudingen. Wil jij erachter komen of deze studie bij je past? Stel al je vragen aan student Wouter. 

Meer informatie

Feitelijke gegevens

  • 2e druk, 2020
  • 221 pagina's
  • Uitgeverij: Uitgeverij Orlando

Flaptekst

Herman van Dusselen is 'een beetje anders'. Althans, dat zeggen de mensen om hem heen. Herman speelt met knikkers, maakt het huis grondig schoon en houdt zich vast aan wat hij kent. Pijnlijke herinneringen aan vroeger duwt hij weg. Dat verandert als hij in een pretpark Jeanette ontmoet. De liefde voor de flamboyante suikerspinnenverkoopster drijft hem uit zijn comfortzone en legt oude wonden bloot. Voor het eerst wordt Herman uitgedaagd de wereld buiten zijn vertrouwde knikkerkamer te ontdekken. Waagt Herman zich aan het leven, of blijft hij zich krampachtig vasthouden aan het verleden?

De hartverwarmende en ontroerende roman De achtbaantester is een tragikomisch verhaal over rouwverwerking, anders zijn en loslaten.

Eerste zin

Herman van Dusselen klemt zijn broodtrommel stevig vast.

Samenvatting

Deel I Knikkers

Herman van Dusselen (32) is een beetje anders. Hij heeft een enorme passie voor knikkeren en meerdere knikkerbanen thuis gebouwd. Hij woont in het huis van zijn overleden ouders in het dorp Bredeveld. Vlakbij zijn huis is een pretpark genaamd Wonderland, hier staat een enorme achtbaan de cycloop. Voor zijn rapport mocht Herman vroeger met zijn ouders naar Wonderland, maar hij heeft nooit in de cycloop gedurfd. Vanwege de mogelijke overlast dat het pretpark zou geven, hebben buurtbewoners een gratis bezoekerspas gekregen voor een maand. Gelukkig is het gratis, want Herman heeft van jongs af aan geleerd dat zuinig zijn goed is. Op een dag gaat hij via zijn gebruikelijke route, via de lama Machu Picchu die hij altijd speculaas voert, naar Wonderland. Eenmaal aangekomen ontmoet Herman Jeanette de suikerspinnenverkoopster. Hij vindt haar meteen al heel erg leuk en raakt in paniek. Hij weet niet wat hij moet zeggen en vraagt daarom maar of ze ook zo van knikkeren houdt. Hij baalt van zichzelf, wie vraagt dit nu als 32-jaar oude man? Ondertussen krijgt Herman te horen dat zijn oom Frans euthanasie wil plegen vanwege zijn alvleesklierkanker op de dag na Hermijn zijn 33ste verjaardag. Herman heeft angst om de laatste van Dusselen te zijn. Later durft Herman op een dag Jeanette toch nog een keer aan te spreken, dit keer gaat het goed en mag hij een suikerspin uitkiezen. Thuisgekomen bekijkt hij oude fotoalbums en wil hij er zelfs eentje weggooien, erg dapper van hem! Hij krijgt een belletje van zijn tante Trudy en hij zegt dat hij wel bij de euthanasie van Frans wil zijn, meteen heeft hij spijt van zijn antwoord. Op een dag denkt Herman dat het een goede dag is, hij zal weer naar het pretpark gaan. Onderweg ernaartoe krijgt hij toch teveel stress en gaat toch niet. Thuis gaat hij knikkeren, dat maakt hem rustig. Hij denkt terug aan vroeger, aan zijn moeder die een enorme obsessieve poetsdrang had. Zijn moeder is vroeger tijdens een vakantietripje naar Ellmau van een berg gevallen. Bij een bergwandeling wilde Herman zijn vader een foto maken van Herman en zijn moeder. Herman zijn salmiaklolly viel echter uit zijn handen en hij liet zijn moeder los om de lolly op te rapen, zijn moeder verloor haar evenwicht en viel in een ravijn. Herman voelt zich nog steeds schuldig. Zijn vader Jaap, de militair, is er ook nooit echt overheen gekomen. Toen Herman achttien was, heeft hij zelfmoord gepleegd door niet meer te eten en te drinken. Herman gaat met al zijn knikkers in bad om rustig te worden.

