Onderzoeksvraag: Wat is posttraumatische dystrofie
Posttraumatische dystrofie (PD), ook wel Sudeckse dystrofie genoemd met als officiële nieuwe benaming complex regionaal pijnsyndroom (CRPS)
Dystrofie is een slecht begrepen ziekte, die kan worden veroorzaakt door een letsel aan een ledemaat, bijvoorbeeld een polsbreuk, zware kneuzing of een operatieve ingreep.
Ook mensen die een bepaalde psychologische aandoening hebben, kunnen dystrofie krijgen.
Wat zijn de symptomen van de ziekte? Zwelling, verkleuring en temperatuur schommelingen zijn aanwijzingen op dystrofie.
Doordat je na bijvoorbeeld een ongeluk letsel oploopt, raken je bloedvaten en zenuw banen ontregeld. Vaak is er na medicatie en/of fysiotherapie een snel herstel, voor een kleine groep mensen is deze ziekte voor het leven. Doordat er bijvoorbeeld een zenuwbaan is afgesneden in een been, kunnen hersens toch denken dat je jeuk of pijn heb aan het betreffende ledemaat, terwijl er helemaal geen gevoel meer in dit lichaamsdeel zit. Wanneer je dit lichaams deel eraf haalt (amputeert) kan de dystrofie zich verplaatsen naar een ander deel van je lichaam.
Per jaar krijgen 8000 mensen last van dystrofie, ongeveer 78% is binnen drie jaar weer af van deze ziekte. De andere 22% houd dystrofie langer of zelfs voor het leven in minder en ernstigere vormen. Ook komt dystrofie veel vaker voor bij vrouwen (75%) dan bij mannen (25%).
Koude dystrofie komt voor bij 5% van alle gevallen: Voor koude dystrofie wordt medicatie gegeven om de doorbloeding te verbeteren en het zuurstofaanbod te verhogen. Wanneer deze medicatie onvoldoende effect heeft, wordt wel overgegaan tot een zenuw blokkade. Dit word vaak gedaan met behulp van naalden.
Bij de andere 95% van de patiënten begint de ziekte met abnormale roodheid, zwelling, warmte, en pijn. Hier zijn verschillende behandel methode voor. Vaak word de keuze gemaakt voor een fysiotherapeut. De therapie is ook afhankelijk van waar je de dystrofie heb in het lichaam.
Ook worden verschillende medicatie toegepast die zorgen voor een: medicatie voor vaatverwijding en medicatie die je reactieproces aantasten worden het meest voorgeschreven.
Waarom dit onderzoek?
Bij één van mijn werkgevers heb ik een collega die door een ongeluk haar rechterarm niet meer kan gebruiken. Haar zenuwbaan is bij haar schouder al afgescheurd, maar zij heeft nog wel pijn aan haar gevoelloze arm. Mijn collega heeft mij verteld dat ze posttraumatische dystrofie heeft.
Dus op die manier dit onderzoek, zodat ik meer informatie hier over kan vergaren.
Bronnen:
http://pdver.atcomputing.nl/ziektebeeld.html
http://nl.wikipedia.org/wiki/Posttraumatische_dystrofie
http://www.posttraumatischedystrofie.nl/diagnose.html
http://www.scholieren.com/werkstukken/12740
Hieronder een gedicht wat ik heb gevonden op internet,
Dit gedicht raakte me dus daarom heb ik het als bijlage toegevoegd bij dit
onderzoek.
Het heeft geen toegevoegde waarde dus het kan worden weg gelaten bij het vieren en vaststellen:
Wat PD zo moeilijk maakt
Wat PD zo moeilijk maakt
is de pijn die je niet kwijt raakt
de ene nacht niet slapen van de pijn
de volgende omdat je voeten zo koud zijn
Wat PD zo moeilijk maakt
zijn de gevolgen die je raakt
niet meer 'gewoon' rennen, sporten, lopen en zo meer
'denk aan je grenzen' en 'voorzichtig' hoor je elke keer
Wat PD zo moeilijk maakt
is een opmerking die je raakt
'zo jong nog en zo veel pijn'
hoe kan ze nog vrolijk zijn
Wat PD wat makkelijker maakt
is het contact die je raakt
lekker van je af kunnen schrijven
zonder reacties die van medelijden drijven
Wat PD wat makkelijker maakt
zijn de contacten die je raakt
die je weer op kunnen beuren
en niet over 'zielig hé' lopen te zeuren
Wat PD wat makkelijker maakt
zijn de vrienden die je raakt
gezellig alle problemen vergeten
en weer genieten van het leven
Ook met PD is je leven veel waard
met toch heel wat geluk voor jou bewaard
met deze diagnose is je leven echt niet uit
zolang je op goede vrienden en contacten stuit
REACTIES
1 seconde geleden