 

Deel II Suikerspinnen Jeanette

Herman heeft eindelijk de moed bijeen geraapt om weer naar Wonderland te gaan. Wanneer Jeanette de suikerspinverkoopster vraagt wat hij voor werk doet, antwoordt Herman dat hij achtbaantester is. Dat klinkt cool en doet hem denken aan Superman. Jeanette wil een keer met hem in de cycloop. Ze maken een afspraak, na haar vakantie naar Ameland samen met haar zoontje Johnny zullen ze samen in de achtbaan. Dit geeft Herman tijd om alvast even te oefenen. Wanneer hij in de zweef wil om alvast te oefenen, gaat dit niet helemaal goed en valt hij flauw. Later op een dag voelt Herman aan dat het knikkertijd is. Hij maakt een zak knikkers open die hij ooit van zijn moeder heeft gekregen, omdat hij niet mee mocht naar een schoolreisje in de Ardennen. Het zijn hele mooie confettiknikkers. Hij wil een gedenkwaardige foto van zijn moeder in de zweef uitvergroten bij de winkel. Eenmaal aangekomen bedenkt hij zich, want de verkoopster bedoezelt de foto met haar vingers. Een volgende stap in Herman zijn oefenplan is in de El Rio Grande, de waterattractie, gaan. Om de spanning tegen te gaan heeft hij een paar oude valiumpillen van zijn moeder genomen. Dit helpt, hij zit samen met Japanners in de attractie en geniet enorm. Dan is het tijd voor het echte afspraakje. Hij schiet eerst nog bij de schiettent alles raak en zoekt twee knuffelberen uit, eentje voor Jeanette en eentje voor haar zoontje. Thuis oefent hij het gesprek als achtbaantester. Wanneer hij naar het afspraakje gaat is hij erg gespannen. Eenmaal aangekomen is Jeanette heel anders, ze doet kattig en heeft niet haar iconische stippeljurk aan. Ze denkt dat de knuffels op de toonbank achtergelaten zijn door andere mensen. Jeanette realiseert dat dit niet een heel fijn begin is en ze doen het begin van het afspraakje over. Dit gaat al beter, maar Jeanette wordt wel even boos als Herman zegt dat haar zoon niet normaal is en dat dit niet erg is. Haar zoon heeft het syndroom van Down. Eenmaal aangekomen bij de cycloop kan Herman de spanning niet aan, hij geeft over. Hij zegt dat hij van Jeanette houdt en loopt dan snel naar huis. Helemaal ondergekotst gaat hij in zijn bed liggen.

Deel III Leven en dood

Thuis gaat zijn telefoon over, het is tante Trudy, oom Frans is al aan een natuurlijke dood overleden. Herman wordt hier boos over, dit was niet afgesproken, oom Frans zou pas later doodgaan. Herman wil nu ook dood. Hij gaat naar zijn knikkerkamer en gooit alle knikkerbanen kapot. Hij krijgt een idee, hij wil als superman doodgaan in de cycloop. Zijn huis laat hij na aan zijn aardige buurvrouw Anja en hij laat de knikkers na aan Johnny. Bij de cycloop aangekomen denkt Herman echt dat hij dood zal gaan als hij in de achtbaan gaat. Hij mag er eerst niet in vanwege zijn loszittende superman sloffen, maar die doet hij dan wel uit. In de achtbaan zit een aardig stel dat hem bemoedigend toeknikt. In zijn rit in de achtbaan krijgt hij allemaal flashbacks van zijn ouders, hij wil naar ze toe. Zijn lievelingsknikkers die hij heeft meegenomen vliegen allemaal uit zijn zakken. Hij realiseert zich in de achtbaan dat hij lééft!

Dit verslag gaat verder na deze boodschap.

Verder lezen
Gids Eindexamens

Alles wat je moet weten over de eindexamens

Personages

Herman

Herman is een 32-jarige licht autistische man die erg van knikkeren houdt. Hij is de hoofdpersoon van het verhaal. Door Jeannette aan te spreken, breekt hij met zijn oude vertrouwde patroon. Hij is erg dwangmatig en gestrest, maar ook dapper.

Jeanette

Jeanette is de suikerspinverkoopster van het pretpark Wonderland. Herman vindt haar wel heel erg leuk. Ze heeft een zoontje met het syndroom van Down. Achter de balie leek ze erg lief, maar tijdens het afspraakje is ze veel temperamentvoller (kattiger) dan gedacht.

Oom Frans

Frans is de oom van Herman. Herman zijn vader stierf toen Herman slechts achttien jaar was, zijn moeder was al overleden. Frans en Trudy hebben toen de zorg voor Herman op zich genomen, al lieten ze hem vooral met rust. Frans was wel erg belangrijk voor Herman. Frans is een ex-militair, stoer, maar ook zorgzaam. Hij heeft alvleesklierkanker en wil euthanasie plegen.

Tante Trudy

Tante Trudy is aangetrouwde familie. Ze is getrouwd met oom Frans. Ze zwoegt vooral in zelfmedelijden over het feit dat Frans euthanasie wil plegen.

Buurvrouw Anja

Anja is de aardige buurvrouw die af en toe een praatje maakt met Herman.

Johnny

Johnny is het zoontje van Jeanette. Hij heeft het syndroom van Down.

Moeder van Herman

De moeder van Herman is al op jonge leeftijd overleden. Ze is in een ravijn gevallen tijdens een bergwandeling. Herman zijn vader wilde namelijk een foto van Herman en zijn moeder maken. Echter liet Herman zijn moeder los om zijn gevallen salmiaklolly op te rapen. Zijn moeder verloor haar evenwicht en viel. Zijn moeder was erg beschermend en had een obsessieve poetsdwang, ook slikte ze rustgevende medicijnen.

Vader van Herman

De vader van Herman was een ex-militair. Hij heeft de dood van zijn vrouw nooit echt goed verwerkt. Toen Herman achttien was, heeft hij zelfmoord gepleegd door niet meer te eten en te drinken.

Quotes

"Wanneer stop je met kind-zijn? Als je zelf je brood klaarmaakt?" Bladzijde 11
"Herman wil het papiertje netjes in het midden hangen, bedenkt zich, en hangt het een beetje naar links, een tikje schuin." Bladzijde 45
"Het niet mogen huilen is één ding, het nooit getroost worden is erger." Bladzijde 134
"Als je blijft doen wat je altijd deed, krijg je wat je altijd kreeg." Bladzijde 41

Thematiek

Anders zijn

Herman is een beetje "anders". Hij houdt van knikkeren en kan heel snel gestrest raken bij veranderingen in zijn leven. Hij heeft daarnaast een obsessieve poetsdrang overgenomen van zijn moeder. Ondanks dat het woord autisme nooit genoemd wordt, vertoond hij autistische trekjes.

Liefde

Herman vindt Jeanette vanaf het eerste moment dat hij haar ziet al leuk. Iedere keer dat hij haar ziet moet hij de moed bijeen rapen. Het resulteert uiteindelijk in een mislukt afspraakje, hij moet namelijk overgeven.

Motieven

Dood

Zowel Herman zijn moeder als zijn vader zijn overleden toen Herman nog vrij jong was. Hij voelt zich erg verantwoordelijk en schuldig over de dood van zijn moeder. Zij is namelijk in een ravijn gevallen toen Herman zijn gevallen lolly wilde oprapen. Zijn vader heeft de dood van de moeder nooit goed verwerkt, hij pleegde zelfmoord door niet meer te eten en te drinken.

Angst

Herman heeft vaak angst voor bepaalde situaties. Zo durft hij echt niet in de achtbaan de cycloop. Hij probeert eerst minder spannende attracties uit, zoals de zweef en de waterattractie. Ook is hij vaak gespannen in sociale situaties. Hij verbreekt een angst door met Jeanette af te spreken en aan het einde in de cycloop te gaan.

Schuldgevoel

Herman heeft zich altijd erg schuldig gevoeld over de dood van zijn moeder. Wat als hij nooit zijn moeder had losgelaten om zijn lolly op te rapen? Misschien was zijn moeder dan wel nooit gevallen tijdens de bergwandeling.

Knikkers

Een terugkerend element in het boek zijn Herman zijn knikkers. Zij spelen een belangrijke rol in zijn leven. Door zijn knikkers komt hij tot rust.

Motto

Sich verlieben ist nicht das Dümmste, was der Mensch tut - die Gravitation kann aber nicht dafür verantwortlich gemacht werden.

Verliefd worden is niet het stomste wat een mens doet- maar de zwaartekracht kan er niet verantwoordelijk voor worden gehouden.

Albert Einstein 

 

De mallemolen

In de mallemolen van het leven
Draai je allemaal je eigen rondje mee
De molen draait ook zonder jou
Je paard blijft nooit lang leeg
Dus kom, draai met die mallemolen mee


En die mensenlevensmallemolen
Gaat door tot je er draaierig van bent
Maar jij blijft je toch vasthouden
Al vind je het niet leuk meer
Want naast de molen is te onbekend

Frank Affolter/Wim Hogenkamp

Gezongen door Heddy Lester op het Eurovisie Songfestival, 7 mei 1977

Opdracht

In herinnering aan mijn vader

Peter Olthoff

1944-1984

Titelverklaring

Herman woont vlakbij het pretpark Wonderland. In Wonderland staat een achtbaan genaamd de cycloop, Herman heeft hier nooit in gedurfd. Wanneer hij naar het pretpark gaat, ontmoet hij suikerspinnenverkoopster Jeanette. Zij vraag aan hem wat hij voor werk doet, waarop hij antwoordt dat hij achtbaantester is, dit vindt hij namelijk wel cool klinken. Wanneer ze samen een afspraakje maken om in de achtbaan te gaan, komt de leugen uiteindelijk aan het licht. Herman durft namelijk de achtbaan niet in en geeft over van de zenuwen.

Structuur & perspectief

Het gehele verhaal wordt vanuit het hij-perspectief (personale verteller) verteld. Je leest het verhaal vanuit het perspectief van Herman, een 32-jarige licht autistische man. Hierdoor krijg je erg veel mee van zijn gedachtes en denkwijzes. Zo koppelt hij eigenlijk iedere gedachte (behalve knikkeren en Jeanette) aan de dood.  

 

Het boek is opgedeeld in drie delen: deel I knikkeren, deel II suikerspinnen Jeanette en deel III leven en dood. Het boek bestaat uit vrij korte hoofdstukken. Het verhaal is grotendeels chronologisch opgebouwd, maar sommige hoofdstukken spelen zich af in het verleden. Deze hoofdstukken bestaan uit flashbacks en zijn in de verleden tijd geschreven i.p.v. de tegenwoordige tijd (bijvoorbeeld hoofdstuk 30). Niet alleen in deze hoofdstukken, maar ook in andere hoofdstukken zijn er vele flashbacks (bijvoorbeeld hoofdstuk 15). Dit geeft goed weer dat Herman nog veel aan het verleden denkt en dit niet kan loslaten.

Decor

Het gehele verhaal speelt zich eigenlijk af in Bredeveld (behalve de terugblik van de trip naar Ellmau met zijn ouders). De knikkerkamer in Herman zijn huis en het pretpark Wonderland zijn de twee belangrijkste en meest voorkomende locaties. In zijn knikkerkamer komt Herman tot rust. In Wonderland ontmoet hij Jeanette, op wie hij verliefd wordt.

 

We krijgen niet te weten in welke tijd het verhaal zich afspeelt. Wel is duidelijk dat het gaat om de moderne tijd, er bestaan telefoons en achtbanen. De vertelde tijd zal ongeveer een maand zijn, omdat de gratis bezoekerspas voor de maand februari geldt. Aan het einde van het verhaal is Herman zijn pas bijna verlopen.

Stijl

De stijl van Nancy Olthoff is vrij makkelijk. De hoofdstukken zijn vrij kort en de zinnen niet al te lang. Het gehele verhaal leest vlot door en er worden weinig moeilijke woorden gebruikt. De enige moeilijkheid kan gevonden worden in de flashbacks naar het verleden.

Slotzin

Hij lééft.

Beoordeling

De achtbaantester is een intrigerend en pakkend verhaal over een licht autistische antiheld. Dat Herman de hoofdpersoon een beetje "anders" is maakt het verhaal bijzonder en interessant. Het is boeiend om te lezen hoe hij denkt en gebeurtenissen aanpakt. Ondanks dat het boek niet bijzonder spannend is word je toch meegenomen in het verhaal. Zal het Herman lukken om uit zijn vertrouwde cirkel te breken? Je kunt niks anders dan sympathie voor Herman voelen. Daarnaast is de stijl van Nancy Olthoff erg makkelijk en fijn om te lezen. 

Recensies

"Een echt nadenkertje, dit boek." https://deleesclubvanalle...aantester/
"Het is ontroerend, liefdevol en bij vlagen zeker ook grappig." https://www.boekhopper.nl...y-olthoff/
Je hebt nog 2 Zeker weten goed verslagen over.

Wil je onbeperkt toegang tot alle Zeker Weten Goed verslagen? Meld je dan aan bij Scholieren.com.

35.459 scholieren gingen je al voor!

REACTIES

Log in om een reactie te plaatsen of maak een profiel aan.

Andere verslagen van "De achtbaantester door Nancy Olthoff"

Ook geschreven door Ciska